Veel doden bij fabrieksbrand in Bangladesh | Produceert ook voor C&A
Meer dan honderd doden te betreuren
Op 1 januari gaat een nieuw elektronisch patiënt dossier (EPD) van start, dit keer gedragen door private partijen. Dit EPD nieuwe stijl is niets minder dan een grote schande. NRC Handelsblad meldt vanochtend dat huisartsen door de zorgverzekeraars betaald zullen worden als ze veel patiënten op het nieuwe EPD aangesloten krijgen. Behalve dat dit een naargeestige incentive is, is het ook een zoveelste teken dat in het ellenlange debat over het EPD niets, maar dan ook niets is geleerd. Voor de goede orde, ik ben geen tegenstander van elektronische dossiervorming. Zowel mijn tandartsdossier als huisartsdossier zijn zoekgeraakt en het is niet meer dan normaal dat in deze tijden gegevens makkelijk opgeslagen en verzonden kan worden. Maar dan moet zo'n dossier wel aan een aantal voorwaarden voldoen.
Meer dan honderd doden te betreuren
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
OPINIE - Apothekers worden gedwongen om goedkope, generieke medicijnen mee te geven. Dat is minder onschuldig dan het lijkt. Apothekers moeten meer weerstand bieden tegen de zorgverzekeraars. Een gastbijdrage van Sargasso-lezer Inca.
De jaarlijkse zorgverzekeringendans komt eraan. Nadat Radar eerder berichtte over de chaos in prijzen en vergoeding, stelt ook Zembla de gevolgen van het preferentiebeleid van de zorgverzekeraars aan de orde. Het preferentiebeleid houdt in dat de apotheker van een medicijn de versie moet afleveren die door de zorgverzekeraars wordt bepaald, anders worden de kosten niet of niet volledig vergoed door de zorgverzekeraar. Het gaat meestal (maar zoals Radar aantoonde niet altijd) om de goedkoopste generieke (merkloze) variant.
In essentie is de gedachte niet verkeerd: huismerk-medicijnen kunnen ook prima voldoen voor een fractie van de prijs. En dus worden merkmedicijnen vervangen door merkloze middelen. Mochten er toch zwaarwegende bezwaren zijn, dan konden artsen op het recept ‘medische noodzaak’ vermelden, en dan zou alsnog het merkmiddel afgeleverd worden.
Tot zover is alles nog wel redelijk. Maar het is ingewikkelder. ‘Medische noodzaak’ bleek wel erg veel voor te komen. Schrijven artsen dat niet te makkelijk op het recept? De zorgverzekeraars hebben daarom extra druk gezet op de apotheek om daar geen gehoor aan te geven. En daarmee zijn we voorbij de zinnige besparingen, en zijn we op een punt beland waarbij het volstrekt niet meer helder of zinnig is en soms zelfs niet verantwoord is. De apothekers bevinden zich als stootkussen tussen de patiënten en de zorgverzekeraars.
COLUMN - @Buurtvader volgde #dezeweek de intocht van Sinterklaas op Twitter. En vergat even alle wereldproblematiek.
Vorige week zei ik nog dat ik nooit televisie keek. Daar moet ik toch op terug komen. Ik heb afgelopen zaterdag expres de intocht gekeken. Sterker nog: ik heb twee uur met een drukke trein gereisd om dat bij mijn ouders te kunnen doen. Ik heb zelfs mijn wekker gezet.
Het Sinterklaasfeest werd bij mij thuis altijd intensief gevierd. Schoenen zetten, zingen, tekeningen maken. In de pyjama met een bakje pepernoten Dag Sinterklaas kijken. De voorpret duurde vaak al weken, maar het mocht van mijn moeder altijd pas écht beginnen als de intocht was geweest. Dit werd vaak beperkt tot de intocht op televisie. In mijn herinnering ben ik eenmaal daadwerkelijk aanwezig geweest bij een intocht. Toen heb ik de oogballen uit mijn kassen gehuild, dat was niet voor herhaling vatbaar.
Nog altijd kijk ik de optocht en nog altijd stop ik pas pepernoten in mijn mond als de goedheiligman zijn voeten op Nederlandse aarde heeft gezet. Bij het kijken hoe de Sint dat dit jaar in Roermond deed, hield ik Twitter in de gaten.
De organisatie van de intocht had geprobeerd mensen via Twitter op de hoogte te houden van ontwikkelingen. Het lijkt er echter op dat ze het wachtwoord van het account waarmee ze dat deden zijn kwijtgeraakt. De laatste tweet die het account de lucht in slingerde was namelijk op 4 oktober. Gelukkig zit de Sint zelf nog op Twitter, net als enkele pieten en hulpsinterklazen. Alsof dat nog niet genoeg was, twitterde de rest van intochtkijkend Nederland ook wat er gebeurde. Ik herkende twee trends. Pieten herkennen, of semi-komisch reageren.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Soms leggen camera’s het beste van de mens vast. Leve het cameratoezicht (nou ja, soms).
NIEUWS - In Uruguay wordt deze week het homohuwelijk behandeld in het parlement. Het zou na Argentinië het tweede Latijns Amerikaanse land kunnen worden dat het homohuwelijk mogelijk maakt. Neemt de homofobie af in het continent?
Terwijl in Frankrijk boze katholieken de straat op gingen om tegen het homohuwelijk te protesteren, lijkt het klimaat in Zuid-Amerika juist steeds gay friendlier te worden. Drie opmerkelijke voorbeelden afgelopen week illustreerden die liberaler wordende Latinomentaliteit.
Allereerst de behandeling van het homohuwelijk in het Uruguayaanse congres. Als het wetsvoorstel behandeling beide houses overleeft, wordt het land na Argentinië de tweede in Zuid-Amerika met een legaal homohuwelijk. Overigens trok hier ter stede (Buenos Aires) afgelopen week de Gay Pride Parade door de straten: geweldige foto’s van Leandro Aguirre staan hier, met deze briljante Cupido als mijn persoonlijke favoriet.
Iets verder naar het noorden, in Cuba, werd deze week de eerste transseksuele vrouw verkozen in een (lokale) regeringsfunctie. Adela Hernandez, geboren als man maar van kinds af aan levend als vrouw, zat twee jaar in de gevangenis vanwege “gevaarlijk”. Haar eigen familie had de aangifte ingevuld. Haar verkiezing is het tweede teken aan de wand voor afnemende homofobie in Latijns-Amerika.
Ook The Economist heeft het pro-gay sentiment opgepikt en meent zelfs een mondiale trend naar liberalere, LGBT-equalitywetgeving waar te nemen. Hun Daily Chart toont het overzicht: elf landen met legaal huwelijk voor homokoppels, twaalf jaar nadat Nederland voor het eerst de stap zette. De verkiezing van Obama en de legalisering van het homohuwelijk in enkele staten draagt ongetwijfeld bij aan de timing van het artikel. Het belang van de Latino-stem in Obama’s herverkiezing is vaak benoemd: dat zijn steun voor LGBT-rechten bijdraagt aan die Latino-stem is wellicht minder bekend.
OPINIE - Gebarentaal was essentieel voor de emancipatie van dove mensen. Maar gebarentaal ligt onder vuur. Onterecht, constateert sociologe Anja Hiddinga.
Dat er in Nederland dove mensen wonen is de afgelopen decennia steeds zichtbaarder geworden. Wij kijken niet meer op van doven in de media, in bioscoopfilms of van gebarentaaltolken in TV programma’s. Cursussen gebarentaal zijn in trek, de tolkenopleiding gebarentaal aan de Hogeschool Utrecht loopt vol en het is in de mode om – horende – pasgeborenen ‘babygebaren’ te leren.
Maar terwijl serieuze aandacht van de horende wereld voor gebarentaal en gebarentaalgebruikers groeit, wordt nu door sommige experts het belang van gebarentaal in de opvoeding van jonge dove kinderen ter discussie gesteld. Deze kinderen, van wie de jongste generatie voor meer dan 90 procent een elektronische binnenoorprothese (CI) heeft, zouden geen baat meer hebben bij gebarentaal. Sterker nog, het gebruik van gebarentaal zou hen in de weg zitten bij het verwerven van de gesproken taal.
Wetenschappelijke publicaties met deze strekking roepen in kringen van taalkundigen en pedagogen veel kritische vragen op over de methodiek en conclusies van het onderzoek. Maar terwijl discussies daarover in de vakliteratuur volop gaande zijn, verschijnen inmiddels berichten in de media met een bepaalde strekking: de rol van gebarentaal in het leven van jonge dove kinderen in Nederland lijkt te zijn uitgespeeld.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Zal het werken?
Er zijn zombies in Haiti en Vice-verslaggever Hamilton (een bonenstaak die zelf prima voor zombie kan doorgaan) gaat onderzoekt het bestaan hiervan. Amusante reportage, beetje lang, maar lekker maf.