Recensie Zomergasten met Romana Vrede

We waren op de helft met deze eerste aflevering van Zomergasten 2018 toen het gesprek over de kracht van de stilte ging. Volgens Romana Vrede was stilte het antwoord op alles. Stilte had iets magisch. Dat had haar autistische zoon Charlie haar doen inzien. Die had tot nu toe geen woorden nodig gehad om te communiceren. Romana Vrede gebruikte de kracht van de stilte ook. Was mij eerlijk gezegd ook wel opgevallen tijdens dit gesprek. Het waren stiltes die tegen het pijnlijke aanzaten. Zelf vond ze het heel fijn, dat soort stiltes. Zelf vond ze ook dat die stiltes haar kwetsbaar maakten. Janine Abbring vond van niet. Die noemde het intimiderend. Waar Romana Vrede dan weer van schrok. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 01-03-2022
Foto: ben_osteen (cc)

De dagelijkse realiteit in San Francisco

Over mensen die op straat wonen, en waarom we daar niet continu kwaad over zijn.

COLUMN - Ik kreeg vorige week een email van een researcher voor een Nederlands televisieprogramma. Het team gaat binnenkort filmen voor een serie over rijkdom en succes. Ze wilden ook wat beelden laten zien van de extreme armoede in Silicon Valley en waren op zoek naar daklozenkampen of ‘shanty camps’ om te laten zien dat er in deze regio van winnaars ook vele verliezers zijn. Alleen al in San Francisco wonen zo’n 7499 daklozen (waarvan 69 procent in San Francisco woonde voordat ze dakloos werden), blijkt uit een survey uit 2017. De vraag die de researcher me voorlegde was waar ze de tentenkampen kon vinden, omdat ze gehoord had dat die regelmatig schoongeveegd worden.

Ik moest glimlachen om die vraag. Niet omdat ik dakloosheid bijzonder grappig vind of omdat ik het domme vraag vond (het is goed dat er voor dit soort programma’s vooraf onderzoek gedaan wordt), maar omdat het zo duidelijk liet zien dat het vanuit Nederland moeilijk voor te stellen is hoe immens het daklozenprobleem in de San Francisco Bay Area is (om nog maar te zwijgen van het feit dat dakloosheid slechts een, en vrij extreme, uiting is van armoede in Silicon Valley).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Armoede als zware, erfelijke ziekte

Mensen noemen mijn ‘succes’ soms merite. Dat maakt me spuugnijdig. Mijn weg heeft nauwelijks met aanleg en alles met geluk te maken. Voor mij: honderden getalenteerde armen die niet slaagden. Ik ontweek drugs, had geen vriendje om me zwanger te maken, werd niet te hard geslagen, bezweek niet aan ziekte, had een betere school. Ik was uit hopeloosheid koppig, ontdekte toevallig wat talent, had wat betrokken familie. De rest viel, viel, viel.

Merite is een gewetensussende uitvlucht. Het betekent dat armoede een keuze is en rijken geen blaam treft.

Fuck keuze. Ik had geluk.

Foto: Joe Lin (cc)

Pamplona lanceert app tegen aanrandingen

ELDERS - Spaanse vrouwen tegen de machocultuur.

Vandaag begint in de Noord-Spaanse stad Pamplona het feest van Sint Fermin. Met de komende week dagelijks het beruchte ‘stierenrennen’. Zes vechtstieren worden elke morgen door de nauwe straten van Pamplona gejaagd. Duizenden waaghalzen, vooral jongemannen, willen door de stieren voor te blijven hun moed en snelheid bewijzen. De smalle straatjes leiden echter niet zelden tot lelijke valpartijen van de stieren en van de rennende mensen. Het gebeuren trekt elk jaar ongeveer een half miljoen bezoekers. Bij de deelnemers en toeschouwers zijn er geregeld zwaar gewonden en zelfs dodelijke slachtoffers. ’s Middags moeten de stieren aantreden in de plaatselijke arena waar ze na het traditionele gevecht worden afgemaakt. De burgemeester van Pamplona heeft onlangs voorzichtig geopperd het middagprogramma in de toekomst te schrappen. De Dierenrechtenbeweging vecht al jaren tegen het festijn.

Behalve de stieren staat er nog veel meer vertier en folklore op het programma en vooral ook veel eten en drinken. Twee jaar geleden is het feest in opspraak geraakt door een groepsverkrachting van een 18-jarig meisje. De vijf leden van een groep uit Sevilla, die zich La Manada (de roedel) noemt, zijn in april van dit jaar tot negen jaar cel veroordeeld wegens seksueel misbruik. Ze werden echter vrijgesproken van verkrachting. De rechters waren er niet van overtuigd dat de mannen uit Sevilla geweld hadden gebruikt. De uitspraak leidde tot drie dagen van massale demonstraties. De verontwaardiging over de afloop van de zaak steeg onlangs nog verder toen de vijf in afwachting van hun beroepszaak op vrije voeten werden gesteld.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Mogen geëmancipeerde mannen van sekswerkers houden?

Sekswerkers en hun klanten: voornamelijk vrouwelijke aanbieders tegenover voornamelijk mannelijke afnemers. Toch komt binnen de mannenemancipatie hun relatie nauwelijks aan bod. Laat staan dat mannen mogen spreken over de plezierige kanten van het betalen voor een seksuele service of over het genot dat een opwindende pornoscene oplevert. Sekswerker en voormalig PROUD-voorzitter Yvette Luhrs legt uit dat de hedendaagse mannenemancipatie niet kan slagen zonder de acceptatie van sekswerk. Dit stuk verscheen eerder op Lover, een website voor feministische journalistiek.

Afgelopen maand nam ik deel aan de conferentie Imagine; inspiring male action on gender equality in Europe. De bijeenkomst werd georganiseerd door Emancipator in samenwerking met andere Europese mannenemancipatie organisaties. ‘Voor mensen die werken met jongens en mannen in het #metoo-tijdperk’, las ik in de uitnodiging. Als webcam-performer kom ik wekelijks in contact met honderden mannen en na acht jaar in de porno-industrie heb ik inmiddels een aardige groep fans, die niet alleen m’n naaktfoto’s liken maar ook m’n politieke posts waarderen. Deze conferentie leek me dus echt iets voor mij. Ik hoopte vooral praktische tools te vinden om mijn activisme beter te kunnen implementeren in mijn dagelijkse werk.

Het programma bestond uit diverse lezingen, panels en 21 break out sessions. Sekswerk lijkt nergens aan bod te komen behalve bij de sessie Sexual violence and porn – the opposite of consent. Mainstream porno is een afbeelding van geweld tegen echte vrouwen, het is ook de huidige sekseducatie van onze kinderen, zo laat de omschrijving zich samenvatten[1]. Een idee dat niet heel anders klinkt dan ‘Porn is the theory, rape is the practice’ van extremistische anti-porno activist Robin Morgan uit de jaren 80 van de vorige eeuw. Het verrast me dan ook niet dat de sessie wordt gegeven door de Zweedse vrouwenorganisatie Unizon die ook actief de Zweedse prostitutiewet promoten. Een wet die in Zweden maar ook in Ierland en Frankrijk leidt tot meer verkrachtingen en geweld tegen sekswerkers[2].

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Aanzuigende werking

Niets heeft zo’n aanzuigende werking op migranten als welvaart. Je kunt nog zoveel muren bouwen of bootjes laten dobberen, zolang je welvaart hebt, blijven ze komen. Daarom proberen felle anti-immigratiepartijen doorgaans ook de welvaart te ondermijnen, bijvoorbeeld door zich tegen de EU te keren. De nieuwe Italiaanse regering heeft zich voorgenomen om de staatsschuld tot ontploffing te brengen en mikt zelfs met anti-vaccinatiebeleid op erosie van de gezondheidszorg. Dat zal ze leren, die gelukszoekers!

Mij valt op dat de groei van de ongecontroleerde immigratie correleert met de afbouw van de ontwikkelingshulp. Die was misschien niet altijd effectief, maar gaf in elk geval de boodschap af dat het westen bereid was van haar welvaart te delen. Maar ‘zomaar’ geld weggeven, dat lag niet lekker. Als je een kanon koopt om bootjes lek te schieten weet je tenminste zeker dat niemand ten onrecht van jouw belastingcenten profiteert. Ik vraag me wel eens af wat dat over ons zegt.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Knuffelcrimineel

Willem Holleeder, die vandaag weer voor het hekje staat, wordt wel eens een knuffelcrimineel genoemd. Zijn rechtszaak wordt live geblogd, hij mocht met alle egards op televisie, het gruwelverhaal van zijn geterroriseerde zus kent gretige aftrek. Een rilling die het midden houdt tussen afschuw en bewondering trilt langs de ruggengraat van de natie omlaag, op weg naar de onderbuik. Het is bizar, maar ergens snap ik het wel.

