Slimme omgeving

Een week voordat Apple haar smart watch introduceerde (hij kan je hartslag meten en met je iPhone praten) publiceerde Bruce Sterling een vernietigend essay over de gedachte erachter. Het zogeheten internet der dingen, waarin onze apparaten ons gedrag vastleggen en met elkaar kunnen praten, zou een ‘slimme omgeving’ scheppen die ons prikkels levert om ons gedrag gunstig te veranderen. Het verhoopte resultaat: meer beweging, minder energieverspilling, verstandiger boodschappen doen, een betere lichamelijke toestand. De introductie van die slimme technologie wordt door bedrijven voortvarend ter hand genomen, maar Sterling is weinig optimistisch. Welke gegevens worden er precies door die apparaten gegenereerd? Wie krijgen ze? Hebben wijzelf inzage in die gegevens, en wat meer is: hebben we überhaupt enige controle over die gegevens en het gebruik ervan?

Pentagon tegen medewerkers: verzamelen ≠ verzamelen

War was al peace, freedom was al slavery, en nu dit

Afgelopen maandag heeft de ACLU (American Civil Liberties Union) een via de ‘Freedom of Information Act’ verkregen instructieboekje openbaar gemaakt waarin de DIA (Defense Intelligence Agency) zijn analisten waarschuwt vooral niet te vertrouwen op gangbaar taalgebruik. “[O]ne can be led astray,” zo waarschuwen de instructies, “by relying on the generic or commonly understood definitions of a particular word.” Oldspeak, kortom, is misleidend.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

KORT | Kijk, mijn kind staat op Facebook

Als vader probeer ik een balans te vinden tussen wat wel en wat niet op Facebook te zetten over mijn kinderen. Ik deel gegevens en foto’s zogenaamd alleen met ‘vrienden’. Omdat ik het fijn vind deelgenoot te zijn van wat zij meemaken. En dus ook vice versa.

Niettemin: privacy settings op maximaal, geen tagging, tegenwoordig even nagevraagd of zoon of dochterlief geen bezwaar heeft. Aan de ene kant wil ik mijn leven niet laten bepalen door angsten (in dit geval dat de gegevens van mijn kinderen ooit tegen ze zullen worden gebruikt), aan de andere kant wil ik natuurlijk ook weer niet dat ze in een toekomst last krijgen van mijn berichten op manieren die we nu niet kunnen voorzien.

In een uitgebreid en heel zinnig artikel van de hand van Linda Geddes komen al deze aspecten aan de orde. Bijvoorbeeld: er zijn zaken die we nu niet kunnen overzien, zoals automatische gezichtsherkenningsalgoritmes die Facebook bijvoorbeeld al in de VS heeft draaien waarmee later met terugwerkende kracht foto’s kunnen worden verbonden met personen. Dus ook als je zelf zo voorzichtig bent ze niet te taggen.

Tegelijkertijd zal een beetje zinnig delen van foto’s en informatie op latere leeftijd ook weer niet het einde van de wereld betekenen voor je kinderen – al is die aanname in feite koffiedik kijken.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

‘Als we de groten niet willen grijpen, dan pakken we toch gewoon de kleintjes’

De overheid gaat aan risicoprofilering doen om mogelijke fraudeurs te identificeren. Het zegt veel hoe de overheid tegen de burger aankijkt: inherent crimineel en frauduleus. En het dan nog steeds gek vinden dat de burger de politiek niet meer vertrouwt. Zoals een spreekwoord luidt: Wie kaatst kan de bal verwachten.

Update (10:00 uur, Steeph):
Overheid heeft zeker 5000 databases met persoonsgegevens. Dus genoeg materiaal.
Meer uitleg hier.

(via)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

OM en AIVD hebben via Belastingdienst toegang tot gegevens die ze zelf niet mogen verzamelen

Daarnaast gaat ook de Belastingdienst zelf ook heel ver bij het verzamelen van allerhande gegevens, zo meldt De Correspondent:

[…] een aantal recente voorvallen laat zien dat de Belastingdienst soms wel erg ver gaat in het bevredigen van de eigen informatiebehoefte. Waar een overheidsdienst als de politie aan zeer strenge regels is gebonden, kent de fiscus nauwelijks beperkingen in het verzamelen van informatie over burgers. Daarbij zoekt de Belastingdienst bovendien de grenzen van de wet op, of gaat daar zelfs overheen.

Uit onderzoek Lees hier meer over deze wettelijke achterdeur van De Correspondent blijkt daarnaast dat andere overheidsinstanties, zoals de AIVD, MIVD en het Openbaar Ministerie, toegang kunnen krijgen tot de goudmijn aan gegevens die bij de Belastingdienst ligt opgeslagen. Dat kan, zo blijkt uit ons onderzoek, via een wettelijke ‘achterdeur’, die hen in staat stelt om gegevens op te vragen die ze niet zelf mogen vorderen of minder lang mogen bewaren.

Het gaat daarbij niet alleen maar om de persoonsgegevens van miljoenen Nederlanders over werk-, loon- en banktransacties, maar ook over informatie over kentekens, beelden van kentekenregistraties, parkeergedrag en het OV-reizigersgedrag.

‘Deze achterdeur staat wagenwijd open’, zegt emeritus hoogleraar strafrecht Theo de Roos verbaasd wanneer ik hem de bevindingen voorleg. ‘Dit is heel bedenkelijk en een open uitnodiging voor andere overheidsinstanties. Een officier van justitie die niet meer dan een verdenking heeft van een strafbaar feit, kan al gegevens opvragen.’

‘Dat gaat inderdaad extreem ver,’ bevestigt ook Guido de Bont, hoogleraar Belastingrecht. ‘De politie heeft veel wettelijke beperkingen, maar het ligt gewoon allemaal bij de fiscus en geen haan die ernaar kraait. We hebben een monster gecreëerd.

Duitse beveiligers mishandelen asielzoekers

Zo meldt De Standaard:

De politie kreeg weet van de misstanden via video’s en foto’s van de mishandelingen op mobiele telefoons.

Een van de vluchtelingen werd op een matras geduwd waar braaksel op lag, zo zei procureur Johannes Daheim. Op een andere foto stond een bewaker over een op de grond liggende vluchteling, terwijl hij met zijn laars op de nek van de vluchteling drukt. Een andere bewaker staat erbij te lachen. Twee andere bewakers bleken in het bezit te zijn van verboden wapens.

Quote du jour | Schaamte

Vandaag schaam ik me echter diep dat ik van de PvdA ben.

Wat is er gebeurd? De Afghaanse tolk Abdul Ghafoor Ahmadzai, die in eigen land met de dood bedreigd wordt omdat hij tolkte voor het Nederlandse leger, wordt uitgezet. Binnen Europa moet je namelijk asiel aanvragen in het land waar je binnenkomt, in het geval van Ahmadzai was dat Noorwegen. Daar werd zijn asielvraag echter afgewezen, omdat hij niet voor de Noren heeft getolkt. Een klassiek en schrijnend voorbeeld van hoe bureaucratische regeltjes het winnen van de menselijke maat.

Staatssecretaris Teeven (van Asiel, red.) gaf geen krimp, waarop verschillende politieke partijen in de Tweede Kamer terecht een debat over de kwestie aanvroegen. Mensen die bedreigd worden omdat ze ons helpen laten we namelijk niet aan hun lot over. De Kamerfracties van VVD en PvdA presteerden het echter om dat debat te blokkeren […]

Quote du jour | Dekken

Als werkgever is het een goede reflex om voor je eigen mensen op te komen, maar naar de buitenwereld wek je de indruk dat agenten elkaar dekken.

En:

Ik begrijp dat je achter je eigen personeel staat, maar je moet er ook rekening mee houden dat agenten soms fouten maken.

Waarnemend Ombudsman Frank van Dooren vindt dat leidinggevenden bij de politie het

Quote du Jour | Chekisty Mind-Set

The martial mind-set of the chekisty gives their thinking a distinctly teleological flavor; that is, the ends justify the means. Feeling surrounded by enemies, certain that only they understand what is needed to save the country, and operating with impunity, the only limits to chekisty action are those of their own imaginations and consciences — and there is considerable evidence that their consciences are no limit at all.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende