Tekst scriptie over chaos Jongerenloket Utrecht
, door
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De leugens van Mariska Orbán-de Haas
, door
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Hier een bijdrage van Andreas Udo de Haes. Hij is journalist, tijdens werkuren bij Webwereld.nl.
De omstreden hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad (KN), liegt dat het staat geschreven over haar kwalijke en kwetsende open brief aan Jeanine Hennis-Plasschaert. Reconstructie van een rel.
Gisteren publiceerde Mariska Orbán-de Haas, hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad (KN), een opinieartikel, waarin de verschillende miskramen die VVD-Kamerlid Jeanine Hennis-Plasschaert heeft gehad als munitie dienden voor een betoog tegen abortus.
Een willekeurige alinea: “Beste mevrouw Hennis-Plasschaert, lieve Jeanine. Het krijgen van kinderen is voor de meeste vrouwen het allermooiste, meest intense dat bestaat. Wat heerlijk is het zwanger te raken. Het onwerkelijke, mystieke gevoel dat in je buik een nieuw leven is begonnen. Wat is het dan hartverscheurend, onbeschrijflijk pijnlijk als je zoiets dierbaars verliest. Zo oneerlijk als het kleine hartje van je eigen kindje zomaar stopt met kloppen. Als alle dromen, de hoop, het verlangen abrupt eindigen.”
Explosie aan boze reacties
Het duurde niet lang voordat de site van KN explodeerde van de verontwaardigde reacties. Die werden vervolgens weggehaald, maar zijn gered. Twitteraars en daarna zo’n beetje alle andere media doken er massaal boven op.
Laura Huisman, de woordvoerster van VVD-Kamerlid Jeanine Hennis-Plasschaert, is nog steeds woedend. “Dat mevrouw Orbán-de Haas een ernstig gebrek aan inlevingsvermogen heeft is glashelder,” fulmineert ze over de telefoon.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Rutte en het Huis van Thorbecke
, door
De kranten waren verheugd met Rutte en de Algemene Beschouwingen. Rutte was monter, helder en minzaam. En verstaanbaar ook nog. Allemaal winst. Schaduwpremier Wilders was verkouden, knorrig en bij wijlen stijlloos in optreden en woordkeus, maar wel prikkelend. Allemaal geen nieuws.
Toch valt er nog wel iets op te merken. Rutte zei: “Het geluk van mensen komt niet uit Haagse kantoren”. Ideologisch is dat wel te plaatsen: de liberaal heeft geen geloof in de statelijke bureaucratie. Het is een beetje Cameron: ‘we gaan Engeland teruggeven aan het volk’. Ik hoorde ook een andere boodschap, aan de rijksambtenaren waarmee hij beleid moet maken: ”jullie zijn met veel te veel”. Later deed hij er nog een schepje bij: “de geluksmachine wordt uit gezet”. Op de vraag van Roemer gaf hij aan geen geloof te hebben in de zorgende overheid: het ging er om mensen te activeren en “in hun kracht te zetten”.
Dat is ideologisch vrij rechts, maar er is nog niet eens zoveel op tegen: alleen wel als je de stukken analyseert en goed naar de cijfers kijkt, want dan zie je de werkelijkheid. (werkgelegenheid sociale werkvoorziening, blauw op straat)
“We beginnen bij ons zelf, zeven bewindslieden minder”, zei Rutte ook. Dat is op zich aardig en de besparing komt niet jaren later, maar meteen. Maar hoe doordacht is het geschuif met departementale taken en directies precies?
Wat betekent de combinatie veiligheid en justitie? Zou het kunnen dat die combinatie de veiligheid bevoordeelt ten opzichte van onversneden democratische grondrechten, zoals de president van de Hoge Raad opperde? Opstelten beviel het wel, als strenge ordebewaarder in Rotterdam.
Wat betekent het onderbrengen van Wonen,Wijken en Integratie bij BZK? Er was ooit een directie Grote Stedenbeleid, maar dat bleef altijd een wat geisoleerde directie binnen het bestuurlijke BZK. Het wonen heeft altijd veel te maken met ruimte, infrastructuur en milieu. Door het wonen nu bij BZK onder te brengen, gaan deze verbanden met de technische en ruimtelijke dimensies wellicht verloren. Er is meer dan integratie en leefbaarheid.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De VVD en de dubbele paspoort affaire
, door
De VVD en de dubbele paspoort affaire
Dat wordt een leuk debat…
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zou Turkse staatssecretaris echt kunnen Mark?
, door
Rutte stelde vandaag in het debat over de regeringsverklaring dat een eventueel Turks paspoort meer discussie zou hebben opgeleverd dan het Zweeds papiertje. Hij voegde daar later aan toe dat het hem niet ging om de persoon, maar om het feit dat Turkije moeite doet om haar onderdanen in het buitenland onder haar invloed te houden. Een doorzichtige draai. Als de staatssecretaris half-Turks was geweest, dan waren bij Mark alle alarmbellen gaan rinkelen. ‘Zou Geert dit wel goed vinden?’ Nee, Geert zou dit niet goed hebben gevonden. Hij zou zijn veto hebben uitgesproken. Simpele conclusie: Rutte praat discriminatie goed. Nog erger dan dit incident, is het feit dat het geen incident is.
Aan deze regering hangt een luchtje. Wie het regeerakkoord leest, ruikt de zure, nare en penetrante geur van een onzichtbaar alfamannetje. Lees maar eens het stukje ‘veiligheid’ uit het regeerakkoord. Even scrollen, maar dan heb je ook wat. Straatterreur. Bendes. Grote woorden, kleine oplossingen. Waar hebben we dat eerder gehoord? Ik woon toevallig in zo’n buurt waar we veel overlast hadden. Geen straatterreur, maar gewoon overlast. De overlastgevers worden al aangepakt. Dat is goed voor de buurt en fijn voor de slachtoffers. En laat ik duidelijk zijn: van mij mogen ze nog harder worden aangepakt. Enige aantekening: je lost er structureel de overlast, straatterreur of hoe je het ook noemen wilt helemaal niet mee op. Wilders weet dat best. Wilders wil premier worden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Tegenzinnen | Achteraf
, door
Het kabinet zit. Rutte spreekt de regeringsverklaring uit en daarmee is de formatie waar velen zich zo aan stoorden afgerond. Maar waarom was die irritatie er eigenlijk? En had dat wel iets met Wilders te maken?
Dat die verontwaardiging de samenwerking met Wilders betrof is duidelijk, maar wat daar zo erg aan was veranderde in de loop van de formatie. Aanvankelijk ging het vooral over het serieus nemen van zo’n samenwerking. Want dat je het onderzoekt, ok, maar dat je dat dan ook echt doet, dat ging eigenlijk te ver. Regeren met de PVV, die al die dingen maar zei, dat mocht je toch niet willen!
Toen de formatie vervolgens echt onderzocht werd, richtte de verontwaardiging zich langzaam op iets anders. Want als je de PVV serieus neemt, hoe serieus neem je dan jezelf?
Het CDA maakt zichzelf wijs dat de toetssteen van haar eigenheid ergens in het geweten besloten ligt. Maar dat geweten was slechts bij een derde van de congresgangers aanwezig en vormde dus geen beletsel. De partij besloot tot samenwerking en dat geweten hangt er met zo’n drie zeteltjes nu nog een beetje bij.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Immuniteit politici bepleit in formatie
, door
Immuniteit politici bepleit in formatie
En de PVV maar klagen over politieke processen…
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kunst en cultuur: ook een liberale ‘hobby’
, door
De volgende tekst werd door Thomas van Aalten voorgelezen op 14 oktober jl. tijdens een bijeenkomst over ‘linkse hobby’s van het politiek café van GroenLinks Amsterdam.
Gerry van der List, chef Kennis en Cultuur bij Elsevier, behandelt in het boek Filosofen van het hedendaags liberalisme (1990) de opvattingen van de liberaal denker Karl Raimund Popper. ‘De groei van kennis vloeit bij Popper niet voort uit het ‘bewijzen’ van de waarheid, maar het ontmaskeren en elimineren van onwaarheid.’ Dat nu, dames en heren, het ontmaskeren van onwaarheid, zal ik nu in deze korte tijd proberen te doen. Het idee dat een bloeiend kunst- en cultuurbeleid (en bijbehorende subsidies) slechts aan de linkerflank van de politiek toebehoort, is een misconcept.
Ik herinner mij Mark Rutte op het boekenbal van 2009. Omringd door twee of drie kornuiten. Jeugdige partijgenoten? JOVD’ers? Nu staat de VVD natuurlijk bekend als een hoeder van intellectuelen en kunstenaars; zo bestempelde Frits Bolkestein zichzelf in het verleden als ‘Reviaan’ – liefhebber van schrijver Gerard Reve – en was Hans Dijkstal voorzitter van het Filmfonds. Rutte zelf speelt graag een mopje piano – enfin, dat schone kunst een plek verdient in de vitrinekast van de VVD, moge duidelijk zijn. ‘Juist de liberale traditie is in hoge mate schatplichtig aan culturele voorhoedes (en niet alleen tijdens Renaissance en Verlichting) die vernieuwingen aanreikten die later gemeengoed werden. Net als onderwijs en wetenschap behoort kunst en cultuur daarom tot de essentialia van een samenleving die zich ontwikkelt.’ Dit zijn niet mijn woorden, maar ze komen letterlijk uit het Liberaal Manifest (PDF) uit 2005.
Ik denk niet dat Rutte zich erg prettig voelt op het boekenbal van 2011.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Het CDA onderschat Wilders. Alwéér
, door
Blijkens dit verhaal – en andere door dit blog uit Den Haag opgevangen geluiden – denkt het CDA oprecht dat het vanuit het kabinet een krachtig weerwoord kan bieden aan Geert Wilders. Sterker, men is ervan overtuigd dat Wilders getemd kan worden door een paar ‘zwaargewichten’ in de vorm van Piet Hein Donner en Gerd Leers. De naïviteit van het CDA grenst aan het absurde. Niet het CDA, maar Wilders gaat profiteren.
Stel u voor: de Tweede Kamer als boksring. In de ene hoek Piet Hein Donner. Al jaren minister en het in de ogen van PVV-kiezers vleesgeworden pluchedier en verklaard opponent van Geert Wilders. Hij moet het op gaan nemen tegen het Blonde Beest uit Venlo.
Naast Donner staat Gerd Leers, de voormalige burgemeester van Maastricht die landelijke bekendheid verwierf door zijn pleidooi vóór de legalisering van softdrugs. De burgemeester die populair was in zijn stad Maastricht, jazeker. Maar die onder PVV-kiezers toch niet zó populair is.
Dezelfde Gerd Leers die in deze uitzending van Netwerk (uit 2007, dank Geencommentaar.nl) nog hard van leer trekt tegen Wilders. Die Gerd Leers (geen familie!) moet CDA-kiezers gaan terughalen van hun uitstapje naar de PVV. Buiten de ring staat coach Maxime Verhagen die zijn twee boksers, zijn twee pitbulls, zijn twee oude mastodonten aanmoedigt.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.