EU geeft opnieuw ontwikkelingssteun aan Zimbabwe

Het nieuws dat de Europese Unie weer ontwikkelingssteun aan ‘het democratischer geworden’ Zimbabwe gaat geven, deed de wenkbrauwen van Lennaert Rooijakkers, journalist, fronsen. Deze week was ik het zowaar eens met een uitspraak van een PVV-politicus. Ik kon mij niet heugen wanneer dat voor het laatst het geval was. Het had allemaal te maken met het bericht dat de Europese Unie heeft besloten om Zimbabwe weer financieel te gaan steunen. Voor het eerst sinds 2002. De komende vijf jaar geeft Brussel in totaal een bedrag van 234 miljoen euro uit aan hulp voor het land van president Robert Mugabe. Het geld moet zorgen voor een verbetering van de gezondheidssector en de landbouw een nieuwe impuls geven. Heel nobel, zeker omdat de agrarische sector van Zimbabwe floreerde voordat Mugabe er een potje van maakte, maar dat neemt niet weg dat de vraag die de Brusselse PVV-fractie stelde – ‘Waarom wordt er geld gegeven aan een land dat dictatoriaal wordt bestuurd door een man met een geschat vermogen van meer dan tien miljard Amerikaanse dollar?’ – ook door mijn hoofd spookte.

Door: Foto: a-birdie (cc)

Robert Mugabe overleden

Robert Gabriel Mugabe (21 feb. 1924 – 6 sept. 2019) hielp de voormalige Britse kolonie Rhodesië in 1979 bevrijden van een blank minderheidsregime, maar ontpopte zichzelf als meedogenloze en corrupte tiran, die zijn land (Zimbabwe) vrijwel volledig naar de knoppen hielp met wanbestuur, politieke repressie en vriendjespolitiek.

Wat Mugabe’s levensloop vooral leert: de vrijheidsstrijders van vandaag zijn vaak de dictators van morgen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Pole-position Uhuru, lekker puh en kikker in je bil

ELDERS - ACHTERGROND – Deze week op woensdag Afrikadag aandacht voor Kenia’s nieuwe president, Zimbabwe’s ongastvrijheid en Tanzania’s briljante tweeling.

Volgende week is zijn dossier aan de beurt in Den Haag, maar voorlopig koerst Uhuru Kenyatta af op een verkiezingszege. Met 53 procent van de stemmen ligt de zoon van Kenia’s eerste president aardig voor op zijn rivaal Raila Odinga, al is nog maar iets meer dan 40 procent van de stemmen geteld. Net als vijf jaar geleden gaan de verkiezingen gepaard met geweld en spoiled ballots, maar de opkomst (70 procent van het electoraat vond zijn weg naar de fysieke of elektronische stembus) is reden tot optimisme. In de race om het presidentschap en het bijbehorende mediaspektakel (voor het eerst werden debatten live op tv uitgezonden) speelt technologie een grote rol; lees dit stukkie uit de Wall Street Journal maar eens. Volgende week meer.

Over verkiezingen gesproken. De dinosaurussenregering in Zimbabwe heeft verklaard geen westerse waarnemers toe te laten als er wordt gestemd over haar constitutie en (nieuwe?) leider. Volgens de minister van buitenlandse zaken zijn de EU en Verenigde Staten niet objectief en zullen ze er alles aan doen om ervoor te zorgen dat de al sinds 1980 aan het roer staande Robert Mugabe afgeserveerd wordt. En daarbij: “Wij worden toch ook niet uitgenodigd op hun verkiezingen?” Touché, man.

Foto: Riccardof (cc)

Spanning stijgt in Zimbabwe

Het leek even rustig in Zimbabwe, maar de verkiezingen komen er weer aan. Dat betekent grote spanningen. En de eerste voortekenen beloven weinig goeds.

Slechts een paar jaar geleden leek Zimbabwe af te glijden naar totale chaos. ZANU-PF, de partij van president Robert Mugabe, had de verkiezingen verloren, maar weigerde afstand te doen van de macht. De belangrijkste oppositiepartij, de MDC van Morgan Tsvangirai, was opgejaagd wild: partijleden moesten vrezen voor de veiligheidsdiensten en ook Tsvangirai kreeg een goed pak slaag. Ondertussen bleef de economische situatie verslechteren en had Zimbabwe de twijfelachtige eer het eerste land te zijn met louter miljardairs.

De Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki onderhandelde slim en wist een ongemakkelijke deal te bewerkstelligen. Wat weinigen toen verwachtten: de deal beklijfde. ZANU en de MDC delen sinds 2008 de macht. Maar het is een ongelukkige combinatie.

De laatste jaren was onder leiding van de MDC, die het ministerie van Financiën beheert, de economie uit het diepste dal gekropen.  Zimbabwe voerde de dollar in wat een einde maakte aan de hyperinflatie. De groeiende politieke rust bracht enkele buitenlandse investeerders terug.

Eind dit jaar, of anders volgend jaar vinden er nieuwe verkiezingen plaats. Dat betekent nieuwe spanningen. Robert Mugabe lijkt niet van plan te zijn om eindelijk eens met pensioen te gaan – de man loopt nu tegen de negentig. Ondertussen is vooral ZANU bezig om zijn financiële positie te verstevigen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Paleisvete: pantservoertuigen op weg naar hoofstad Zimbabwe

De oude Robert Mugabe is fysiek aan het verzwakken, en de rivalen in zijn omgeving beginnen elkaar nu al de tent uit de vechten.

Vicepresident Emmerson Mnangagwa, Mugabes gedoodverfde opvolger, werd vorige week kaltgestellt. Mugabes vrouw Grace staat te trappelen om Mugabes rol over te nemen, maar daar ziet bevelhebber Constantino Chiweng blijkbaar geen brood in.

Geen volksopstand dus, maar een paleisvete.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende