Redacteur bij Sargasso: P.J. Cokema

P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.

Foto: Roel Wijnants (cc)

Meeste partijloze burgemeesters sinds 2016

27 februari 2020 , 11:00 , door P.J. Cokema

2016: Nederland telt sinds deze week acht partijloze burgemeesters. Het zullen er nog veel meer worden (Trouw, 7 december 2016).
Journalist Hans Marijnissen heeft gelijk gekregen.

2017: Een topjaar is 2017 voor de onafhankelijke burgemeester: nooit eerder werden in één jaar vijf partijloze kandidaten benoemd. Van de 388 Nederlandse burgemeesters zijn er nu 18 partijloos (Volkskrant, 18 november 2017).

2018: De Wikipedia-lijst van burgemeesters in 2018 telt 14 partijloze burgemeesters. In november van dat jaar nam de burgemeester van Assen afscheid van de VVD en werd de 15e partijloze burgemeester.

2019: De Oosterhoutse Gemeentebelangen-wethouder Marian Witte is de zeventiende onafhankelijke bestuurder die zo’n positie (burgermeesterschap) gaat bekleden in Geertruidenberg (BNdeStem, 19 juni 2019).

Sargasso zou Sargassso niet zijn als we niet uitzochten hoeveel partijloze burgemeesters er nu zijn. De stand per 25 februari 2020: In 23 van de 355 gemeenten zit een partijloze burgemeester het college van B&W voor.

CDA verslaat VVD

Een dikke 6% van het totaal dus, waar leden van landelijke partijen nog steeds in meerderheid zijn en er slechts één burgemeester “lokaal” genoemd kan worden. In Noardeast-Fryslân werd 6 januari jl. Johannes Kramer als burgemeester geïnstalleerd. Hij is lid van de FNP (Fryske Nasjonale Partij).

Foto: jpellgen (@1179_jp) (cc)

Kunst op Zondag | Verandering

23 februari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

De eerste ‘Kunst op Zondag’ verscheen 2 april 2006 en vandaag publiceren we vrolijk de 575e Kunst op Zondag. Maar we kunnen niet eeuwig met ‘hetzelfde kunstje’ doorgaan en daarom gaat er wat veranderen.

Kunst op Zondag gaat ruimte geven aan andere kunstbloggers, want er zijn meer goede Nederlandse kunstblogs. Een paar daarvan hebben we bereid gevonden op regelmatige basis hun bijdrage aan Kunst op Zondag te leveren.

Volgende week (1 maart) beginnen we met een bijdrage van Els Vegter, beeldend kunstenares, die ook als freelance journalist werkt voor (onder andere) tijdschriften. In februari 2008 begon ze Huidlandschappen, haar blog waarop vooral exposities, maar ook kunstwerken en kunstenaars worden belicht.

Maak nader kennis met Els Vegter zelf (een c.v. hier) en met haar werk. Zij zal op onregelmatige basis en hopelijk 1 x in de 2 maanden met een bijdrage komen.

Els Vegter – Polderlandschap I, 2019. Olieverf en jute op linnen, 60 x 60 cm.

Elke tweede zondag van de maand gaan M&M door Maria Willems gemaakte foto’s koppelen aan gedichten van Michiel van Hunenstijn.

Michiel blogt sinds december 2012 op blogspot met, zoals hij zelf ondertitelt, “meestal gedichten”. Sommigen anekdotisch van aard, zoals een vakantievers dat in een ‘schuldig pleziertje’ kan ontaarden.

Foto: cc commons.wikimedia.org Luchtfoto Groningen Airport. Foto Kas van Zonneveld

Emissieloze luchtvaart in het noorden?

18 februari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

Groningen Airport Eelde, de op 4 na grootste luchthaven van Nederland. Van de 21 burgerluchthavens – zeg ik er maar even bij. Of van de 49 Nederlandse luchthavens in totaal. Dat klinkt nog beter.

Vorige week maandag schetste minister Van Nieuwenhuizen de karakteristiek van vliegveldje bij Eelde: de op één na oudste, op vier na grootste en één van de meest toekomstgerichte luchthavens van Nederland.

Toekomstgericht? Jawel. Toekomstbestendig? Dat is nog maar zeer de vraag.

De minister sprak er ter gelegenheid van de opening van een zonnepark van 63.196 zonnepanelen, aangelegd tussen de start- en landingsbaan. Het is volgens de eigenaren GroenLeven en Groningen Airport Eelde “het eerste zonnepark ter wereld dat op deze manier op een actieve gereguleerde luchthaven is aangelegd.”

Samen met de zonnepanelen die op een passagierscorridor zijn aangebracht, zou het vliegveld zelfvoorzienend zijn in haar elektriciteitsverbruik zijn. Voor de verdere toekomst ziet het vliegveld zich als proeftuin voor elektrisch vliegen en andere luchtvaart gerelateerde innovatieprojecten.

Een voorbeeld daarvan is DroneHub GAE, dat nieuwe dronetoepassingen wil ontwikkelen. Vorig jaar is er 1 miljoen euro aan subsidiegeld binnen gehaald.

Of al die mooie plannen en recente investeringen in duurzaamheid het vliegveld zullen redden, is uiterst discutabel. Het vliegveld lijdt al jaren verlies en de lokale aandeelhouders (de provincies Groningen en Drenthe en de gemeenten Groningen, Assen en Tynaarlo).

Foto: MANYBITS (cc)

Kunst op Zondag | La condition humaine

16 februari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

‘La condition humaine’, Frans voor ‘the human condition’, Engels voor ‘Het menselijk tekort’, het lot der mensheid, de toestand der mensen.

Te vinden in een roman, een filosofisch boek, een filmserie, een paar schilderijen en nog zo wat kunstuitingen. Meestal wordt er de (al dan niet innerlijke) worsteling van de mensen met hun goed en kwaad mee bedoeld.

De een meent dat goed en kwaad zo vanzelfsprekend tot de menselijke natuur behoren dat er geen leven zonder kwaad denkbaar is. Een ander beweert dat zelfs als een mens tot louter goed in staat is, anderen (of omstandigheden waar hij/zij in terecht kan komen) hem/haar dwingen tot moord en doodslag. Kortom: de mens als dader én slachtoffer, als beul én gevangene, als wolf en schaap. Het is van een noodlottigheid waar een mens niet vrolijker van wordt. Helpt kunst een beetje?

Bij de surrealist René Magritte is alles niet wat het lijkt en dat is dan ook precies wat het werkelijk is.

Een schildersezel met daarop een schilderij dat zo te zien af is, belemmert het uitzicht naar buiten. We schuiven de ezel opzij, want we willen wel wat meer van de wereld zien. En wat zien we?

Quote du Jour

Qute du Jour | Het echte gezicht van het nieuwe “nationalisme”

12 februari 2020 , 11:00 , door P.J. Cokema

Vorige week kwam in Rome een internationaal gezelschap van conservatieve nationalisten bijeen voor de conferentie “God, Honor, Country: President Ronald Reagan, Pope John Paul II, and the Freedom of Nations”.
In The Atlantic betoogt Anne Applebaum dat er een belangrijk verschil is tussen de vroegere nationalisten als Reagan en Thatcher en de huidige ‘neo-nationalisten’. Bijvoorbeeld:

Hungary … is the best illustration of what happens when you dismiss universal values, repress journalists and academics who produce facts, undermine courts and the rule of law: When you get rid of all of those things, you are just a few short steps away from corruption and tyranny. This is the real face of the new “nationalism,” however carefully it is hidden behind an intellectual facade or dressed up as the successor of Reagan and John Paul II. You can see why it appeals to men like Netanyahu or Trump

Foto: Åsa-Helene Bergwall (cc)

Kunst op Zondag | Handen

9 februari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

Handen zijn zeer dubbelzinnige lichaamsdelen. Ze beschermen en slaan, ze verwarmen en wuiven koelte toe, ze gebaren kom en ga weg.

Multifunctioneel ook, zo’n hand. Je kunt er mee in het haar zitten, in eigen boezem steken, over het hart strijken, in de schoot leggen.

Jef Lambeaux – Silvius Brabo, de handwerper van Antwerpen, 1887.

In de Brabofontein in Antwerpen staat de Romeinse legionair Silvius Brabo op het punt de afgehakte hand van de reus Antigoon in de Schelde te werpen. Het gerucht gaat dat de stad haar naam aan het handwerpen heeft te danken.

Er is meer op handen….

Giuseppe Penone – Continuerà a crescere tranne che in quel punto, 1968.

Continuerà a crescere tranne che in quel punto, Italiaans voor ‘het blijft groeien tot aan dat punt’. Penone maakte een afgietsel van zijn arm en bevestigde dat aan een boom die er om heem begon te groeien. Eén worden met de natuur, daar had Penone wel een handje van.

Michael Schwarze – Rhythm of Life, 1988.

Deze dansende kinderen zijn onderdeel van een driedelige opstelling, voorstellende de kinderjaren, de adolescentie en de dood. De kids staan vlak voor het hoofdpostkantoor in Dortmund.

Waan van de dag

Overheid moet stoppen met SyRI

5 februari 2020 , 16:13 , door P.J. Cokema

NIEUWS - Vandaag heeft de rechtbank in Den Haag uitspraak gedaan over de inzet van het algoritmesysteem SyRI (Systeem Risico Indicatie) door de overheid. De rechter besloot dat de overheid moet stoppen met het profileren van burgers met grootschalige data-analyse om fraude met sociale voorzieningen op te sporen. Nederlanders zijn niet langer ‘bij voorbaat verdacht’.

De rechtszaak tegen de Nederlandse Staat was aangespannen door een coalitie van maatschappelijke organisaties, bestaand uit het Platform Bescherming Burgerrechten, het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten (NJCM), vakbond FNV, Privacy First, Stichting KDVP, de Landelijke Cliëntenraad en auteurs Tommy Wieringa en Maxim Februari.

Foto: Dietmut Teijgeman-Hansen (cc)

Medisch handelen politiek beïnvloed

5 februari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

OPINIE - Beste artsen en verpleegkundigen, u heeft alle vrijheid te bepalen wat goede zorg is. Zodra het te duur naar mijn zin wordt, ontneem ik u die vrijheid.

Dat is de strekking van een wetswijziging die 21 januari door de Tweede Kamer werd aangenomen.
95 voor VVD, CDA, D66, GroenLinks, ChristenUnie, SGP, FvD, Van Haga
55 tegen PVV, SP, PvdA, 50PLUS, PvdD, DENK, Van Kooten-Arissen

De Federatie Medisch Specialisten, de V&VN (beroepsvereniging voor verpleegkundigen), het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) hadden hun bezwaren tegen de wetswijziging al aan de Tweede Kamer kenbaar gemaakt en nu het voorstel naar de Eerste Kamer gaat, zullen ze ook de Senaat inlichten.

In de Memorie van Toelichting schreef de minister dat hiermee “wordt teruggekomen op het eerder ingenomen standpunt dat de vrijheid van medisch handelen op grond van wetenschappelijke of vakinhoudelijke gronden niet door politieke beïnvloeding mag worden gestuurd”.

Maar de politieke beïnvloeding die hiermee ontstaat betreft “uitsluitend een financiële – en geen inhoudelijke- toets”, zo verdedigde de minister de wetswijziging.

Dat de kwaliteit van de gezondheidszorg wordt beïnvloed door politieke besluiten is een open deur. De gedachte dat financiële besluiten de kwaliteit niet zouden raken, is in de praktijk lang niet altijd waar. Maar los van dat alles is het meest opmerkelijk dat de deskundigheid van de professionals nu aan de kant wordt geschoven.

Foto: Duncan Rawlinson - Duncan.co (cc)

Kunst op Zondag | Troost

2 februari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

Kunst en troost. Een dubbelzinnige relatie. Vanaf de eerste Kunst op Zondag speelt het bij herhaling een rol. En buiten Sargasso ook.

Troost is traditioneel een reactie op verdriet. Kunst wordt soms ook, misschien zelfs vooral, gezien als de troostbrenger in de warboel die de alledaagse waan kan zijn.

Joe Rosenthal – Consolation, 1996.

Meer troost>>>>>>>>

Jen Wen Luoh – Pain in Blue, 2001.

Sylvester Mubayi – Comforting My Child, 2001.

Michel Huisman – Halfautomatische Troostmachine, 2001 (in 2018 na restauratie weer in werking).

Berenkuilen, waar zie je die nog? De Halfautomatische troostmachine staat in de voormalige berenkuil in het stadspark van Maastricht (filmpje). Een hele troost dat er geen beer meer in gevangen wordt gehouden. Die kijkt het nu van een afstandje aan.

Michel Huisman – Beer, onderdeel van installatie Halfautomatische troostmachine.

Patricia Piccinni – The Comforter, 2010.

Marc Sijan – Embrace, 2014.

Troost hoeft niet zo (hyper)realistisch te zijn. Gewoon mooi mag ook. Zoals van die schitterende zeepbellen blazen. Nick Assmann pakt dat wat groter aan. Met zeep en licht.

Nicky Assmann – Solace, 2011 – 2013.

Lieve lezer, schenk ons wat troost zeg eens: uit welke kunst put u troost?

Foto: Schermafbeelding NOS NPO Live uitzending Intenationale Holocaust Herdenking

Stilte is onze nederlaag

28 januari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

Erger dan vergeten is er wel aan denken en er niet door bewogen worden.

Piotr Cywiński, directeur Auschwitz Memorial, op de Internationale Holocaust Herdenking, 27 januari 2020.

Gisteren was het Holocaust Memorial Day. Van alle bijeenkomsten wereldwijd trok die in Auschwitz-Birkenau zelf de meeste aandacht. De NOS en RTL 4 zonden de bijna 3 uur durende bijeenkomst live uit.

Een aantal sprekers, waaronder enkele overlevenden van de Holocaust, onderstreepten ook hier dat deze herdenking nodig is omdat antisemitisme, nazisme en haat nog lang de wereld niet uit is.

Piotr Cywiński, directeur van het Auschwitz Memorial, vatte dat goed samen:

Maar nu zien we juist gevoelens van haat weer oprijzen. Ook antisemitisme, nazisme, xenofobie. In de donkere dagen van populisme komen al die gevoelens tot leven.

Over de waarde van herdenken zei hij:

Maar vaak zoeken we alleen naar kortstondige ontroering. Dan verliest de herinnering zijn betekenis.

Want Auschwitz is nog lang niet overwonnen als hetzelfde vandaag de dag nog steeds gebeurt. Hij wees daarbij op het lot van de Rohingya’s en de Oeigoeren.

Piotr Cywiński meent dat we er te onverschillig, haast apatisch op reageren: “We zien en we willen niet zien. We praten en we willen niet praten”.

Foto: FaceMePLS (cc)

Nooit meer! Hoe dan?

27 januari 2020 , 14:00 , door P.J. Cokema

COLUMN - Vandaag vindt in veel landen de Holocaust Memorial Day plaats. In Nederland wordt die elk jaar op de laatste zondag van januari gehouden en het meest opzienbarende nieuws waren de excuses die premier Rutte aan de nabestaanden maakte voor het nalatige gedrag van overheid en burgers tijdens de vervolging van Nederlandse joden.

Beter laat dan nooit. Met iets andere woorden beaamde Rutte dat ook:

Nu de laatste overlevenden nog onder ons zijn, bied ik vandaag namens de regering excuses aan voor het overheidshandelen van toen.

Het vernietigingskamp Auschwitz werd 27 januari 1945 bevrijd en voor zover mensen het niet wisten, werden de gruwelijkheden zichtbaar. Sindsdien wordt bij de vele herdenkingen een “dat nooit meer” eindeloos herhaald.

Het is een herdenking, geen brainstormsessie, maar in de talloze toespraken wordt zelden genoemd wat er concreet voor nodig is om een “dat nooit meer” te realiseren.

Want dat is wel nodig. In diezelfde toespraken wordt gewezen op het hedendaagse antisemitisme en andere varianten van discriminatie, racisme en haat.

Van een World Holocaust Forum valt niet meer te verwachten dan obligate uitspraken. Het Forum is meer het toneel van politieke steekspelletjes en het zou een wonder zijn als de diverse deelnemers een eensgezinde strategie op poten kunnen zetten tegen antisemitisme, racisme, discriminatie en haat.

Foto: Liren Chen (cc)

Kunst op Zondag | Curieuze banken

26 januari 2020 , 08:00 , door P.J. Cokema

Het laatste deel van de bankentrilogie. Kom er bij zitten en aanschouw de bankjes die we bij de bankstelletjes en buitengewone banken niet kwijt konden.

All the lonely people…

Tommy Steele – Eleanor Rigby, 1982.

De krant waar mevrouw Rigby naar zit te kijken is in oktober 2019 gestolen, evenals de naamplaat achter haar hoofd, waarop stond: “Eleanor Rigby , dedicated to ‘All the lonely people…’. De gemeente Liverpool gaat ze vervangen.

Deze mevrouw Rigby is niet de echte Eleanor, maar de eenzame ziel, bezongen door de Beatles. Het beeld is gemaakt door popmuzikant-filmmaker-beeldhouwer Tommy Steele. Ze is beslist niet eenzaam, want vele Beatles-fans en toeristen gaan naast haar zitten om een gedenkwaardige foto te schieten.

De echte mevrouw Rigby krijgt ook zulk bezoek. Ze is in oktober 1939 op 44-jarige leeftijd overleden en ligt sindsdien te rusten op de begraafplaats naast de kerk alwaar John Lennon en Paul McCartney elkaar voor het eerst ontmoet zouden hebben.

Seward Johnson – Search, 1975.

Ook deze mevrouw lijkt er wat eenzaam bij te zitten, maar elke dag wordt ze voorzien van bloemen en regelmatig nemen mensen naast haar plaats om zichzelf te vereeuwigen.
Mevrouw mag wel wat gepaste aandacht. Ze zoekt in haar tas naar haar bril …

Vorige Volgende