Stemming: de slechtste politieke slagzin van 2010
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Constructieve oprotoptie voor stabiliteit?
, door
Wat de uitkomst ook is op 9 juni: het volgende kabinet wordt een ‘moetje’. Geen prettig vooruitzicht, want er zijn urgente problemen. Economische crisis, klimaatcrisis, oprakende fossiele brandstoffen, exploderende zorgkosten zijn enkele van de problemen die ons land te wachten staan. Al deze problemen vereisen lange termijnoplossingen. Het ene moment stimuleert de overheid de installatie van zonnepanelen, de volgende minister maakt de aanschaf ingewikkeld. Wie bewaakt de grote lijnen? Iedere partij heeft in dit land zijn eigen stokpaardje. Gekozen burgemeester, boerkaverbod en de grootte van vissenkommen zijn reuze belangrijke issues. Maar welke politieke partij maakt zich nog druk om grote-mensen-problemen? Hoe krijgen we ooit een stabiele regering in dit land van kleine politieke partijtjes?
Konstruktiven Misstrauensvotum
Gerd Leers en anderen hebben een kiesdrempel voorgesteld. Oud idee en het lost weinig op. Kwamen de vorige kabinetscrises door kleine partijen als de SGP of de Dierenpartij? Nee, zeker niet. Daarbij komt: ook met een kiesdrempel kun je de val van een kabinet niet voorkomen. Het antwoord komt uit Duitsland. Onstabiliteit in de jaren ’20 bood Hitler de mogelijkheid om aan de macht te komen. Dat moest na ’45 beter. Om die reden voerden de Duitsers het ‘konstruktiven Misstrauensvotum’ in. Goed, het beestje moet in Nederland een andere naam krijgen, maar het principe is helder. Een regering zit de rit gewoon uit, behalve als een meerderheid van het parlement zich kan vinden in een goed alternatief. Ik verklap het maar al vast: die meerderheid is niet eenvoudig te vinden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Naar een Thorbeckiaans despotisme
, door
GC heeft ruimte voor gastloggers. Onze maandelijkse gast, P.J. Cokema komt nog even terug op zijn bijdrage van april, nu onder het thema: van bestuurlijke vernieuwing tot democratische vernieling. Op zijn eigen weblog een stuk over hetzelfde onderwerp, maar met een heel andere invalshoek.
Terwijl de burger de democratie al lang naar eigen hand heeft gezet, maken politici en bestuurders zich druk om de teloorgang van de Thorbeckiaanse normen en waarden. Bij de presentatie van het PvdA-verkiezingsprogramma vroeg Cohen om een herinrichting van het huis van Thorbecke en stelde een Nationaal Akkoord voor de verbetering van de democratie voor. Een week later pleitte SP-coryfee Marijnissen in zijn Thorbecke-lezing voor veel meer invloed van de burgers. Vorige week lanceerde de VNG (de Vereniging van Nederlandse Gemeenten) een voorstel tot een Thorbecke 2.0, met meer macht voor de lokale overheid. GroenLinks gaat 23 mei op een symposium het huis van Thorbecke in de steigers zetten. En vorige maand kwam de Raad voor Openbaar Bestuur met het advies voor het nieuwe kabinet: de nieuwe premier moet leiding gaan geven aan de Assemblee van Thorbecke, waarin alle belanghebbenden en betrokkenen zichzelf opsluiten totdat zij overeenstemming hebben weten te bereiken over een geheel nieuwe bestuurlijke inrichting.
Johan Rudolph Thorbecke was niet te beroerd om koning Willem II een handje te helpen opstandige burgers te beteugelen. De koning zag in heel Europa en ook in Nederland een revolutie op zich afdenderen en vreesde voor het eind van zijn heerschappij. Het scheelde niet veel of we hadden nooit meer een koningshuis gehad. Tot Thorbecke de opdracht kreeg zich te bezinnen over constitutieel Nederland. Daarbij sneed de koning zich toch wat in de vingers, want de lepe liberaal bedacht een grondwet waarmee de macht van de koning voor een groot deel werd overgeheveld naar het kabinet. Mopperend legde Willem II zich erbij neer, maar was wel verzekerd van het voortbestaan van het huis van Oranje, als een dependance van het huis van Thorbecke. Al de opstandige burgers waren blijkbaar ook tevreden met dat nieuwe huis van de macht, want van een heuse omwenteling kwam het niet in de polder. Niet dat de burger nou echt zoveel meer macht had gekregen. Maar het werkte. Willem II mag misschien wel de geschiedenis in als meester van de repressieve tolerantie, met Thorbecke als zijn collaborateur.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote du Jour | Natuur is geen luxe
, door
“De politiek stookt de tegenstellingen tussen natuur en economie op. Dat is een heilloze weg die ook niet nodig is, want als je verstandig opereert, valt natuur prima te combineren met landbouw en recreatie”. (NRC)
Directeur Jan Jaap de Graeff van Vereniging Natuurmonumenten reageert op een onderzoek naar het groene stemgedrag van kamerfracties. Uit dit onderzoek blijkt een scherpe links-rechts tegenstelling tussen het belang dat partijen aan natuur hechten. Kamerfracties van GL, PvdD en D66 waren in hun stemgedrag (figuur) het groenst. Terwijl VVD, PVV en CDA vooral tégen de natuur stemden, dit tot onvrede van o.a. oud-minister Cees Veerman en prominent CDA-er. Rechtse partijen zien natuur als een luxe zo concluderen de onderzoekers, terwijl iedereen die de (wetenschappelijke) publicaties een beetje bijhoudt weet dat landen die hun ecosystemen verder laten degraderen grote risico’s lopen op economische schade. De Graeff heeft dus gelijk als hij stelt dat dit debat onnodig is gepolariseerd.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Laatste stemdag Sargasso’s 25-puntenlijst
, door
Vandaag is het de laatste dag dat u uw stem kunt uitbrengen op de Sargasso’s 25-puntenlijst. In de afgelopen twee weken werd er gestemd op punten in vijf verschillende thema’s. Vandaag komt het thema “buitenlands beleid | defensie | OS” aan bod, zorg dat uw stem niet verloren gaat en ga naar het stemformulier.
Er kwam ook veel kritiek op dit initiatief. Kritiek op de kwaliteit van de stellingen en op de vooringenomenheid van de redactie. Maar dit bleken steevast klagers die niet hadden gelezen dat de stellingen juist door de lezers zijn aangedragen en dat de redactie zich er inhoudelijk niet mee bemoeit heeft. Dan had u maar betere stellingen moeten aanleveren! Ook waren er rechts-activistische reaguurders die überhaupt het initiatief van een linkse puntenlijst niet aanstond, sorry maar als u zich hier niet thuis voelt gaat u maar naar een ander blog.
Om u toch volledige transparantie te bieden over wat er wél redactioneel is uitgefilterd, hieronder de punten die terecht kwamen in het bakje Stiekem Rechts, Twijfelachtig of Hilarisch, enjoy:
● Blanke werkende mannen mogen geen openbare gelegenheden zoals zwembaden en parken meer betreden.
● Blanke mannen moeten voortaan 50% meer loonbelasting betalen dan minderheden.
● Blanke mannen krijgen voortaan een rode B in hun paspoort.
● In navolging van het Amerikaanse verbod op “Nigger” een wet aannemen die het gebruik van het woord “Marokkaan” strafbaar stelt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.