Europese veren in de reet van Trump

De kans is groot dat Europa moet gaan slijmen bij de ene autocraat, Trump, om zich de andere, Poetin, van het lijf te houden. Geen vrolijk vooruitzicht, vindt gastauteur Richard Wouters. Europese regeringsleiders die Donald Trump uitvoerig prijzen voor de subtiele manier waarop hij een impuls gegeven heeft aan de Europese defensie – ‘val NAVO-landen maar aan als ze niet betalen’ – en die uit hun midden een ‘Trump-fluisteraar’ aanwijzen die een klik moet zien te krijgen met de grillige heerser in het Witte Huis. Daar zou het wel eens op uit kunnen draaien als Trump in november Biden verslaat. Een narcistische pestkop, couppleger, fraudeur, aanrander en serieleugenaar. Een dictator-in-spe die zowel de Amerikaanse democratie als de internationale rechtsorde het liefst zou ontmantelen. Een klimaatontkenner die onze nakomelingen met een kokende planeet opzadelt als hij zijn land opnieuw terugtrekt uit Parijsakkoord. Zo iemand zouden we stroop om de mond moeten smeren? Ja, zo betoogt de Amerikaanse veiligheidsexpert Max Bergmann in een prikkelende notitie die hij schreef voor de Duitse groene denktank Heinrich-Böll-Stiftung. Want Europa is afhankelijk van de Verenigde Staten voor zijn militaire veiligheid. Het zal van Trump gedaan moeten krijgen dat hij de Amerikaanse veiligheidsparaplu boven Europa niet abrupt dichtklapt. De isolationist Trump geeft geen zier om de veiligheid van Europa. Ook niet als alle NAVO-landen zich aan de tweeprocentsnorm zouden houden. Trumps gedram over die 2 procent is codetaal voor ‘zoek het zelf maar uit’, volgens Bergmann. Maar zelfs als alle Europese NAVO-partners onmiddellijk 2 procent of meer van hun bbp gaan besteden aan defensie, is Europa nog niet bij machte om zichzelf te verdedigen. De VS vormen de ruggengraat van de NAVO. Zonder de VS ontbreekt het de nationale strijdkrachten van de Europese NAVO-landen aan de noodzakelijke organisatie en vermogens om gecoördineerd op te treden. De opbouw van een volwaardige Europese poot binnen de NAVO, of een defensie-unie binnen de Europese Unie, zal tijd kosten. Die tijd hebben we niet, nu afschrikking zo cruciaal is. In het Kremlin zit een nóg grotere hufter dan Trump, een volleerd dictator wiens obsessie het is om het Russische Rijk te herstellen en de Europese veiligheidsorde te vernietigen. Hij heeft zijn land omgebouwd tot een genocidale oorlogsmachine. We mogen er niet van uitgaan dat Poetins agressie zal stoppen aan de grenzen van de NAVO en de EU, als hij Oekraïne eenmaal van de kaart heeft geveegd. Daarom moeten we in Europa alles op alles zetten om de dappere Oekraïners te voorzien van de wapens, munitie en euro’s die zij nodig hebben om hun land, hun identiteit, hun vrijheid en hun democratische idealen te verdedigen. Desnoods zonder de VS. Europa kan de industriële capaciteit vrijmaken om meer granaten en betere wapens te produceren dan Rusland, als het scherpe prioriteiten stelt en samenwerkt. Maar om zijn eigen defensie te organiseren, conventioneel én nucleair, zal Europa behalve wapens ook tijd moeten kopen. Bij de Amerikanen, wier veiligheidsparaplu we nog niet kunnen missen. Als Trump in het Witte Huis zit, zou vleierij inderdaad kunnen werken. Narcisten moet je stroop om de mond smeren als je iets van ze gedaan wil krijgen, zo leert de psychologie. Europese landen die samen een strategie opstellen om veren in de reet van Trump te steken, dat is nog niet eens het pijnlijkste scenario. Het zou nog erger zijn als Europese regeringen ieder voor zich bij Trump gingen bedelen om een veiligheidsgarantie. Dan zou Europa uiteenvallen en Poetin zijn zin krijgen. Meer dan ooit is Europese eenheid nodig. Er is volop publieke steun voor het europeaniseren van diplomatie en defensie. Het is nu of nooit voor de integratie van de nationale krijgsmachten, die een einde maakt aan de huidige kostbare versnippering. Voor een fusie van de militair-industriële complexen, die gezamenlijke investeringen in de benodigde defensiecapaciteiten mogelijk maakt. Dat wordt dan weer moeilijker als uiterst rechts terrein wint in Europa. Types als Orbán en Wilders, die heulen met de opperhufter in het Kremlin en Oekraïne onder de bus willen gooien, vormen een levensgroot veiligheidsrisico voor Europa. Als de Poetinfractie in het Europees Parlement even groot wordt als die in de Tweede Kamer, staan we er beroerd voor. Bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 5 november mogen jij en ik niet stemmen. Bij de Europese verkiezingen van 6 juni wel. Noteer die datum en benut je stem. Richard Wouters is medewerker van het Wetenschappelijk Bureau van GroenLinks en de Green European Foundation. Deze column verscheen eerder op de site van het WBB van GroenLinks. Verder kijken: De Heinrich-Böll-Stiftung Europese Unie organiseerde onlangs een webinar over Trump en de Europese veiligheid, met onder anderen Max Bergmann.

Foto: carlos (cc)

Pleiten voor appeasement in Onzekere Tijden

SATIRE - In de radioarchieven van Hilversum dook onlangs een opname op uit 1938, waarin Telegraafverslaggever Woerd Dalf in het NRCV-radioprogramma ‘Den Dag Doorgenoomen’ zijn bespiegelingen geeft over de dan lopende Münchenconferentie. Presentator is Ties Calvé.

TC: “De Britse premier Neville Chamberlain is de afgelopen week op en neer gereisd naar Berchtesgaden, terug naar Londen voor overleg en daarna weer naar Bad Godesberg vanwege de steeds hoger oplopende spanningen rondom Duitsland. De Britse premier was daar op uitnodiging van de Duitse Rijkskanselier, de heer Adolf Hitler, om te zien of men – samen met de Italiaanse leider Benito Mussolini – tot een overeenkomst zou kunnen komen tussen de Asmogendheden en de zogeheten Entente.

Zoals de trouwe luisteraars zullen weten, heeft nazi-Duitsland in maart van dit jaar Oostenrijk geannexeerd. Nu doet de heer Hitler een aanspraak op Sudetenland in buurland Tjechoslowakije. Ook daar is een aanzienlijk Duits volksdeel woonachtig.

Tegenstanders verwijten Chamberlain slappe knieën en een gang naar Canossa. Op de BBC sprak presentator John King zelfs van de ‘surrender summit’. Voorstanders van deze top spreken echter van de beste kans op duurzame vrede. Zolang men praat, schiet men tenminste niet, zo is het idee.

Hier in de studio is voormalig reizende verslaggever Woerd Dalf, tegenwoordig werkzaam bij de Telegraaf, om zijn kijk op de zaak te geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Halbe Zijlstra verzon ontmoeting met Poetin

Op een VVD-congres beweerde Zijlstra dat hij in 2006 met een Shell-delegatie was uitgenodigd in de datsja van Poetin, waar deze zou hebben gesproken over het verlangen Groot-Rusland weer op te tuigen.

Als minister van Buitenlandse Zaken komt die leugen ‘m nu in de kont bijten. Zijlstra zegt tegenover de Volkskrant dat hij het verhaal had van een kennis, die hij af wilde schermen van repercussies.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Plastische chirurgie

Zou Vladimir Poetin soms dezelfde plastische chirurg hebben als Silvio Berlusconi? Het zijn van die kleine dingen waar een mens over kan piekeren. Hetzelfde ronde hoofd, waar de glimmende huid steeds strakker overheen spant, de smalende glimlach, eeuwig omdat de spieren niet meer anders kunnen.

De nieuwe Italiaanse regering, waarin Silvio op de achtergrond victorie kraait, heeft opheffing van de sancties tegen Rusland hoog op de agenda staan. Dat kan geen toeval zijn. Vlad en Sil, die elkaar altijd al leuk vonden, zijn het soort mannen dat via een malafide advocaat hun eindjes aan elkaar knopen. Maar de consigliere zou in dit geval wel eens een chirurg kunnen zijn. Een man die je met een mes bij je hoofd vertrouwt – intiemer kan het bijna niet.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Datsja

Als ik met Vladimir Poetin in diens datsja had gezeten om van de grote man zelf te leren hoe je dat nou doet, wegkomen met aperte leugens over opgepompte sporters, groene mannetjes op de Krim en een buk-raket, dan zou ik dat in alle toonaarden ontkennen, al kwam de AIVD met een etmaal footage van de bewakingscamera die Vlad, mij en een fles wodka haarscherp in beeld brengt. Dus dat Pinokkio Zijlstra precies het omgekeerde doet, daar kan ik met mijn pet niet bij. Het is volstrekt ongeloofwaardig.

Wat probeert Zijlstra te verbergen? Hij was er wél, daar hoeft niet aan getwijfeld te worden. En wat er besproken werd was zo groot en geheimzinnig dat Zijlstra liever zijn geloofwaardigheid op het spel zet dan het toe te geven. Ik gok dat het om de verkiezingen van vorig jaar gaat. De FBI is iets op het spoor en dreigt dat openbaar te maken. Ik vond het altijd al verdacht dat de VVD daar als grootste uit de bus kwam, gezien alle affaires. Nu begrijp ik het beter.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Bondgenoot

PVV-leider Geert Wilders ziet Rusland ook als bondgenoot, verwijt anderen ‘valse vijandbeelden’, maar weigert geld. ‘Er rollen geen roebels.’

In een interview in Elsevier geeft Geert Wilders aan dat hij tegenwicht bieden aan de hysterische russofobie die her en der heerst. Rusland is volgens hem geen vijand.

Want een echte bondgenoot mag gewoon jouw burgervliegtuig uit de lucht schieten, journalisten om zeep laten helpen, de mediavrijheid sterk beperken, delen van buurlanden inlijven en discriminatie van de LGBHT gemeenschap aanmoedigen.

Foto: Don Sullivan (cc)

De wondere wereld van Wierd Duk

COLUMN - Wierd Duk maakte zich afgelopen week de risee van Twitter met de uitspraak dat Rusland beslist geen dictatuur was, aangezien je daar een prima leven kunt leiden, zolang je je maar niet bemoeit met de politiek of je verzet tegen de macht.

Een curieuze uitspraak, want je zou hetzelfde kunnen beweren over Iran. Ook daar tref je onder de bevolking een ‘rijk palet aan meningen’ aan. Toch zullen weinigen ontkennen dat Iran een dictatuur is, waar de top van het land met dictaten en decreten de nationale politiek voorschrijft, en de oppositie met willekeur en draconische straffen monddood maakt.

In het programma Dit is de Dag mocht de journalist nog eens uitleggen wat hij bedoelde. Volgens Duk wordt er door de media een veel te sinister beeld van Rusland geschapen, alsof het een soort Noord-Korea betreft en Poetin vergelijkbaar is met Hitler, en leeft dat beeld ook bij de mensen die hem middels social media bekritiseren.

Gevraagd naar voorbeelden, stamelde Duk wat over Amerika, waar na de verkiezingen door de media een waar angstbeeld van Rusland zou zijn gecreëerd.

Een joekel van een stropop natuurlijk (en daarmee een drogreden).

Bij mijn weten beweert niemand in de zogeheten ‘main stream media’ dat Rusland vergelijkbaar is met Noord-Korea of dat Poetin een soort Hitler zou zijn. Niet iedere dictatuur is bovendien per definitie ook een totalitaire staat, zoals Duk lijkt te veronderstellen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Hackers

In zijn laatste dagen als president slaat Barack Obama wild om zich heen. Eerst stak hij zijn middelvinger op naar Benyamin Netanyahu en nu gooit hij pardoes 35 Russen het land uit als represaille voor het hacken van de Democratische Partij (gelukkig had Hillary haar eigen server, toch?). Allemaal met één doel: het eerste regeringsjaar van de Donald frustreren.

Immers, de aankomende president heeft al uitgelegd dat de CIA incompetent is en Vladimir Poetin een toffe gast. Dat kan alleen maar betekenen dat de Amerikaanse inlichtingeninkoop naar Moskou geoutsourced gaat worden. Donald Trump is een fantaaastic dealmaker en Barack Obama een onpatriottische nitwit die niet weet hoe de wereld in elkaar zit.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende