Waarin verschillen neo-atheïsten en progressieve humanisten?

Kyle Kulinski houdt een populair seculier-humanistisch praatprogramma op Youtube, Secular Talk. Volgens Kulinski is wat neoatheïsten (als Sam Harris, Richard Dawkins, Ayaan Hirsi Ali) en progressieve humanisten (als Glenn Greenwald, Cenk Uygur en CJ Werleman) met elkaar gemeen hebben veel groter dan wat hen onderling verdeelt. Kulinski meent dat neo-atheïsten en progressieven zouden moeten kijken naar wat hen bindt, en zich minder zouden moeten concentreren op wat hen scheidt. CJ Werleman schreef op zijn beurt onlangs een uitgesproken kritisch boek over de neo-atheïstische beweging, en hij staat een stuk skeptischer over verzoening tussen neo-atheïsten en progressieven. Met name de aansluiting van neo-atheïsten bij wat hij beschouwt als een islamofoob narratief is hem een doorn in het oog. Genoeg stof voor een geanimeerd gesprek dus. Al snel blijkt dat Werleman en Kulinski het uitstekend met elkaar kunnen vinden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Waan van de dag

Hans van Baalen op loonlijst auto-industrie

, door

Europarlementariër Hans van Baalen strijks jaarlijks zo’n 12.000 euro op voor nevenfuncties in de autoindustrie. Dat bericht F-site, de webstrek van journalist en mediabestuurder Ton van Dijk.

Zo adviseert hij autolobbyclub RAI en is hij sinds kort toegetreden tot de Raad van Commissarissen van autofabrikant Mercedes-Benz. Voor de eerste functie vangt Van Baalen volgens eigen zeggen jaarlijks €4000,- voor de tweede €8000,-.

De Europarlementariër pleitte vorig jaar in de Volkskrant voor minder regelgeving voor de auto-industrie. Ook riep hij de Nederlandse regering op zonder taboes te onderhandelen over een verdrag met de VS dat het makkelijker maakt voor autofabrikanten om daar zaken te doen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: ibmphoto24 (cc)

Power to the patient

, door

DATA - Wie is eigenaar van medische data: de patiënt of de zorgverlener? Zolang deze discussie niet is uitgevochten, blijft het lastig om zorginnovatie door te voeren. En blijft het ingewikkeld om de zorgconsument zelf aan het stuur te zetten. 

We kennen allemaal het cliché van de patiënt die met klachten bij de huisarts komt en op het web al helemaal heeft uitgezocht wat er aan de hand zou kunnen zijn. Zodra ons lijf het ook maar een beetje laat afweten, gaan we googelen. We hebben echter maar beperkte toegang tot informatie, onder andere als gevolg van slechte zoekvaardigheden. Bovendien gaat de informatie die we vinden, niet over ons eigen lichaam of over onze eigen gezondheid: het is algemene gezondheidsinformatie, waarvan we de betrouwbaarheid vaak niet tot nauwelijks kunnen voorstellen. Toch is het internet de ideale basis om tot de juiste informatie te komen, iets wat Watson feilloos aantoont.

Ook de medische sector omarmt het web, maar helaas op een beperkte manier.

Ze zien het web vooral als een logistiek systeem dat ze primair voor eigen gebruik kunnen inzetten – ze blijven negeren dat medische gegevens in eerste instantie eigendom van de patiënt zijn. De discussies over patiëntendossiers gaan dan ook vooral om distributievraagstukken en toegangsrechten. Die halsstarrigheid van de medische professionals is wellicht deels te wijten aan het beleid van Minister Schippers van Volksgezondheid. Zij wil dat binnen vijf jaar elke patiënt ‘inzicht’ krijgt in zijn medische gegevens, maar dat is wat anders dan benadrukken de patiënt ook eigenaar is van de data. Het door haar gepromote EPD en LSP kwamen echter niet van de grond.

Foto: Paolo Margari (cc)

Een gebaar is geen woord

, door

COLUMN - Juristen leven in een heel andere wereld dan ik. Een heleboel discussies die deze lieden voeren gaan natuurlijk over taal – de interpretatie van dit of dat woord, van deze of gene zinsnede –, maar het soort argumenten dat ze daarbij gebruiken lijkt in geen velden of wegen op wat ik zelfs maar herken als een bijdrage aan een discussie.

Een artikel in NRC Handelsblad (achter betaalmuur) van vorige week staat vol instructief materiaal. Een Arnhemse rechter had op één dag zes zaken over ‘discriminatie’ op het programma gezet.

Ik moet toegeven dat het verslag ook niet altijd even duidelijk is:

Hoewel de vechtpartij begon omdat de jongens „faggot” en „flikker” riepen naar een homostel dat bij de groep studenten hoorde, worden zij niet vervolgd voor discriminatie. Hadden zij iets over álle homo’s gezegd, was discriminatie waarschijnlijk wel ten laste gelegd, zegt de officier achteraf. Toch neemt de rechter de aard van de uitingen wel mee. Homohaat is „treurig”, vindt hij.

Discriminatie

Ja, wat is het nou, denk je. Ook de officier vond homohaat vast “treurig”, maar zijn punt was nu juist dat het roepen van faggot en flikker niet iets zei over ‘álle homo’s’. Dat lijkt mij iets dat je gemakkelijk zou kunnen weerspreken: het feit dat woorden die homoseksuele man betekenen in een bepaalde situatie als scheldwoord gebruikt worden, betekent dat degene die die woorden (op dat moment) gebruikt duidelijk minder waardering heeft voor aanhangers van de gelijkgeslachtelijke liefde. In die zin is een homo uitschelden voor homo een uiting van homohaat.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Atheïsten bashen 14-jarige klokkenmaker

, door

Je kon er natuurlijk op wachten.

Als een 14-jarige Amerikaanse moslim landelijk in het zonnetje wordt gezet omdat hij is gearresteerd nadat hij zijn knutselwerk met een elektronische klok mee naar school nam, staan de rechtse gekkies te trappelen om zo’n jongen door het slijk te halen.

Want moslims zijn eng, en het is natuurlijk niet de bedoeling dat dit negatieve beeld omslaat in positieve aandacht. Dan zijn ze geen geschikte zondebok meer, waar het land z’n agressie, angsten en frustraties op kan projecteren.

Wat opvalt is echter dat bekende atheïsten als Richard Dawkins en Bill Maher zich ook in dat koor voegen.

Volgens Dawkins heeft de tiener zijn eigen creativiteit in het bouwen van de klok enorm overdreven, en dat noopt de 74-jarige bioloog tot allerlei speculaties over de motieven van Ahmed. Was het wellicht allemaal een vooropgezette pr-campagne om zijn leraren, de politie, de media en zelfs president Obama erin te luizen?, zo vraagt de emeritus-hoogleraar en bekende atheïstische evangelist zich af.

Ook Bill Maher vindt alle ophef overdreven. Want het koffertje met elektronica leek toch ook op een bom, en aangezien moslimadolescenten volgens hem de voornaamste groepering zijn die dingen opblaast, is het dan toch ook logisch dat de school alarm sloeg en de politie de knul arresteerde?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fantoomterreur

, door

RECENSIE - Misbruik van angst voor aantasting van de bestaande orde is van alle tijden.

In De Fantoomterreur laat Adam Zamoyski zien hoe reactionaire leiders tijdens de Franse Revolutie en in de restauratie-periode daarna revolutiedreiging gebruikten om hun politie en inlichtingendiensten te versterken en burgerlijke vrijheidsrechten aan banden te leggen.

Na de Slag bij Waterloo, nu 200 jaar geleden, begon in Europa een tijdperk van restauratie. De overwinnaars van Napoleon herstelden de macht van de adel en de absolutistische vorsten. Maar de geest van de Franse Revolutie bleef bestaan. Alles wat ook maar in de verste verte leek op een poging om de verworvenheden van die revolutie te herstellen werd in de eerste decennia van de 19e eeuw hardhandig de kop in gedrukt. In heel Europa ontstonden tijdens en na afloop van de Franse Revolutie professionele inlichtingenapparaten die de basis zouden gaan vormen voor de uitgebreide staatscontrole later in de 19e en 20e eeuw.

Zamoyski, een Engelse historicus van Poolse komaf, laat aan de hand van gedetailleerde beschrijvingen zien dat de anti-revolutionaire politie- en spionagenetwerken die begin 19e eeuw ontstonden voor een groot deel gebaseerd waren op spookverhalen, geruchten, irreële angsten en opgeblazen berichten over  niet bestaande samenzweringen. In zijn voorwoord schrijft hij dat deze geschiedenis hem steeds meer deed denken aan wat er in de huidige tijd gebeurt. De angst voor verandering, chaos en onzekere tijden is een nuttig instrument voor machthebbers. Onder het mom van bescherming van de burgers ontnemen zij hen grondrechten en vrijheden, maar waar het werkelijk om gaat is het in stand houden en versterken van de bestaande machtsstructuren.  Zamoyski zegt dat hij de verleiding nauwelijks kon weerstaan om parallellen te trekken tussen de Oostenrijkse kanselier Metternich of de Russische tsaren en hedendaagse Britse of Amerikaanse leiders. Hij laat het aan de lezer over. En dat levert een buitengewoon interessant en spannend boek op.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

Volkert van der G. heeft lak aan instanties

, door

Volkert van der Graaf neemt een loopje met instanties als de reclassering en de sociale dienst.

Dat is althans de portée van een uitzending van KRO-Reporter, dat zijn best doet om Volkert in een zo ongunstig mogelijk daglicht te zetten.

Reporter komt echter met weinig meer op de proppen dan dat Volkert…

1) via zijn advocaat contact zou hebben gehad met een fotojournalist over welk – zogenaamd heimelijk op straat genomen – kiekje de journalist aan de kranten zou aanbieden,

Waan van de dag

Islamitische Staat senior wil een tiener kruisigen

, door

Saudi-Arabië, uiteraard … waar onze bondscoach bondscoach is, en het aannemen van die functie moreel verdedigt door (terecht) te wijzen op de uitstekende verstandhouding tussen Saudi-Arabië en de Nederlandse staat en het Nederlandse bedrijfsleven.

Voor schaam, Nederland … voor schaam.

(via)

Waan van de dag

Bendeoorlogen en verkrachtingen schering en inslag in Duitslands grootste asielzoekersopvangcentrum

, door

Zesduizend mensen op een kluitje, dat pakt niet zo best uit.

In Duitslands grootste asielzoekersopvangplek in Giessen zijn bendeoorlogen tussen Albaniërs en Somaliërs aan de orde van de dag, schrijft Wierd Duk vandaag in het Algemeen Dagblad. De Albanezen zouden uitgesproken racistisch zijn en niet met zwarten onder een dak willen leven.

Vier vrouwen- en gezinsorganisaties hebben bovendien een brandbrief geschreven waarin ze de noodklok luiden over de vele verkrachtingen in het kamp.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende