Hemelstraat
COLUMN - ‘Europa’ is uit meer ontstaan dan een verlangen naar grotere welvaart.
Herdenken en Europese verkiezingen: dat confronteert. Heeft vrede te maken met Europese integratie? Ik denk van wel. Is dat het bewijs dat ik oud word? Is het verbinden van de vrede en de integratie niet eigenlijk een Godwin?
De suggestie van het omgekeerde klopt niet, het einde van de EU zal niet onmiddellijk tot oorlog leiden. Dat werd wel beweerd bij de referendumcampagne over de ‘constitutie’ van de EU.
Maar vraag de bezoekers van het Anne Frankhuis eens wat het verhaal betekent voor hun eigen strijd tegen racisme en onderdrukking. Vraag eens aan de hoogbejaarde politici over hun inspiratie na de Tweede Wereldoorlog, vraag het eens aan de architecten van de Duitse hereniging.
Je kunt ook op de Balkan vragen naar het verband tussen Europa en de vrede: uit Srebrenica en Kosovo komen minder positieve antwoorden over Europa, vermoed ik. Destijds was de behoefte aan een Europese buitenland-politiek voelbaar. Zonder Amerikanen ging het niet.
Europa is verlokking. De luxe en ruime huurflats in de Bijlmermeer zouden betaalbaar worden door de welvaart die Europa ging brengen. Europa is verlokking voor de uitgemergelde volksrepublieken, die graag bij Europa willen horen. Europa is verlokking voor Oekraïne, waar angst voor Hitlers moordlust en Stalins haat jegens de boeren in het collectieve bewustzijn om voorrang strijden.