Economie Archives - Page 160 of 222

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het beste jongetje van de klas

17 oktober 2011 , 12:00 , door Montesquieu Instituut

Het Nederlandse pleidooi voor een automatisch sanctiemechanisme bij slordige overheidsfinancien, kan nog wel eens als een boomerang terugslaan. Nederland wil het beste jongetje van de klas zijn, maar is dat helemaal niet, betoogt Sebastiaan Princen, universitair hoofddocent aan het departement Bestuurs- en Organisatiewetenschap aan de Universiteit Utrecht.

In de Europese discussie over de schuldencrisis, heeft de Nederlandse regering zich van haar strengste kant laten zien. Strikt toezicht op de financiën van de Eurolanden, uit te voeren door een onafhankelijke Eurocommissaris, met een interventieladder van automatisch oplopende sancties voor landen die zich niet houden aan de afspraken uit het Stabiliteits- en Groeipact. Dat is de strekking van het voorstel voor de versterking van het bestuur in de Eurozone die de Nederlandse regering in haar brief van 7 september uiteen heeft gezet.

Een vergelijkbare inzet is gekozen in de discussie over het zogenaamde ‘six pack’: zes maatregelen om het toezicht op de begrotingen en economische ontwikkeling van de Eurolanden te versterken. Op basis van deze maatregelen krijgt de Europese Commissie de bevoegdheid haar aanbevelingen aan individuele lidstaten kracht bij te zetten met financiële sancties, die alleen door een gekwalificeerde meerderheid van stemmen door de Raad van Ministers ongedaan kunnen worden gemaakt. Dit ‘semi-automatische’ sanctiemechanisme was precies wat de Nederlandse regering wilde, om te voorkomen dat zich een situatie zou herhalen als in 2003/2004, toen Duitsland en Frankrijk met succes sancties tegen zichzelf wisten tegen te houden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Benzineprijs momenteel minimaal 5 cent te hoog

16 oktober 2011 , 15:00 , door Steeph

Update 17-10-2011 22:00 uur: Lees tot het einde voor recent inzicht en verklaring.

Ooit startte ik het onderzoek naar de verhouding tussen de benzine- en olieprijs in de veronderstelling dat de oliemaatschappijen stijgingen in de olieprijs sneller doorberekenden in de benzineprijs dan dalingen. Ik had het fout. En tegen de heersende opinie in heb ik dat meermalen aangegeven. Feiten zijn nu eenmaal feiten.
Maar plots gebeurt er iets raars. Kijkt u eerst naar de meest recente versie van mijn grafiek:

De laatste weken volgt de benzineprijs niet de daling van de olieprijs (in euro’s). En dat is vreemd. De laatste vier jaar gebeurde dat altijd wel, soms met een korte vertraging. En doordat dit nu niet gebeurt, ligt de benzineprijs eigenlijk minimaal 5 cent te hoog. Ook als ik kijk naar de prijs afgelopen week, zie ik nog geen trendbreuk.
En nergens kan ik er een verklaring voor vinden. Voor de zekerheid hebben we ook dezelfde exercitie gedaan met het cijferwerk van Gert-Jan Flikkema. Daar geef ik u de grafiek voor 2011 van. Het is iets lastiger te zien omdat het niet genormaliseerd is, maar ook daar loopt de prijs van olie in euro’s aan het eind omlaag terwijl de benzineprijs die trend niet volgt. Het verschil is daardoor soms zelfs 10 cent.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

De tribale bankier

15 oktober 2011 , 12:00 , door Dimitri Tokmetzis

Deze weken doen wij verslag van de collegecyclus “Wie heeft de crisis veroorzaakt?” van econoom Ewald Engelen. Vandaag een college verzorgd door antropoloog Tijo Salverda met de titel: ,,Te complex of bewust verzwijgen? het discours van de financiële elite.” Of anders gezegd, de crisis verklaard vanuit de antropologie.

Opvallend aan de crisis was dat die die zo plotseling kwam, hij leek uit de lucht te vallen. Bankiers en andere financials wijzen er dan ook geregeld op dat de crisis een soort natuurverschijnsel is, een perfect storm waar eigenlijk niemand iets aan kan doen.

