Er eerst zelf een puinhoop van maken en dan geld van de burgers gebruiken om je hachje te redden. Het leek voorbehouden aan bankiers. Maar nu is er ook een politicus die van die strategie gebruik maakt. Voormalig VVD-wethouder in Rotterdam, Stefan Hulman, werd in juni 2007 burgemeester in Den Helder. Het zou een soepele overgang moeten worden. Den Helder is ook een tochtgat met een haven, ook volgebouwd met troosteloze wederopbouwarchitectuur en vooral: ook arm. Hulman kocht voor ?475.000 een leuke burgemeesterswoning, in makelaarslingo een 'Fins Landhuis', en zette zijn oude appartement in Rotterdam te koop voor zeven ton. Aangezien hij dat in 1999 had gekocht voor ?322.000 zou hij aan zijn stijging in de ambtelijke hiërarchie zo ook nog een leuk bedragje overhouden. (De bedragen komen uit een NRC-artikel over de affaire dat alleen voor abonnees te lezen is.)
“Lots of Buck, Not Much Bang.”
Howard Gleckman van de economische denktank Tax Policy Center is niet zo te spreken over Obama’s stimuleringsplannen. NY Times columnist en Nobelprijswinnaar Paul Krugman is het met hem eens en laat dat zien met de eigen grafiekjes van de Obama-mensen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In 2012 verdwijnt de gloeilamp in de illegaliteit en het vuurwerk wankelt. Wat zou er nog meer verboden kunnen gaan worden? GeenCommentaar checkt een paar kandidaten op wenselijkheid, haalbaarheid en betuttelingsfactor.
BENZINESLURPERS
Wenselijkheid: De CO2-uitstoot moet omlaag en daarvoor zijn drastischere maatregelen nodig dan tot nu toe zijn genomen. Het zou dan bijvoorbeeld kunnen gaan om een verbod auto’s met een motorinhoud groter dan 2 liter, een vermogen dat volstaat voor een flinke gezinsauto. De rest is overbodige, milieuvervuilende luxe.
Betuttelingsfactor: Laag. Er blijft nog een ruim aanbod aan auto’s uit om te kiezen en wie perse wil scheuren, die koopt een elektrische sportauto.
Haalbaarheid: Niet zo hoog. De Franse en vooral Duitse autoindustrie zitten al in zwaar weer en zijn goed voor veel werkgelegenheid en belastinginkomsten. De regeringen van die landen zullen een voorstel tot een verbod dus sterk bestrijden.
COMMERCIËLE TELEVISIE
Wenselijkheid: Elke avond worden vanuit vele zenders wagonladingen hersenloze rotzooi over de Nederlanders uitgestort, die dat voor een flink deel tot zich nemen als ware het manna uit de hemel. Tijd en interesse om nuttige informatie tot zich te nemen is er niet meer, zodat er mensen zijn die de acteurs in hun favoriete soap wel herkennen, maar ministers niet. Al die zenders ondermijnen ook de sociale cohesie. Vroeger keek iedereen naar dezelfde programma’s en dat gaf gespreksstof in de kantine. Tegenwoordig eet iedereen zijn brood achter zijn computer, zijn favoriete weblog lezend.
Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.
David Marksen heeft aangifte gedaan bij de politie van ideeëndiefstal. De petrochemicus, werkzaam aan de Erasmusuniversiteit te Rotterdam, heeft naar eigen zeggen de oplossing voor het wereldwijde energieprobleem gevonden. Deze zou hem echter zijn ontstolen. De onderzoeker verdenkt ‘grote spelers uit de olie-industrie’ van een complot. Afgelopen dinsdag ging Marksen met twee goede vrienden de kroeg in. Na drie biertjes kreeg hij een ingeving. Hij zag het helder voor zich: de oplossing van het wereldwijde energieprobleem. “Het was een revolutionair idee,” aldus Marksen. Hij stelde zijn vrienden op de hoogte, die ook erg enthousiast werden. Ter gelegenheid hiervan bestelden ze drie tequila?s. “Toen begon het pas echt interessant te worden.”
De petrochemicus vervolgt: “John had wat goede aanvullingen. Ik pakte er een bierviltje bij en schreef alles nauwgezet op. Bob-Jan probeerde gaten te schieten in mijn theorie, maar dat lukte hem niet. Ik vond overal wat op.” Al gauw breidde het idee zich uit tot een omvang van vijf bierviltjes, die door Marksen aan beide kanten werden beschreven. “Ik wist meteen dat ik hier te maken had met iets heel belangrijks. Deze bierviltjes moest ik goed bewaren.”
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De olieprijs, stond hij in juli nog op bijna 150 dollar per vat, nu gaat een vat ruwe olie voor nog maar ongeveer 40 dollar in andere handen over. De vrije val werd ingeluid door de eerste berichten over de crisis waar we in aan het geraken waren en de daaropvolgende angst voor vraagafname. Inmiddels is de prijs alweer aan het stijgen, en dat komt door het bericht dat China aan het hamsteren is, en het nieuws dat er in het Midden-Oosten een conflict aan de gang is tussen twee volken die niets te maken hebben met de olieproductie.
Niks is gebaseerd op een daadwerkelijke afname of toename van de vraag. Sargasso toonde dat al aan met een grafiekje dat de olievraag tegen de tijd en recessies afzette. De conclusie: er is geen enkele significante relatie tussen de vraag en welk fenomeen dan ook. De enige factor waar je van op aan kan is dat de vraag zal toenemen. En dat deed hij dan ook.
Je kan dus concluderen dat de prijs van de olie meer op emotie dan op andere dingen is gebaseerd en dat er tot nog toe eigenlijk nooit een echte olieschaarste op de markt is geweest. Op zich ook niet vreemd want de oliemaatschappijen kunnen ervan op aan dat de olie toch wel verkocht wordt, dus zij kunnen zonder vrees produceren. De winstcijfers over 2008 van de oliemaatschappijen zullen dat straks waarschijnlijk duidelijk laten zien. Objectief gezien zou je dus kleine schommelingen in de prijs verwachten aangezien de vraag slechts geleidelijk toeneemt. Tenzij er uiteraard echt iets groots gebeurd, zoals de ramp bij New Orleans die een groot deel van de Amerikaanse raffinagecapaciteit uitschakelde.
In onze serie straatarme voormalige kolonies van Portugal waar het niet zo goed mee gaat; vandaag aandacht voor São Tomé e Príncipe, een staatje bestaand uit twee kleine eilandjes ten zuiden van Nigeria. Jarenlang leefde het van de cacao-export, totdat in 2001 de wereldmarkt instortte. Nu is er olie gevonden en verschijnen er dollartekens in de verkeerde ogen.
Der Spiegel wijdde eerder dit jaar een reportage aan de oil boom, compleet met louche bedrijven die voor een schijntje lucratieve contracten afsluiten, lokale politici die blijken te kunnen schelden in het Duits, en vissers die bang zijn dat ze niet alleen geen cent van de opbrengsten krijgen, maar ook nog hun bestaan ondermijnd zullen zien door milieuvervuiling. Quote van een voormalige premier: “Many people have stopped working and are waiting for the oil.”
Op papier is het bijna voorbeeldig geregeld. Het oliegeld komt direct in een fonds, dat gestald wordt bij de Federal Reserve in New York en beheerd door een breed samengesteld comité. Maar zoveel zegt dat allemaal niet. Vandaag stond een aantal politici voor het hekje, waaronder twee voormalige premiers, op beschuldiging van corruptie. Geld uit ontwikkelingsfondsen werd aangewend voor privé-uitgaven van het lullige soort.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Ik heb toen meteen een mail gestuurd naar SDM met het voorstel dat ik een groot deel van mijn bonus zou inleveren als zij geld zouden terugstorten in PCM, maar SDM wilde dat niet.”
Voormalig PCM-topman Theo Bouwman vindt het oncollegiaal van huidig topman Bert Groenewegen dat die stiekem zijn bonus inleverde. SDM is de Stichting Democratie en Media, de grootste aandeelhouder van krantenuitgever PCM.
Wat denkt u: is het inderdaad onfatsoenlijk om je collega’s als graaiers neer te zetten door zelf van je bonus af te zien?
Minder vermogende Nederlanders kunnen, wanneer zij een huis kopen, een hypotheekgarantie afsluiten. Als ze dan in de problemen komen en hun huis onder de prijs moet verkopen, staat de overheid garant dat zij niet met een restschuld blijven zitten. Kortom, een sympathieke maatregel om het risico van huizenbezit te verlagen, maar het garantiefonds bevat dus wel de kwetsbaarste hypotheken. Subprime, noemen ze dat elders.
De Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), een bekende beleggersclub, weet al sinds enkele jaren dat de Nederlandse huizenprijzen nogal fors stijgen. Dat gaat natuurlijk een keer mis en dan is het niet denkbeeldig dat er onvoldoende in het potje zit. In dat geval zijn rijk en gemeenten de klos. Dus wil de VNG nu uit het garantiefonds stappen.
Fijne timing, erkent de VNG, maar ja, je moet als lokale overheden nu eenmaal je financiële risico’s goed managen. Tja, zo kun je er ook tegenaan kijken. Van een afstandje lijkt het verdacht echter veel op een verzekeraar die probeert weg te lopen op het moment dat er dreigt te moeten worden uitbetaald – en het is sowieso een gevalletje vestzak-broekzak, want het gemeentefonds wordt weer uit de rijksbelastingen gevuld.
Nettoresultaat: onnodige paniekzaaierij door de VNG.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Terwijl iedereen zijn uiterste best doet zich een voorstelling te maken bij de enorme bedragen die overal in het financiële systeem worden gestoken, betoogt de kersverse Nobelprijswinaar Paul Krugman al enige weken op zijn eigen blog dat het niet ver genoeg gaat. Volgens Krugman leert de Grote Depressie ons vooral dat je niet te voorzichtig moet zijn bij het aanzwengelen van de economie. Als je ook maar iets te weinig uitgeeft gebeurt er eigenlijk niets en is het dus weggegooid geld, is zijn redenatie. Dan kan je beter te veel uitgeven. Je gooit dan misschien ook wel geld weg, maar de economie draait tenminste weer. Bovendien kan de Fed in het laatste geval de inflatie die dan optreedt opvangen door de rente te verhogen. Zijn advies: neem het bedrag dat je denkt nodig te hebben en gooi er 50% bovenop. De situatie is zo onzeker dat dat de enige manier is om zeker te weten dat je aan de goede kant van de medaille zit.
Ter rechterzijde klinkt uiteraard behoorlijk wat kritiek op Krugman. Het debat spitst zich vooral toe op de vraag of de New Deal wel of niet geholpen heeft. Nee, zeggen de critici, de economie bleef immers kwakkelen totdat de Tweede Wereldoorlog kwam. Ja, beweert Krugman daarentegen, het hielp wel degelijk, hoewel Roosevelt te angstig was. Hij had harder moeten inzetten. Dat het op een gegeven moment toch weer slechter ging, kwam doordat Roosevelt na een aantal jaar besloot dat hij zijn begroting weer een beetje in balans moest brengen en zijn extra bestedingen terugschroefde. De fragiele Amerikaanse economie ging toen weer finaal onderuit. Uiteindelijk heeft de Tweede Wereldoorlog het land erbovenop geholpen. Hoewel Krugman van mening verschilt met z’n critici over de New Deal maakt dat verder natuurlijk niet zoveel uit. Immers, beiden zijn het eens over het belang van de Tweede Wereldoorlog en wat was dat anders dan een gigantische bestedingsimpuls door de overheid?
“Vooralsnog lijkt er weinig paniek te zijn. De laatste maanden van het jaar zijn traditioneel een goede periode voor de horeca. Waarschijnlijk is het beeld pas in het tweede kwartaal van volgend jaar compleet.
Je kunt geen rechtstreeks verband leggen met het rookverbod. De economische neergang speelt ook mee.”
Guus Landheer (van Curatoren.nl) en Hans Jouke Koopal (woordvoerder Heineken) geven commentaar op de nieuwste horeca-cijfers. Sinds de invoering van het rookverbod gingen dertig zaken failliet, waarvan het grootste deel geen eenmanszaken waren. Het totaal aantal faillissementen in de horeca bedroeg 175, waarmee de dalende trend wordt doorgezet. De bieromzet daalde licht, de tabakverkoop lijkt stabiel.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.