Wat bewoog Jesse Klaver woensdag in het debat met Grapperhaus? Grapperhaus had natuurlijk moeten aftreden. Het gedraai rond de gang van zaken op zijn bruiloft was stuitend, een minister van Justitie onwaardig. Hij had de eer aan zichzelf moeten houden. Of zelf op een boete moeten aansturen, zoals Gerard Spong gisteren in de NRC suggereerde. Al was het maar om te voorkomen dat de strafrechter in verlegenheid wordt gebracht tegenover andere bruiloftsgasten en taartjeseters die wel een boete hebben gekregen. Een minister van Justitie die ook maar de geringste schijn van ongelijke behandeling opwekt kan niet gehandhaafd worden. Het is onbegrijpelijk dat de Kamerleden die tegenover de minister de hand over het hart streken zo gemakkelijk omgaan met het principe van de gelijke behandeling. Ongelijke behandeling frustreert het vertrouwen in de rechtsstaat. Het is in mijn ogen een van de oorzaken van de onvrede van burgers over ‘de politiek’ en de huidige parlementaire democratie. Hoe onterecht het ressentiment vaak is, je moet wel oppassen het niet voeden. Grapperhaus stookt echter met zijn gedraai en nederige excuses het vuurtje van de antidemocraten verder op. Dit had voor het democratisch gezinde deel van de Kamer voldoende moeten zijn om het vertrouwen in hem op te zeggen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
NIEUWS - Komt aan de ballingschap van Edward Snowden een einde?
De afluisterpraktijken van de Amerikaanse nationale veiligheidsdienst NSA, die bekend werden door onthullingen van klokkenluider Edward Snowden, waren illegaal. Dat is na zeven jaar door een Amerikaanse rechtbank in San Francisco vastgesteld. Volgens het federale hof was het spionageprogramma, waarmee op grote schaal telefoon- en internetgegevens van Amerikaanse burgers werden verzameld, in strijd met de wet. Snowden vluchtte voor zijn onthullingen naar Hongkong en zit nu al jaren in ballingschap in Moskou. In de Verenigde Staten is hij tot nu toe altijd gezien als een misdadiger.
Snowden twitterde dat hij zelf nooit verwacht had dat hij ooit nog eens erkenning zou krijgen voor zijn onthullingen. De American Civil Liberties Union (ACLU) beschouwt de uitspraak als een overwinning voor de privacyrechten.
In tegenstelling met eerdere uitspraken van Amerikaanse overheidsfunctionarissen is er volgens rechter Marsha Berzon geen enkel bewijs dat het telefoonregistratieprogramma van de NSA een terroristische aanslag heeft gestopt. De NSA bracht zelf één geval in de rechtzitting ter tafel, maar dat werd door de rechter behalve illegaal ook als irrelevant ter zijde geschoven.
Trump gaat de zaak bekijken
Uitspraken van president Trump hebben speculaties op gang gebracht dat de Amerikaanse regering Snowden zou willen ontslaan van rechtsvervolging. De president heeft Snowden in het verleden meermalen uitgemaakt voor ‘verrader’, ‘spion’ en ‘een gevaar voor het land’. Onlangs zei hij in een interview dat er veel mensen zijn die vinden dat hij niet eerlijk is behandeld. Op een persconferentie zei hij dat hij de zaak nog eens zou willen bekijken.
COLUMN - Afgelopen donderdag hield het kabinet weer een persconferentie over corona, en kondigde aan dat mensen met ingang van deze week voortaan bij horecabezoek hun contactgegevens moeten achterlaten. Dit om te zorgen dat, mocht een bezoeker (of medewerker) later besmet blijken te zijn, andere mensen gewaarschuwd kunnen worden.
De horeca kloeg steen en been, bij monde van de branchevereniging. Het klonk vooral verongelijkt. ‘De aandacht voor corona en horeca is buiten proportie.’ Mij lijkt dat elke plek waar mensen gedurende langere tijd redelijk dicht bij elkaar zitten, zonder mondmaskers op, terwijl ze veel lachen en praten, onze volle aandacht verdient.
Maar de branchevereniging had volkomen gelijk dat het kabinet akelig summier was geweest.
‘We willen weten hoe lang gegevens bewaard moeten worden. Moet dat digitaal? Op papier? Wie mag het opvragen, voor welke doeleinden?’ Met zulke vage instructies kon je de horeca toch moeilijk opzadelen, vond de branche. En even later: ‘De gast mag ook niet geweigerd worden als hij niet meewerkt.’
Dat laatste mag waarschijnlijk wel, net zoals je een klant die lazarus is, die andere gasten lastigvalt of die zich niet volgens je regels kleden, de toegang kunt ontzeggen dan wel uit je etablissement mag verwijderen. Een notitie waarin het kabinet vastlegt hoe en op welke grond zulke gegevens kunnen worden verzameld, was verstandig geweest. De regering hamert echter liever op ieders persoonlijke verantwoordelijkheid en laat momenteel alles aan ‘de mensen’ over.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wegens teveel verstand van zaken. De officier van justitie was tot juli bestuursvoorzitter van Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam (MDRA). Daarin had ook Mitchell Esajas zitting, tevens voorman van Kick out Zwarte Piet.
Kick out Zwarte Piet was een van de mede-initiatiefnemers van de betoging op de Dam naar aanleiding van de dood van de Amerikaan George Floyd, waar rapper Akwasi een mogelijk strafbare uitlating deed toen hij riep dat hij in november een zwarte piet in zijn gezicht zou trappen, als hij er op straat een tegenkwam.
ACHTERGROND - In november 2018 werd de Filippijnse mensenrechtenadvocaat Benjamin Ramos vermoord. Saskia Harkema tekende het verhaal op van zijn echtgenote Clarissa die zijn strijd voortzet.
Op de 43e zitting van de Mensenrechtenvergadering van de Verenigde Naties in maart 2020 ontmoette David Boyd, speciaal VN-verslaggever voor mensenrechten en milieu, Clarissa Ramos – echtgenote van wijlen Benjamin Ramos – van de “Paghida-et sa Kauswagan” Development Group (PDG) van de Filippijnen (zie foto).
vlnr Clarissa Ramos, Eufemia Cullamat en David Boyd
Benjamin Ramos was een mensenrechtenadvocaat, oprichter van de National Union of People’s Lawyers (NUPL) en de secretaris-generaal van zijn afdeling in de provincie Negros Occidental. Hij was een bekende pleitbezorger voor boerenrechten en de directeur van de PDG, een niet-gouvernementele organisatie (NGO) die boeren in Negros bijstaat. Hij verleende pro-bono rechtsbijstand aan slachtoffers van mensenrechtenschendingen, de meest gemarginaliseerde groep in de Filippijnen. Hij stond onder meer de families van negen boeren bij, die omkwamen na een protest op een suikerrietplantage in Sagay in de provincie Negros. Op 6 november 2018 werd hij in de stad Kabankalan doodgeschoten door schutters op motoren.
Benjamins vrouw Clarissa Ramos zet zijn werk voort en treedt met vastberadenheid en toewijding in zijn voetsporen. In een recent interview in april 2020 beschrijft ze de situatie in de Filippijnen sinds haar man werd doodgeschoten. Hier is haar verhaal.
Reclame bedrijf JCDecaux wil graag weten hoeveel mensen hun reclamezuilen in de publieke ruimte zien. Afgelopen week verscheen er een triomfantelijk bericht bij Marketing Tribune dat JCDecaux nu meer inzicht heeft in de hoeveelheid impressies op basis van smartphone data:
JCDecaux krijgt meer inzicht in aantallen mensen en impressies rondom zijn digitale schermen. De nieuwe methode meet namelijk nauwkeurig door middel van de smartphones van voorbijgangers.
Het mobiele panel van partner Resono bestaat uit ruim een miljoen Nederlanders die via hun smartphone meehelpen de drukte rond de digitale schermen van JCDecaux te meten.
Zij hebben toestemming gegeven dat deze gegevens verzameld worden, volledig geanonimiseerd en strikt volgens de Europese privacyregels.
Eén miljoen Nederlanders zouden dus toestemming hebben gegeven om hen te volgen. De partner van JCDecaux – Resono – meldt vol trots op hun website dat zelfs 7 miljoen Nederlanders toestemming hebben gegeven. Zie je het al voor je? Eén (of zelfs zeven) miljoen Nederlanders die toestemming hebben gegeven om hen te volgen?
De toestemmingen zouden verkregen zijn conform de Europese privacyregels. De Nederlandse implementatie daarvan is de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). Volgens de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) zijn er drie mogelijk gronden op basis waarvan mobiele telefoons gevolgd mogen worden: toestemming, overeenkomst en gerechtvaardigd belang. JCDecaux (en op de achtergrond Resono) claimt dus van één miljoen Nederlanders toestemming te hebben. Als je echter kijkt naar de eisen die de AVG stelt aan de geldigheid van een toestemming, dan lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk dat de toestemming van één miljoen Nederlanders daaraan voldoet. Een rechtsgeldige toestemming moet namelijk voldoen aan de volgende eisen:
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Indiase premier Narendra Modi legt vandaag de eerste steen van de Ram-tempel in Ayodhya, de ‘geboorteplaats’ van Ram. De bouw van de tempel roept controverse op: op de locatie stond een moskee, maar die werd in 1993 door nationalistische hindoes verwoest.
Volgens critici staat de bouw van de tempel symbool voor een nieuw India waar hindoes de dienst uitmaken en moslims en christenen tweederangsburgers zijn.
ONDERZOEK - Regelmatig is er politieke en maatschappelijke discussie over de vraag of migranten zich wel voldoende identificeren met de Nederlandse normen en waarden. Nieuw WODC-onderzoek suggereert dat er weinig reden tot zorg is. Statushouders vinden vrijheid en gelijkheid erg belangrijk.
Tijdens de recente ‘vluchtelingencrisis’, toen grote groepen asielmigranten uit met name Syrië en Eritrea zich in Nederland meldden, werden af en toe zorgen uitgesproken over de mate waarin statushouders de kernwaarden van de Nederlandse staat onderschrijven (zie bijvoorbeeld Kamerstukken II 2016/17, 30 982, nr. 31, p. 12; Kuppens et al., 2020). In de regel zijn rechtsstatelijke waarden in de herkomstlanden afwezig of staan onder druk. Zo staan Syrië en Eritrea respectievelijk laatste en op twee na laatste in de ranglijst van politieke en burgerlijke vrijheid wereldwijd (Freedom House, 2019).
Deze zorgen waren mede aanleiding voor het in 2017 invoeren van het participatieverklaringstraject (PVT) als verplicht onderdeel van de inburgering.
Gedurende het PVT leren statushouders over vrijheid, gelijkheid, solidariteit en participatie (zie De Vries et al., 2019), waarna ze verklaren deze kernwaarden te zullen respecteren.
Onderzoek onder statushouders richt zich vooral op structurele en sociale integratie (bijvoorbeeld Dagevos et al., 2018). Over hoe deze groep zich verhoudt tot de (waarden van de) rechtsstaat is nog weinig bekend. Dit is opvallend omdat het goed voorstelbaar is dat de precaire rechtsstatelijke situatie in het land van herkomst meegespeeld heeft in de beslissing om te vluchten. Dit maakt dat statushouders misschien juist bijzonder veel waardering hebben voor de Nederlandse rechtsstaat. Ons onderzoek (Noyon et al., 2020) richt zich op deze paradox.
A group of European digital advertising associations on Friday criticized Apple Inc’s plans to require apps to seek additional permission from users before tracking them across other apps and websites.
….
The group of European marketing firms said the pop-up warning and the limited ability to customize it still carries “a high risk of user refusal.”
In de aankomende versie van Apple’s besturingssysteem voor smartphones moet aan gebruikers expliciet om toestemming worden gevraagd om hen in andere apps of websites te mogen volgen. Dat sommige marketing associaties daar tegen protesteren is niet verwonderlijk, deze maatregel is een behoorlijk risico voor hun businessmodel. Want ja, waarom zou je gebruikers duidelijk maken dat je ze op allerlei manieren profileert als je dat ook uit het zicht kan doen?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
