Vučić: “Tito was een ‘smart guy'”

De nieuwe Servische president houdt zowel Brussel als Moskou aan de lijn. Zondag won de huidige Servische premier Vučić de presidentsverkiezingen met 55% van de stemmen. Zijn tegenkandidaten in de eerste ronde kwamen niet boven de 16%. Bijna de helft van de Servische kiesgerechtigden bleef thuis. De overwinning van Vučić bracht deze week in talrijke steden massa's  -meest jonge- demonstranten op de been. Ze protesteerden tegen de nieuwe president, onregelmatigheden bij de verkiezingen, de partijdigheid van de media en de uitschakeling van het parlement tijdens de campagne. Op verschillende plaatsen werd ook geprotesteerd tegen het gebrek aan perspectief op werk en tegen voortdurende bezuinigingen. Een van de demonstranten: “The same things are happening over and over for years, the same people, we must stop it. The same people are creating our future constantly. Serbia must be a better country [rather than a country] from which young people are leaving and criminals and thieves are staying.”

Door: Foto: Martha de Jong-Lantink (cc)
Waan van de dag

Mexico wil Texas terug

, door

… en New-Mexico, Arizona en een gedeelte van Californië. In de 19e eeuw heeft de VS deze staten namelijk met ordinair landjepik van Mexico afgepakt:

To confront this fake history, some Mexicans are proposing to remind Mr. Trump exactly what country was the first victim of American imperialism. They are calling for a lawsuit that would aim to nullify the Treaty of Guadalupe Hidalgo (signed on Feb. 2, 1848), in which Mexico — invaded by American soldiers, its capital occupied, its ports and customs stations seized — was forced to accept the American annexation of Texas and concede more than half the rest of Mexican territory, now including most of the states of Arizona, New Mexico and California.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sreenpunk)

Populisme en democratie: een ongelukkig huwelijk

, door

ANALYSE - Volgens de Bulgaarse politicoloog Ivan Krastev leven we in een populistisch tijdperk en horen populisme en democratie bij elkaar. Gastauteur Bruno Verbeek laat echter zien dat populisme ook een bedreiging kan zijn voor de democratie.

Dezer dagen verblijf ik in een onderzoeksinstituut in het Franstalige deel van België. Daags na de verkiezingen merkten enkele lokale collega’s op hoe opgelucht ze waren dat de PVV niet de grootste partij was geworden. Gezien de deelname van de Vlaamse populistische nationalisten aan de huidige Belgische federale regering was dit een verademing voor hen. Als minderheid in eigen land (de Franstaligen maken ongeveer 40% van de bevolking uit), levend in het minst rijke deel van België, is hun opluchting wellicht goed voorstelbaar. Ze zien de winst van de VVD als een sprankje hoop in de aanloop naar de Franse en Duitse verkiezingen en als een tegenwicht tegen hun eigen populisten.

Ik wil nu niet gaan jeremiëren over hoe het populisme eigenlijk toch gewonnen heeft. Ik ga ook niet betogen dat de VVD zo groot heeft kunnen worden dankzij het feit dat ze een deel van de retoriek van Wilders en de zijnen heeft overgenomen of dat met de komst van Thierry Baudet het populisme een ‘deftig’ gezicht heeft gekregen. Evenmin zal ik proberen te duiden wat deze uitslag ons vertelt over Nederland. Dat is al uitgebreid gebeurd in de vaderlandse pers en door ‘anti-elitaire’ critici. In plaats daarvan wil ik een stapje achteruit doen en eens nagaan wat nu precies populisme is en waarom mijn Franstalige collega’s in België gelijk hebben er zo beducht voor te zijn.

Foto: Zeptonn (cc)

Agendabouw en basisinkomen

, door

Hoe krijg je het basisinkomen op de agenda?

Bestaat er zoiets als politieke agendabouw? Het besluit om ergens niet over te besluiten? Het is een mooi onderwerp in de periode van de formatie. Als politicologie student in de jaren zestig struikelde ik over Bachrach en Baratz, Amerikaanse politicologen. Volgens hen waren er ‘Two Faces of Power’. Het ene gezicht van de macht was waarover je besluiten neemt, het tweede waarover je besluit dat juist niet te doen.

Het probleem waar ik mee worstelde was dat tweede gezicht van macht: waarover je niet wilt besluiten wordt vaak niet formeel besloten. Dan is er weinig terug te vinden dat je kunt onderwerpen aan onderzoek. Het is dan een “non-event” en die zijn op zijn minst moeilijk te onderzoeken en te analyseren.

Kennis over het basisinkomen

Het is dit verleden dat zich roerde, toen het NPI (Netwerk voor Politieke Innovatie) zich de vraag stelde wat te doen met de herlevende discussie over het basisinkomen. De Vrijzinnige Partij van Norbert Klein had heel dapper het basisinkomen in het programma opgenomen. Groen Links pleitte voor experimenten, D66 wilde verder onderzoek.

Het NPI had als leidende gedachte dat goede kennis en breed onderzoek tot rationeler, minder ideologisch debat zou kunnen leiden en ontwikkelde een programma voor onderzoek naar het basisinkomen, de invoering en de gevolgen ervan.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Waan van de dag

Ancilla van de Leest vertrekt bij Piratenpartij

, door

Ze kleedt het leuk positief in – dat ze ruimte wil geven aan anderen, en dat het lijstrekkerschap veel tijd en energie kost, en dat ze die tijd en energie in andere uitdagingen wil stoppen – maar feitelijk komt het er toch gewoon op neer dat het zonder een betaalde politieke carrière op topniveau van haar niet hoeft.

Een beetje opportunisme is niemand vreemd, maar wees er dan wel eerlijk over. Zeg dan gewoon: sorry jongens, ik maak de idealen helemaal mee, maar ik heb nog andere ambities ook en voor vier jaar aanrommelen in de marge heb ik geen tijd.

Foto: Mélanie Poulain (cc)

De geheimen van de BV Nederland

, door

OPINIE - Openbaarheid van bestuur was geen item in de afgelopen verkiezingscampagne. Het onderwerp kreeg ook bijzonder weinig aandacht in de verkiezingsprogramma’s. Gaat dit in de nieuwe Tweede Kamer veranderen?

De pas gekozen parlementsleden waren nog maar nauwelijks geïnstalleerd toen het eerste voorbeeld van de gebrekkige openbaarheid van bestuur vorige week naar buiten kwam. En niet op het minst gevoelige onderwerp: de belastingontwijking. Trouw kreeg via een Wob-procedure inzage in een vertrouwelijke notitie waarin ambtenaren van de Belastingdienst de meest gemaakte afspraken met bedrijven beschrijven. De Tweede Kamer heeft dat stuk uit 2015 nooit gezien, ondanks herhaalde verzoeken om meer openheid over dit onderwerp. Nu bestoken de Kamerleden demissionair staatssecretaris Wiebes van Financiën met vele vragen. Later dit jaar staat ook nog een parlementaire ondervraging, een mini-enquête, op het programma.

Maar waarom is dit allemaal nodig? Een bestuur dat de wet op de openbaarheid naar letter en geest serieus neemt zou het toch niet zover hoeven laten komen?

Je zou het ook zo kunnen zien: het gebrek aan inzet en ambitie van Kamerleden om het bestuur te dwingen tot meer openheid maakt het voor ministers en hun ambtenaren makkelijker om gevoelige stukken achter de hand te houden. Er is gewoon te weinig druk van onze volksvertegenwoordigers -inclusief gemeenteraadsleden- op het bestuurlijke apparaat. Onze representanten, de goeden niet te na gesproken, kijken meer naar wat er in de pers verschijnt dan naar wat er op de ministeries gebeurt. “Waarom moeten we dit uit de krant lezen”, vraagt Renske Leijten van de SP. Misschien wel omdat een Kamermeerderheid het bestuur veel te veel zijn gang laat gaan. En ook omdat de ambtelijke cultuur zo langzamerhand steeds meer beïnvloed wordt door de normen en waarden van het bedrijfsleven dat openheid per definitie schuwt. De publiek-private ‘achterkamertjes’ worden talrijker naarmate de overheid door een rechtse meerderheid steeds verder wordt ingekrompen.

Foto: IoSonoUnaFotoCamera (cc)

Het vermogen om te regeren

, door

ACHTERGROND - De zorgen over een manifeste psychiatrische patiënt Trump in het Witte Huis en zijn apocalyptisch denkende rechterhand Bannon groeien.

Donald Trump is een ernstige narcist en in vergelijking met zijn vroegere manier van praten wellicht ook dementerend. Steve Bannon heeft zich tegenstander van het systeem verklaard en slaagt aardig in de destructie ervan, die hij heeft beloofd. Hij verwacht ook een oorlog met China, binnen vijf jaar. Dat plaatst de logica van een verhoging van Trump’s defensiebudget met 10% in een onrustbarend licht. Tenslotte is Bannon veiligheidsadviseur, maar een die “verliefd is op oorlog”.

In een eerdere post sprak ik over het denken van Alexander Dugin, de huisfilosoof van Poetin, die ook in Turkije een serieuze status geniet. Onrustbarend is dan te vernemen dat de ontslagen Flynn niet alleen contacten met de Russen had, maar mogelijk ook belangen van Erdogan behartigde. Uiteraard tegen een aardig zakcentje als vergoeding voor de kosten.

Wat daarvan waar is, zal nog blijken. Maar het is goed dat iedereen ‘Amerika deskundige’ is. Veel meer dan een goede verbinding met Youtube en een kritische geest is daarvoor niet nodig. Ik praat de verontruste lezer even bij.

Verzetsrapporten

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

Privacy-Koekje van eigen deeg

, door

Adam McElhaney is een crowdfunding-actie begonnen om de republikeinse politici een koekje van eigen deeg te geven. De republikeinen stemden onlangs in met wetgeving die het mogelijk maakt dat de hoogste bieder de browser-geschiedenis van grote hoeveelheden burgers opkoopt.

Met de opbrengst van de actie wil McElhaney de browser-geschiedenis van alle republikeinse voorstemmers opkopen, om ze zo te laten voelen hoe leuk het is dat derden inzage krijgen in je internetzoektocht naar medische, pornografische, financiële, of wat-dan-ook gegevens.

Vorige Volgende