Maar dat is wel wat makkelijk. Al vlak na het omvallen van Lehman Brothers kwamen de verhalen naar buiten van nuchtere medewerkers die al tijden hadden gewaarschuwd dat het hele derivatenstelsel een tijdbom was. Deze criticasters werden niet gehoord, of soms actief monddood gemaakt.

Zoals ook uit de lezing eerder deze week van het Sustainable Finance Lab bleek, cultuur in de financiële wereld doet ertoe. Maar er is iets geks aan de hand. De cultuur van de financials wordt nauwelijks bestudeerd. En de cultuur in het grootste probleemgebied van de financiële sector, die van de innovatieve en ingewikkelde derivaten en schuldenconstructies, al helemaal niet.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

De ins en outs van Occupy Wall Street

13 oktober 2011 , 11:00 , door Vrij Nederland

Bezet Amerika. Toen honderden jongeren op 17 september naar Wall Street togen om het financiële hart van New York te bezetten, werden ze weggelachen. Nu vakbonden, kerken en andere organisaties zich achter Occupy Wall Street hebben geschaard en pleinen in heel Amerika worden bezet, dringt het besef door dat er meer aan de hand is.

Metabeweging

Steeds vaker wordt gesuggereerd dat de protesten op Wall Street niet los staan van de protesten in de Arabische landen. Umair Haque, directeur van Havas Media Lab, spreekt zelfs over een Metamovement, die een wereldwijde veenbrand vertegenwoordigt. Hij gaat terug naar de bron van veel onrust: het moment dat Mohammed Bouazizi zich in Tunesië in de brand stak. Hij deed dat als reactie op de vernedering door een politie-agent en het ontbreken van een eerlijke kans: het werd hem door ‘het systeem’ onmogelijk gemaakt om een bestaan op te bouwen. ‘Er is een gemeenschappelijk sentiment in iedere beweging van de Metabeweging – een gevoel van onrechtvaardigheid dat niet alleen de rijken steeds rijker worden, maar dat de menselijke controle en soevereiniteit over het eigen lot verloren lijken.’

Goocheltruc

Een economische blik op de protesten is te beperkt, zegt ook socioloog Manuel Castells. VPRO’s Tegenlicht heeft een mooie documentaire over een denktank die onder zijn leiding analyseert hoe de economische crisis aan de politieke legitimiteit van westerse democratieën en Arabische dictaturen vreet. Volgens Castells ervaren veel mensen de crisis als een soort goocheltruc waar ze zijn in getrapt. De banken gingen failliet. De belastingbetaler betaalde de rekening. De staat kwam in de problemen. De banken maakten weer winst, maar wilden de staat vervolgens niets lenen. Eerst hervormen, lees de welvaartsstaat afbreken, was de mantra. De gewone man draait weer voor de kosten op. Een schokkend element in de documentaire is een analyse van mediadeskundige Sarah Banet-Weiser. Zij ziet hoe de reclamewereld de crisis gebruikt om producten te verkopen, maar daarbij de diepere schuldvraag angstvallig wegmoffelt. Sterker nog, de reclamebedrijven versterken het beeld dat het nu tijd is voor individuele redzaamheid van de getroffen burger. In de documentaire komt Banet-Weiser kort aan het woord; hier vind je een langer audiofragment van het interview.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Wat zou Jezus met de banken doen?

12 oktober 2011 , 08:00 , door Jona Lendering

In evangelische kringen wil men in ingewikkelde situaties nog wel eens vragen “Wat zou Jezus nu doen?” Als het gaat om onze bankiers, weten we het antwoord met enige zekerheid:

Hij ging de tempel binnen en begon iedereen die daar iets kocht of verkocht weg te jagen; hij gooide de tafels van de geldwisselaars en de stoelen van de duivenverkopers omver, en hij liet niet toe dat iemand voorwerpen over het tempelplein droeg. Hij hield de omstanders voor: ‘Staat er niet geschreven: “Mijn huis moet voor alle volken een huis van gebed zijn”? Maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt!’ (Marcus 11.15-18)

De grote vraag is natuurlijk hoe belangrijk deze passage is voor een hedendaagse christelijke gelovige. Er zijn twee problemen. In de eerste plaats documenteert de Bijbel een ruim een millennium durend proces van religieuze vernieuwing. Daardoor zit de Bijbel vol tegenspraken (vergelijk deze en deze passage), en dat maakt het voor gelovigen lastig om er één boodschap uit te halen. In de tweede plaats is zelfs het jongste deel een kleine negentien eeuwen oud. Heilig of niet, de Bijbel is een boek uit een heel andere tijd.

In het geval van de bankiers is het eerste probleem oplosbaar en weten we vrij zeker wat een gelovige jood als Jezus zou hebben gedacht. Vanaf het oudste deel, het boek Spreuken, via de ‘kleine’ profeten en Jesaja, tot het jongste deel, het Evangelie van Johannes, zijn er legio passages die rijkdom veroordelen: de parabel van de arme Lazarus is een voorbeeld. Er is in de Bijbel consistent sprake van een veroordeling van excessieve rijkdom en zorg voor de armen.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bonussen, testosteron en de crisis

11 oktober 2011 , 15:00 , door Dimitri Tokmetzis

Wel schuld aan de crisis, weinig vertrouwen in de huidige oplossingen. Dat is heel kort gezegd de mening van 111 financiële professionals in Nederland, aldus een enquete van hoogleraar Irene van Staveren van het Insitute of Social Studies van de Erasmus Universiteit. Zij sprak gisteravond op de tweede bijeenkomst van het Sustainable Finance Lab in Utrecht, dat in het teken stond van de ‘dienstbaarheid van de financiële sector’, of anders gezegd: in hoeverre heeft de bedrijfscultuur bij deze instellingen bijgedragen aan de crisis?

De financiële professionals zien zelf dat intern het nodige mis is.

Van de ondervraagden vindt:

87 procent dat een te sterke gerichtheid op de aandeelhouderswaarde een belangrijke oorzaak was van de crisis.
89 procent dat de Rabobank er relatief goed vanaf is gekomen door de coöperatieve structuur.
90 procent dat bonnussen niet meer aan korte termijn doelen moeten worden gekoppeld
25 procent dat men achteraf meer verantwoordelijk had moeten handelen.

Wie hier een voorzichtig mea culpa in ziet, moet oppassen.

Uit hetzelfde onderzoek blijkt namelijk dat:

de bonnussen van 2007 sterk gecorreleerd zijn aan die van 2009.
de bonnussen van 2009 minder relatie hebben met concrete targets, dus dat er een groter element van willekeur in is geslopen.
85 procent sceptisch is over nationale regelgeving.
92 procent zich keert tegen een bankenbelasting.
86 procent niets ziet in coöperatieve banken.
64 procent zich keert tegen opsplitsing van zaken- en retailbanken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beleggen in kunst en wijn?

9 oktober 2011 , 19:00 , door Sociale Vraagstukken

Christophe Spaenjers promoveerde onlangs aan Tilburg University op het onderwerp alternatieve investeringen en is nu Assistant Professor of Finance aan HEC Paris. Dit artikel is gebaseerd op een bijdrage van de auteur aan het magazine Faces en verscheen eerder op Sociale Vraagstukken.

Vanwege de ondermaatse rendementen op financiële activa is er een groeiende aandacht voor alternatieve beleggingen zoals kunst, postzegels, en wijn. Verzamelobjecten kunnen inderdaad bijdragen aan een grotere risicospreiding van de beleggingsportefeuille. Helaas worden de valkuilen door investeerders vaak genegeerd.

Om te beginnen is het nuttig op te merken dat hoge prijzen voor verzamelgoederen niets nieuws zijn. Aan het einde van de achttiende eeuw werd op een veiling in Amsterdam een klein fortuin van 299 gulden betaald voor een bijzonder soort zeeschelp. Schelpen werden destijds gekocht door rijke verzamelaars met een passie voor unieke en exotische objecten – hetzelfde soort lui dat een eeuw eerder hoge prijzen betaalde voor tulpen. Maar in de negentiende en twintigste eeuw zorgden nieuwe ontdekkingen van zeeschelpen voor sterke prijsdalingen. Vandaag zijn de meeste schelpen bijna waardeloos.

Smaak stuurt vraag
Wanneer we echter abstraheren van zulke uitzonderlijke veranderingen in het aanbod, hangen de rendementen op verzamelgoederen vooral af van evoluties in de vraag. Echter, (r)evoluties in smaak maken die vraag een moeilijk te voorspellen factor. Een schilderij van Johannes Vermeer dat uit dezelfde collectie kwam als de schelp bracht ongeveer zeven keer minder op. Kunsthistorici en verzamelaars hebben Vermeer lang links laten liggen. In 1881 werd het schilderij ‘Het Meisje met de Parel’ – weliswaar in slechte staat – verhandeld voor amper twee gulden. Een drastische verandering in smaak en een film maakten Vermeer een veel populairdere artiest vanaf de late twintigste eeuw.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

De hogepriesters en hun valse beloftes van financiële innovatie

8 oktober 2011 , 12:00 , door Michel

De komende weken doen wij verslag van de collegecyclus “Wie heeft de crisis veroorzaakt?” van Ewald Engelen, hoogleraar Financiële Geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Dit is het derde college waarin hij uitlegt hoe groot de rol is van de verhalen die werden verteld over financieel beleid

Het weer is omgeslagen, geen mooi terrasjesweer vandaag maar guur weer. Vorige week vergeleek Ewald Engelen de situatie in Nederland nog met augustus 1914, een mooie zomer waarin de mensen niet in de gaten hadden dat hun perfecte wereld binnen een paar maanden in duigen zou vallen. Deze keer maakt hij een andere historische vergelijking die ik minder geslaagd vind: de val van Stalingrad in februari 1942, om aan te geven dat het nu grimmiger gaat worden.

Ik vind een andere metafoor beter – in het college vergelijkt hij het gedrag van bankiers een paar keer met cartooneske situatie: Een paar antiquairs zitten op een eiland (u weet wel, zo’n bult zand in de oceaan met één palmboom). Het enige dat zij de hele dag doen is elkaar steeds weer het enige stuk antiek op het eiland, een antiek biedermeier tafeltje, verkopen voor een steeds hogere prijs. Dit schetst de gang van zaken op de internationale financiële markten voordat het misging (*).

Engeland: niet in de euro, toch in de problemen

7 oktober 2011 , 20:00 , door Gastauteur

Engeland zit niet in de euro, maar net zo goed in de problemen. Het land wordt niet geplaagd door een wankele munt, maar wel door een te grote afhankelijkheid van energie, stelt Hans Verbeek.

Het Britse Office for Budget Responsibility (een soort centraal planbureau) maakte in november 2010 een prognose voor de economische groei in de komende jaren.

Men verwachtte tot 2015 een economische groei tussen de 2 en 3% per jaar. De blauwe banden geven de groei aan bij meevallers of tegenvallers.Men verwacht groei en geen krimp.

Maar in het vierde kwartaal van 2010 kromp de economie in het Verenigd Koninkrijk onverwacht met 0,5%. In 2011 laten de eerste twee kwartalen een zeer kleine groei zien van 0,5 en 0,1%.

Als je deze groeicijfers intekent in de prognoses, dan zie je dat de gerealiseerde groei minder is dan de slechtste prognoses.

Het Verenigd Koninkrijk doet niet mee met de euro en gebruikt nog gewoon het Britse pond. De Britse regering kan gewoon haar eigen monetaire beleid voeren en de Britse export wordt niet gehinderd door de sterke euro. Toch zien we dezelfde tegenvallende groei en moet de regering ook fors snoeien in de uitgaven. Er is een fundamenteel probleem, dat niet alleen de Euro-zone, maar ook de VS en het Verenigd Koninkrijk in problemen brengt.