In tijden van oorlog is de waarheid het eerste slachtoffer, zo luidt het cliché. Dat geldt zeker voor de verkiezingsstrijd in de VS. Amerikaanse politiek is een zaak van de onderbuik. En hoewel de Democraten heus niet vies zijn van het bedrijven van demagogie, tonen vooral de Republikeinen en hun aanhangers zich toortsdragers van de fact free politics. Een berucht voorbeeld is de zogenaamde birther controversy. Ondanks alle bewijzen van het tegendeel, weigert een aanzienlijk deel van de Republikeinen (op sommige momenten was het zelfs een ruime meerderheid) te geloven dat president Obama daadwerkelijk in de VS is geboren. Voormalig Republikeins senator en presidentskandidaat Rick Santorum beweerde in februari 2012 nog glashard dat grote aantallen Nederlandse bejaarden onvrijwillig worden geëuthanaseerd als bezuinigingsmaatregel in de zorg.
WTF – Dit is William Tapley, hij noemt zichzelf de “Third Eagle of the Apocalypse and the co-prophet of the End Times”. Hij zingt een liedje voor Mitt Romney. Tapley treedt ook op bij redactieborrels van de Dagelijkse Standaard. FILMPJE!
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Presidentskandidaat Mitt Romney is betrapt op liegen. Wat probeert hij te verbergen?
Het begon allemaal met een televisiespotje waarin president Obama het bedrijf van zijn tegenstrever Mitt Romney, Bain Capital, verantwoordelijk stelde voor het verplaatsen van Amerikaanse banen naar China en Mexico. Romney reageerde prompt en verklaarde dat hij niet verantwoordelijk was. Deze zogenaamde ‘outsourcing’ van Amerikaanse banen had immers plaatsgevonden nadat Romney in februari 1999 bij Bain Capital was vertrokken.
Al snel doken officiële documenten op waaruit bleek dat Romney tot 2002 ‘enig aandeelhouder, bestuursvoorzitter, CEO en directeur’ was gebleven van Bain Capital en daarvoor een salaris had ontvangen van ‘meer dan honderdduizend dollar per jaar’. In andere, even officiële documenten verklaarde Romney echter dat hij na februari 1999 ‘geen enkele betrokkenheid’ meer had met Bain Capital. Zodoende heeft Romney niet alleen gelogen, maar zelfs meineed gepleegd. Deze conclusie werd echter door Team Romney op weinig overtuigende wijze bestreden met de verklaring dat Romney in 2002 ‘met terugwerkende kracht’ in 1999 bij Bain Capital was vertrokken.
Belastingaangiftes
In tegenstelling tot wat gebruikelijk is bij Amerikaanse presidentsverkiezingen, weigert Romney zijn belastingaangiftes over een langere periode openbaar te maken (ironisch genoeg was het Mitt Romneys vader George die in 1968 met deze gewoonte begon). Hoewel bekend is dat Romney geld heeft gestald op Zwitserse bankrekeningen en fondsen beheert die zijn gevestigd in belastingparadijzen als Bermuda en de Kaaimaneilanden, is de exacte omvang van zijn vermogen (doorgaans geschat op zo’n 250 miljoen dollar) onduidelijk. Ook is onbekend hoeveel salaris Romney precies heeft gevangen in de jaren dat hij ‘met terugwerkende kracht’ was vertrokken bij Bain. De eerdergenoemde honderdduizend dollar per jaar is slechts een absolute ondergrens.
DATA - Er woedt alweer een discussie over het invoeren van de kiesdrempel. Belangrijk argument is de fragmentatie naar steeds meer partijen. Maar wat zeggen de cijfers van de laatste halve eeuw ons?
Vorige week kwam de discussie weer op over de kiesdrempel. Eerst bij het FD (sorry, registreren) en toen bij de Volkskrant. Retecool liet vervolgens nog even zien wat het effect zou kunnen zijn.
Maar bij die discussies zit verbazingwekkend weinig historisch cijfermateriaal. Er staan meer getallen in over de Israëlische Knesset dan over ons eigen parlement.
Dus hebben we maar even de cijfers in een samenvattend grafiekje gezet.
Bij de fictieve cijfers voor 2012 zijn we uitgegaan van de Peilingwijzer van de NOS.
Zoals u ziet, met het aantal verschillende partijen in de Tweede Kamer valt het wel mee. Dat schommelt al jaren rond de 10. Echter, het middenveld (even voor het gemak gedefinieerd als de drie grootste partijen in het parlement, ongeacht hun signatuur) zit nu wel op een dieptepunt. Er is echter een stevige kiesdrempel voor nodig om ze weer op het “oude niveau” te krijgen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
DATA - Uit de data van het nieuwe tool van EenVandaag, De Stemming, valt af te lezen welk deel van de mensen met zekerheid op 12 september op de door hen genoemde partij zal gaan stemmen. Op basis daarvan kan je bepalen hoeveel zetels de partijen al in hun zak hebben.
Hierbij hebben we de zetels genomen uit de peiling van 12-7 van De Stemming en vervolgens alleen het deel toe te rekenen van de mensen die aangeeft met zekerheid op 12 september ook die partij te zullen kiezen.
Dat maakt totaal 70 zekere zetels nu. Een stuk minder dan de 100 die collegablogger Ad gisteren noemde, maar toch al bijna de helft. De campagnes hebben dus nog veel te winnen.
Als we deze verdeling zouden extrapoleren naar een volledige tweede kamer kan je goed de verschillen zien met de stemming zelf (let op, andere volgorde partijen dan hierboven):
Linksom of rechtsom ook na de komende verkiezingen zal er nog bezuinigd worden. Legaliseren van drugs kan in Nederland de overheid tussen de 850 miljoen en 15 miljard euro per jaar besparen/opleveren. Je zou dus verwachten dat hierover duidelijke uitspraken in alle verkiezingsprogramma’s staan. We hebben het geïnventariseerd.
VVD
“Drugs
Het onderscheid tussen hard- en softdrugs vervaagt, met alle gevolgen van dien. Ook softdrugs kunnen voor jongeren tot verslavingsproblemen of geestesziekten leiden. Daarnaast veroorzaken coffeeshops soms veel hinder en overlast voor omwonenden. De VVD wil overlastgevende coffeeshops onmiddellijk sluiten. Buitenlandse gebruikers worden aangetrokken door het Nederlandse drugsbeleid. Een clubpas die de verkoop van softdrugs aan buitenlanders aan banden legt, moet de aantrekkingskracht terugdringen en een einde maken aan de overlast die het drugstoerisme veroorzaakt. In coffeeshops kan alleen giraal worden betaald. De strafbaarstelling van soft drugs delicten willen we verhogen. Tegen straathandel wordt streng opgetreden en drugspanden worden gesloten. Schade veroorzaakt door de teelt van softdrugs wordt tot op de laatste cent verhaald op de daders.”
Geen legalisering dus.
PvdA
“3. Drugsoverlast en alcoholmisbruik aanpakken
…
Dit gaan we doen:
• De wietteelt willen we reguleren en de coffeeshops behandelen als horecabedrijf. Strikte handhaving van de shops en voorlichting aan jongeren over drugs blijft nodig. Op producten in de coffeeshops wordt accijns geheven.
• Een wietpas is een schijnoplossing die het land niet veiliger maakt. Daarom schaffen we de wietpas af.
• Regionale experimenten met gereguleerde teelt worden opgezet.
• Het succesvolle beleid voor begeleide heroïneverstrekking wordt voortgezet in die gemeenten waar dit nodig is….”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Nederlandse kiezers laten zich wel degelijk beïnvloeden door peilingen, betogen politicologen Tom van der Meer & Armèn Hakhverdian.
Tien weken voor de Tweede-Kamerverkiezingen worden we weer bestookt met zetelpeilingen. Zoals bij elke verkiezing waarschuwen politicologen opnieuw voor mogelijke perverse effecten van opiniepeilingen. Zo zouden kiezers bijvoorbeeld de neiging hebben om op partijen te stemmen die het goed doen in de peilingen. Tot nu toe was er geen direct bewijs voor dit zogenaamde bandwagon effect. Bestaand onderzoek bestond vooral uit experimenten onder studenten met verzonnen peilingen. Maar of feitelijke peilingen daadwerkelijke kiezers ook echt beïnvloeden, bleef onduidelijk. Tot nu.
Experiment
Om vast te stellen of (Nederlandse) kiezers zich laten beïnvloeden door realistische peilingen hebben we daarom met medewerking van EenVandaag een experiment uitgevoerd onder het EenVandaag Opiniepanel. Ruim 23.000 deelnemers werden half mei automatisch ingedeeld in willekeurige groepen. De deelnemers kregen een uitgebreide vragenlijst voorgelegd, waarbij slechts één vraag per groep verschilde. We stelden alle groepen bloot aan dezelfde feitelijke uitslag van peil.nl van het voorgaande weekend, maar met verschillende begeleidende teksten over de PvdA. Deze tekst varieerde van positief over de PvdA (‘groei sinds vertrek Cohen’) via neutraal (‘nagenoeg onveranderd sinds vorige week’) tot negatief (‘verlies sinds 2010’). Eén groep kreeg alleen de droge peilingsuitslag te zien zonder enige tekstuele duiding en een laatste groep kreeg in het geheel geen peilingsuitslag te lezen. Uiteindelijk stelden we in alle groepen dezelfde slotvraag: hun stemintentie.
Houd Richard de Mos in de Kamer! | En een oproepje: wat zijn zijn memorabele momenten?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.