[qvdd]"Deskundigen moeten hun taak naar geweten vervullen. Dit betekent niet alleen dat een deskundige deskundig moet zijn, maar ook dat deze zich in zijn werk niet laat leiden door de eventuele wensen van één van de procespartijen. Een deskundige moet onpartijdig zijn, niet vooringenomen en zeker ook onafhankelijk." Advocaten Michiel Pestman en Ties Prakken maken fel bezwaar tegen het door Wilders gebruiken van arabist Hans Jansen. Jansen was medeondertekenaar van een oproep de vrijheid van meningsuiting te beschermen en geld te doneren voor de verdediging van Wilders. Jansen gaf de volgende reactie: "In de sharia hebben verdachten geen recht op een advocaat of deskundige. Kennelijk willen ze [Wilders] dat recht ontzeggen."
[qvdd]
“We kunnen de Grieken niet dwingen uit de euro te stappen maar zelf kunnen we er als Nederland wel uitstappen. Het kabinet moet die optie nu onder de loep nemen en er serieus naar kijken voor het geval het met Griekenland, Spanje en Portugal verder fout gaat.”
Aldus Wilders. Hij en Verdonk willen uit de Euro stappen. Dus, binnenkort weer lekker ouderwets met guldens betalen? En belangrijker, direct terug naar de prijzen van toen?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Nederland heeft een sterke PVV nodig die orde op zaken kan stellen.”
Bovenstaande quote is van Geert Wilders. Let op het woordje ‘sterke’. Het is geen quote waarin de naderende victorie alvast wordt gevierd, geen quote waarin het volgens hem al duidelijk is wie de grote winnaar gaat zijn van de komende verkiezingen. Een type uitspraak die we niet gewend zijn van hem.
“Zonder PVV in de regering zal Nederland verder afzakken in het moeras van politiek correct nietsdoen, zullen problemen niet worden opgelost en alleen verergeren.”
Nog een uitspraak. Wilders die waarschuwt dat als Nederland niet voor hem kiest, het mis zal gaan. Verandert de toon van de PVV door de dalende prognoses, sluipt er onzekerheid in de uitspraken van Wilders?
[qvdd]
“In het oude Polen (waar mijn roots liggen) wisten we wel raad met dit soort verachtelijke joodjes. Die werden gewoon de [synagoge] uitgeplukt en uit het [dorp] geschopt; in het beste geval. In het ergste geval werden deze in de koude bossen van Oost-Europa achtergelaten en nooit meer teruggevonden.”
Gidi Markuszower, de nummer vijf op de lijst van de PVV, is duidelijk over wat hij graag wil doen met joden die het Goldstone-rapport, waarin de Joodse staat van oorlogsmisdaden wordt beschuldigd, onderschrijven. Dit mag dan helaas niet, maar hij heeft wel even opgeroepen deze mensen sociaal te excommuniceren, een zogenaamde cherem.
Zal Wilders zich straks ook zo tegen zijn eigen landgenoten die een andere mening toegedaan zijn keren?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
[qvdd]
“Het is onzin wat Wilders zegt. De Haagse fractieleider Sietse Fritsma heeft gebroken op het hoofddoekjesverbod. Als de partij daarop was teruggekomen, had Fritsma wel bij me aangeklopt. En dat is niet gebeurd.”
De Haagse informateur Boele Staal haalt uit naar Wilders, nadat die had geclaimd dat het hoofddoekjesverbod geen breekpunt was voor de PVV.
Eerder schreef ik al over de gelijkenissen tussen het 19e eeuwse populisme en de sociaal-democratie. Beide waren vernieuwende, democratische politieke bewegingen die een onderscheid tussen het volk en de elite centraal stelden. Op een element verschilt een man als Wilders van een politicus als Troelstra: het exclusieve, verdelende element. Het idee dat er een gevaarlijke ‘ander’ is die een bedreiging is voor de waarden van het volk. Dit was echter voor het Nederlandse politieke protestantisme, in haar begin jaren, de kern van hun politieke ideeën: zowel de Anti-Revolutionaire stroming, de CHU als de SGP zijn ooit ontstaan uit expliciet wantrouwen ten opzichte van de katholieken in Nederland.
Jarenlang waren katholieken in Nederland tweederangsburgers, die alleen maar in schuilkerken hun geloof mochten belijden. De provincies waar katholieken in de meerderheid waren, mochten zichzelf niet besturen, maar werden als generaliteitsland bestuurd vanuit Den Haag. In de loop van de 19e eeuw kwam hier verandering in: onder het patriottische en later het liberale bewind kwamen er ideeën op om katholieken als gelijke Nederlandse burgers te zien. Dus werd voorgesteld om de katholieken toe te staan bijvoorbeeld hun bisschoppelijke hiërarchie te herstellen. Dat zou betekenen dat er erkend zou worden dat Nederlandse katholieke burgers ook loyaliteit hadden richting de paus en zich naast Nederlander ook lid voelden van een katholieke gemeenschap. De anti-roomse gevoelens waren sterk in Nederland met name onder de orthodoxe calvinisten. Zij zagen Nederland als een protestantse natie waar gewetensvrijheid was doordat de macht van de katholieke kerk was ingedamd. Dus ontstond er een anti-katholieke maatschappelijke beweging, de Aprilbeweging, die zich verzette tegen de groeiende macht van de katholieke kerk in Nederland en de liberale politieke elite die onder het mom van geloofsvrijheid de katholieken hun gang liet gaan. Uit deze Aprilbeweging groeide de latere Anti-Revolutionaire Partij: Stop de ‘katholisering van Nederland’.
Uiteindelijk bleek het voor de ARP toch handig om samen te gaan werken met de katholieken: op de grote vraagstukken van die tijd, stemrecht en bijzonder onderwijs vonden deze twee stromingen elkaar wel. Echter binnen de eigen kring werd het katholicisme nog steeds als een bedreigende beweging gezien. Dat leidde tot twee nieuwe politieke bewegingen: de CHU en de SGP. De Staatkundig Gereformeerde Partij brak op theologische gronden. Het vraagstuk was de Nederlandse geloofsbelijdenis, een van de basisteksten van het Nederlandse protestantisme. Het vraagstuk was of er hierin moest staan of het de opdracht van de overheid was om “te weren en uit te roeien alle afgoderij en valschen godsdienst, om het rijk van den antichrist te gronde te werpen.” Hiermee werd gedoeld op de ‘valse’ katholieke godsdienst, die er afgodsbeelden op na hield en geleid werd door de paus, die de protestanten gezien werd als anti-Christ: de SGP zag dit als een ‘paapse schijnreligie’.
De komende verkiezingen zullen in het teken staan de strijd tussen de betrouwbare bestuurder Cohen en Wilders, als aanvoerder van een populistische protestpartij. De centrale tegenstelling is hier dus tussen de ietwat regenteske sociaal-democraten, die al jaren Nederland besturen, en het nieuwe populistische alternatief. In hoeverre is dit nu een nieuwe tegenstelling? Komen er niet voortdurend nieuwe populistische partijen op? Is het niet zo dat juist sociaal-democratie ooit ontstaan is als een populistische protestbeweging?
Laten we populisme definiëren als een politieke stroming die het volk als deugdzaam, homogeen geheel ziet. De centrale stelling van populisten is dat de (regerende) elite niet luistert naar het volk. Er zijn een nieuwe leiders nodig die naar dat volk luisteren. En een nieuwe democratische manier van politiek bedrijven. Daarnaast staan populisten bekend om hun simpele oplossingen voor complexe problemen.
Rond 1900 was de boodschap van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (een van de voorgangers van de PvdA) heel simpel: er is een liberale elite in Nederland. Deze elite heeft in politiek en in economisch opzicht al de macht in handen. Socialisten noemde deze elite de bourgeoisie. De gewone man op de straat is een hardwerkende, deugdzame arbeider. Hij wordt echter door de elite dubbel gepakt: zowel in economisch opzicht, want arbeiders worden uitgebuit door hun werkgevers, als in politiek opzicht, want de arbeiders hadden geen stemrecht.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
[qvdd]
“Als Cohen landelijk gaat doen wat hij in Amsterdam heeft gedaan, wordt het een grote ramp. De hoofdstad staat stijf bovenaan wat betreft Marokkaanse straatterreur. En uit criminaliteitscijfers blijkt dat het aantal aangiften wegens bedreiging, mishandeling en overvallen stijgt.”
Wilders zoekt de confrontatie met Cohen, met als uitsmijter: “Hij is Vogelaar in het kwadraat”. Slim of is dat trucje inmiddels uitgewerkt?
De PVV heeft het instituut Nyfer laten doorrekenen wat de immigratie zoal kost. De conclusies liegen er niet om. Zo’n zes miljard euro, een – zeker in deze tijd van bezuinigingen – enorm bedrag. Omgerekend betekent dit dat de gemiddelde immigrant Nederland tonnen kost. Per persoon.
Wilders kraait uiteraard victorie en gooit er nog maar een schepje bovenop: het werkelijke bedrag zal volgens hem veel hoger liggen. Ikzelf ben sceptisch. Niet omdat ik Nyfer niet vertrouw, dat instituut lijkt me redelijk objectief, maar omdat ik zelf het rapport niet heb gezien en heb kunnen beoordelen hoe volledig het plaatje is. Is er bijvoorbeeld gekeken naar de westerse netto-immigratie?
Wat bij mij echter wel enkele flinke vragen oproept zijn de geclaimde kosten per persoon. De raming schijnt op basis van 20.000 niet-westerse immigranten per jaar gedaan te zijn. Zes miljard gedeeld door 20.000 is drie ton per persoon. Dat lijkt me een rijkelijk hoog bedrag. Hiervan kan elke van de nieuwe immigranten twintig jaar een uitkering ontvangen.
Is het werkelijk allemaal zo bar en boos, of wordt hier slechts naar een deel van de rekensom gekeken? We wachten met spanning op het rapport.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand interview is van Ewoud Butter en verscheen eerder op zijn eigen weblog.
In het kader van een onderzoek naar multicultureel onbehagen in Amsterdam interviewde ik een jaar geleden een 42-jarige fragiele en nichterige homo die serieus overweegt om bij de landelijke verkiezingen op de PVV te stemmen: Tim, een portret.
Tim werd in mei ?68 (?symbolischer kan niet?) geboren in een klein dorp bij Goes als oudste van een gezin van vier kinderen. Zijn ouders waren streng gereformeerd, zijn vader was actief in het bestuur van de lokale kerk.
Tim was 14 en zat op het VWO in Goes toen hij besefte dat hij homoseksueel was. Omdat hij wist dat zijn ouders homoseksualiteit niet accepteerden, hield hij zijn geaardheid lange tijd verborgen. Dat leidde er toe dat hij steeds depressiever werd. Ook gingen zijn prestaties op school achteruit, zodat hij moest overstappen naar de HAVO. Toen hij 16 was had hij na een avondje stappen thuis zijn coming out. Daarna brak de ?hel? los. ?Mijn vader heeft sinds die dag niet meer met me gesproken, m?n moeder probeerde me om te praten. Ze dacht dat ik geestelijk ziek was en zag mijn homoseksualiteit als een gevolg van mijn depressiviteit in plaats van andersom.? Ze stuurde Tim naar de dominee en daarna naar de psychiater. Tim werkte mee, tegen beter weten in, ‘uit een soort schuldgevoel’.
Toen hij zijn HAVO-diploma had gehaald vluchtte hij naar Amsterdam. ?Amsterdam was voor mij de beloofde stad. Daar kon ik mezelf zijn en mensen met een vergelijkbare achtergrond en interesses ontmoeten.? Na twee dagen stond hij al op de stoep bij het COC en na een maand woonde hij samen met een man van 50 in de Concertgebouwbuurt. “Hij gaf me de ruimte om te zijn wie ik was, hij pronkte met me en had me na 2 dagen al meer complimenten gemaakt dan ik ooit van mijn ouders had gehad.”
Zijn vriend onderhield hem, terwijl Tim het huishouden deed. ?Ik wist niet wat ik wilde studeren. Begon steeds aan wat, maar maakte het nooit af. Misschien was het scheve relatie, en ongetwijfeld zal ik onbewust een vaderfiguur hebben gezocht, maar ik voelde me wel heel veilig. Die veiligheid had ik nodig om uit te vinden wie ik was.?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.