Israël blijft rommelen met zijn asielzoekers uit Eritrea en Sudan

Israel blijft worstelen met de ongeveer 45.000 Afrikaanse asielzoekers die het land in de afgelopen jaren zijn binnengekomen, voornamelijk uit Sudan, waar in diverse delen van het land oorlogen woeden, en Eritrea, dat te lijden heeft van een wrede, dictatoriale regering. De jongste ontwikkeling is dat de Israelische Bevolkings-, Immigratie- en Grens Autoriteit (het Israelische equivalent van de Nederlandse IND) de criteria waaronder vluchtelingen uit Eritrea of Sudan kunnen wordenopgepakt en gevangen gezet in de ''open'' gevangenis Holot in de Negev-woestijn, zodanig heeft veranderd dat ze er nu allemaal onder vallen, zo meldt de krant Haaretz Iedereen die vóór december  2011 Israel is binnengekomen, zo heet het, kan nu worden opgepakt. Aanvankelijk konden alleen Sudanezen en Eritreeërs worden gearresteerd als ze vóór mei 2011 het land waren binnengekomen (voor Sudanezen) of vóór december 2009 (voor  Eritreeërs). De nieuwe richtlijn komt kort nadat het Israelische hooggerechtshof had bepaald dat asielzoekers in Israel niet langer dan een jaar in Holot gevangen mogen worden gehouden, omdat dit ''onredelijk'' zou zijn.

Door: Foto: Anti-Racismedemonstratie buiten Likoed-hoofdkantoor, Tel Aviv, 2012. Foto (cropped): Sasha Kimel, (cc)
Waan van de dag

CDA wil grondtroepen in Syrië ‘om vluchtelingenproblematiek aan te pakken’

, door

Yep: de vluchteling is volgens CDA-leider Sybrand Buma zo’n bedreiging voor onze way of life dat we ons niet in één, maar zelfs in meerdere burgeroorlogen moeten gaan mengen:

“De basis van de vluchtelingenproblematiek ligt veel dieper. We moeten kijken naar de bron van waaruit deze stromen vandaan komen. De bron is de grote chaos in Syrië en Irak, maar ook de instabiliteit in Libië”, aldus Buma.

Volgens de CDA-leider moeten er vluchthavens, ook wel safe havens genoemd, komen in crisisgebieden als Syrië, maar ook Irak en Libië. Militairen onder de vlag van de Verenigde Naties of de Europese Unie moeten daar zorgen voor de vrede en veiligheid voor de vluchtelingen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Buck (cc)

Immigranten in een emigratieland

, door

ANALYSE - van Christie Miedema

Begin juli kwam de Britse krant the Guardian met een confronterend artikel met een weinig verhullende titel: ‘Poles don’t want immigrants. They don’t understand them, don’t like them’. Het artikel schetste een beeld van Polen als een land dat weinig vluchtelingen opneemt en geen interesse had dat te veranderen. Polen zouden bang zijn om terroristen binnen te halen en het liefst cultureel vreemde immigranten weren. De regering zou te weinig doen om de solidariteit terug te betalen die zij in voorgaande decennia van Westerse Europese landen had mogen beleven.

De recente toestroom van vluchtelingen naar de EU raakt inderdaad niet alleen de Zuid-Europese landen. Met vertraging merken veel landen in Centraal en Oost-Europa dat lidmaatschap van de EU betekent dat zij zich niet afzijdig kunnen houden van deze problematiek.

Directe gevolgen voelt bijvoorbeeld Hongarije, dat een deel van de vluchtelingenstroom te verstouwen kriijgt. De muur die het land bouwt aan de grens met Servië leidt tot veel ophef. Ook in verder gelegen landen zoals Polen, leidt de stroom aan vluchtelingen echter tot discussies, die relatief nieuw zijn voor een land dat weinig ervaring heeft met immigratie uit Afrika en het Midden-Oosten.

Foto: foto YvonneH, Pixabay.com

De terugkeer van de douanier

, door

ELDERS - Miljoenen Europeanen hebben deze zomer weer geprofiteerd van het vrije personenverkeer binnen de EU. De meerderheid van de vakantiegangers is zich niet eens meer bewust van de bestaan van nationale grenzen. Maar de douanier zou wel eens terug kunnen komen.

De voorzitter van de Duitse politiebond Rainer Wend heeft vorige week gepleit voor het opnieuw invoeren van grenscontroles.  Dat lijkt hem als politie-agent het beste antwoord op de toenemende stroom vluchtelingen richting Duitsland. Een woordvoerder van de CDU in Saksen sloot zich er bij aan.De Duitse regering heeft eerder een soortgelijke oproep van de premier van Beieren afgewezen. Maar zondag pleitte de Beierse  minister van Binnenlandse Zaken opnieuw voor versterking van de politie aan de grens. Oostenrijk wil er uiteraard niets van weten en waarschuwt Duitsland voor de schade die het loslaten van “Schengen” kan opleveren. Het opnieuw invoeren van slagbomen aan de grens maakt in de praktijk een einde aan het verdrag dat het vrije personenverkeer in de meeste EU-landen plus Zwitserland, Noorwegen en IJsland regelt. Dat zal leiden tot langere wachttijden aan de grens, gemopper van transportondernemers en genante vertoningen van racial profiling door douaniers, conducteurs en vlieghavenpersoneel. En een grote kans op een toename van onderlinge irritaties en conflicten tussen lidstaten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat moest Merkel dan zeggen?

, door

COLUMN - Door: Thijs den Otter.

Of je nu fan van haar bent of juist helemaal niet: weinig politici bereiken de status van Angela Merkel, de eindbaas van onze oosterburen. De standvastige conservatief eindigt steevast in de top drie van machtigste vrouwen op Aarde en dat is natuurlijk volkomen terecht als je kijkt naar de kracht van Duitsland. En ofschoon ik dus helemaal geen fan ben, moet ik bekennen dat ik haar stijl doorgaans wel kan waarderen.

Doorgaans, omdat ik er met de pet niet bij kan dat juist een Duitse bondskanselier druk zet op een deal met Griekenland zodat er voor 50 miljard euro aan Grieks publiek bezit wordt geprivatiseerd. Natuurlijk gaat de vergelijking mank en ik wil echt niet Godwinnen, maar als ze ergens weten waar dat soort vernederende deals toe kunnen leiden, dan is het in Duitsland.

Maar ik dwaal af; dit soort uitzonderingen daargelaten kan ik de presentatie van Merkel wel waarderen. Degelijk, tikje ‘geen gelul’, ogenschijnlijk bewust van het feit dat een aanzienlijk smaldeel van het land het niet met haar eens is, wars van de reflex dom te gaan staan gieren van de lach als je over voor sommigen keihard beleid praat. Een tegenstander waar ik respect voor kan hebben.

Foto: foto: nl.wikipedia.org

Vluchtelingen gekidnapt

, door

ELDERS - De misdaad maakt zich meester van de vluchtelingencrisis.

De Italiaanse politie heeft vorige week 44 mensen opgepakt vanwege het knoeien met overheidscontracten voor de opvang van vluchtelingen. Het gaat om een maffia-netwerk waarin ook een politicus van Berlusconi’s Forza Italia is betrokken.

Maar het kan altijd nog erger. Vluchtelingen uit het Midden-Oosten, die via mensenhandelaren tegen hoge prijzen Griekenland konden bereiken, worden op doorreis in Macedonië door criminelen gekidnapt en alleen tegen een losprijs vrijgelaten. Dat is te zien in een reportage van het Britse Channel 4 dankzij twee Syrische jongens die de kidnappers wisten te ontvluchten

De bende staat onder leiding van een Afghaan, die Alibaba genoemd wordt. Hij zegt dat hij de politie van Macedonië heeft omgekocht. De vluchtelingen worden net over de grens opgewacht door bendeleden en vervolgens in goederenwagons vervoerd met medeweten van de spoorwegbeambten. Op een overstapstation worden ze gevangen genomen en naar een boerderij gebracht waar ze met honderden opeengepakt zonder enige voorziening worden vastgehouden totdat ze hun losgeld cash hebben betaald of het hebben laten overmaken. De journaliste Ramita Navai, die met hulp van de Syrische informanten de hele route naliep en het huis waar de vluchtelingen worden vastgehouden ontdekte, ontmoette in Belgrado meer vluchtelingen die in handen waren gevallen van de kidnappers.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Waan van de dag

Vluchteling aftrekbaar van belasting

, door

NIEUWS - Wie in Duitsland een vluchteling in huis opvangt of voorziet in zijn levensonderhoud, kan de kosten daarvan aftrekken van de belasting, meldt De Volkskrant.

De krant verwijst naar een artikel in Die Welt, waarin een belastingdeskundige wijst op deze regeling voor buitengewone lasten.
Iemand die een vluchteling ondersteund kan kosten aftrekbaar maken als de vluchteling volledig wordt ondersteund. Dat moet wel met schriftelijke bewijzen worden aangetoond. Die verplichting geldt niet als de vluchteling tot het huishouden van de belastingbetaler hoort.

Foto: chuck holton (cc)

Kleine gastvrijheid – deel II

, door

ACHTERGROND - De laatste anderhalve eeuw is het Nederlandse vreemdelingenbeleid steeds terughoudender geworden. Een geschiedenis van krimpende gastvrijheid, met treurige dieptepunten, waar het bed-bad-brood compromis naadloos op aansluit. Deel II: na de oorlog.

In deel I zagen we de Nederlandse gastvrijheid na de komst van de eerste Vreemdelingenwet (1849) in rap tempo slinken. De eerste bed, bad en broodvoorzieningen werden georganiseerd om vluchtelingen op te vangen. Dieptepunt was een rijksvoorschrift waarin mensen die voor de Duitse nazi’s vluchtten, tot ongewenste vreemdeling werden gebombardeerd.

Na de Tweede Wereldoorlog kreeg Nederland met een opstandige kolonie te maken: Indonesië. De onafhankelijkheid van het voormalig Nederlands-Indië zette een streep door de plannen ruim 100.000 mensen terug te sturen, die hier opgevangen waren om te herstellen van door de Japanse bezetters aangedaan leed. Tijdens en na de dekolonisatie volgden soldaten die in Nederlandse dienst waren (behalve Indonesiërs ook Molukkers en Ghanezen). En veel ‘Nederlanders’, die geboren en getogen waren in Indonesië.

De overheid twijfelde er aan of deze ‘Oosterse Nederlanders’ zich hier wel thuis zouden gaan voelen (lees: aanpassen). Toch kregen ze uiteindelijk een verblijfstitel. Nog tot het einde van de jaren zestig voerde de overheid een landelijk gespreid beleid gevoerd voor de opvang en integratie van Indische Nederlanders.

Waan van de dag

“Overheid weegt economische belangen zwaarder dan gedwongen terugkeer”

, door

Voor de bühne roepen dat het allemaal strenger moet, maar dan niet doorpakken en die mensen gewoon uitzetten. Want de economische relatie die we hebben met het land dat de vluchtelingen terug moet nemen is belangrijker. En dan natuurlijk tegelijkertijd de mensen die niet terug kunnen door je eigen keuzes uit de opvang zetten, lekker daadkrachtig. Welkom in de politiek anno 2015.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende