Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Politiek medeverantwoordelijk voor moordpartij?
Een parlementslid in het hoofd geschoten, 12 anderen gewond en zes doden. Dat is de treurige balans nadat een man zijn pistool leeg schoot in een menigte die was komen kijken naar Gabrielle Giffords, het Democratische parlementslid dat werd neergeschoten.
Het parlementslid stond op een ‘hitlist’ van Sarah Palin. Een lijst met Democratische parlementsleden die voor de omstreden gezondheidshervormingen van Obama hadden gestemd. Deze moesten vervangen worden volgens Palin. Een legitieme oproep, maar bij de lijst stond een kaartje waarop met schietschijven de ‘slachtoffers’ stonden aangegeven.
Een van die schietschijven kan nu dus verwijderd worden, of is al verwijderd, want Palin heeft – waarschijnlijk geschrokken – álle schietschijven van de lijst gehaald na de aanslag. Wat er nu gebeurd is zal niet haar bedoeling geweest zijn, maar wat ze deed kan wel hebben bijgedragen aan de gebeurtenissen. Misschien is het logisch voor een natie die al bijna een decennium constant in oorlog is, maar oorlogs- en geweldsretoriek heeft zich daar de laatste tijd sterk vermengd met de gewone politieke retoriek. De Tea Party is daar een goed voorbeeld van.
Van de huidige dader is het motief nog niet bekend, maar wat wel bekend is dat hij het specifiek op Griffords gemunt had. Er is bekend geworden dat hij was de laatste tijd online politiek actief was, wat zou kunnen duiden op een politieke aanslag vanuit de rechter hoek. Anderen koppelen hem aan een anti-zionistische groep – Giffords was joods.
Goud & Geld
In Amerika is de waarde van geld altijd onderdeel geweest van politiek debat. Nu recent zijn er voorstellen om terug te keren naar de goud standaard. In een debat bij het satirische nieuwsprogramma ‘The Colbert Report‘ verdedigde Ron Paul, het meest libertarische lid van de House of Representatives, de herintroductie van goud als geld.
De discussie over de basis van geld is een lang lopende in de Verenigde Staten: geruime tijd ging de discussie over de vraag of de waarde van de dollar gebaseerd moet zijn op goud, zilver of beide. Er werd uiteindelijk voor goud gekozen: decennialang kon je altijd een dollar in wisselen voor een vaste hoeveelheid goud. In 1971 schafte de Republikeinse president Nixon de relatie tussen de waarde van goud en de waarde van de dollar af en werd de dollar een vrij bewegende munt. De reden was dat de Verenigde Staten niet genoeg goud meer in voorraad had om de vraag naar goud aan te kunnen, op het moment dat het vertrouwen in de Amerikaanse economie af nam. Sindsdien is de dollar een vrije munt waarvan de waarde wordt bepaald door het monetaire beleid van de Federal Reserve. Het is geld gebaseerd op vertrouwen waar geen echte harde waarde tegenover staat.
Volgens Paul is dit een probleem. Hij geeft in het debat vier argumenten om een goud-gebaseerde munt weer in te voeren: ten eerste heeft geld gebaseerd op goud het altijd langer vol gehouden dan geld dat zo’n basis ontbeert; ten tweede kan je altijd als je de overheid niet vertrouwt terugkeren naar goud; ten derde zou je liever goud honderd jaar in een sok bewaren dan papiergeld, omdat het ‘echte’ waarde heeft; en ten vierde zou goud de inflatie beperken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Meerderheid Amerikanen tegen doodstraf
In Nederland bleek vorige week dat bijna veertig procent van de Nederlanders de doodstraf wil herinvoeren om Robert M. te kunnen straffen. In Zwitserland startte men onlangs een handtekeningenactie om een referendum te houden over de herinvoering van de doodstraf. Tegelijkertijd riep drie jaar geleden de VN Mensenrechtenraad op tot een moratorium op executies en tot het beperken van het aantal vergrijpen waarvoor de doodstraf kan worden opgelegd, een standpunt (item 68b) dat onlangs in het derde comité van de 65e vergadering van de VN opnieuw werd bekrachtigd met 107 stemmen voor. Ten opzichte van 2007, toen 99 landen voorstemden een behoorlijke vooruitgang. Afgelopen dinsdag werd het moratorium voor de derde keer sinds 2007 voorgelegd aan de Algemene Vergadering van de VN, met als resultaat dat 109 landen voor en 41 tegen stemden, en 35 landen zich onthielden van stemming.
Temidden van dat alles kopte Trouw deze week ‘Aantal executies in VS gedaald’. Het artikel berichtte over een daling van het aantal met twaalf procent in 2010. Dat is goed nieuws, maar het laat een aantal belangrijke feiten buiten beschouwing.
Amerika en de doodstraf
Amerika heeft het tweede optionele protocol bij het Internationale Verdrag voor Burger- en Politieke Rechten (ICCPR) en het protocol bij het Amerikaanse Mensenrechtenverdrag, die beide oproepen tot afschaffing van de doodstraf omdat die de menselijke waardigheid ondermijnt, niet geratificeerd. De hierboven genoemde resolutie werd door de Verenigde Staten niet gesteund.
Hoewel er in 2009 nog slechts in 12 staten daadwerkelijk executies werden uitgevoerd en het aantal executies ten opzichte van 1999 met vijftig procent is gedaald, werden er dit jaar toch maar liefst 46 executies uitgevoerd. Dat zijn er inderdaad 6 minder dan in 2009 (12 procent), maar toch is dat nog een behoorlijk groot aantal. Sinds 1976 werden er in de Verenigde Staten in totaal 1234 executies uitgevoerd. Meer dan de helft daarvan komt voor rekening van drie staten: Texas, Oklahoma en Virginia. Dit jaar vond 40 procent van de executies in Texas plaats, de thuisstaat van de vorige president George W. Bush.
Quote van de Dag: No friend of the US
[qvdd]
Wilders is no friend of the U.S.: he opposes Dutch military involvement in Afghanistan; he believes development assistance is money wasted; he opposes NATO missions outside ‘allied’ territory; he is against most EU initiatives; and, most troubling, he forments fear and hatred of immigrants.
En weer een ‘kabeltje’ over Nederland. De Verenigde Staten zijn duidelijk niet erg blij met Wilders. Een andere interessante quote gaat over voormalig premier Balkenende:
He has consistently and skillfully delivered cabinet support for U.S. policy objectives while balancing fragile parliamentary majorities.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Geen tetris maar ‘debtris’
Geen tetris maar ‘debtris’, the UK version or the US version.
Quote van de Dag: Duurzame energie
[qvdd]
There are enough Republicans in big wind-power states that they’ll feel a direct economic impact.
Michael Eckhart, voorzitter van de American Council on Renewable Energy, is optimistisch dat de VS in 2011 een doorbraak in duurzaam energiebeleid zullen beleven. De republikeinse overwinning bij de parlementsverkiezingen heeft weliswaar meer klimaatsceptici opgeleverd, maar ook meer voorstanders van windenergie. Dat moet een deal met de democraten kunnen opleveren.