Resultaten tellen niet voor de PVV’er: het gaat om het gebaar

Politicoloog Chris Aalberts deed onderzoek naar waarom mensen op de PVV stemmen. En vond dat de aanhangers van Wilders het niet per se inhoudelijk met hem eens zijn. “Nee, de PVV gaat de problemen niet oplossen. Maar dat maakt helemaal niet uit! Wilders noemt problemen tenminste bij de naam. En hij schopt tegen de gevestigde orde aan. Daar gaat het de PVV-stemmers om.” De toon is gezet. Voordat de eerste exemplaren van zijn nieuwe boek ‘Achter de PVV’ aan Joost Eerdmans en Hero Brinkman worden aangeboden, geeft Chris Aalberts tijdens zijn inleidende praatje onomwonden aan waarom mensen nu eigenlijk op de PVV stemmen. En hij geeft daarmee ook duidelijk aan dat de meerderheid van de achterban de extreme ideeën van Wilders niet per se onderschrijft. Zijn PVV’ers dan niet allemaal islamofoob en anti-Europa? Nee, natuurlijk niet. En eigenlijk weten we allemaal wel dat het wat genuanceerder ligt. Grofweg zijn er volgens Aalberts drie thema’s waarover PVV-stemmers zich zorgen maken: (1) de politiek is niet transparant (achterkamertjespolitiek), (2) de individualisering is doorgeschoten, waardoor traditionele (Nederlandse) normen en waarden afbrokkelen, en (3) de integratie van buitenlanders faalt.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Politieke retoriek van verkiezingscampagnes: perversiteit, futiliteit en gevaar

De langstudeerboete van Van Haersma Buma, de Badr Hari-tweet van Wilders, geen Europese boete van Roemer – de campagne is begonnen. Vanuit mijn laptop golft een tsunami aan reacties op uitlatingen op statements op plannen. In die aanhoudende stroom informatie is het bijzonder lastig kaf van koren scheiden en dus het hoofd boven water te houden. Totdat ik bij De Slegte op The Rhetoric of Reaction van Albert Hirschman stuitte. Niet dat het boekje (een essay) al mijn politiek-journalistieke problemen heeft opgelost. Het draagt wel bij aan de noodzakelijke ordening van het continue debat waarmee alle lijsttrekkers stemmen willen winnen. Ook de mijne.


Retoriek van de reactie

De basis van Hirschmans these is een voordracht gegeven door de Britse socioloog Marshall uit 1949 over de historische ontwikkeling van het westerse burgerschap. Daarin onderscheidt Marschall drie domeinen met elk hun moment van ontstaan. Ten eerste de ontwikkeling van het burgerschap zelf, dat ontstond als gevolg van de Franse Revolutie. Ten tweede het ontstaan van de politieke dimensie als gevolg van de graduele invoering van het algemeen kiesrecht en ten slotte de sociaal-economische dimensie als gevolg van het ontstaan van de welvaartsstaat. Op alle drie de ontwikkelingen, schrijft Hirschman, is kritiek gekomen en om de retoriek van die kritiek gaat het hem nu. Retoriek die progressieven volgens Hirschman altijd krijgen te verwerken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brief aan Emile Roemer

Geachte heer Roemer,

Het leek erop dat het wel eens uw feestje kon worden op 12 september. De peilingen waren goed en er werd serieus rekening mee gehouden dat u wel eens premier zou kunnen worden. U beging afgelopen week echter een misstap die weer duidelijk maakte wat een clown u werkelijk bent. ‘Over my dead body’ zei u, over het betalen van een boete aan Europa. Wie denkt Europa wel niet dat ‘ie is? Hunnie moeten gewoon zelf betalen en stoppen met graaien. Het moet eerlijker voor de mensen!

Het is een wetmatigheid dat een crisis polariserend werkt. Als mensen het slecht (denken te) hebben of ontevreden zijn, gaan ze op zoek naar een partij die zich afzet tegen de gevestigde orde. Ze komen dan uit bij de partijen op de flanken, normaal gesproken de SP en de PVV. Door de gedoogconstructie heeft de PVV als protestpartijechter aan geloofwaardigheid  ingeboet. Zij hebben te lang tegen het establishment aan geschuurd. Ergo, u gaat aan kop in de peilingen.

Een greep uit uw partijprogramma:

“De huidige crisis is geen natuurramp, maar het gevolg van politieke keuzes. Van bange politici, die geen verantwoordelijkheid durfden te nemen en hoopten dat de markt voor hen alle problemen zou oplossen. Ons rijke land is door onverantwoord gedrag van bankiers, beleggers en bestuurders in grote problemen gekomen. Mensen met de minste schuld aan de crisis dreigen nu de rekening te moeten betalen. Werknemers en kleine zelfstandigen, jongeren en studenten, ouderen en zieken. Zij leveren in, terwijl degenen die de economie lieten ontsporen grotendeels buiten schot blijven. Zij gunnen elkaar belachelijke salarissen, bizarre bonussen en woekerwinsten, terwijl burgers niet eens meer weten of hun geld nog wel veilig is, hun baan blijft bestaan en er straks nog pensioen voor hen is. Maar het kan ook anders. Als u dat wilt.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe mee met de Hackathon Verkiezingen 2012

DATA - Final Call…. Zaterdag houden we onze hackathon met politieke data. We hebben een prima lijst met deelnemers – journalisten, designers, programmeurs, statistici en ook nog even een blik politicologen. Maar hoe meer hoe beter. Zin om langs te komen? Meld je dan aan via data at sargasso.nl. Hieronder nog even waar het over gaat. Bij lekker weer gaat de bbq aan.

Waar gaat het over?

Het belooft een hete politieke zomer te worden. Op 12 september vinden er weer Tweede Kamerverkiezingen plaats. Dat betekent veel nieuws, maar waarschijnlijk ook weinig feiten. Sargasso gaat daarom met harde data aan de slag. En daar kunnen we jouw hulp goed bij gebruiken.

Op 25 augustus houden we een hackathon in Amsterdam waarop we data gaan crunchen. Op die dag brengen we programmeurs, (web)designers, journalisten, deskundologen en politieke junkies bij elkaar om een paar grote datasets om te keren, te analyseren en te visualiseren. Dat leidt tot verhalen die we onder andere via ANP publiceren. En natuurlijk is er bier en – bij goed weer – een bbq.

En we hebben toch mooie data…. Zoals:

  • Alle Nationale Kiezersonderzoeken sinds 1971 (heel veel prachtige data).
  • Het stemgedrag in de Tweede Kamer: wie stemt met wie mee? Alle wetsvoorstellen, moties en amendementen van Rutte I.
  • Een enorme bak met Twitterdata van 600 sleutelfiguren (politici, journalisten, pr-mensen en lobbyisten) op het Binnenhof, alsmede de social media-data van alle kandidaten. Hiermee kunnen we sociale netwerk-analyses uitvoeren.
  • Alle voorkeursstemmen sinds begin jaren negentig op alle kandidaten van de Tweede Kamerverkiezingen.
  • Zeer uitgebreide datasets over verkiezingen en stemgedrag in andere Europese landen.
  • Een gigantische bak met media-berichten.
  • En nog veel, veel meer.
Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Nederland koerst af op Rutte II

De campagnes moeten natuurlijk nog op gang komen, maar de peilingen (ipsos, hond) laten al maandenlang een stabiel beeld zien van het Nederlandse politieke landschap. De drie regierungsfähige linkse partijen SP, Pvda en GL scoren samen tussen de 55 en 60 zetels. Ook met dieren en piraten erbij komt er op 12 september geen linkse meerderheid. Dus als de SP de grootste wordt, krijgt het een zware kluif aan de formatie.

De vraag is immers wie zo’n links blok aan een meerderheid zou willen helpen. D66 is de favoriet, maar Alexander Pechtold is leep genoeg om zich te realiseren dat hij beter de kingmaker van een middencoalitie kan zijn dan de wingman van een links kabinet. Voor CDA geldt hetzelfde. De VVD staat vanwege haar zetelaantal sterker in onderhandelingen met het linkse blok, maar heeft meer inhoudelijke hobbels te nemen. Bovendien: waarom zou Mark Rutte vice-premier willen worden in een kabinet Roemer?

Over rechts dan? De gevallen coalitie komt zelfs bij aantrekkende peilingen niet terug, omdat niemand meer met de PVV wil samenwerken. Die partij is bovendien aan de verliezende hand, een trend die vermoedelijk zal doorzetten zolang de SP de grootste blijft in de peilingen. Rutte zal het prima vinden dat Roemer in dit stadium aan kop ligt, want de VVD spint er garen bij. Maar een rechts kabinet raapt hij zelfs met SGP en CU niet bij elkaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 29-09-2022

Brood en Spelen

Met het succes van de Nederlandse zwemsters op de Olympische Spelen is het makkelijk scoren voor politici door te roepen dat er meer geïnvesteerd moet worden in sport en schoolzwemmen, maar dat komt wel een beetje als mosterd na de maaltijd, vindt Therese Klok van weblog The Right Trace.

Mijn vrienden van de Multi Media Mobsters hebben al een hele blog gewijd aan de Olympische Spelen en alle politieke spelletjes die er rondom gespeeld werden. Hier wil ik er graag nog eentje aan toevoegen. Vanmorgen stond namelijk in de krant (ik zeg krant, maar ik bedoel natuurlijk gewoon op Internet), dat de PvdA “wil dat de sport ontzien wordt bij nieuwe bezuinigingen en dat er in het onderwijs meer aandacht voor komt.” Lekker makkelijk scoren zo vlak voor de verkiezingen, moet PvdA-Tweede Kamerlid Tanja Jadnanansing gedacht hebben, toen ze de memorabele woorden “Zo leiden we de Ranomi’s van de toekomst op,” uitsprak.

Want lieve, lieve Tanja: het schoolzwemmen (en ik heb geen wedstrijd gezien, maar dat Ranomi een zwemster is, was niet te missen) is een paar jaar geleden in Nederland in heel veel steden wegbezuinigd. Niet overal hoor, maar wel onder andere in Zaanstad, Den Bosch, Assen, Leeuwarden en Hoorn, Bergen op Zoom, Den Helder, Schoonhoven, Ede en Katwijk. Krap een maandje geleden werd bekend gemaakt dat er naar verwachting nog meer gesneden zal worden in het budget van schoolzwemmen. Dit zijn plannen die al liggen en dus niet 1, 2, 3 veranderd kunnen en zullen worden, alleen maar omdat jij, Tanja, iets populairs roept.

Foto: © Sargasso logo serie Nieuwe politieke partijen

Tussen hemel en aarde

In een serie van zes artikelen presenteren we de nieuwe politieke partijen. Waar komen ze vandaan? Wie zijn de mensen achter de partij? We geven historische duiding en deden bizarre ontdekkingen. En voor wie in het stemhokje eens een nieuwe politieke keuze wil maken, eindigen we de serie met Sargasso’s stemadvies. Vandaag deel 4: een breed spectrum aan spiritueel geïnspireerde politici dient zich aan.

Religieuzen

Het christelijk deel van het electoraat kan al jaren uit een redelijk stabiel aanbod van politieke partijen kiezen. Met name na de fusie van het GPV en de RPF in de ChristenUnie, waren er niet veel nieuwe partijen meer die zich aanboden en ook daadwerkelijk aan verkiezingen deelnamen.

In de periode 1948 – 1977, tot het verkiezingsjaar waarin KVP, ARP en CHU als CDA verder gingen, deden er gemiddeld zes christelijke partijen per verkiezing mee. Gemiddeld vijf partijen haalden ook zetels. In de periode daarna, tot de vorming van de ChristenUnie in 2002, deden er gemiddeld 4,6 christelijke partijen mee. Gemiddeld vier partijen behaalden zetels.

Vanaf de intrede van de ChristenUnie tot en met de verkiezingen van 2010, daalde het gemiddeld aantal deelnemende christelijke partijen tot  3,3 en gemiddeld drie haalden ook zetels.
 

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemorakel

De StemWijzer en het Kieskompas zijn weer gelanceerd. Afgelopen maandagavond zag ik op televisie verschillende partijleiders met het zweet op het voorhoofd de StemWijzer invullen, vurig hopend dat niet per ongeluk de verkeerde partij uit de test kwam rollen.

Toen ik ze daar zo zag zitten deed het invullen van deze digitale test me een beetje denken aan het raadplegen van een orakel. Vol spanning klik je achter je computer door de test heen om tot slot van het digitale orakel je stemadvies te krijgen.

Hoewel deze moderne stemhulpen een stuk beter onderbouwd zijn dan een gemiddeld orakel, is het voor mij toch altijd de vraag wat er nu gebeurt achter de schermen. Waar komt dat advies nu eigenlijk vandaan? En waarom krijg ik van het KiesKompas een ander advies dan van de StemWijzer?

Afgelopen jaar keken we met onderzoekers van de Universiteit Utrecht onder de motorkap van dit soort digitale tests (Voting Advice Applications). Ze proberen ons zo neutraal mogelijk van informatie over de partijstandpunten te voorzien, maar elke keuze in het ontwerp heeft gevolgen voor hoe de test uiteindelijk wordt ingevuld.

Neem dit dilemma: Laat je de partijen zelf aangeven waar ze staan op elke stelling in de test, of moeten externe experts dit doen?

Vorige Volgende