De dagelijkse realiteit in San Francisco
Over mensen die op straat wonen, en waarom we daar niet continu kwaad over zijn.
COLUMN - Ik kreeg vorige week een email van een researcher voor een Nederlands televisieprogramma. Het team gaat binnenkort filmen voor een serie over rijkdom en succes. Ze wilden ook wat beelden laten zien van de extreme armoede in Silicon Valley en waren op zoek naar daklozenkampen of ‘shanty camps’ om te laten zien dat er in deze regio van winnaars ook vele verliezers zijn. Alleen al in San Francisco wonen zo’n 7499 daklozen (waarvan 69 procent in San Francisco woonde voordat ze dakloos werden), blijkt uit een survey uit 2017. De vraag die de researcher me voorlegde was waar ze de tentenkampen kon vinden, omdat ze gehoord had dat die regelmatig schoongeveegd worden.
Ik moest glimlachen om die vraag. Niet omdat ik dakloosheid bijzonder grappig vind of omdat ik het domme vraag vond (het is goed dat er voor dit soort programma’s vooraf onderzoek gedaan wordt), maar omdat het zo duidelijk liet zien dat het vanuit Nederland moeilijk voor te stellen is hoe immens het daklozenprobleem in de San Francisco Bay Area is (om nog maar te zwijgen van het feit dat dakloosheid slechts een, en vrij extreme, uiting is van armoede in Silicon Valley).