Daar waar politici in campagnetijd weemoedig mijmeren over de teloorgang van de oerhollandse groenteboer, ja zelfs zijn terugkeer vorderen, is het natuurlijk treurig om te constateren dat de penose ook verkleurt. Mocrowars heet het tegenwoordig als men elkaar in de onderwereld afknalt. Willem Holleeder is de laatste der Mohikanen, een roomblanke gangster, een boegbeeld van het witte verzet tegen de islamisering van de maffia. Onze held.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Raketten

Kent u Dotard en Little Rocketman nog? Het illustere duo werkt aan een gezamenlijk project dat morgen van start gaat bij een pretpark in Singapore. Ze hebben er allebei ontzettende zin in, al was het maar omdat de buitenwacht zijn adem inhoudt. Dat is voor hen al de helft van de lol.

De halve wereld schijnt te denken dat de mannen over kernraketten zullen spreken. Ja, misschien kort even, maar de ene wil het er niet over hebben en de andere is snel afgeleid als je zijn ego kietelt. Ik denk daarom dat het hierop uitdraait: Amerika verlicht de economische sancties tegen Noord-Korea en in ruil daarvoor komt er een vergunning voor een Trumptoren in Pyongyang. Iedereen blij.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Burgeroorlog

De door een columniste met veel bombarie aangekondigde Groote Rotterdame Burgeroorlog vond dan eindelijk gisteren plaats bij de Lalelimoskee op Zuid. Twintig dappere avantgardisten van Pegida trokken op om de poel des verderfs te attaqueren met gegrilde worst. De defensie bestond uit een bonte menigte met zo te zien een fors aantal ervaren dönereters. In het zicht van de strijd koos de avantgarde het hazenpad. Toen was de burgeroorlog voorbij.

Eerlijk gezegd had ik me er meer bij voorgesteld. Misschien geen heuse knokpartij, maar een beetje duwen en trekken was toch wel mooi geweest. Ik heb niet zoveel op met fascisten, maar mijn nationale trots is toch enigszins gekrenkt bij de gedachte dat onze fascisten mietjes zijn die de bibbers krijgen zodra ze een Turkse vlag waarnemen. “Onze veiligheid was niet gewaarborgd.” Wat is dat nou helemaal voor excuus? We willen een burgeroorlog, maar het mag geen pijn doen. Ik zeg u, dit land gaat naar de gallemiezen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Patrick Nouhailler (cc)

Hoe een pastor de discussie over Silicon Valley-liberalisme opende

In Palo Alto, midden in Silicon Valley, is afgelopen week onrust ontstaan rondom de First Baptist Church. De 28-jarige assistent-pastor van die kerk, Gregory Stevens, had zich in een aantal tweets (die niet meer online staan) negatief uitgelaten over het stadje en de rijke inwoners ervan. Dat leidde tot zoveel verontwaardiging dat hij ontslag moest nemen.

Om een beeld te schetsen van Palo Alto: je vindt er de prestigieuze Stanford University (collegegeld: 48.897 dollar per jaar), en het is min of meer de geboorteplaats van Silicon Valley. De eerste tech startup ooit werd er in 1938 opgericht: Hewlett Packard. Facebook heeft er jarenlang kantoor gehouden. Ook bedrijven als Palantir, Quora en Paypal zitten er.

Bovenal is Palo Alto superrijk: het mediane inkomen was er in 2016 132.673 dollar. Huizen kosten ergens tussen de 1 en 14 miljoen dollar. Je ziet er overal Tesla’s. In de winkelstraat is een winkel waar geen mensen werken: je wordt er geholpen door robots met een iPad erin en op die iPads praat je met medewerkers die ergens anders in het land achter hun computer zitten (zie video hieronder).

Dat is Palo Alto. Een rijk, progressief mini-walhalla waar de zon zo’n beetje altijd schijnt.

Vorige Volgende