NIEUWS - In de tweede aflevering van VPRO’s Zomergasten 2019 gaat Janine Abbring in gesprek met schrijfster Hanna Bervoets of wordt het een medisch consult?
De in mei uitgegeven nieuwste roman van Hanna Bervoets gaat over het ongemak van een chronische ziekte. Als ‘ervaringsdeskundige’, ze heeft een bindweefselziekte, kan Bervoets daar natuurlijk een boekje over open doen.
Janine Abbring zal ongetwijfeld de juiste vragen weten te stellen, even ‘ervaringsdeskundig’ als ze zelf is: chronisch rugpijn sinds ze in 2012 een ruggenwervel brak, waardoor ze tijdens Zomergasten minder lang zit dan de beelden doen vermoeden, en ze heeft vanaf haar jeugd haar moeder zien lijden aan chronische zenuwpijnen.
Hanna Bervoets is sinds het uitkomen van haar roman ‘Welkom in het rijk der zieken’, al uitgebreid ondervraagd over haar ziekte, dus heeft Abbring meer van voldoende stof om haar uit te horen over wat ze nou bedoelt met ‘Ik heb mijn leven om mijn ziekte heen gebouwd’, of ‘Ziek zijn is bijna een soort baan’. En is ze echt ‘vergeten hoe het is om pijn te hebben’?
Maar Hanna Bervoets heeft meer interesses dan de dagelijkse pijn. Zoals een goed schrijver betaamt en Bervoets ook is, ze laat haar fantasie los op al die interesses. Laat het a.u.b. daar over gaan vanavond, Janine!
Wat voedt haar fantasie? Zijn dat televisieseries, zoals ze in 2014 in ‘de Correspondent’ uitlegde? Of de films die ze recenseerde, als bijbaantje tijdens haar studie Media & Cultuur? En waarom toch, ach waarom, verkiest ze Harry Mulisch boven Willem Frederik Hermans, terwijl ze eerder zei geen ‘meest overschatte schrijvers’ te kennen (zei ze in dit interview in De Groene)?
De kans is groot dat deze Zomergastenavond echt te kort is voor de veelzijdigheid en grenzeloze fantasie van de gast. We gaan het zien. Uw kijk vernemen we graag in de reacties en via uw Twitter of Facebook, met hashtag #zg19 of #Zomergasten.
Morgen leest u hier Sargasso’s recensie van deze tweede Zomergasten 2019, verzorgd door onze collega Karin van der Stoop.
Reacties (13)
Pff, wat praten ze snel. Hebben ze haast?
Wel toevallig (!) Dat in het 1e fragment de betekenis van een paar seconden stilte werd toegelicht.
@1: Wat een bullshit. Hadden ons verheugd op een beetje diepgang. Gaat helemaal nergens over. Oppervlakkigheid troef. VPRO, waar ben je mee bezig?
Had me verheugd op een fijne avond televisie. Na een uur af gehaakt.
Gekeuvel
Wat een irritant gebeuzel zeg. Kan het nòg slechter? En wat is jeanine een slechte intervieuwer
Wat een leuke gevarieerde onderwerpen, politiek, sport, theater, actualiteit, wetenschap, kunst et cetera. Oh wacht, relaties, intermenselijke verhoudingen, relaties, groepsgedrag, relaties, geestesverwantschap en relaties. Zomergasten is dood. Ik mis de eerste vraag van Adriaan van Dis “rode of witte?’. Nu is het een koffie met bijbehorend geleuter.
Ik vind het niet de allerboeiendste Zomergastenavond, maar ook weer niet zo beroerd dat ik opgewonden afkeuringen snap.
Ik kreeg aan het begin de indruk dat Abbring vooral zo erg snel ratelde om te voorkomen dat misschien niet alle fragmenten binnen de geplande tijd aan bod zouden komen. Dat is dan gelukt en ook al is de uitzending wat uitgelopen, er mankeerde wel wat aan diepgang. Maar mag dat van zo’n format wel verwcht worden? Welke Zomergastenavond had wel genoeg diepgang?
*verbaasd* Superinteressant! Ik heb me in bochten moeten persen om niet een epistel van tig pagina’s te maken over dit gesprek. Dat inmiddels online staat.
De commentaren zeggen wel wat over de bovenstaande reaguurders.
@7: Niet zo zwaar aan tillen. De wetenschap dat een gesprek tussen twee vrouwen (en al helemaal als ze een klik hebben) een vrouwendynamiek heeft, waar wij mannen op zijn minst wat onwennig tegenover staan is, zo oud als de weg naar Rome.
Als ik er per ongeluk in verzeild raak, ga ik er meestal stilletjes van tussen, dat hebben ze dan toch niet door. ?
Ik vond Bervoets verrassend intelligent en interessant praten over fragmenten die mijzelf maar matig tot niets interesseren. Juist daarvoor kijk ik Zomergasten. Om door een boeiend persoon in een leefwereld te worden getrokken die niet, of niet helemaal, de mijne is.
En het beviel me wel dat ze Abbring herhaaldelijk corrigeerde wanneer haar vragen van een bedenkelijk niveau waren.
@7: Wat zegt mijn commentaar over mij?
Wij waren snel afgehaakt. Waarom Abbring zo vrolijk lachte bij haar vragen over de walrus tragedie was ons een raadsel. En ook na het gezwets daarna besloten we maar te wachten op de prachtige film. Dat maakte onze avond meer dan goed.
Rob
@8: LOL
@8 en @12: leuk.