Last minute fladderkleding

Paniek. Ik ga op meivakantie naar een warm land en ik vraag me ineens af welke kleding ik daar dan aan moet. Nu vraag ik me aan het begin van ieder seizoen af wat ik het jaar daarvoor gedragen heb, dus dat is niet nieuw. Maar vliegvakanties naar warme oorden verstoren het normale proces, kom ik nu achter. Daar ben ik niet mentaal op voorbereid. Als je gewoon in de buurt van Nederland blijft, verandert de temperatuur geleidelijk en kan je rustig wennen aan wat mensen bij die temperaturen dragen en aan wat dat voor jou betekent. Bij een zonvakantie daarentegen gaat het een stuk abrupter. Je moet bovendien van tevoren al hebben ingepakt. Hoe doe je dat als je je zomergarderobe al tijden niet hebt gezien of gedragen? Dan brengen vakanties ook nog verwachtingen met zich mee, dat je het er maximaal naar je zin moet hebben bijvoorbeeld. Dit jaar zeker, want hallo, we mogen weer! En er gaat bewijs komen in de vorm van stralende vakantiefoto’s. Wij mensen houden van vakantiefoto’s. De kleding dus. Mijn plan was om voorlopig geen nieuwe zomerkleding te kopen, niet voordat ik mijn huidige collectie een stukje verder heb uitgeleefd. Maar met een naderende vakantie voel ik me nu toch ineens onzeker. Het is lang geleden dat ik dit zo meemaakte en ik vraag me van alles af. Heb ik wel kleren om te dragen daar? Natuurlijk heb ik wel kleren, maar heb ik leuke vrolijke zomerse kleren? Ik zou het niet weten! En het lijkt ineens heel belangrijk. Na alle ellende in de wereld, mét alle ellende in de wereld, lijkt het heel belangrijk om fladderende kleren te dragen als(of) het warm is en de zon schijnt. Ik wil zon, ik wil luchtigheid, ik wil fladderen. Ter voorbereiding en beoordeling heb ik mijn zomerkleding maar weer tevoorschijn gehaald. Ik moet me toch wel afvragen of ik me in die kleding niet ga voelen als een relikwie uit het verleden. Een deel van de kleding begint na jaren toch wel dat gevoel bij me op de roepen namelijk. Dat is niet zo gek, want het komt ook uit een ander tijdperk. In ieder geval uit een andere levensfase. Of ik toen zorgelozer was dan nu durf ik niet te zeggen, maar ik wil er niet naar terug. Ik wil vooruit kijken, naar een stralende toekomst. Ik ben op zoek naar een wereld waarin alles geweldig is en iedereen gelukkig. Kan ik dat kopen in de vorm van kleding? Het hoeft niet te speciaal. Bij voorkeur is het kleding die ik in Nederland ook gewoon aan kan, niet alleen op zonovergoten dagen in warmere landen. En ook op momenten dat ik me niet zo fladderend voel, maar dat het me wel helpt om daar te komen zeg maar. Het ideale kledingstuk dat alles goedmaakt. Dat zoek ik. Met dat idee vaaglijk in mijn hoofd scrol ik naarstig over duurzame en eerlijke warenhuizen, op zoek naar zo’n gelukkig makend kledingstuk. Omwille van efficiëntie probeer ik alles wat ik tegenkom zo snel mogelijk te beoordelen. Er is enige haast geboden, want ik heb nog maar iets meer dan een week. Ik probeer geen impulsaankopen te doen, want dat loopt vaak niet goed af. Gelukkig doe je dat bij eerlijke duurzame webshops niet zo snel. Na uren scrollen, na honderden zo niet duizenden hoopvolle momenten, moet ik concluderen dat ik het nog niet gevonden heb. Ik heb wat kanshebbers gezien, maar ik heb meer tijd en informatie nodig om het goed te beoordelen. Voor een grondige inspectie zou ik de kleren eerst moeten bestellen, maar ik heb nog niet besloten dat ik dat de moeite waard vind. Want naar alle waarschijnlijkheid is het gewoon kleding. Geen geluk in de vorm van textiel, geen eeuwig vakantiegevoel. Niet veel meer dan een stuk kleding zoals ik die al in mijn kast heb liggen. Ik sluit alles af en hervat mijn plan om eerst mijn huidige zomergarderobe verder uit te leven. Ik ga er van genieten, te beginnen op vakantie.

Door: Foto: Jemimah Gray (Unsplash)
Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op Zondag | Pech Onderweg

Pech Onderweg

Het was weer ‘ns zo’n dag: het zat je weer ‘ns tegen,
alles, leek het wel – en dat was zacht gezegd.
Je ging op reis, je nieuwe fiets, je oude was gestolen,
paste niet op de Twinny Load. Domper, je ging nu
met een brik de bergen op en af.
Zo’n begin kon je wel gebruiken. Je ziet prompt
een dode poes in de berm, leeg blikje cola ernaast.
Je kijkt weg, en daar ligt een dode vogel, plat,
z’n ene oog ligt een eindje verderop.
De omgeving deed er nog een schepje bovenop:
leegstaande winkels, gesloten restaurants,
lege, afgesloten parkeerterreinen en illegale stort.

De man van J.C. Decaux hing affiches in de abri.
Je zag in het voorbijgaan dat hij een pink miste.
Voor de bakker klom je ’s ochtends tegen die
12 procent helling op. Bleek hij dinsdags gesloten,
stond op een briefje, maar je leesbril lag thuis.

Bij het zweefvliegveld zag je die man
met een loep de vleugel van zijn vliegtuig
inspecteren. De andere vleugel lag
geknakt ernaast. In de wei ernaast
besteeg een koe een andere koe.

’s Avonds aten jullie op een terras. De visboer
van om de hoek rook je al. De levende jukebox
speelde Space Oddity. Je voelde, voor het eerst,
mee met de eenzaamheid van Major Tom
in z’n blikje in de ruimte.
Gottegot, wat een streek was dit ook, kijk daar dan,
staat er een wasmachine in de voortuin. En in de achtertuin
liep een Cocker Spaniël met kooigedrag, achtjes.
Keer op keer, met een stuk touw in z’n bek. Hij zag niks
behalve zijn ingesleten oneindigheidslus.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Zandvoort

Nu we het toch over vakantiebestemmingen hebben, wat hebben mensen toch met….

Tja, de Pasadena Dream Band, wie daar al niet in hebben meegespeeld en gezongen… En nu hebben ze het nummer opgepoetst want ja, Zandvoort zou een formuledabele partij herrie te verwerken krijgen, dus daar kan dit zomerhitje wel bij.

Wat Nederlandstalige zomerliedjes betreft is Zandvoort wellicht de meest bezongen vakantiestemming. Andere plaatsen mogen dan in veel meer liedjes onderwerp zijn, maar lang  niet altijd specifiek als vakantietip.

Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op Zondag | Een dagje op het strand

Je was een dagje op het strand geweest. Het zat erop, je ging weer weg.
Pakte je spullen bij mekaar, klopte het zand eraf en keek het stuiven na.
Het was avond. De dag was voorbij en jij keek terug.
Er was alleen maar zand. Er was alleen maar zee. Het was genoeg.
Het was ochtend en al vroeg heet. Het strand, daar kwam een meisje aan.
Ze liep langs de vloedlijn, haar ogen al wandelend gericht in haar boek.
Verwacht je niet, brevieren op het strand. En ook niet die non van verderop.
In haar habijt, kruis om haar nek, kapje om haar hoofd, vol ornaat.
Op haar klapstoel, met in haar hand een opvoedboek,
ze bleek leidster van een groep. Zit daar totaal op haar gemak.
Boeken op het strand was het helemaal dit jaar, leek wel,
de jongen verderop, die was in dinosauriërs verdiept.
En er was natuurlijk je eigen boek. Je was nu toch al op de helft.
Het boek knarste van het zand en zout maar las wel lekker weg.
Je was toch wat bezorgd: het was de laatste van je vakantiestapel.
Bij de souvenirkiosk trok een jongetje aan de jurk van z’n moeder,
zij trok gelijk verschrikt terug: het was een straplessjurk.
En daar loopt, volledig wit geschminkt met zonnebrand,
je buurjongetje, petje op, zoontje van bezorgde ouders.
Een dagje op het strand, je bent bruin, je bent verbrand.

Foto: Schermafbeelding Google Street View monument bij Olst Boskamp

Vakantiebestemming 2020 | Google Street View

De vakantie is ten einde. Wij nodigden u uit uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming bij te dragen aan onze zomerserie. Vandaag de afsluiter: hoe kijkt u terug op uw vakantie?

Het hardnekkige gerucht gaat nog steeds dat er drommen toeristen zijn die pas thuis van hun vakantiestemming kunnen genieten als ze hun fotoalbum doorbladeren. Met name Japanners worden daar al eeuwen van beticht. Voor zover dat al waar was, zijn ze lang niet meer de enigen. Iedereen met een ‘phone’ of ‘tablet’ op zak heeft tegenwoordig een camera bij zich en dat laten ze weten ook.

Dat van die Japanners berust ook nog eens op het vooroordeel dat alle Aziaten Japanners zijn, terwijl het volgens een andere waarheid om Chinezen gaat, die “ons erfgoed voor het nageslacht documenteren”.

Een jaar of vier geleden is aan het licht gekomen dat “mensen meer genieten van een reis als ze foto’s maken”.

Dat betrof een onderzoek in welks representativiteit ik mijzelf niet herkende. Ik fotografeer amper, soms tot mijn spijt als woorden mij tekort schieten een bijzondere vakantie-ervaring te beschrijven.

Maar gelukkig is daar het internet nog. Hoe heette die kathedraal in Deventer ook al weer? Wat was de naam van dat waanzinnige kunstwerk in die beeldentuin? Bijna alles wat je niet hebt onthouden én niet gefotografeerd, is op het internet terug te vinden. Ook dingen die je wel hebt onthouden, maar niet wist wat het te betekenen had, kunnen dankzij internet je vakantie-ervaring compleet maken.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Ameland en de Atlantikwall

Wij nodigen u uit de komende tijd uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming bij te dragen aan onze zomerserie. Vandaag een bijdrage van Jos van Dijk.

De vuurtoren op Ameland, gebouwd in opdracht van koning Willem III, is niet te missen. Naar het iets verder gelegen Bunkermuseum moest ik wel even zoeken. Het bestaat uit een voormalig zomerhuisje in de duinen op de westpunt van het eiland plus de bunker die door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog is aangelegd als onderdeel van de Atlantikwall. Het piepkleine, onbemande museum is gewijd aan de oorlogsgeschiedenis van Ameland. In de bunker wordt een film vertoond en geeft een diorama een beeld van het gebruik van de bunker. Drie Amelanders vertellen hun verhaal over de oorlog.

Bunkerbouwers

De Atlantikwall was een meer dan 5000 kilometer lange verdedigingslinie, die Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog in de bezette gebieden heeft aangelegd ter voorkoming van een geallieerde invasie. Hitler schijnt gedacht te hebben dat hij met deze omvangrijke verdedigingswerken langs de Noordzee en de Atlantisch Oceaan strijdkrachten kon vrijmaken voor de oorlog aan het oostfront. In Nederland is er volgens Rijksgeschiedschrijver de Jong door collaborerende bunkerbouwers en corrupte Duitsers op last van de Nederlandse staatskas veel verdiend aan de betonnen kolossen in de duinen. Hij citeert een rapport over omkoopbare Duitse militairen waarin staat ‘dat in de jaren 1940-’41 op voor de Wehrmacht uitgevoerde werken tussen de 100 en 200% winst is gemaakt, in sommige gevallen zelfs 300 % en meer…Meerdere malen kwam het voor dat de aannemer zijn begroting terug kreeg met de mededeling: “Je bent te laag, zend een nieuwe begroting in.” Oorzaak hiervan was dat aan leden der Duitse bouwleiding provisie werd verstrekt en deze bij een hoge aanneemsom belang hadden.’ Deze details miste ik overigens in het Amelandse bunkermuseum. Wie geïnteresseerd is in de militaire geschiedenis van WOII kan in Nederland alleen al op vele plaatsen terecht om bunkers en resten van fortificaties te bezoeken.

Foto: Marcus Hansson (cc)

Zomerprogrammering

Het is zomervakantie dus tijd voor de komkommertraditie. Hoeveel van die traditie aangetast zal worden door virussen moet nog blijken.

Vanaf vandaag gaat Sargasso over op de zomerprogrammering. We blijven iedere dag minstens één artikel plaatsen. Het SG-café blijft open.
Eind augustus komt de reguliere programmering weer terug.

Tot die tijd hopen we uw reflectie over uw vakantiebestemming te ontvangen, zodat onze zomerserie wordt aangevuld met meer wetenswaardigheden en anekdotes. De eerste toezeggingen zijn binnen, maar we missen de uwe nog.

Prettige zomervakantie!

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Steven Miller (cc)

Persconferentie na de campingraad

COLUMN - Minister-president Rutte gaf vrijdag 10 juli nog één keer een persconferentie na de wekelijkse ministerraad. Is het kabinet nu echt op zomerreces?

Het blijft natuurlijk druk, druk, druk in het kabinet. Het zou aardig zijn te weten hoe de vakantie er voor de bewindslieden uit zal zien. Helemaal boeing is natuurlijk welk kabinetslid gaat vliegen naar welk buitenlandse vakantiebestemming.

Oh, wacht…  Wat lezen we nu? Om paraat te blijven wegens de coronacrisis, de nationale identiteitscrisis (er is geen – ik herhaal: geen!- racisme in dit land) en de ‘laat-de tractor-niet-stikken’-crisis heeft het kabinet haar tenten opgezet op veld 13 van camping Boschlust.

Hier een pre-view van de wekelijkse campingraad.

Minister 1: “Shit! Crisis!”
De MP: “Wat? Alweer één?”
Minister 1: “Ja, mijn luchtbed is lek”.
Minister 2: “Welja, een lek! Dat kunnen we er nog wel bij hebben”.

De MP: “We? Ik dacht dat we afgesproken hebben dat ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft?”.
Minister 1: “Ik heb dat luchtbed anders wel van jou gekregen”.
De MP: “Maar ik heb het niet lek gemaakt. Je bent er vast met je puntige ellebogen doorheen gegaan”
Minister 1: “Pardon? Je beschuldigt me van ellebogenwerk?”.

De MP: “Je begrijpt best wat ik bedoel”.
Minister 4: “Nee MP, we hebben eigenlijk nooit begrepen wat je bedoelt. Leg eens uit”.
Minister 2: “Ja, nou je het zegt. Wordt het niet eens tijd voor wat duidelijkheid?”
Minister 3: “Precies! Vertel maar eens waarom we nou in de regen moeten zitten”.

Foto: Florida Guidebook (cc)

Vakantiebestemming

OPROEP - De zomervakantie is al weer twee weken ‘open’. Dit jaar natuurlijk een heel andere vakantietijd dan voorgaande jaren. Heeft dat gevolgen voor uw vakantiebestemming? Die nieuwsgierigheid is aanleiding om Sargasso’s zomerserie weer eens van stal te halen.

Wordt het vakantiebesmetting of vakantiebestemming? Gaat u als ‘coranavluchteling’ naar redelijk veilige oorden als de Waddeneilanden of avonturiert u in risicogebieden als België? U kunt natuurlijk ook nog op de vlucht slaan.

Graag ontvangen we de komende tijd uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming.

Stuur uw verhaal naar info at sargasso punt nl, onder vermelding van zomerserie 2020.

-o-o-o-

Het is al weer een tijdje terug, maar dit waren eerdere zomerprojecten op Sargasso (leesvoer voor uw vakantie)…

Zomer 2011, Klein literaire musea. In elf artikelen deden Sargasso-redacteuren en lezers verslag van hun bezoek aan musea die gewijd zijn aan schrijvers en dichters. Eén artikel uitgezonderd, dat verhaalde van een tentoonstellingsruimte, gevestigd in een gebouw dat in een roman is geschreven.

Zomer 2012, De Polder. Zeven artikelen over Nederlandse polders, waarin lezers beschrijven waarom ‘hun polder’ zo fascinerend is.  Bijvoorbeeld de polder waar in 2022 de volgende Floriade zal plaatsvinden of de polder waar een onzer toenmalige redacteuren zijn familienaam aan te danken heeft.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Florida Guidebook (cc)

Misschien kunnen aanhangers van Viruswaanzin zich toch nuttig maken

COLUMN - Het heeft iets navrants, al dat opgetogen ‘we mogen er weer op uit, hup, naar de kroeg en op vakantie!’ Alsof we een roedel jonge honden zijn, die over elkaar heen buitelen nu het luik van de bench open gaat en van puur plezier over hun eigen en elkaars poten struikelen. Koeien die na maandenlang verplicht op stal te hebben gestaan dolblij hun eerste dansje buiten in de wei doen.

Maar het voelt vooral als de ietwat schrille verkooppraatjes van sectoren die om hun lijfsbehoud vechten. In de praktijk zie ik eerder mensen die schuchter plannen maken, die behoedzaam te werk gaan, gespitst op tekenen dat in de buurt blijven wellicht veiliger is.

Een middagje ergens op een terras wat praten en drinken is prima, net als een weekendje weg naar een niet eerder bezocht stadje in eigen land – dan kun je zo aan je stutten trekken als het je te druk wordt, of je buren te roekeloos acht. Maar een vakantie boeken om in een volgepakt vliegtuig te vertrekken naar een zonnig land waarover de reiswaarschuwingen sneller van kleur wisselen dan de weersverwachtingen hier, is een ander verhaal.

Want er zijn net te veel zorgwekkende verhalen. Over Iran, waar de tweede golf vorige maand lijkt te zijn begonnen; over de VS, waar de eerste golf nog lang niet voorbij is en alleen maar heviger wordt; over Spanje, waar twee streken weer in lockdown zijn. Over het advies om in quarantaine te gaan als je terugkomt van vakantie in Turkije. Dat wakkert de reislust niet bepaald aan: ook avontuur heeft zijn grenzen. Veel mensen kijken toch liever de kat uit de boom.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende