PVV bemoeit zich wél met andere EU-lidstaten

Was dat even schrikken, de Partij van de Vrijheid die Berlusconi uit de wind houdt, ondanks dat hij overduidelijk de persvrijheid in Italië langzaam maar zeker om zeep helpt, en daarmee de democratie. De bijbehorende argumentatie was, ehm, interessant: "De PVV draagt de vrijheid van meningsuiting hoog in haar vaandel. Maar Europa moet niet een lidstaat op de vingers gaan tikken. Italië is een democratie, ze kunnen hun eigen problemen oplossen." Kortom, een zichzelf de nek omdraaiende democratie mag dat volgens de PVV doen omdat het een democratie is. Je kan het met dat standpunt eens of oneens zijn, maar het is op zich valide. De PVV heeft blijkbaar veel vertrouwen in de democratie, en denkt dat deze in Europa altijd sterk genoeg is om de eigen problemen op te lossen. Of toch niet? Want een korte zoektocht op Parlis naar kamervragen van de partij levert toch een iets genuanceerder beeld op. De PVV bemoeit zich namelijk met enige regelmaat wél met de interne aangelegenheden van andere democratische EU-lidstaten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trots op niets

Er was eens, lang lang geleden, een jongetje dat zat te glunderen in de schoolbanken. Tijdens de lessen geschiedenis en maatschappijleer kreeg hij te horen welke unieke ontwikkelingen het piepkleine koninkrijk waarin hij woonde allemaal doormaakte. Tegen de grote boze buitenwereld in verwierven de mensen vrijheden op zaken die jarenlang taboe waren. De grote boze kerkmeneren konden niet langer tegenhouden dat beschikking over het eigen leven, abortus en zelfs een stukje drugsgebruik vrij gegeven werden.
Het gebeurde niet zonder slag of stoot en er gingen eindeloze discussies aan vooraf. Maar uiteindelijk kwamen er dan toch wetten, regels en afspraken waar men uitstekend mee kon leven. En in die strijd weerstond men de druk van het grote conservatief christelijke buitenland om de wetten toch vooral niet door te voeren. Kijk, dat was nou eens kracht tonen!

Het jongetje groeide op, werd man en ging meehelpen om het kleine landje nog beter te maken en te zorgen dat alle vastgeroeste waarden ter discussie gesteld werden zodat nog meer mensen een gelukkig en gezond leven zouden kunnen leiden.
Maar op een zekere dag keek de man verschrikt om zich heen. Terwijl hij nog bezig was met het vechten voor een nieuwe, betere samenleving, waren ze achter zijn rug al een tijdje bezig om alle bereikte zaken weer af te breken. Een smoes was voldoende. Een suïcidaal Frans meisje was genoeg om de paddo’s te verbieden. Verkeersdrukte aan de grens kon gebruikt worden om de coffeeshops aldaar te temmen. De nabijheid van scholen werd gebruikt om de coffeeshops in de steden uit te dunnen (niet de tabakswinkels). Een paar aanslagen in de wereld en twee in Nederland zijn gebruikt om de privacy en de vrijheid stevig in te perken. En nu gaan ze ook nog eens zitten morrelen aan de regels rondom abortus.

De man schudde met zijn hoofd. Is er dan straks helemaal niets meer om trots op te zijn in dit kleine koninkrijk? Vallen we dan gewoon terug naar de jaren vijftig met zijn conservatief christelijke waarden? Terwijl grote groepen mensen wijzen naar de migranten en hun “achterlijke” religie, zijn we zelf bezig een kleinburgerlijke angstige samenleving te maken waarin mannen in pakken of jurken bepalen wat goed voor ons is en vrouwen vooral weer de rol van passieve broedkippen moeten opnemen.
Natuurlijk moet er altijd de mogelijkheid zijn om zaken opnieuw ter discussie te stellen. Maar neem dan wel rekenschap van de discussie die al gevoerd is. En negeer vooral niet de gevolgen van het traditionele verbieden. Want met verbieden verdwijnen de meeste zaken niet, ze gaan alleen ondergronds en ongecontroleerd verder. Dan treedt het tijdperk van de breinaalden weer in.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Libertariërs zijn alleen voor vrijheid van hun geld

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Gronk, die zijn stuk per mail inzond.

John Locke, één de grondleggers van het libertarisme (Foto: Wikimedia Comons)

In het spectrum van politieke rariteiten steekt er één soort met kop en schouders boven het maaiveld uit: de libertariërs. Dankzij internet, wat sterk cultureel beinvloed wordt door de VS, waar libertarisme sterker leeft dan hier, is het een stroming die hier op begint te komen, zoals te zien is aan sites als meervrijheid.nl en libertarisme.nl.

Het belangrijkste kenmerk van het libertarisme is de verabsolutering van ‘vrijheid’ en ‘eigendom’. Afspraken tussen mensen moeten op vrijwillige basis worden gemaakt, waarbij dwang of coërcie een taboe is. Ver doorgevoerd libertarisme heeft dan ook wel wat weg van anarchisme, omdat er geen plaats is voor een overheid in de ogen van libertariërs. Een van de mantra’s van libertariërs is dan ook ‘belasting is diefstal’, omdat ze vinden dat ze niet gekend zijn bij het maken van belastingafspraken. In de ogen van libertariërs is sociale zekerheid dan ook een gotspe.

Met dat in het achterhoofd zou je eigenlijk verwachten dat libertarische partijen de afgelopen acht jaar zeer fel zouden hebben geprotesteerd tegen allerhande overheidsmaatregelen zoals de identificatieplicht, afluisteren, allerlei restricties bij vliegverkeer, etc. Dat valt uiteindelijk vies tegen, omdat libertariërs, in ieder geval in de VS, een veel groter belang hechten aan economisch conservatisme dan aan persoonlijke vrijheid. Geen belasting betalen weegt voor hen een stuk zwaarder dan waterboarden. Overigens zijn er ook mensen die zichzelf als ‘pretty libertarian‘ beschouwen, en wel degelijk een rol zien voor gemeenschappelijke regelingen of de overheid, maar dat lijken uitzonderingen te zijn.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Listen in on everything

“Stasi’s work force comprised 100,000 officers, and estimates put its network of citizen informants at over half a million. In the digital age, Iran can monitor its citizens with a far smaller security apparatus. They can listen in on everything anyone says ? and shut down anything inconvenient ? with the flip of a switch.”

Fahrad Manjoo betoogt in Slate dat internet het regime in Iran meer helpt dan de betogers. Afluisteren en het verspreiden van misinformatie waren nog nooit zo simpel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Einde artikel 4 van de grondwet

Artikel 4

Iedere Nederlander heeft gelijkelijk recht de leden van algemeen vertegenwoordigende organen te verkiezen alsmede tot lid van deze organen te worden verkozen, behoudens bij de wet gestelde beperkingen en uitzonderingen.

Er kwamen geen stemmingen van de Staten Generaal aan te pas, er was geen wet met een uitzondering, iedereen vond het gewoon prima, inclusief de Raad van State. Maar heden is artikel 4 van de grondwet afgeschaft.
Het woord “gelijkelijk” is namelijk niet meer van toepassing. Alleen Nederlanders die een geldig identiteitsbewijs hebben mogelijk namelijk stemmen. Het is niet langer voldoende om Nederlander te zijn. Je moet dokken om dat aan te tonen. En vervolgens moet je te pas en te onpas je Persoonsbewijs laten zien. Tot zover de grondrechten, de vrijheid en de democratie in dit land. En niemand die de straat op gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paniek! Laten we iets verbieden!

Levensgevaarlijk! (Foto: Flickr/Inkyhack)

Politieke daadkracht wordt tegenwoordig blijkbaar afgemeten aan hoe snel je iets totaal irrelevants kan verbieden in reactie op een schokkende gebeurtenis. En het laatste staaltje van daadkracht komt van onze oosterburen.

Daar gaat de regering namelijk paintball en lasergamen verbieden. En waarom? Omdat twee maanden geleden een gek een bloedbad aanrichtte op een middelbare school. Zestien mensen kwamen toen om het leven. Dieptreurig natuurlijk, maar wat heeft dit in godsnaam te maken met het spelen van een potje lasergame of paintball, waar je over het algemeen op je vrienden schiet en na afloop een drankje met ze gaat drinken? Is dit een economisch geaccepteerde variant – want er zit geen miljoenenindustrie achter – op het verbieden van gewelddadige games?

Gaan we straks karten verbieden omdat het tot hard rijden leidt? Alcohol omdat het soms agressief maakt? Koninginnedag afschaffen omdat de een of andere lul niet kan relativeren?

Totale onzin natuurlijk. Je moet je samenleving niet proberen te beschermen tegen de eenzame gek. Dat lukt namelijk nooit, en erger, het beperkt de rest van de mensen onnodig in hun doen en laten.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Teveel vrijheid

“I don’t know whether it is better to have freedom or to have no freedom. With too much freedom … it can get very chaotic, could end up like in Taiwan.”

Actieheld Jacky Chan weet niet wat beter is, vrijheid of geen vrijheid, want vrijheid kan chaos veroorzaken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Partij van de verwijdering

wildersGeen flauw idee waarom de PVV ooit het woord Vrijheid in haar naam heeft opgenomen. Ze wekken namelijk alle indruk om zoveel mogelijk vrijheid van anderen te willen wegnemen. Drie recente kamervragen illustreren dat weer aardig.
De meest recente vraag ging over de kinderen die een 18-jarige hadden “aangerand“. Daar zaten jongens van zeven tot twaalf jaar bij. Volgens de PVV is tien jaar oud genoeg om als misdadiger behandeld te worden en zo ook gestraft te worden. Ik weet niet waar in de joods-christelijke traditie het een gewoonte was om kinderen in de cel te gooien in plaats van alsnog op te voeden. Maar goed, kinderen de vrijheid beroven is makkelijk, zijn ze van de straat immers.
Vorige week woensdag ging de kamervraag over de wanbetalers qua zorgpremie. Dat het nieuwe zorgstelsel NIET meer solidair is was al duidelijk toen het begon. Maar de PVV wil het begrip nog wat verder uithollen door alle wanbetalers gelijk maar de toegang tot zorg te ontzeggen. Geen vrije toegang meer tot fatsoenlijke gezondheidszorg dus.
En dan nog een vraag over hoofddoekjes, hoe kan het ook anders. Haarlem deelt oranje hoofddoekjes uit voor Koninginnedag. Lijkt me een mooie zet in het kader van de integratie, toch? Maar nee, die vrijheid wordt Haarlem en de moslima’s daar niet gegund.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het talent van Geert Wilders

Geert Wilders (Foto: Wikimedia Commons/Groep Wilders)

Terwijl de halve wereld zich druk lijkt te maken over de holocaust ontkennende bisschop Williamson, windt het Vaticaan zich zelf op over hele andere dingen. In Israël heeft de populaire komiek Lior Shlein het gewaagd Jezus en Maria belachelijk te maken en dat mag natuurlijk niet. Je reinste blasfemie!

Humor als politiek instrument, geweldig. Het blijft leuk om te lezen dat die hulpsinterklazen in hun Roomse enclave belachelijk gemaakt worden en zich daarover opwinden, helemaal als daardoor de wereld voor de zoveelste keer getuige is van hun hypocriete houding. Maar tijdens het lezen van het artikel betrapte ik mezelf op een nog veel grotere hypocrisie. Want vond ik Geert Wilders met zijn spitsvondige commentaar op de Islam niet een haatzaaiende engerd? Het klinkt dubieus, maar het nieuwsitem over Lior Shleins beledigingen aan het adres van Christenen heeft mij een lesje geleerd over mijn eigen houding ten opzichte van Wilders.

Ik ben tot inkeer gekomen. Mijn politieke voorkeur is niet veranderd, maar mijn mening over Geert Wilders wel. Ik ben vooral zijn stijl opnieuw gaan evalueren, hoe hij iedere keer weer met originele vergelijkingen en bijzondere avonturen de pers haalt. Het is overduidelijk dat de man ontzettend veel talent heeft op het gebied van onrecht aan de kaak stellen, met ‘overdrijving‘ en ‘cynisme‘ als meest gebruikte stijlfiguren. Toch lijkt hij met zijn beledigende uitspraken vaak zijn doel voorbij te schieten.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende