Femke Halsema heeft de aanval geopend op de Partij van de Arbeid. Met een slim uitgekiende strategie kon zij het initiatief nemen, de PvdA in het defensief drijven, zichzelf profileren en tegelijkertijd het inhoudelijk tekort van de PvdA bloot leggen. Halsema wint op alle fronten. Femke Halsema is bevrijd. Ze is bezig aan haar laatste termijn als politiek leider van Groenlinks en ze heeft besloten in haar nadagen haar schroom af te gooien. Was Groenlinks altijd voorzichtig met het aanvallen van de PvdA omdat Groenlinks die partij zag als een natuurlijke bondgenoot, nu de PvdA onder de zwakke leider Job Cohen in de peilingen weer op apegapen ligt en er Statenverkiezingen aankomen, ziet Halsema haar kans schoon.
[qvdd]
De directie moet zo snel mogelijk de laan uit worden gestuurd.
Charlie Aptroot laat duidelijk blijken wat hij van ProRail vindt. Maar zoals gewoonlijk steekt geen politicus zijn hand in eigen boezem in verband met het doodgeboren kindje ProRail.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wederom een bijdrage van Petra Kramer.
Premier Rutte begrijpt de zorgen omtrent de samenwerking met de PVV. Alleen denkt hij dat die zorgen weg te nemen zijn door te bewijzen dat zijn Kabinet een volstrekt “normale regering” is die “op een verstandige manier beleid voert” en die “op een heel pragmatische manier samenwerking zoekt met partijen in de Tweede Kamer.” Wat de reactie van de Duitse president daarop was, wil mij via de Nederlandse media niet echt duidelijk worden maar alles wijst erop dat Christian Wulff gewoon geen zin had in ruzie bij zijn beleefdheidsbezoekje aan Rutte.
In de Tweede Kamer vindt Rutte meer weerwoord. Daar confronteerde Femke Halsema hem afgelopen vrijdag met de van Clinton geleende uitdrukking “fact-free politics.” Rutte riposteerde knap, wat nou fact-free? Feit is dat wij invulling geven aan de onderbuikgevoelens van Henk en Ingrid. Die woorden gebruikte hij natuurlijk niet letterlijk maar hij voerde wel als voorbeeld aan dat rechters teveel oog hebben voor daders en te weinig voor slachtoffers. Daar wil het Kabinet met steun van Wilders wat aan gaan doen.
De enige reden dat Wilders geen vice-premier is, is het meningsverschil dat is neergelegd in de agreement to disagree. „We zijn het over een groot onderwerp oneens. Dat onderwerp heet de islam. Daar zijn we het zo over oneens dat het ook onmogelijk was een gemeenschappelijke regering te vormen.”
Wat voor eer valt er aan dit Kabinet voor een blogger nog te halen? Je hoeft niets grappigs meer te bedenken, dat doen de politici tegenwoordig zelf. Moet je een grappig stukje schrijven over de dubbele moraal van de PVV? De machtshonger van de CDA collaborateurs? Of een lollig stukje over Mark Rutte die keihard op weg is naar nergens? Mij lukt het niet. Wat Balkenende na 8 jaar voor elkaar had, is deze gedoogcoalitie na enkele weken gelukt: ik ben hele zooitje nu al spuugzat. Sharpe blijkt de zoveelste PVV mislukkeling. Hij is veroordeeld voor oplichting van eenzame debielen. Knap hoor. Of wat te denken van crimefighter Teeven? In de Kamer nog fel tegenstander van de sluiting van jeugdgevangenissen. Ik hoor het ‘m nog zeggen: “Zolang dat straattuig vrij rondloopt, gaat er geen gevangenis dicht.” Verkiezingen voorbij, meninkje verandert.
Nee, het zijn zware tijden voor boze bloggers.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Het kabinet-Rutte wil preventief fouilleren uitbreiden naar heel Nederland. De Amsterdamse gemeenteraad besloot onlangs om het fouilleren in heel Amsterdam-West toe te staan, dit tegen het zere been van de stadsdeelraad. En in Rotterdam is inmiddels zo ongeveer in zijn geheel een ‘veiligheidsrisicogebied.’
De discussie rondom preventief fouilleren lijkt op die over cameratoezicht. Beide zijn duur, beide leveren aantoonbaar weinig op, maar dat weerhoudt zelfverklaarde crime fighters als Fred Teeven er niet van om dit soort gribusmaatregelen te blijven voorstellen.
Voor de paar liberalen die nog in de VVD rondlopen (Jeanine Hennis, leest u mee), hier nog wat recente ervaringen in het buitenland.
Het is nog onduidelijk hoe het fouilleerbeleid eruit gaat zien, maar te verwachten is dat niet overal continu een heel politiecircus wordt opgetuigd en dat de politie gerichter mensen gaat fouilleren.
In de VS en zeker in New York is dat al jaren schering en inslag. Vorige week verscheen een nieuw onderzoek naar het zogenoemde Stop, Question and Frisk beleid. Dit in het kader van een class action lawsuit van enkele New Yorkers die zich onheus bejegend voelde.
De conclusies zijn duidelijk:
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Hier een bijdrage van Andreas Udo de Haes. Hij is journalist, tijdens werkuren bij Webwereld.nl.
De omstreden hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad (KN), liegt dat het staat geschreven over haar kwalijke en kwetsende open brief aan Jeanine Hennis-Plasschaert. Reconstructie van een rel.
Gisteren publiceerde Mariska Orbán-de Haas, hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad (KN), een opinieartikel, waarin de verschillende miskramen die VVD-Kamerlid Jeanine Hennis-Plasschaert heeft gehad als munitie dienden voor een betoog tegen abortus.
Een willekeurige alinea: “Beste mevrouw Hennis-Plasschaert, lieve Jeanine. Het krijgen van kinderen is voor de meeste vrouwen het allermooiste, meest intense dat bestaat. Wat heerlijk is het zwanger te raken. Het onwerkelijke, mystieke gevoel dat in je buik een nieuw leven is begonnen. Wat is het dan hartverscheurend, onbeschrijflijk pijnlijk als je zoiets dierbaars verliest. Zo oneerlijk als het kleine hartje van je eigen kindje zomaar stopt met kloppen. Als alle dromen, de hoop, het verlangen abrupt eindigen.”
Het duurde niet lang voordat de site van KN explodeerde van de verontwaardigde reacties. Die werden vervolgens weggehaald, maar zijn gered. Twitteraars en daarna zo’n beetje alle andere media doken er massaal boven op.
Laura Huisman, de woordvoerster van VVD-Kamerlid Jeanine Hennis-Plasschaert, is nog steeds woedend. “Dat mevrouw Orbán-de Haas een ernstig gebrek aan inlevingsvermogen heeft is glashelder,” fulmineert ze over de telefoon.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De kranten waren verheugd met Rutte en de Algemene Beschouwingen. Rutte was monter, helder en minzaam. En verstaanbaar ook nog. Allemaal winst. Schaduwpremier Wilders was verkouden, knorrig en bij wijlen stijlloos in optreden en woordkeus, maar wel prikkelend. Allemaal geen nieuws.
Toch valt er nog wel iets op te merken. Rutte zei: “Het geluk van mensen komt niet uit Haagse kantoren”. Ideologisch is dat wel te plaatsen: de liberaal heeft geen geloof in de statelijke bureaucratie. Het is een beetje Cameron: ‘we gaan Engeland teruggeven aan het volk’. Ik hoorde ook een andere boodschap, aan de rijksambtenaren waarmee hij beleid moet maken: ”jullie zijn met veel te veel”. Later deed hij er nog een schepje bij: “de geluksmachine wordt uit gezet”. Op de vraag van Roemer gaf hij aan geen geloof te hebben in de zorgende overheid: het ging er om mensen te activeren en “in hun kracht te zetten”.
Dat is ideologisch vrij rechts, maar er is nog niet eens zoveel op tegen: alleen wel als je de stukken analyseert en goed naar de cijfers kijkt, want dan zie je de werkelijkheid. (werkgelegenheid sociale werkvoorziening, blauw op straat)
“We beginnen bij ons zelf, zeven bewindslieden minder”, zei Rutte ook. Dat is op zich aardig en de besparing komt niet jaren later, maar meteen. Maar hoe doordacht is het geschuif met departementale taken en directies precies?
Wat betekent de combinatie veiligheid en justitie? Zou het kunnen dat die combinatie de veiligheid bevoordeelt ten opzichte van onversneden democratische grondrechten, zoals de president van de Hoge Raad opperde? Opstelten beviel het wel, als strenge ordebewaarder in Rotterdam.
Wat betekent het onderbrengen van Wonen,Wijken en Integratie bij BZK? Er was ooit een directie Grote Stedenbeleid, maar dat bleef altijd een wat geisoleerde directie binnen het bestuurlijke BZK. Het wonen heeft altijd veel te maken met ruimte, infrastructuur en milieu. Door het wonen nu bij BZK onder te brengen, gaan deze verbanden met de technische en ruimtelijke dimensies wellicht verloren. Er is meer dan integratie en leefbaarheid.
Rutte stelde vandaag in het debat over de regeringsverklaring dat een eventueel Turks paspoort meer discussie zou hebben opgeleverd dan het Zweeds papiertje. Hij voegde daar later aan toe dat het hem niet ging om de persoon, maar om het feit dat Turkije moeite doet om haar onderdanen in het buitenland onder haar invloed te houden. Een doorzichtige draai. Als de staatssecretaris half-Turks was geweest, dan waren bij Mark alle alarmbellen gaan rinkelen. ‘Zou Geert dit wel goed vinden?’ Nee, Geert zou dit niet goed hebben gevonden. Hij zou zijn veto hebben uitgesproken. Simpele conclusie: Rutte praat discriminatie goed. Nog erger dan dit incident, is het feit dat het geen incident is.
Aan deze regering hangt een luchtje. Wie het regeerakkoord leest, ruikt de zure, nare en penetrante geur van een onzichtbaar alfamannetje. Lees maar eens het stukje ‘veiligheid’ uit het regeerakkoord. Even scrollen, maar dan heb je ook wat. Straatterreur. Bendes. Grote woorden, kleine oplossingen. Waar hebben we dat eerder gehoord? Ik woon toevallig in zo’n buurt waar we veel overlast hadden. Geen straatterreur, maar gewoon overlast. De overlastgevers worden al aangepakt. Dat is goed voor de buurt en fijn voor de slachtoffers. En laat ik duidelijk zijn: van mij mogen ze nog harder worden aangepakt. Enige aantekening: je lost er structureel de overlast, straatterreur of hoe je het ook noemen wilt helemaal niet mee op. Wilders weet dat best. Wilders wil premier worden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.