Overzicht

P.J. Cokema

1.332 Artikelen
178 Waanlinks
2.626 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto: Francesco Spagnolo (cc)

Kunst op Zondag | Jenny Holzer

, door

Jenny Holzer begon met abstracte schilderijen maar zocht al snel de onverbloemde werkelijkheid van woorden. Ze verspreidde in New York posters waarop “Truisms” waren gedrukt.

‘Truism’ kunnen we lezen als ’waarheden waar geen speld tussen is te krijgen’ of anders gezegd: ‘onweerlegbare algemeenheden’. Zure critici zouden het eerder ‘platitudes’ of ‘wandtegeltjeswijsheden’ noemen.

Truisms – 1977 – 1979; Protect me from what I want.
cc Flickr Hrag Vartanian Jenny Holzer truism

Later is ze haar teksten (en ook die van anderen) gaan gebruiken in o.a. lichtkranten, op billboards en in lichtprojecties op gebouwen. In 1995 werd bijvoorbeeld een verticale lichtkrant geïnstalleerd op Schiphol.

Truisms op Schiphol – 1995.
cc Flickr dodeckahedron jenny holzer in schiphol

Ook in 1995 werd in de online galerie ‘Ada’web’ Holzer´s interactieve website ‘Please Change Beliefs’ opgenomen. Een verzameling ‘truisms’ die je naar eigen inzicht kan veranderen of vervangen en die aan de database met one liners kan worden toegevoegd. In 1998 nam het Walker Art Center in Minneapolis ´Ada’web’ op in haar collectie.

Vanaf 1979 ging Jenny Holzer ook met grotere teksten werken. De ‘Inflammatory Essays’ zijn een serie provocatieve stellingen, waarvoor ze eerst teksten tot zich nam van Mao, Lenin, Emma Goldman en van diverse fanatici van religieuze, extreem-rechtse en anarchistische aard. Ze brouwde haar eigen heetgebakerde teksten (bijvoorbeeld ‘The end of the USA’ en ‘Change is the basis of all history’) in de hoop dat de lezer doordrongen raakt van het besef dat er toch echt iets moet veranderen in de wereld.

Foto: Joi Ito (cc)

Ondertussen in Qatar (2)

, door

ACHTERGROND - Ter aanvulling op wat we gisteren schreven, nu: wat speelt er nog meer in Qatar?

We lezen weinig over Qatar in onze media. Na de eerste golf van aandacht, toen het land door de FIFA werd gekozen als gastheer voor het WK voetballen in 2022, verslapte de interesse tot bijna nihil.

Nog los van  de schandalen en mensenrechtelijke kwesties, haalt Qatar in buitenlandse media regelmatig het nieuws als het kleine oliestaatje dat zich, tegen de verdrukking van omringende landen in, zich nationaal en internationaal probeer te ontwikkelen.

In de WK schijnwerpers

Natuurlijk weet Qatar nu dat de rest van de wereld af en toe een blik werpt en Qatar wil niets liever dan gezien worden als een vredelievend, gastvrij land dat de wereld veel moois heeft te bieden.  Dus ontvangt ze een kritisch rapport van Amnesty International met “We deal with constructive criticism very positively” en verklaart zichzelf als “the best when it comes to our region” wat betreft de toegezegde hervormingen.

Dat zei een woordvoerdster van Qatar’s ministerie van Buitenlandse Zaken in een interview met Deutsche Welle (12 juni 2019). Ook met de aanpak van illegale geldstromen naar terroristische groeperingen ligt Qatar voor op haar buren. Aldus de woordvoerster.

Foto: Jimmy Baikovicius (cc)

Ondertussen in Qatar…

, door

ELDERS - Onze vaste buitenlandredacteur neemt even een welverdiende vakantie. Ondertussen proberen we de leemte te vullen met nieuws elders uit de wereld. Ondertussen in Qatar…. (zie ook deel 2).

Wat lezen we weinig over Qatar. Dat komt natuurlijk omdat het WK voetballen daar nog niet is begonnen. Wacht maar af, als dankzij louche FIFA-bestuurders, het door corruptie en fraude tot stand gekomen evenement in 2022 wordt afgetrapt, zullen we vrijwel dagelijks nieuws uit Qatar over ons heen krijgen.

Qatar kon beginnen aan de opbouw van het toernooitje, maar kreeg onmiddellijk kritiek over zich heen omdat de een na de andere gastarbeider dood van de bouwsteigers viel. Ach, zou Ronald de Boer zeggen: In Nederland gaat ook wel eens wat mis.

Er kwam hedendaagse slavernij aan het licht. Niet verwonderlijk is in een land dat er een verwrongen idee van mensenrechten op na houdt. Maar goed, in 2017 sloot Qatar een akkoord met de VN en beloofde plechtig de arbeidsomstandigheden te verbeteren. Qatar had het beter meteen in hun slavernijmuseum kunnen zetten.

Pas vorige maand, nadat de Duitse zender WDR een, deels stiekem opgenomen, reportage uitzond over de uitbuiting van gastarbeiders in Qatar, kon de FIFA het over haar hart verkrijgen de wantoestanden te bevestigen.

Closing Time | Hard times of old England

, door

Dat het ‘up’ vaak ook ‘down’ is met Engeland is al jaaaaaren bekend. De folkrock band Steeleye Span zong er al over.

Ja, ja ,jarig…>>>

De 50-jarige Steeleye Span gaat in november op verjaardagstournee en van 14 tot en met 17 november doen ze ook de ‘lowlands of holland’ aan en wel in Zwolle (Hedon), Tilburg (Concertzaal Theaters Tilburg), Hoofddorp (Duycker) en Den Haag (Paard).

Ongetwijfeld zullen spelen ze dan ook hun vrolijke ‘All Around My Hat’, bij mijn weten de enige grote hit die de band heeft gehad. Hety kwam een jaar eerder uit dan ‘Hard times in old England’, wat dan weer aantoont dat een aardig upbeat folkritme niet elk nummer hoog in de hitlijsten doet belanden.

Foto: Wally Gobetz (cc)

Kunst op Zondag | Robert Rauschenberg

, door

De vorige Kunst op Zondag mondde uit in stilte. Met name de stilte compositie van John Cage. Het stuk ging in 1952 in première in de Maverick Concert Hall, een houten bouwsel op het terrein van de Maverick Art Colony, een kunstenaarscentrum in het enige , echte Woodstock.

John Cage heeft bekend dat zijn stilte-experimenten geïnspireerd waren door twee ervaringen: zijn bezoek aan een anechoïsche kamer (dode kamer) van de Harvard Universiteit. Daarbinnen is het zo stil dat je alleen het ruisen van je eigen bloedsomloop hoort) van de Harvard Universiteit en de ‘White Paintings’ van zijn goede vriend, de kunstenaar Robert Rauschenberg.

John Cage bekende in 1961: “The white paintings came first; my silent piece came later.”(in zijn voorwoord van zijn essay “On Robert Rauschenberg, artist, and his work.“, terug te vinden in het boek “Silence: Lectures and Writings by John Cage” (een in 2012 gedigitaliseerde versie is hier in te zien).

Cage kende Rauschenberg van het Black Mountain College, waar zij beiden in diverse experimenten en projecten samenwerkten met o.a. Cy Twombly (abstract-expressionistische kunst) en Merce Cunningham (moderne dans),

In dat broeinest van ongebonden, vrije kunstinnovatie maakte Rauschenberg zijn ‘witte schilderijen’.

Foto: Martin Collazos (cc)

Ondertussen in Peru…

, door

ELDERS - Onze vaste buitenlandredacteur neemt even een welverdiende vakantie. Ondertussen proberen we de leemte te vullen met nieuws elders uit de wereld. Ondertussen in Peru….

Dit weekend is het weer loeidruk op de vakantiesnelwegen.  De prognose van de ANWB is dat er miljoenen vakantiegangers op pad zijn. Het is nog te vroeg om te weten of al die drukte deze zomer tot een nieuw record bij de ANWB Alarmcentrale zal leiden (in de zomer van 2018 7% meer hulpvragen dan in 2017).

In een Volkskrantcolumn vroeg journaliste Margriet Overveen zich af of er iets Nederlandser is dan hoe roekeloos wij met vakantie gaan, in het volste vertrouwen dat er altijd hulp komt in nood? En liefst een beetje snel? Ze bracht een bezoekje aan de alarmcentrale en hoorde o.a. dat Nederlanders zelfs vanuit het Peruaanse Cuzco de hulp van de ANWB wensen.

Ook vorige maand zochten een aantal Nederlanders die door Peru trokken hulp, nu van de Nederlandse ambassade in Peru.

Na een ondoordachte actie kwamen ze in moeilijkheden, omdat ze iets te lichtzinnig dachten over een waarschuwing van onze Rijksoverheid in het reisadvies voor Peru: Houd rekening met bijvoorbeeld wegblokkades en sociale onlusten.

Foto: © Sargasso route Bethel Woodstock kaart

Kunst op Zondag | Woodstock in 4’33”

, door

Deze maand zal het 50 jaar geleden zijn dat het roemruchte Woodstockfestival werd gehouden. Het geplande verjaarsfeestje gaat definitief niet door. Teveel tegenslagen met zich terugtrekkende artiesten tot gevolg.

Nostalgisch zwijmelen bij de ‘meer dan complete’ Woodstock (38 cd’s, video, boeken en wat extra’s) is er niet bij, want  uitverkocht. Bij de uitgever kunt u wat magerder varianten van dit historisch popfestivalletje verkrijgen.

Dat Woodstock vooral bekend is van popmuziek komt natuurlijk omdat de vercommercialisering van dat soort muziek en van het toenmalige hippiegebeuren de bekendheid levend houdt onder een groot publiek. Maar de geromantiseerde idealen van ‘vrijheid, blijheid’ zouden nooit op dat weiland van een boerderij in Bethel zijn geland als niet op anderhalf uur rijden in noordoostelijke richting de Maverick Art Colony was gesticht in, jawel, Woodstock.

Nu wil het toeval dat het Mute-label ook met een bijzondere verzamelbox uitkomt. In het najaar mogen we een box met vijf vinylplaten verwachten waarop 58 versies staan van 4’33”, de vermaarde stiltecompositie van John Cage. In augustus 1952 werd het werk voor het eerst uitgevoerd in de Maverick Concert Hall, in Woodstock dus.

De Maverick Concert Hall staat bekend als Amerika’s oudste zomerpodium voor kamermuziek, waar sinds 1915 tot nu nog steeds concerten worden georganiseerd. De kunstenaarskolonie Maverick is gesticht door schrijver/dichter Hervey White, die Amerika’s eerste echte hippie, annex goeroe zou zijn. Kunstenaars van alle disciplines konden er wonen en werken

Foto: Aanjhan Ranganathan (cc)

Elders in de wereld

, door

NIEUWS - Onze vaste buitenlandredacteur neemt even een welverdiende vakantie. Ondertussen vullen we de leemte op met nieuws elders uit de wereld.

Degenen die menen dat Nederland wordt overstroomt met buitenlanders halen hun gelijk uit de cijfers van  het NBTC (Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen). In een net uitgegeven trendanalyse wordt vermeld dat het aantal buitenlanders dat hier komt voor vakantie, zakelijke bijeenkomsten of congressen dit jaar met 4% zal toenemen. In 2018 was er al een toename van 5% t.o.v. 2017. Kortom: we gaan van ruim 16,5 miljoen gasten naar een krappe 19,5 miljoen bezoekers.

En dit landje is nog drukker geworden, voegde het CBS daar deze week aan toe. Vooral door immigratie is de bevolking in de eerste helft van dit jaar sneller gegroeid dan vorig jaar.

Poolse migranten vormen de grootste groep, Indiërs zijn een goede tweede geworden en de sterkst groeiende groepen migranten hebben een achtergrond in de voormalige Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Turkije.

Wat? Geen stromen Afrikanen? Geen stortvloed Syriërs, Afghanen en Pakistanen?

Nee, die worden keurig tegengehouden door Turkije, Griekenland, Italië en Spanje. Hoewel , keurig…  In een reportage van Nieuwsuur was deze week te zien dat, na Lesbos, ook op het Griekse eiland Samos de boel vreselijk uit de hand loopt. Europacorrespondent Saskia Dekkers maakte de reportage en concludeerde: “Het lijkt erop dat de vluchtelingenkampen door de Europese Unie en Griekenland bewust onleefbaar worden gehouden.”

Waan van de dag

Uitgewezen asielzoeker na terugkomst gearresteerd en veroordeeld

, door

NIEUWS - Het NRC meldt: Een 32-jarige door Nederland uitgewezen asielzoeker is op 11 juli, twee dagen na zijn terugkomst in geboorteland Azerbajdzjan, gearresteerd en veroordeeld tot een gevangenisstraf van dertig dagen.

Het NRC heeft een vonnis ingezien waaruit blijkt dat de 32-jarige door Nederland uitgewezen Natig Isbatov op 11 juli in Azerbajdzjan is opgepakt.

In maart werd in Bahrein ook een door Nederland uitgewezen asielzoeker opgepakt. De 27-jarige Ali Mohammed al-Showaikh werd tot levenslang veroordeeld.

Foto: Calgary Reviews (cc)

Kunst op Zondag | IJs en weder

, door

Hagel in heet Mexico? Mwah, dat kan dichterbij ook. De Tour de France werd donderdag stil gelegd wegens door hagelbuien onbegaanbare wegen. Talloze keren werd herhaald hoe een bulldozer verwoed probeerde de route alsnog vrij te krijgen (zie de eerste 12 seconden).

De mens tegen de elementen. Doet me denken aan de eerste 20 seconden van dit filmpje:

U zag een fragment uit ‘Punishment’ (2012) van Julius Von Bismarck. Misschien vat dat de verwarde publieke discussie over hedendaagse weerextremen samen: straffen wij de natuur? Of straft de natuur ons? Of moeten we de natuur straffen omdat zij ons straft?

Dat is natuurlijk niet de weg die wij moeten gaan om ook de laatste onwetenden bij te lichten over de klimaatverandering. En daar kan kunst een handje bij helpen. Sterker nog, dat werkt misschien beter dan cijfertjes, tabellen en grafieken.

Een gedachte die wordt gedeeld en uitgedragen door o.a. Imagine 2020 (Europees netwerk), Laura van Rutten (oprichtster van het Klimaatmuseum, lees dit interview met haar) en Andrew Simms (in The Guardian, 2015). Dat laatste mag al weer een eeuwigheid geleden lijken, maar zijn stelling is nog steeds geldig:

For some, perhaps, art may be a hammer with which to shape reality, for others it’s a window opening on a world seen in a compellingly new way. But it can also be a feather that tickles you through a difficult idea to a new understanding and frame of mind. Whichever works for you, climate action abhors a cultural vacuum. We need more.

Closing Time | Violons Barbares

, door

Waarom de ene cultuur een ‘beschaving’ wordt genoemd en een ander ‘barbaars’ is bij het horen van zoveel schoonheid een raadsel. Het trio ‘Violons Barbares’ speelt ‘Krushoritza’.

U dankt deze Closing Time aan reageerder beugwant, die tot 3x toe dit gezelschap promootte (hier en daar en op herhaling).

Het trio bestaat uit Enkhjargal Dandarvaanchig die de morin khoor bespeelt (een Mongoolse viool met 2 snaren) en keelzang ten beste geeft, Dimitar Gougov strijkt de gadulka, een Bulgaarse viool met veertien snaren en Fabien Guyot op percussie. Ook Gougov en Guyot nemen zangpartijen voor hun rekening.

Foto: cc CC-BY-SA commons.wikimedia.org Marella Discovery II Argostoli

Cruiseschip redt vluchtelingen

, door

NIEUWS - Update van 28 juli onderaan dit artikel.

Afgelopen zondag heeft het cruiseschip Marella Discovery voor de kust van het Griekse schiereiland Peloponnesos, 111 vluchtelingen gered die in problemen waren geraakt. Ze zijn naar de Griekse haven Kalamata gebracht, de twee schippers zijn gearresteerd.

Dat laatste is al een tijd ‘standaard procedure’ geworden. De mensen die de boten besturen waarmee vluchtelingen Europa proberen te bereiken, worden door de lokale politie gearresteerd, waarna ze veelal worden veroordeeld voor smokkelarij.

Een juridisch centrum op Lesbos meldt dat in veel gevallen de bestuurders van de vluchtelingenboten zelf ook vluchtelingen zijn. De gearresteerden worden de rechten onthouden die ze volgens artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens horen te hebben (o.a. hulp van een tolk en juridische bijstand).

Ook al is de vluchtelingenstroom in en rond de Middellandse Zee aanzienlijk afgenomen, het aantal aankomsten blijft dit jaar gestaag toenemen.

Stand per 22 juli: 40.974 aankomsten, waarvan in Griekenland 21.112, Spanje 14.667, Italië 3.353, Malta 1.048 en Cyprus 794.

Over zee kwamen 32.114 vluchtelingen aan, over land: 8.860. De UNHCR telde 668 mensen die zijn omgekomen of vermist.

De druk op vluchtelingenkampen neemt weer toe, terwijl de hulp nog aan alle kanten tekort schiet. Dat zal op korte termijn ook niet beter worden. Vorige week, 18 juli, tijdens informeel overleg in Helsinki, konden de voor migratie verantwoordelijke Europese bewindslieden niet tot een akkoord over samenwerking komen en blijft alles vooral gericht op het tegenhouden en terugsturen van vluchtelingen, in plaats van het oplossen van de problemen waar deze in verzeild zijn geraakt.

Vorige Volgende