Enig idee hoeveel kunst we weggooien? Misschien zijn we zo nonchalant omdat we het gratis en in enorme hoeveelheden krijgen aangeboden. En dikke kans dat die berg weggegooide kunst in tijden van corona fiks groter is geworden. We gaan eens kijken naar ‘verpakkingskunst’. Daar moet je nog goed mee oppassen, want het coronavirus schijnt het goed vol te kunnen houden op plastic en ook op karton blijft het een dag in leven. Een kartonnen preventiescherm biedt dus misschien niet de beste bescherming. Maar er wordt met ‘verpakkingskunst’ nog aardige dingen gedaan. Bijvoorbeeld de vet fraaie kunst op pizzadozen. Kunst op pizzadozen Een voor de hand liggende variant: reproducties van meesterwerken op de doos. De Finse Kirsi Karppinen beschilderde tien pizzadozen met oude kunst. Hier haar versie van de Narcissus van Caravaggio. [caption id="attachment_325681" align="aligncenter" width="338"] Kirsi Karppinen - Pizza box 8, 2014, oil on pizza box. cc Flickr[/caption] Is de spotprent kunst? En kunt u zich dan voorstellen dat een Nederlandse horecaondernemer een cartoonist vraag zijn pizzadozen te voorzien van een Rutte, De Jonge. Koolmees en Wiebes die het land opvreten? In Italië meende een pizzabakker in Turijn dat Berlusconi en coalitiegenoten het land aardig verdeelden. [caption id="attachment_325682" align="aligncenter" width="400"] régine debatty Pizza Box Flickr CC BY-SA 2.0[/caption] In onzekere tijden moeten we vaak eerst door een flinke zure appel heen, vooraleer’ alles weer goed komt’. Dat cliché verwerkten de broers Hugo en Sholto Brown van het Britse ontwerpbureau id-iom op deze toch wat deprimerende pizzadoos. [caption id="attachment_325683" align="aligncenter" width="447"] id-iom - It'll probably get worse before it gets any better - UPfest pizza box Flickr CC BY-NC 2.0[/caption] Kunst met pizzadozen In Hongkong bedachten uitbaters van de roemruchte keten Pizza Hut een stuntje dat de verkoop omhoog zou stuwen. Geef de klanten een filmprojector cadeau: de’ Blockbuster Box’. https://www.youtube.com/watch?v=mSf97i-aZig Uit de vele online projecten onder de noemer ‘Creatief in corona quarantaine’ (goed voor kinderen én volwassenen), kijken we bij Artrageous with Nate (van Nate Heck) naar ‘Pizza Box Sculpture‘. https://www.youtube.com/watch?v=Yxv9pMAAu8w Kunst in pizzadozen In een tijd waarin een pandemie nog puur fictie was, zette Dorian Temming een kunst-bezorgservice op. Hedendaagse kunst bezorgt aan huis: ‘Art of the box’. De bezorgpizza was haar inspiratie. Maar nu bezoek aan galeries en ateliers zo goed als stil ligt, worden allerlei ideeën ontwikkeld om kunstenaars toch aan het werk te houden. In Leeuwarden krijgen een drietal horecaondernemers en drie kunstenaars wat support dankzij ‘Pizza Box Art’. Je bestelt een pizza en voor een extra twee euro krijg je ook een kunstprint van een van de lokale kunstenaars. Het restaurant krijgt de helft, de kunstenaar de andere helft (van de euro’s ). Je mag werk verwachten van Cote Veragua van Cote Create, Janneke Oevering van Studio Jannemans en Michiel Kloppenburg (illustrator en motiondesigner). Om zo iets nog aantrekkelijker te maken: wat dacht u van een pizza met uw eigen beeltenis of die van uw geliefde er op? Om in de galerij van pizza’s met beroemdheden op genomen te worden. Buitenpizzadozen Altijd wel de bijwerkingen van pizzadozen in gedachten houden a.u.b. Deze sculptuur was een van de objecten die het publiek moest motiveren niet van alles en nog wat op staat te dumpen (Clean City Campaign in Kopenhagen). [caption id="attachment_325684" align="aligncenter" width="452"] Delphine Ménard - Pizza box. Part of Ren By (Clean City) Campaign, City of Copenhagen Flickr[/caption] Tot slot: Scott Wiener heeft de grootste collectie pizzadozen verzameld. Daarover bracht hij ook het boek Viva la Pizza uit. Prettige zondag.
Kate Tempest heet tegenwoordig Kae Tempest.
En dus niet meer Kate. Vanaf nu is hun dus non-binair. En hun lange haar is eraf geknipt. Hun heeft nu een kort fris koppie. Maar op de cd Let Them Eat Chaos heet Kae nog Kate, logisch, want die komt uit 2016. Toen was hun nog van de Spoken Word en a capella urban poppoëet, soms begeleid door een toetsenist bij een live-optreden. Hier het dystopische Europe Is Lost.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bazarow is een verkopende boekensite, waar je ook recensies, nieuws, een agenda en een digitaal magazine kan vinden. Nog niet alles is af, maar veel boeken zijn al te vinden en er komt de komende maanden steeds meer bij.
Het doel van Bazarow is om een site te vormen die evenveel gemak biedt als de online giganten maar die wél teruggeeft aan de boekensector. Tegen roofkapitalisme, en voor teruggeefkapitalisme, bijvoorbeeld door te zorgen dat een flink deel van de opbrengst terug naar de sector gaat en door boekhandels te steunen.
Niemand lijkt precies te weten waarom de muziek van Vatican Shadow (ook bekend als Prurient en andere aliassen) een militair thema heeft – misschien is het kritiek op de War on Terror, verzet, een gimmick of gewoonweg een bron van inspiratie. Maar is er een beter genre voor dit thema denkbaar dan industriële ambient-techno? Dit nummer komt van het laatste album Persian Pillars Of The Gasoline Era.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Elliott Smith, God hebbe zijn ziel – en dat is niet een wens, maar meer een sterk vermoeden: als er een God is, dan heeft Hij zich zeker bekommerd, vol erbarmen, om de ziel van Elliott Smith, die er voor koos om voortijdig (depressie) uit zijn leven te stappen.
Want iemand die zulke prachtige verzorgde liedjes maakte en ze zo mooi kon vertolken met zo’n passende stem, daar is plek voor in de hemel. Dit liedje, Walsje nummer twee, is ook een walsje. Erg plezierig om naar te luisteren. Maar met een deels bittere tekst die verhaalt over gekwetstheid, liefde, pijn, verleden (gescheiden ouders) en tevergeefsheid.
Laat ik het maar gelijk zeggen, dan is dat uit de wereld: ik hou van het kijken naar flashmobfilmpjes.
Daar haal ik plezier uit. Zo’n filmpje waarvan je weet dat het spontaniteit en verrassing moet verbeelden maar waarvan je inmiddels weet dat het grotendeels gescript is. Vaak is de geldschieter achter zoiets een commercieel bedrijf, dan krijg je dat. De professionals op het gebied van regie, geluid, choreografie bemoeien zich er dan mee. Ik heb over dit fenomeen zelfs een keer een gedicht geschreven. Ja kom op zeg, het was tijdens de lockdown, je moet toch wat met je tijd dan? En ik keek toen waarschijnlijk iets teveel youtube-filmpjes. Maar, dit alles wetende en even vergetende: een gratis verrassingsconcert blijft een leuk cadeau aan het nietsvermoedende winkelend publiek. Deze Flashmob vond plaats in Sadabell, iets ten noorden van Barcelona. Ode an die Freude van Beethoven. Ach, en kijk die kinderen toch ‘ns enthousiast met hun armen meedirigeren.
Je bent een min of meer jong Nederlands bandje van nu en jullie heten Maurits, Arjan, Jeroen, Bram en Arjen.
En je maakt dan een wereldnummer, een instant-klassieker: Forza. Op het Excelsiorlabel natuurlijk. Met dat opwindende, opzwepende en maar doorgaande ritme van die drums en dat heerlijk jankende orgel. En dan doe je er een plagerige clip bij die volledig verwijst naar de jaren tachtig: herken je de musici? Spot ze allemaal.
Sommige albums staan het eigenlijk niet toe dat je er een nummer uithaalt om te laten luisteren. Wat de muziek van Melanie Velarde boeiend maakt is dat je op haar albums steeds verrast wordt door nieuwe invalshoeken, dan kalmerend, dan weer vrolijk, en alles bij elkaar klinkt het net even anders dan anders.
Krakende, zuchtende, fluisterende, druppelende, fluitende, rinkelende, knetterende en bliepende geluiden, begeleid door meeslepende melodieën, zang en geneurie, en ondersteund door een zware bas of een snelle breakbeat – het is een mooie combinatie. Untold is het derde album van Sophia Loizou.
“Feel like I just swallowed the universe and choked on it and died”, aldus een reviewer van het album Weightless. Ik denk dat dat positief bedoeld is. ‘Every single fish in the pond’ is het openingsnummer van het album waarop Jasss experimenteert met industriële techno.
Wat mij betreft het leukste nummer van dit jaar tot nu toe, de Franse band, of zullen we het cabaret noemen, La Femme met Disconnexion.
We zien een interview-achtige setting in een soort nachtclub waarin een coltrui- ribcolbert dragende filosoof, Sacha Michel Zarev, die zo te zien losjes is gemodelleerd naar Michel Foucault, al pijp rokend zijn wijsheden en inzichten verkondigt aan de Gitanes en Gauloises rokende groupies – of verbeeldt hij het zich alleen maar?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.