Een opmerkelijke migratiedeal

Bij gebrek aan een gemeenschappelijk en effectief Europees migratiebeleid zoeken landen elk voor zich naar passende, aangescherpte maatregelen. De Duitse regering bereikte begin deze week een volgens Bondskanselier Olaf Scholz 'historisch' akkoord. In Frankrijk diende president Emmanuel Macron een 'strenge immigratiewet met een sociaal randje'  in die op voorhand nog geen meerderheid in het parlement lijkt te halen. De Italiaanse premier Giorgia Meloni heeft met haar overbuurman, de Albanese premier Edi Rama, een deal gesloten over de opvang van bootvluchtelingen. Over de deal die Meloni samen met Mark Rutte gesloten heeft in Tunesië is al enige tijd niets meer vernomen. De belangrijkste maatregel van de Duitse regering betreft de financiering van de opvang van migranten. Tot nu toe stelde de federale regering daarvoor een vast bedrag ter beschikking. Vanaf volgend jaar betaalt de bondsregering jaarlijks een bedrag van 7500 euro per asielzoeker aan de deelstaten. Dat zou deelstaten en gemeenten volgend jaar een besparing van ongeveer 3,5 miljard euro opleveren. Andere maatregelen betreffen verlenging van de periode waarin asielzoekers moeten wachten op toegang tot basisvoorzieningen. Dat was 18 maanden en gaat naar 36 maanden. In de tussentijd krijgen ze geen baar geld meer maar een pasje om in levensonderhoud te voorzien. Maatregelen om de instroom te beperken zijn nog niet concreet gemaakt. Maar ook de Duitse regering denkt na over afhandeling van asielprocedures buiten het eigen land. De coalitie van SPD, Groenen en FDP staat onder druk van het groeiend ongenoegen in Duitsland over het opnieuw stijgend aantal immigranten. Bij de deelstaatverkiezingen in Hessen en Beieren in september behaalden extreemrechtse partijen een grote winst. De recente massale demonstraties van voornamelijk islamitische immigranten die hun solidariteit toonden met de Palestijnen hebben nu ook bij de Groenen tot ergernis geleid. Velen zien in de leuzen tegen Israël onacceptabele tekenen van anti-semitisme. Vicekanselier Robert Habeck, die net als de meeste van zijn mede-Groenen al jarenlang voorvechter is van asielrechten, dreigde de haatzaaiers zonder verblijfsvergunning onmiddellijk te deporteren. Macron stuit opnieuw op een meerderheid tegen zijn wet Ook in Frankrijk speelt de actualiteit een rol bij de aanscherping van het migratiebeleid. Een hervorming van de Franse immigratiewetgeving staat al maanden op de agenda. Na de moord op een docent in Arras door een geradicaliseerde oud-leerling met Tsjetsjeense roots wil Macron nu haast maken met de wet die het makkelijker maakt migranten zonder  verblijfsvergunning Frankrijk uit te zetten als ze een bedreiging vormen voor de openbare orde. Het 'sociale randje' in de wet is de uitzondering voor degenen die minstens drie jaar in Frankrijk verblijven en kunnen  aantonen dat ze tenminste acht maanden gewerkt hebben in een beroep of een regio met tekort aan arbeidskrachten. De regering wil daarmee tegemoetkomen aan werkgevers. Ook in Frankrijk is er een tekort aan arbeidskrachten in bepaalde sectoren. Tegelijkertijd zou er zo meer bescherming geboden worden aan werkende migranten zonder papieren. Die uitzondering is zeer omstreden en zou wel eens de nekslag kunnen betekenen voor de wet in het parlement waar Macron geen meerderheid heeft. De enige uitweg voor de president is dan een stemming over de wet te omzeilen via het beruchte artikel 49.3 waarin bepaald wordt dat de regering bij een patstelling in het parlement zelf een beslissing kan nemen. Het artikel is inmiddels al zeventien keer gebruikt, onder andere om de omstreden pensioenwet er door te krijgen. De rechtse partij Les Républicains heeft gedreigd de regering nu echt te laten vallen als ze opnieuw naar dit middel grijpt. Vakantie-ideetje Zowel in Rome als in Tirana is deze week verrast gereageerd op de aankondiging van de Italiaanse premier Meloni en haar Albanese collega Rama dat Italië asielzoekers aan de overkant van de Adratische Zee wil gaan opvangen. Meloni wil langs de Albanese kust twee centra laten bouwen waar migranten die door de Italiaanse kustwacht gered worden kunnen worden opgevangen. Ze zou op het idee gekomen zijn toen ze deze zomer op vakantie in Albanië was. Premier Rama zou zonder veel overleg in eigen huis akkoord zijn gegaan. Hij heeft eerder op verzoek van de Amerikanen voor opvang gezorgd van Iraanse dissidenten en Afghaanse vluchtelingen. Wat mee zou kunnen spelen is dat Rama graag een wit voetje wil halen bij de EU die dezer dagen spreekt over uitbreiding. Meloni wil misschien wel een goed woordje voor hem doen om de toetreding te versnellen. De Albanese opiniemaker Lufti Dervishi, directeur van Transparancy International Albania dringt er bij de oppositie op aan meer duidelijkheid te krijgen hoe deze overeenkomst tot stand is gekomen. De premier verwart volgens hem persoonlijke relaties met staatsbelangen. En wat is het belang van Albanië bij de deal? Is het een compensatie voor de opvang van Albanese vluchtelingen in Italië na de val van het communisme, dertig jaar geleden? En met verwijzing naar die eerdere deals van Rama met de Amerikanen vraagt hij zich af: 'Waarom deze haast om een ​​last op zich te nemen die onze knieën misschien niet kan dragen?' Voor Meloni is de Albanië-deal een compensatie voor de tot nu toe mislukte Tunesië-deal. Met de opvang van asielzoekers buiten Italië kan ze haar verkiezingsbelofte om de immigratiecijfers terug te dringen wellicht alsnog waar maken. Maar de deal heeft juridisch gezien nogal wat haken en ogen. Welke status krijgen die opvangcentra in Albanië? Hoe past dat in de Europese asielprocedures? En wat gebeurt er met uitgeprocedeerde asielzoekers, zullen landen op de Balkan, Oostenrijk en Duitsland zich afvragen. De Europese Commissie wil het voorstel van Italië eerst nader bestuderen alvorens een oordeel te vellen. Volgens Meloni hebben ze in Brussel haar plannen gezien en geen kritiek laten horen. Zij wil dat de centra in Albanië vanaf komende lente operationeel zijn. [Foto CC: Venetiaans fort in Butrint, Albanië]

Foto: marcovdz (cc)

Franse stakers geven niet op

Het protest tegen de verhoging van de pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar in Frankrijk leidde deze week al weer tot de tiende algemene stakingsdag van dit jaar. Het huisvuil wordt nu opgeruimd, maar de acties gaan als het aan de bonden ligt volgende week gewoon verder. Ondanks de uitnodiging van premier Elizabeth Borne aan de bonden voor een gesprek. De Franse regering heeft de woede van de demonstranten flink aangewakkerd door de pensioenwet buiten het parlement om door te drukken. Wat drijft de demonstranten om te blijven protesteren tegen langer werken terwijl in veel omringende landen de pensioenleeftijd al lang verhoogd is?

Klassenstrijd of psychodrama

Vergelijking van pensioenen in verschillende landen is lastig. De grote verschillen in pensioenstelsels maken het al jaren lastig om binnen de EU op dit punt tot harmonisatie te komen. In Frankrijk beargumenteert Macron de pensioenhervorming door te wijzen op de de algemene verhoging van de gemiddelde levensduur en de steeds hogere kosten voor de staatskas. De Fransen hebben daar vooralsnog geen boodschap aan. Ze vinden dat ze zelf al genoeg betalen. In Frankrijk is de pensioenbijdrage hoger dan het OESO-gemiddelde. En ze willen zo lang mogelijk genieten van een leven zonder werkverplichtingen. Sociologen merken op dat Fransen weinig plezier halen uit hun werk, door de relatief lange werkdagen, de sterk hiërarchische structuren waardoor mensen vaak weinig autonoom kunnen werken, en een sinds de Franse Revolutie ingebakken weerstand tegen autoriteit.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Noah / Cathedrals

 

Birds in Row, wie kent ze niet? Ik, ik kende ze niet. Ook al heeft deze Franse band in Nederland al wel opgetreden, onder andere in Neushoorn in Leeuwarden.

En als dit hardcore is, hoe kan het dan dat ik dit leuk vind? Normaal is dat niet een genre waar ik warm voor loop. Misschien komt het door die bas die zo lekker stuwend is. Of dat de drums doen denken aan Joy Division.

Foto: marcovdz (cc)

Macron lokt opnieuw sociale strijd uit

Frankrijk loopt te hoop tegen de pensioenhervormingsplannen van Macron. Meer dan zestig procent van de Fransen ziet de noodzaak van een pensioenhervorming in, volgens een recente opniniepeiling. Maar een nog groter aantal verwerpt de voorstellen van de huidige regering. Macron deed twee jaar geleden eenzelfde poging om een van de voornaamste punten uit zijn binnenlandse politiek program binnen te halen. Het gevolg was een stakingsgolf die Frankrijk sinds 1968 niet meer had gezien. De coronapandemie deed de plannen in de ijskast belanden.

Na zijn herverkiezing vorig jaar probeert de president het nu opnieuw. Met overeenkomstig resultaat. Behalve de CGT, de meest linkse vakcentrale, heeft nu ook de CFDT zich achter de acties geschaard. En de kans is groot dat het plan in het parlement schipbreuk gaat lijden. Macron heeft na de parlementsverkiezingen van juni geen meerderheid meer om, zoals in de afgelopen vier jaar, wetten op vrij eenvoudige wijze aangenomen te krijgen. Dus stelt de Franse regering zich voorzichtig op: er kan nog wel wat veranderd worden. Macron hoopt de rechtse Les Républicains over te kunnen halen tot instemming. De voorgangers van deze partij deden al in de jaren negentig een poging het Franse pensioensysteem aan te passen. Nu is steun van deze partij allerminst zeker. Ook in eigen rijen heeft Macron met critici te maken. Voormalig milieuminister Barbara Pompili van Macrons partij Ensemble vindt dat de voorstellen leiden tot sociale onrechtvaardigheid.

Foto: Jerome Bon (cc)

Franse regering passeert het parlement

Is Frankrijk nog een democratie? De Franse regering heeft vorige week het parlement verhinderd om de begroting voor 2023 vast te stellen. Premier Elisabeth Borne gebruikte daarvoor artikel 49.3 van de grondwet dat bedoeld is om in uitzonderlijke omstandigheden een wet door te voeren zonder stemming in het parlement. Borne gaf de schuld aan de oppositie die op geen enkele wijze wilde samenwerken. Zowel de linkse als de rechtse oppositie had al aangekondigd sowieso tegen de begroting te stemmen. Met verschillende motieven. Links vindt de regering te zuinig en niet actief genoeg in de strijd tegen de klimaatopwarming. Het extreem-rechtse Rassemblement National is tegen het hele regeringsbeleid. Sinds de verkiezingen van juni is de regering van president Emmanuel Macron afhankelijk van parlementaire compromissen nadat zijn partij de absolute meerderheid kwijtraakte. Premier Borne zei eerder dat de oppositie duizenden amendementen had ingediend, waardoor de behandeling van de begroting te lang zou duren. Na het opmerkelijke eenzijdige besluit van de regering dienden de oppositiepartijen twee moties van wantrouwen in, die het echter niet haalden.

Macron werd gered door de 62 zetels van Les Républicains, traditioneel rechts. Hij richtte zich woensdag dan ook vooral op deze partij toen hij aankondigde door te gaan met het pièce de resistance van zijn regering: de pensioenhervorming. De pensioenleeftijd moet omhoog van 62 naar 65, vindt Macron al veel langer. Massale demonstraties in 2019 blokkeerden de doorvoering van dit plan. De Covid pandemie leidde tot uitstel. Nu hij voor een tweede termijn is gekozen wil Macron de hervorming doorzetten, maar nu mist hij de comfortabele meerderheid van zijn eigen partij in het parlement. Het is daarom niet onmogelijk dat hij ook in dit geval artikel 49.3 gaat inzetten om zijn plannen te realiseren. Als deze veranderingen niet worden doorgevoerd, zou de regering de pensioenen moeten verlagen, zei Macron. In Frankrijk krijgen alle werknemers een staatspensioen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Ben Simo (cc)

Macron blokkeert gaspijplijn

In haar ’troonrede’ over de toekomst van de EU heeft Commissievoorzitter Van der Leyen er maar liefst elf keer op gehamerd: solidariteit tussen de lidstaten is in de energiecrisis essentieel. Als we niet langer afhankelijk willen zijn van Russisch gas moeten we er samen voor zorgen dat we straks niet in de kou komen te zitten. En dat de energiekosten binnen de perken blijven. ‘Om de energie­crisis het hoofd te bieden is het van essentieel belang dat de EU-lidstaten een eenheid vormen’, zegt ook de Europese Raad namens alle regeringsleiders. Volgens de Raad zijn ‘de EU-landen  verenigd en stemmen zij hun maatregelen nauw op elkaar af in reactie op de stijgende prijzen en het verstoorde energie­markt­evenwicht.’ Toch ligt juist de man die zich als geen ander heeft uitgesproken voor Europese eenheid dwars bij de uitvoering van een plan voor gasleveranties uit Spanje en Portugal aan Duitsland. De Franse president Macron weigert de medewerking van zijn land aan de MidCat pijplijn. Via deze weg zou gas uit Noord-Afrika en acht LNG-terminals geleverd kunnen worden aan Duitsland, het zwaarst getroffen land in deze crisis.

Een oud plan

Het MidCat-project is al tien jaar oud. Het is interessant om in een bericht uit het najaar van 2018 te lezen dat MidCat aanvankelijk gelanceerd werd ‘als onderdeel van de bredere EU-inspanning om de afhankelijkheid van het blok van Russische energie-invoer te verminderen door meer gas van het Iberisch schiereiland naar de rest van Europa te verschepen.’ De Europese Commissie zag er wel wat in en droeg fianciëel bij aan het project. Frankrijk lag ook toen al dwars vanwege de kosten. De Fransen vonden dat Spanje er in verhouding te veel van zou gaan profiteren. Het project is in 2019 stilgelegd. Het Spaanse deel is klaar, wat ontbreekt is de verbinding met het Franse netwerk over de Pyreneeën. Nu willen Duitsland, Spanje en Portugal er toch mee verder gaan. Macron verwijt hen een valse voorstelling van zaken. Hij wees begin deze maand op bestaande pijplijnen tussen Spanje en Frankrijk die maar voor de helft worden gebruikt. En op milieuschade in de Pyreneeën. De Europese Commissie houdt zich nu even op de vlakte in afwachting van de uitkomst van verdere onderhandelingen. Begin oktober is er een overleg gepland van de landen die de MidCat pijplijn weer in leven willen roepen.

Foto: Jeanne Menjoulet (cc)

Le Pen is verslagen door Macron! Is de wereld nu weer veilig?

ANALYSE - Le Pen is verslagen door Macron. En Janez Janša, de extreemrechtse premier van Slovenië, is verslagen door de centrumlinkse Golob.

[ Dit artikel verscheen maandag 25 april op grutjes.nl ]

Goed nieuws zou je zeggen, en dat is het ook.

Maar het soort teksten zoals Michael McFaul (adviseur van president Obama) die hier bezigt, zijn compleet over de top.

Dit is namelijk totaal geen “gigantische overwinning voor democratische waarden”, laat staan dat “het wereldwijde tij nu gekeerd is”, de extremistische Janša heeft ongeveer net zoveel stemmen gekregen als de vorige keer.

Het is gaaf dat een andere partij groter is geworden, maar extreemrechts is niet kleiner geworden. Janša’s SDS (De Sociaaldemocratische Partij van Slovenië hernoemde zich in 2003 in SDS, Sloveense Democratische Partij) is tegenwoordig niet alleen maar radicaal rechts-populistisch, maar heeft zelfs banden met neonazistische Blood and Honour-groepen. En ze hebben dus net zoveel stemmen als de vorige keer.

En de Franse Le Pen dan? Die heeft zelfs juist veel méér stemmen dan vorige keer.
Zelfs ondanks de oorlog in Oekraïne, en het algemeen bekende feit dat Poetin Le Pen met miljoenen heeft gesteund.

Dus hoezo hebben de democratische krachten een gigantische overwinning behaald op extreemrechts? Extreemrechts is precies even sterk gebleven in het ene land, en is flink gegroeid in het andere.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: doubichlou14 (cc)

Frankrijk polariseert

ANALYSE - “We zijn op weg naar een verkiezing met veel proteststemmen. Met als resultaat de herverkiezing van de zittende president. Het is een vreemde paradox.” Dat zegt Bruno Jeanbart van een van de opiniepeilingsbureaus. President Emmanuel Macron staat op verlies in de peilingen, maar zijn concurrenten, de extreemrechtse Marine Le Pen en de radicaal linkse Jean-Luc Mélenchon staan nog wel op flinke afstand.

Macron denkt nog steeds gemakkelijk te kunnen winnen aanstaande zondag en in de tweede ronde op 24 april. Maar er zijn er twee belangrijke onzekerheden. Een groot deel van het kiezerspubliek reageert volstrekt apathisch en ongeïnteresseerd op de verkiezingen. Hoeveel legitimiteit wordt een nieuwe president gegund als een groot percentage helemaal niet meer aan de verkiezingen deelneemt? En hoe pakt de tweede ronde dit keer uit met Marine Le Pen, die de meeste kans heeft om door te gaan? Het is allerminst zeker hoeveel aanhangers van de uitgeschakelde kandidaten op de rechter- en linkerflank Macron in de tweede ronde zal kunnen winnen. Een belangrijk deel van degenen die in de eerste ronde voor Mélenchon kiezen zou wel eens naar Le Pen kunnen overstappen. Macron heeft in de afgelopen vijf jaar bij zowel links als rechts flink wat afkeer opgeroepen.

