Deze regering is niet klaar voor het Trump-tijdperk: de NAVO is passé

door Bram van Gendt De Amerikanen zijn onze vrienden niet meer. Dat is de afgelopen weken wel duidelijk geworden. De Amerikanen vinden dat de Europese veiligheidsstructuur primair een Europese aangelegenheid is. Dan zou je nog kunnen zeggen: prima, het wordt tijd dat Europa eindelijk eens een zelfstandige geopolitieke entiteit wordt met de militaire slagkracht die daarbij hoort. Maar terwijl de Amerikanen beweren dat ze niet meer geïnteresseerd zijn in Europa, bemoeien ze zich toch op een hinderlijke wijze met de Europese veiligheidsarchitectuur. In Saudi-Arabië lijken Rusland en Amerika, twee nucleaire mogendheden, weer dichter tot elkaar te zijn gekomen. Van Russische bronnen hebben we bovendien vernomen dat de onderhandelingen voorspoedig zijn verlopen. Daar kun je van alles uit opmaken: Rusland zal naar alle waarschijnlijkheid uit zijn isolement worden gehaald, en de belangen van Oekraïne (en Europa) zullen grotendeels verkwanseld zijn. Amerika is dus niet zozeer een isolationistische grootmacht; het lijkt er vooral op dat Amerika een imperialistische grootmacht wil zijn die op bilateraal niveau de wereldorde probeert te herschikken. Mijn punt wordt (uiteraard) versterkt door de doldwaze uitspraken van Trump over Canada, Groenland/Denemarken, Panama en Gaza. De eerste twee landen zijn nota bene NAVO-leden. Deze anti-internationaalrechtelijke uitspraken vormen een groot gevaar voor kleine landen, vooral voor al die betrekkelijk onbeduidende Europese landen zoals Nederland. Immers, niet langer is de territoriale integriteit en nationale soevereiniteit een gegeven dat vastligt binnen het internationaal recht; bullebakken die grote mogendheden leiden, bepalen voortaan hun lot. Daar komt nog bij dat Trump en zijn directe kliek het gemunt hebben op de regeringen van Europa. Zij willen dat er Trumpisten aan de macht komen. Een regime change in Parijs, Berlijn en Londen zien zij wel zitten, en dan vooral een definitieve afrekening met die ‘perverse links-liberale elite’ die Europa zou uitleveren aan ‘woke’ en immigranten. De Amerikanen proberen dit te bewerkstelligen via informatiecampagnes gericht tegen deze zogenaamde perverse elite; dus eigenlijk gewoon hybride oorlogsvoering, niet van Russische maar van Amerikaanse makelij. Musk begon daar al mee door via zijn eigen sociale medium (X) zich te bemoeien met binnenlandse aangelegenheden in respectievelijk Groot-Brittannië en Duitsland. Hier werden de radicaal-rechtse partij van Nigel Farage (Reform UK) en de fascistoïde AfD van Alice Weidel openlijk gesteund. Tijdens de Veiligheidsconferentie in München betoogde JD Vance bovendien dat diezelfde Europese politieke elite een groter gevaar vormt voor Europa dan Rusland of China. Europa zou volgens hem gedegenereerd zijn tot een continent waar tirannie heerst, en waarden zoals de vrijheid van meningsuiting zouden worden beknot. Vance vroeg zich tot slot af of Europa en Amerika nog wel dezelfde waarden deelden. Kabinet-Schoof schat de crisis niet op de juiste grootte De VS zijn, zoals ik eerder al stelde, niet een isolationistische mogendheid, maar een levensgevaarlijke imperialistische staat die andere autocratieën in de wereld adoreren en autocratie in de wereld willen verspreiden. Het kabinet Schoof maakt naar mijn mening dan ook niet de juiste probleemanalyse. Er wordt door Brekelmans, Schoof en Veldkamp nog altijd geredeneerd vanuit het NAVO-denkraam. Ik begrijp dat we niet binnen afzienbare tijd onafhankelijk kunnen worden van de Amerikanen. We zijn afhankelijk van Amerikaanse intelligence en militaire logistiek, er zijn 100.000 Amerikaanse troepen gestationeerd in Europa en we profiteren nog altijd van de Amerikaanse nucleaire paraplu. En ik begrijp tevens dat het vasthouden aan het Trans-Atlantische bondgenootschap grotendeels een diplomatieke zet is: zoveel mogelijk de Amerikanen blijven paaien, zodat de Amerikanen zich niet nóg meer vervreemden van de Europese partners. Maar ik kan mij desondanks niet aan de indruk onttrekken dat het kabinet-Schoof én de  individuele coalitiepartijen er nog altijd niet genoeg ervan doordrongen zijn dat Amerika niet slechts een minder loyale bondgenoot is die zich slechts ten dele committeert aan het Trans-Atlantische alliantie, maar een rivaal. Dat bleek niet enkel uit de eerdere benoemde horrorspeech van Vance in München, het feit dat Trump allerlei (NAVO) landen op zijn imperiale verlanglijstje heeft staan, of dat de Amerikaanse tech-oligarchie (direct gelieerd aan de Trump-administration) aanwendt om de Europese politiek te verrechtsen, maar ook uit de recentelijke uitspraken van Trump waarin hij letterlijk anti-Oekraïense Kremlinpropaganda spuide: ‘Oekraïne had nooit de oorlog tegen Rusland moeten beginnen.’ En let wel: Trumps presidentschap is net een maand onderweg, we moeten dus overal op voorbereid zijn en nergens meer over verbaasd zijn. Daar vloeit uit voort dat een sterke Europese pilaar binnen de NAVO middels hogere defensie-uitgaven niet voldoende is. Er moet met spoed gewerkt worden aan een ontkoppeling van onze strategisch-militaire afhankelijkheden van de Amerikanen. We zijn op dit moment uiterst chantabel en dat chantage-instrument dient zo snel mogelijk bij de Amerikaanse president uit handen geslagen te worden. Op dit moment zie ik echter niet dat we de juiste stappen ondernemen. Het beperkt zich tot de constatering dat de defensie-uitgaven opgehoogd moeten worden: van 2% tot 3%. VVD wil geen eurobonds De VVD- toch de coalitiepartij met de meest verstandige geopolitieke opvattingen- wil geen eurobonds. Yesilgöz zei, tijdens het debat over de Russisch-Amerikaanse ‘vredesonderhandelingen’, dat lidstaten ‘zelf verantwoordelijkheid’ moesten nemen voor hun defensie-uitgaven. Yesilgöz ging er echter even aan voorbij dat veel Zuid-Europese staten geen financiële ruimte hebben om zomaar hun defensie-uitgaven te verhogen naar 3-4%. Althans niet zonder dat de staatsschuld ernstige proporties aanneemt. Verder zijn eurobonds ook een instrument om de EU (met name het zuiden van de Unie) met fikse investeringen competitief en innovatief te maken. Ook dat versterkt de positie van de EU en dus Nederland op het wereldtoneel. De defensieminister van VVD-huize, Ruben Brekelmans, beziet de Europese veiligheidsarchitectuur ook nog altijd vanuit een NAVO-denkraam. Tijdens een rede in het Maastricht Museum sprak hij de Trumpiaanse leus uit ‘make NATO great again’. Bij BNR De Wereld sprak Brekelmans weliswaar de pro-Russische uitspraken van Trump tegen, en zei hij dat hij eveneens vindt dat Europa een plek aan de onderhandelingstafel verdient, maar hij ziet de VS nog altijd als een seniorpartner van Nederland/Europa. Als wij het ‘huiswerk’ (lees hogere defensie-uitgaven) maar voltooien dat wij van de Amerikanen hebben gekregen, dan krijgen wij die plek aan de onderhandelingstafel. Dit lijkt mij een volstrekt onjuiste grondhouding. De Nederlandse regering en haar Europese partners moeten allereerst onderkennen dat we te maken hebben met een echtscheiding: de VS zijn geen (senior)partner meer. Daarnaast moeten onze politici ook eens wat meer van zich afbijten en niet braaf het ‘huiswerk’ afronden dat we hebben gekregen van de VS. Een continent met meer dan een half miljard inwoners, waarvan twee staten kernmogendheden zijn en waarbij de collectieve economie (EU+VK+ Noorwegen+ Turkije) bijna een kwart van de wereldeconomie vertegenwoordigt, mag niet in een onderhorige positie gedrukt worden. BBB begrijpt niet dat we te maken hebben met een veiligheidscrisis Over BBB en PVV hoeven we het al helemaal niet te hebben. Henk Vermeer (BBB) liet tijdens het debat over de Russisch-Amerikaanse vredesbesprekingen zien waarom one-issuepartijen een schande zijn voor een volwaardige parlementaire democratie. Onze veiligheid staat op het spel; tachtig jaar hechte trans-Atlantische betrekkingen houden op te bestaan. En waar zwetst Henk Vermeer over? Over de stikstofcrisis en de daarmee samenhangende voedselzekerheid. Dit illustreert dat de BBB totaal niet begrijpt dat we te maken hebben met een gigantische veiligheidscrisis; het kan alleen maar over ‘hun’ onderwerp gaan: landbouw en stikstof. Bovendien wil de BBB ook geen vergaande soevereiniteitsoverdracht van de natiestaat naar ‘Brussel’. Dat een versterkte Unie de enige optie is om de soevereiniteit en vrijheid van Nederland te verzekeren, zal blijkbaar nooit indalen bij mensen die gelieerd zijn aan de BBB. PVV bewierookt Trump De PVV van Wilders bedrijft vergelijkbare dorpspolitiek als de BBB. Wilders schreef op X dat hij niets zag in een Nederlandse deelname aan een Europese vredesmacht, omdat hij vindt dat Nederland zich eerst moet bezighouden met de verdediging van het eigen grondgebied. Dhr. Wilders ziet dus het liefst dat Nederland de Russische pantserdivisies opvangt bij de oude IJssellinie, nadat deze divisies de Noord-Duitse laagvlakte hebben doorkruist. Maar bij de PVV blijft het niet beperkt tot populistische dorpspolitiek waarmee Wilders inspeelt op romantisch-nationalistische sentimenten: ‘Weg met de Eurocraten; Nederland weer vrij en soeverein.’ Er is bij Wilders sprake van een loyaliteitskwestie. Enkele weken geleden bewierookte Wilders Trump tijdens de ‘Patriotten-bijeenkomst’ te Madrid: hij zou dezelfde ‘strijd’ voeren. Op het medium X tracht Wilders verder steevast toenadering te zoeken tot Trump en Musk (overigens tevergeefs).Tijdens het debat van afgelopen week over de Russisch-Amerikaanse ‘vredesonderhandelingen’ was Wilders gematigd positief: ‘Trump doet in ieder geval een poging om tot vrede te komen.’ Dat is dan wel een eigenaardige ‘vrede’; het aangevallen land wordt in de beginfase niet betrokken bij de onderhandelingen en de Amerikanen hadden voorafgaand al allerlei imperiale cadeautjes gegeven aan de Russen (veroverd gebied konden ze wel houden en geen NAVO-lidmaatschap). Je kunt eerder spreken van een dictaat, maar volgens Wilders is dat dus toch maar een dappere poging van Trump. Wilders’ russofilie kon hij tijdens dat debat bovendien niet geheel verhullen; hij was van mening dat de oorlog in Oekraïne deels te wijten was aan het feit dat het Westen te veel getrokken had aan het land. Laten we dan ook niet vergeten dat Wilders een bezoek bracht aan de Doema (2018), toen MH17 al was neergehaald en de Krim was bezet door ‘groene mannetjes’. Dit russofiele Trumpisme nestelt zich niet enkel in de Kamerfracties van de regering, maar bevindt zich ook in onze regering. Faber stak tijdens een commissiedebat al een keer de loftrompet over Trump: ‘[Trump] is slagvaardig en staat voor zijn zaak.’ En gisteren konden we horen wat Faber daadwerkelijk dacht van Zelensky: hij zou ‘niet democratisch gekozen’ zijn. Daarmee viel het russofiele masker direct af van de PVV. Dit narratief is immers rechtstreeks afkomstig uit de Kremlinpropaganda; de Kremlinpropagandisten beweren al geruime tijd dat Zelensky een illegitieme president is die weigert verkiezingen uit te schrijven. De feiten spreken dit echter tegen: in oorlogstijd kunnen er volgens de Oekraïense grondwet geen verkiezingen worden uitgeschreven, en Zelensky is tijdens vrije en eerlijke verkiezingen verkozen. De laatste keer dat dit in Rusland is gebeurd, ligt al een kwart eeuw achter ons. Wat moet Nederland doen? Wat moet Nederland en in het verlengde daarvan Europa doen in deze woelige geopolitieke tijden? Allereerst dienen onze politici ervan doordrongen te zijn dat dit de grootste crisis is uit de Nederlandse geschiedenis sinds de Tweede Wereldoorlog. De Covid-19-crisis is er niets bij.We lossen deze crisis niet op door slechts de defensiebudgetten te verhogen. We moeten het gehele Trans-Atlantische denkraam en de bijbehorende percepties en concepten vaarwel zeggen: Europa staat er alleen voor, samen met enkele andere westerse landen. Maar wat nog veel belangrijker is, is dat Europa van allerlei kanten bedreigd wordt. De Chinezen trachten ongezonde economische afhankelijkheden op te bouwen met Europa (vooral wat betreft de energietransitie), Rusland is sinds 2014/2022 bezig met een revanchistisch-imperialistische campagne tegen Europa en gebruikt daarvoor zowel militaire middelen als hybride oorlogsvoering, en de VS proberen van Europa een autoritair Trumpistisch radicaal-rechts bolwerk te maken. Nadat de ernst van het probleem als zodanig erkend is, moeten daar binnenlandse politieke consequenties uit worden getrokken. Dan richt ik mij specifiek op de VVD en NSC. Hoe denken deze partijen Europa soeverein en vrij te houden terwijl ze te maken hebben met russofiele Trumpistische hielenlikkers? Het autocratische paard van Troje moet zo snel mogelijk uit de regering gegooid worden. Vorm vervolgens een breed nationaal crisiskabinet met GL-PvdA. Dhr. Timmermans heeft een karrenvracht aan ervaring met betrekking tot de Europese instituties en buitenlandse aangelegenheden. Zijn kennis en kunde op dit terrein werden deze week opnieuw bevestigd tijdens het debat over Oekraïne. Hij was een van de weinigen die begreep met welke uitdagingen Nederland te maken heeft. Dit is dus dé aangewezen persoon om Nederland op dit moment te leiden. Kortom, de regering dient volledig gevrijwaard te zijn van allerlei russofiele Trumpistische actoren. Alleen dan kan de rem eraf. Nederland moet in Europa niet de spreekwoordelijke handrem zijn op het Europese toneel, maar de smeerolie. Het derde wat er gedaan zou moeten worden, is een volledige commitment aan de voltooiing van Europa als één geopolitieke entiteit. Neem het Draghi-rapport integraal over, begin met de invoering van eurobonds en richt een Europese defensie-industrie op waarbij alle protectionistische regels verboden worden. Het belangrijkste is dat Europa begint met een Europese Defensie Gemeenschap, dus geen ‘sterke Europese pijler binnen de NAVO’. Het geraamte van de NAVO wordt georganiseerd door de Amerikanen: intelligence, militaire logistiek en commandostructuur. Dit zal dus door een Europese supranationale entiteit moeten worden overgenomen, óf door een Anglo-Franse organisatie. Daarnaast moet het debat worden geopend over kernwapens. Ik zou ervoor pleiten een nucleair fonds op te richten waarin alle Europese landen geld inleggen om het Anglo-Franse kernwapenarsenaal uit te breiden. Daarmee zouden de Amerikaanse kernwapens kunnen worden vervangen. Het vierde wat er gedaan moet worden, is een fundamentele aanpak van interne anti-democratische krachten. Deze krachten worden via het private geopolitieke instrument (X: Twitter) van Musk ook nog eens versterkt. Daar moet je dus rigoureus mee afrekenen, en dat betekent een verbod op dit propagandamiddel. Ik pleit ervoor dat Europa publieke projecten opstart (of mediabedrijven met staatsdeelnemingen), zodat het virtueel-publieke debat niet langer in handen is van Amerikaanse techmiljardairs. Hierdoor kan erop toegezien worden dat illegale content afdoende wordt verwijderd en, bovenal, dat er geen algoritmen worden toegepast die bepaalde stemmen binnen het debat versterken. In Nederland kunnen we daarnaast wettelijk ook nog stappen zetten. Ik denk dan concreet aan een strikte wet op politieke partijen, waarbij interne democratische verantwoording en een acceptabele houding jegens de rechtsstaat worden afgedwongen. Dit voorkomt dat oligarchische en autoritaire partijen kunnen meedoen aan de Kamerverkiezingen. Het laatste wat noodzakelijk is om Nederland en Europa vrij, veilig en onafhankelijk te houden, is een grootschalig en pragmatisch diplomatiek offensief richting de resterende bondgenoten in de wereld. Sla landen zoals Canada, Turkije, Japan, Zuid-Korea, Australië, Nieuw-Zeeland en wellicht ook India om de oren met omvangrijke economische en politieke overeenkomsten. Beknibbel niet op ontwikkelingssamenwerking, zoals onze ‘geweldige’ minister Klever doet. Ontwikkelingssamenwerking is niet enkel een morele plicht, maar vormt een belangrijk hulpmiddel om het mondiale zuiden enigszins aan ons te binden. Dat zal niet gemakkelijk zijn, want net zoals China, Rusland en de VS hebben deze landen schoon genoeg van ons. Dit laatste is een teken te over van de gigantische geopolitieke crisis waarop we moeten acteren en waarover we moeten ophouden alleen te discussiëren. Dit artikel is overgenomen van anti-populista. Stukken op dat blog worden geschreven als bijbaan, dus mocht je het stuk waarderen kun je dat ook financieel laten blijken via deze link.

Door: Foto: Schermafbeelding debatdirect Tweede Kamer. Ministers Brekelmans, Veldkamp en Schoof tijdens het debat over de Russisch-Amerikaanse vredesbesprekingen
Foto: Christopher Michel (cc)

Soedan verhongert

Volgens recent VN onderzoek heerst er een ongekende hongersnood in minstens vijf regio’s van de staten Noord-Darfur en Zuid-Kordofan in het door oorlog geteisterde Soedan. Honderdduizenden mensen dreigen het niet te overleven. Miljoenen kinderen en zwangere vrouwen zijn ondervoed. ‘Nog nooit in de moderne geschiedenis hebben zo veel mensen te maken gehad met honger en hongersnood als nu in Soedan,’ zo waarschuwden deskundigen in opdracht van de VN-Mensenrechtenraad vorig najaar al. Honger is een onzichtbaar oorlogswapen, schreef Le Monde.

De oorlog tussen het regeringsleger en de opstandige Rapid Support Forces (RSF) duurt nu bijna twee jaar. De RSF heeft zich recentelijk onder meer schuldig gemaakt aan dodelijke aanvallen op een ziekenhuis, een vluchtelingenkamp en twee dorpen in de zuidelijke White Nile provincie waar 200 onbewapende bewoners werden gedood. Enkele vooraanstaande RSF-leiders zijn momenteel in Kenia, waar ze naar verwachting plannen zullen aankondigen om een ​​eigen regering te vormen in de gebieden die onder hun controle staan. Het regeringsleger heeft begin januari het strategisch gelegen Wad Madani heroverd. Vluchtelingen keerden ondanks de verwoesting en plundering van hun stad terug uit opvangkampen bij de oostelijke havenstad Port Sudan. In de hoofdstad Khartoem en zuidelijke en oostelijke delen van het land zijn de rebellen nagenoeg verdreven. Het westen is in handen van de RSF. In de regio Darfur zou de RSF een etnische zuivering doorvoeren tegen ethnische Massalit en niet-Arabische gemeenschappen. Er is nog geen enkel uitzicht op een einde aan de gevechten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Flickr CC BY 2.0 Metro Centric Verboden toegang

De adviezen van de Raad van State over de Asielnood­maatregelen­wet en de Wet invoering tweestatus­stelsel

ANALYSE - van dr. Lisanne Groen

Op 10 februari 2025 werden de adviezen van de Afdeling advisering van de Raad van State (hierna: de Afdeling) gepubliceerd over twee langverwachte wetsvoorstellen, die volgens minister Faber (Asiel en Migratie) moeten bijdragen aan ‘het strengste asielregime ooit’. Het gaat om de Asielnoodmaatregelenwet en de Wet invoering tweestatusstelsel. Welke maatregelen bevatten de voorstellen, hoe heeft de Afdeling ze beoordeeld en wat is de strekking van de adviezen?

Inhoud wetsvoorstellen

Het voorstel voor de Asielnoodmaatregelenwet bevat de volgende maatregelen:

  • – De geldigheidsduur van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd wordt verkort van vijf tot drie jaar;
  • – Er worden geen nieuwe verblijfsvergunningen asiel voor onbepaalde tijd verleend;
  • – De mogelijkheden tot ongewenstverklaring van vreemdelingen worden verruimd;
  • – De voornemenprocedure wordt afgeschaft; De voornemenprocedure is geregeld in art. 39 van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: Vw 2000), en houdt in dat de vreemdeling schriftelijk op de hoogte wordt gesteld van het voornemen van de minister om de aanvraag voor een verblijfsvergunning af te wijzen. De vreemdeling mag hierover dan zijn zienswijze naar voren brengen. Afschaffing van die procedure leidt ertoe dat de minister direct mag beslissen op een aanvraag nadat de vreemdeling is gehoord.
  • – De nareismogelijkheden voor ongehuwde partners en meerderjarige kinderen worden beperkt;
  • – De afdoening van asielaanvragen wordt vergemakkelijkt, door 1) nieuwe feiten en omstandigheden strenger te toetsen bij opvolgende aanvragen, 2) een verwijtbaarheidstoets te introduceren bij opvolgende aanvragen en 3) de afwijzingsmogelijkheden te verruimen.
Foto: Enough Project (cc)

Rwanda voedt terreur in Oost-Congo met westerse steun

De verovering van de Oost-Congolese stad Goma (foto) door de rebellen van M23 heeft in het westen weer tot enige aandacht geleid voor het al decennialang durende conflict in deze Afrikaanse regio. De oorlog is met meer dan zes miljoen dodelijke slachtoffers het dodelijkste conflict na de Tweede Wereldoorlog, schreef de Nederlands-Congolese politicoloog Kiza Magendane zaterdag in de NRC. Maar westerse hulp voor de Congolezen blijft uit. Daarentegen steunen Europese landen, de Verenigde Staten en Israël wel buurland Rwanda dat M23 met financiële hulp en wapenleveranties in staat stelt Oost-Congo te blijven terroriseren.

De verantwoordelijkheid van Rwanda voor de slachtpartijen in Congo wordt inmiddels wel door iedereen erkend, behalve door de Rwandese president Paul Kagame. Bij de overname van Goma liepen Rwandese soldaten trouw naast de M23. Rwanda profiteert van de zwakte en de corruptie van het Congolese regime. Congo is totaal niet opgewassen tegen de Rwandese agressie. Datzelfde geldt voor de internationale troepen van de VN en andere Afrikaanse landen. Rwanda heeft zich in de loop van de tijd, na de extreem gewelddadige moordpartijen van Hutu’s op de Tutsi’s in 1994, ontwikkeld tot de lieveling van het westen. Dat heeft alles te maken met de aanwezigheid van belangrijke grondstoffen in de regio die onmisbaar zijn voor hedendaagse technologische ontwikkelingen in het westen. Rwanda is daarvoor de meest betrouwbare leverancier. Magendane: ‘Rwanda exporteert jaarlijks voor honderden miljoenen dollars aan (Congolese) grondstoffen, terwijl het zelf geen coltan- of kobaltreserves heeft. Vorig jaar sloot de Europese Unie een akkoord met Rwanda over de import van deze strategische grondstoffen, ondanks VN-rapporten die Rwandese betrokkenheid bij illegale mijnbouw aantonen. Westerse regeringen rechtvaardigen hun steun aan Rwanda met verwijzingen naar diens „effectiviteit” en „stabiliteit”, terwijl ze Congolese corruptie bekritiseren.’

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Dominik Bartsch (cc)

De rechtsstaat wereldwijd onder druk: hoe ziet haar zelfverdediging eruit?

De roep om ‘weerbaarheid’ klinkt steeds luider. In het regeerakkoord van het huidige kabinet komt het woord weerbaarheid 42 keer voor. Onder meer de Europese industrie, de energievoorziening, het onderwijs, burgers en de voedselvoorzieningsketen moeten weerbaarder worden. En de regering wil ‘weerbare instituties’ en ‘weerbaar bestuur’.

Als het gaat om de verdediging van de democratische rechtsstaat horen we op allerlei plekken steeds vaker het begrip ‘weerbare rechtsstaat’ opduiken. Zeker onder juristen. Een duidelijk concept van die weerbare rechtsstaat ontbreekt echter. Het is lang niet altijd helder waartegen bijvoorbeeld de rechtsstaat weerbaar moet zijn, en op welke manier.

En wat is die rechtstaat zelf dan eigenlijk? De weerbare rechtsstaat lijkt een wel heel brede paraplu: het kan wijzen op diverse vormen van ‘rechtsstatelijke zelfverdediging’ of ‘rechtsstatelijke innovatie’. ‘Weerbare rechtsstaat’ wordt dan wat Britse staatsrechtdenker Martin Loughlin een ‘slogan in search of a concept’ heeft genoemd.

In deze korte bijdrage laat ik zien hoe de weerbare rechtsstaat inhoud zou kunnen krijgen en een rol kan spelen bij het verdedigen van de democratische rechtsstaat. Ook ga ik dieper in op een vorm van die rechtsstatelijke weerbaarheid: de vangrails die de Grondwet ons kan bieden.

De verschillende facetten van de weerbare rechtsstaat

Foto: NiederlandeNet (cc)

Tussentijds vertrokken Kamerleden

Niet alleen is de Tweede Kamer hoogst zelden compleet, de Tweede Kamerzetels worden ook regelmatig van andere bemensing voorzien. Sinds de installatie van de huidige Kamer (6 december 2023) zijn 32 Kamerleden geheel of tijdelijk vertrokken en vervangen of opgevolgd door partijgenoten.

Negentien Kamerleden vertrokken om plaats te nemen in het kabinet Schoof. Een gebruikelijk ritueel na verkiezingen en kabinetsformatie.

De mutaties van de overige dertien Kamerleden hielden verband met zwangerschaps- en bevallingsverlof (3x), wisselingen binnen de fractie van een politieke partij (3x), benoemingen in het kabinet omdat andere kabinetsleden opstapten (2x) en Kamerleden die om diverse andere redenen opstapten(5x).

De dertiende mutatie is voor rekening van Lilian Helder. Zij maakte deze week bekend  haar BBB-zetel beschikbaar te stellen en is daarmee het derde Kamerlid dat een coalitiefractie verlaat. Eerder stapten de NSC’ers Femke Zeedijk en Rosanne Hertzberger op.

De meeste wisselingen vonden plaats bij het NSC (4x) en FvD (3x). BBB, D66, GL-PvdA, SP en VVD telden elk 1 mutatie.

Dit zijn ze (onderaan de lijst nog een paar bijzonderheden

8-dec-23: Hanneke van der Werf (D66) gaat met zwangerschaps- en bevallingsverlof, vervangen door Marijke Synhaeve
12-dec-23: Queenie Rajkowski (VVD),gaat met zwangerschaps- en bevallingsverlof, vervangen door Jacqueline van den Hil
12-dec-23: Ilana Rooderkerk (D66) , gaat met zwangerschaps- en bevallingsverlof, vervangen door Tjeerd de Groot
13-dec-23: Sarah Dobbe (SP) wordt beëdigd wegens vertrek Lilian Marijnissen
18-jan-24: Pepijn van Houwelingen (FvD) wordt beëdigd wegens vervanging Freek Jansen
19-nov-24: Ralph Dekker (FvD) wordt beëdigd wegens tijdelijk vertrek Pepijn van Houwelingen
27-nov-24: Folkert Idsinga (NSC) wordt beëdigd wegens vervanging Tjebbe van Oostenbruggen (kabinetsbenoeming)
3-dec-24: Willem Koops (NSC) wordt beëdigd wegens opstappen Femke Zeedijk
3-dec-24: Sander Van Waveren (NSC) wordt beëdigd wegens opstappen Rosanne Hertzberger
17-dec-24: Ria de Korte (NSC) wordt beëdigd, vervangt Sandra Palmen die op 12 december 2024 in kabinet is benoemd als opvolger van Nora Achahbar, die op 15 november was opgestapt
18-dec-24: Marleen Haage (GL-PvdA) wordt beëdigd wegens vertrek Senna Maatoug (werd in december 2024 wethouder in Utrecht)
16-jan-25: Lidewij de Vos (FvD) wordt beëdigd wegens tijdelijk vertrek Thierry Baudet
3-feb-25: Lilian Helder (BBB) stapt op. Martin Oostenbrink volgt Helder op

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: strassenstriche.net (cc)

Hoe ver komt de AfD?

COLUMN - In de meest actuele peiling voor de komende Bondsdagverkiezingen staat de AfD nu al op 21%. Dat betekent dat partijleider Alice Weidel niet meer genegeerd kan worden door de talkshows van ARD en ZDF. Zondagavond was ze te gast bij Caren Miosga. De voormalige journaalpresentator legde haar het vuur aan de schenen. Was für ein Deutschland wollen Sie, Frau Weidel? Ook de twee andere gasten deden alle moeite om aan te tonen dat de AfD niet deugde. Onder applaus van het publiek. Weidelkreeg geen applaus. Het zal haar niet deren. Ze is aan de winnende hand en dat is op zichzelf al een reden voor veel kiezers om straks op de AfD te stemmen, ondanks -of misschien juist vanwege- alle tegenprotesten die ook dit weekend weer duizenden de straat op bracht.

Hoe krijg je de leider van een extreemrechtse partij klein terwijl ze aan de winnende hand is? Caren Miosga confronteerde Weidel met vele gevoelige punten. De AfD leider bleef stoicijns. Ze omzeilde alle moeilijke vragen met lange verhalen waarin ze haar standpunten bleef herhalen. Herhaling is ook een onderdeel van effectieve propaganda. Miosga probeerde haar voortdurend met interrupties tot een antwoord te dwingen. Weidel: ‘Als u me nu even laat uitspraten, kom ik zo bij uw punt’. Vaak kwam het niet eens zover. Maar het beeld was duidelijk: de AfD mag niet uitpraten. Het is koren op de molen van haar aanhangers en het zou bij de twijfelaars zomaar doorslaggevend kunnen zijn voor een stem op de Alternativen. Houden ze daar ook rekening mee in de verkiezingscampagne? Of geloven ze nog steeds dat de potentiële AfD stemmer vooral met morele argumenten overgehaald kan worden om het toch maar niet te doen?

Foto: Kheel Center (cc)

Eerlijk volgens Yesilgöz

Een gastbijdrage van Frans Kuijpers, eerder verschenen bij ‘Ballonnendoorprikker’.

Verelendung, een door Karl Marx gemunt begrip waarmee hij de voortdurende verslechtering van de positie van de proletarische klasse bedoelde. Het is het derde in een reeks van vijf stadia van de ondergang van het kapitalisme. Ik moest hieraan denken toen ik VVD-leider Yesilgöz haar plan met de titel De Agenda voor Werkend Nederland [1] hoorde presenteren. Een plan met als ondertitel Omdat het eerlijker moet. Een bijzonder plan, waarbij ik dus aan Verelendung moest denken.

Eerst even Marx en zijn vijf stadia. In het eerste stadium, de concentratie wet, vindt een concentratie van bedrijven. Bedrijven nemen andere over waardoor er steeds minder maar wel steeds grotere bedrijven ontstaan. In het tweede stadium, de accumulatie wet, proberen de overgebleven bedrijven hun bedrijf te laten groeien door te concurreren met de andere overgebleven grote bedrijven. Door die hevige concurrentie verslechtert de positie van de arbeider, het derde stadium, de Verelendung. Het steeds slechter behandelen van de arbeiders lost de problemen van de bedrijven niet op. Uiteindelijk worden arbeiders ontslagen en wordt de sociale ellende nog verder vergroot en zitten we in het vierde stadium, de crisistheorie. En als die crisissen elkaar in steeds hoger tempo opvolgen, zitten we in het laatste stadium, de ineenstorting van de kapitalistische maatschappij. Nu is Marx als groot wetenschapper een kundige beschrijver en duider van wat hij in zijn tijd zag gebeuren. Met zijn sociale en economische analyse van de negentiende-eeuwse samenleving was niet veel mis. Dat geldt niet voor zijn vermogen om de toekomst te voorspellen. Maar terug naar de VVD.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Hans Hillewaert (cc)

Rijkdom is het probleem

COLUMN - De rijken worden steeds rijker, vorig jaar alleen al 2.000.000.000.000 dollar. Tegelijk leeft bijna de helft van de wereldbevolking onder de armoedegrens van 6,85 dollar per dag. Ter gelegenheid van het World Economic Forum in Davos legde Oxfam weer eens de vinger op de zere plek. ‘Zestig procent van de rijkdom van miljardairs is afkomstig van erfenissen, monopoliemacht of vriendjespolitiek, volgens Oxfam: “extreem veel rijkdom van miljardairs is grotendeels onverdiend.”’ Een andere conclusie uit Takers not Makers, het jaarlijkse onderzoek van Oxfam naar sociale ongelijkheid: ‘De rijkste 1 procent in het mondiale noorden haalde in 2023 via het financiële systeem 30 miljoen dollar per uur uit het mondiale zuiden.’ Per uur!

Klimaatverandering

Sinds een jaar of tien volg ik voor een kleine hulporganisatie het nieuws over Malawi, een van de armste landen ter wereld in het zuiden van Afrika. Het land is niet alleen arm maar wordt de laatste jaren ook buitensporig getroffen door de klimaatverandering. Afrika is naar schatting slechts verantwoordelijk voor 4 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Maar Afrikaanse landen zijn wel een groot slachtoffer. Malawi kende in de laatste halve eeuw zeven periodes van droogte en 19 overstromingen.De afgelopen jaren werd het afwisselend getroffen door grote droogte, hevige regenval en orkanen. De cycloon Freddy richtte begin 2023 een spoor van vernielingen aan in Mozambique en Malawi. Malawi telde meer dan 1200 doden, meer dan een half miljoen ontheemden en een totale schade die geschat wordt op 507 miljoen dollar. Eind vorig jaar trof een tropische storm met de naam Chido opnieuw tienduizenden mensen. Nu bereidt het door droogte getroffen land zich opnieuw voor op potentieel gevaarlijke regenval. Ondertussen bouwt het rijke deel van de wereld aan ‘een façade voor aanhoudend extractivisme en controle door bedrijven over mineralen in Afrika. De uitgestrekte bossen, mineralen en het land van Afrika worden steeds meer vercommercialiseerd onder het mom van koolstofcompensatieprojecten. Wereldwijde bedrijven investeren in deze projecten en beweren dat ze hun emissies “compenseren” terwijl ze in hun landen gewoon doorgaan met hun dagelijkse gang van zaken.’

Foto: eigen werk - Cartoon Marc van Oostendorp eppo bruins sloopkogel.jpg

Nog meer destructieve plannen van de minister

Verontrustend nieuws uit doorgaans goed geïnformeerde kring: terwijl de universiteiten nog nasudderen van de draconische bezuinigingen die hen zijn opgelegd – de Eerste Kamer moet nog instemmen, maar niemand koestert nog illusies over de liefde van de christelijke partijen voor het onderwijs –, bezint minister Eppo Bruins zich alweer op de volgende grote klap met de sloopkogel.

Hij zou bij de Voorjaarsnota met een ingrijpende wijziging in het universitaire systeem komen. Drie lijnen daarvan zijn inmiddels bekend.

Rug naar de samenleving

Ten eerste wil de minister alle zogeheten randprogramma’s afschaffen—geld dat niet bedoeld is voor regulier onderzoek of onderwijs. Dit betekent dat het kleine beetje geld dat nu naar bijvoorbeeld wetenschapscommunicatie of ‘open science’ gaat (initiatieven om onderzoeksmethoden en -resultaten vrij toegankelijk te maken), verdwijnt. Hierdoor wordt de wetenschap gedwongen met de rug naar de samenleving te staan, juist nu er voorzichtige pogingen worden gedaan om toegankelijker te worden. Ook het programma Erkennen en Waarderen, dat voorzichtig probeerde universitair medewerkers te belonen voor meer dan alleen publicaties in toptijdschriften, dreigt hiermee te verdwijnen.

Je kunt ook zeggen: zo krijgen mensen zo min mogelijk mee van wat de wetenschap denkt, waardoor ze vatbaarder worden voor radicale, niet op feiten gebaseerde meningen.

Vorige Volgende