Foto: Département des Yvelines (cc)

Krijgt Frankrijk een vrouwelijke president?

Om de komende tijd in de gaten te houden: de campagne voor de Franse presidentsverkiezingen. Het lijkt voor Macron, die zich overigens nog niet als kandidaat heeft aangemeld, beslist nog geen gelopen race. En na de wisseling van het leiderschap in Duitsland kan een nieuwe politiek leider in Frankrijk grote gevolgen hebben voor Europa. Begin deze maand hebben Les Républicains Valerie Pécresse gekozen als hun kandidaat voor het presidentschap. De Republikeinen vormen met hun erfenis van het gaullisme het traditioneel centrum-rechtse blok in Frankrijk dat eerder -onder andere namen- presidenten had als Jacques Chirac en Nicolas Sarkozy (onlangs veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf wegens illegale financiering van zijn presidentscampagne in 2012).

Tweede ronde

De keuze voor Pécresse was een verrassing. Haar partij is nogal verdeeld in een rechtse vleugel, die dichtbij de radicaal-rechtse Marine Le Pen (Rassemblement National) en haar nog extremere concurrent Eric Zemmour staat, en aan de andere kant centristen die hopen stemmen te kunnen winnen bij voormalige, teleurgestelde aanhangers van Macron. Pécresse zal beide groepen te vriend moeten houden om in april bij de presidentsverkiezingen succes te kunnen boeken. Dat succes moet resulteren in een plek voor de tweede ronde, die hoogstwaarschijnlijk tegen zittende president Macron uitgevochten gaat worden. Als zij er in slaagt tot de tweede ronde door te dringen is Macron, gegeven een overmacht aan de rechtse kant, niet zeker van een nieuw mandaat. Daarvoor moet Pécresse, die als gematigd bekend staat, extreemrechts niet te veel tegen de haren in strijken. En tevens hopen dat Le Pen en Zemmour elkaar kiezers blijven afsnoepen, zodat geen van beide groot genoeg wordt om de tweede ronde te halen. Volgens de laatste peilingen staat ze op 17%, net vóór Le Pen (16%) en Zemmour (13%). Samenwerking van de twee extremisten lijkt nauwelijks mogelijk. Ze haten elkaar, schrijft Politico. Le Pen probeert nog steeds een opening naar het midden te maken. Zemmour trekt fascistisch geweld aan.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Russ Seidel (cc)

Johnson tempert verwachtingen COP26

Zondag begint in Glasgow de VN-klimaatconferentie COP26. Gastheer premier Boris Johnson heeft de kans op succes ‘een dubbeltje op zijn kant’ genoemd. In een Q&A sessie met kinderen afgelopen maandag verwierp hij de hoge verwachtingen van recycling bij het terugdringen van de opwarming van de aarde. ‘Recycling is niet het antwoord, eerlijk gezegd. Je kunt plastic eigenlijk maar een paar keer recyclen. Wat je moet doen is de productie van plastic stoppen’, vertelde hij aan de kinderen tot ontstentenis van Simon Ellin van de Britse Recycling Association.

Johnson mist de kern van het plastic verhaal volledig volgens Ellin. Naast recycling moet de productie inderdaad omlaag, maar we kunnen helaas niet zonder plastic om voedsel goed te kunnen bewaren. Met verwijzing naar een recent rapport over recycling waarin dat ook staat wees hij er op dat de premier kennelijk niet op de hoogte is van zijn eigen regeringsbeleid. Tja, met zulke regeringsleiders kunnen de verwachtingen inderdaad niet al te hoog gespannen zijn.

Hoe hoog ligt de prioriteit bij de regeringsleiders die COP26 tot een succes kunnen maken? Poetin komt niet vanwege de Covid-pandemie, zegt hij, en de komst van Xi Jinping is ook niet zeker. Modi, de premier van India, het land dat na China en de VS de hoogste uitstoot aan broeikasgassen heeft, zal er wel zijn. Maar het land legt zich niet vast op een datum waarop het klimaatneutraal wil zijn. Nogal wat deskundigen achten de kans klein dat het akkoord van Parijs in Glasgow overeind gehouden kan worden. Een nieuwe clash tussen rijke en arme landen is te verwachten. Vierentwintig ministers van ontwikkelingslanden hebben na een videoconferentie die was georganiseerd door Bolivia al vast een schot voor de boeg gegeven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende