KSTn – Kapitalistische schatkistbewaker

De afgelopen weken zijn diverse landen hard bezig maatregelen te nemen om de gevolgen van de kredietcrisis te beperken. Die maatregelen zijn nogal verschillend van aard. Zo gaan ze in het Verenigd Koninkrijk de BTW verlagen. Dat stimuleert het koopgedrag enzovoort. Maar zo'n BTW verlaging zorgt voor een probleem met de schatkist uiteraard. Daar zullen toekomstige generaties mogelijk voor boeten. En toen vroeg ik me af of die Wouter Bos het misschien toch niet slimmer deed. Zover ik kan zien, wordt er geen geld weggegeven of minder verdient. Het zijn allemaal leningen of aandelen waar het om gaat. Zelfs de garanties hebben een prijs. Hij loopt natuurlijk wel wat risico, maar als de economie over een jaar of zo weer aantrekt, is hij spekkoper. Dit gevoel werd bevestigd door een stukje dialoog uit het kamerdebat over de kredietcrisis recent: De heer Tang (PvdA): Genoemde regeling is dus bedoeld om de banken van een verzekering te voorzien. Die premies moeten dan kostendekkend zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van Mast tot Minister

Hier een gastbijdrage van mb over de reclame in de openbare ruimte

Hameren op de hoogte van de mast heeft volgens Prosman niet eens zin. Als blijkt dat hij inderdaad hoger is, heeft de eigenaar, Interbest uit Breda, als het aan de wethouder ligt niets te vrezen. “Dan is de gemeente verplicht om een nieuwe vergunning af te geven voor die hoogte. De gemeente heeft geen grenzen gesteld aan de afmeting, omdat de mast niet was opgenomen in een bestemmingsplan. De bouwtekening is in dit geval het bestemmingsplan.”
Zo luidt de reactie van wethouder Prosman (gemeente Neerijnen) op de resultaten van een onafhankelijke, door de bewoners van Waardenburg betaalde meting van een reclamemast.

Reclame is nog maar nauwelijks uit ons straatbeeld weg te denken. In de binnenstad is het nog enigszins begrijpelijk dat winkels een bord met hun naam aan de pui bevestigd hebben, maar de manier waarop kan al veel invloed hebben. Zo heeft bijvoorbeeld Zutphen buitengewoon strak reclamebeleid, wat voor een prettig straatbeeld zorgt.
Dat leidde tot wat weerstand, maar de bescheiden uitingen zijn ondertussen een kwaliteit van deze stad. De reactie dat zoiets alleen in een klein provinciaal stadje kan is te snel en onjuist.

Reclame is echter niet altijd gebonden aan de vestigingslocatie van de producent of ondernemer; bij voorkeur niet zelfs. Langs de snelwegen staan grote borden op opleggers en in woonwijken staan tegenwoordig grote ’te koop’ borden – bij mij in de straat eentje van twee meter hoog met een levensgrote foto van de verkopend makelaar. Vooral ’s nachts doodeng door de ietwat ongelukkige opstelling vlak achter een bosje.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Cordon sanitaire tegen ‘onparlementair’ taalgebruik is hypocriet en contraproductief

Kamerleden van VVD, PvdA, CDA en ChristenUnie hebben naar eigen zeggen schoon genoeg van “het parlementair onwaardig taalgebruik” dat tijdens Kamerdebatten over de tong gaat. Ze willen dat Kamervoorzitter Verbeet strenger optreedt.
Een verhuld cordon sanitaire tegen wie anders dan: Geert Wilders en zijn PVV. Niet geëerd om zijn ideeën geven zelfs geharnaste tegenstanders openlijk toe dat zijn wijze van debatteren zeer effectief is. Heeft het wel zin om deze (tijd)geest terug in de fles te drijven? Of ontberen deze ‘fatsoenlijke’ politici simpelweg eigentijdse en effectieve debating-vaardigheden?

“Wat u zegt is geheel in strijd met de waarheid” of: “U staat gewoon keihard te liegen!”. Twee uitspraken met een synonieme betekenis, alleen is de tweede directer, duidender en minder omfloerst. Verschil is dat de eerste uitspraak zonder meer in de Handelingen van de Tweede Kamer verschijnt en dat bij de tweede quote de Kamervoorzitter spontaan uitslag krijgt en het Kamerlid zal verzoeken zijn of haar uitspraken te ‘heroverwegen’, of te ‘herformuleren’. Kamervoorzitter Verbeet kan er sowieso slecht tegen als de temperatuur in het debat wat oploopt en ook emoties mee gaan spelen. Dan gaat de rem er al snel op met een opmerking als “Kunnen de leden zich alsjeblieft een beetje inhouden?”

Verbaal lik op stuk

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Als het recht op zelfbeschikking niet bij de dood eindigt, wanneer dan wel?

Een met petitie ondersteunde smeekbede van de Nierstichting ten spijt, een zwaarwichtig Masterplan van de commissie-Terlouw negerend, heeft de Tweede Kamer zich in meerderheid uitgesproken tegen een ingrijpende wijziging van de wetgeving inzake orgaandonatie. Het systeem van donorregistratie blijft zoals het is: geheel facultatief. De wachtlijsten van duizenden patiënten, bij gebrek aan voldoende donororganen, blijven bestaan; iedere week sterven drie mensen als gevolg van deze situatie.

Dat een overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt dat er moet worden ingegrepen in het systeem, is – opnieuw – geen reden voor de volksvertegenwoordiging om op een effectiever wetgeving in te zetten. Opnieuw is het geen-bezwaar-systeem (iedereen is potentieel donor, tenzij bezwaar is gemaakt) gesneuveld. En een verplichte donorregistratie (zoals door de PvdA bepleit) blijkt op onoverkomelijke juridische bezwaren te stuiten.

Het Belgische model van altijd-donor-tenzij (onze zuiderburen kennen dientengevolge geen tekort aan donororganen) wordt nu al vele jaren terzijde geschoven op grond van ethische bezwaren. Het VVD-Kamerlid Anouchka van Miltenburg verwoordde dit gisteren in het Kamerdebat als volgt: “Het recht op zelfbeschikking eindigt niet bij de dood”. Oh nee? Wanneer dan wel?

Als we het recht op zelfbeschikking definiëren als het recht van de persoon in kwestie om na overlijden over zijn of haar “toekomst” te beschikken, dan is zo’n recht in de huidige situatie ook niet aanwezig. Paar voorbeelden: ik ben geregistreerd als donor en ze mogen wat mij betreft alle organen voor donatie of wetenschap gebruiken. Als mijn directe familie evenwel bezwaar maakt, dan gaat het simpelweg niet door. Als ik per se begraven wens te worden: mijn nabestaanden kunnen mij alsnog cremeren, zonder dat iemand daar wat aan kan doen. Er bestaat dus niet zoiets als een post-mortaal recht op zelfbeschikking.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alle stemmen tellen? – revisited

Begin dit jaar hebben een aantal mensen, waaronder mezelf, een petitie opgezet om het tellen van stemmen in de Tweede Kamer inzichtelijker te maken. Nu willen we de petitie gaan afronden en indienen. Voordat we dat doen, hebben we de Tweede Kamerleden om een reactie gevraagd.
De eerste reactie die binnenkwam, is illustratief voor de blinde vlek die men heeft als men zelf in Den Haag zit. Daarom gebruik ik de reactie van PvdA-er Paul Kalma graag om het punt nogmaals duidelijk te maken.
Hier eerst zijn reactie:
De PvdA is van mening dat de stemmingsuitslagen ook nu volstrekt helder zijn. De stemmingen zijn on line te volgen; de uitslagen staan vrijwel direct op teletekst en internet. En de handelingen (de notulen van de Tweede Kamer) verschijnen, inclusief vermelding van aanwezigheid en stemgedrag, binnen 24 uur. In de regel wordt er per fractie gestemd. Afwijkend stemgedrag van één of meer fractieleden wordt daarbij altijd door de Voorzitter vermeld – en in de handelingen opgenomen.
De PvdA heeft geen behoefte aan automatisering van het stemproces.
De ‘ouderwetse’ manier van stemmen is snel, goedkoop, duidelijk en niet storingsgevoelig.

Op twee punten heeft hij gelijk. De stemmingen zijn online te volgen (alle stemmingen worden uitgezonden) en de stemmingen staan op Teletekst (pagina 142). Alleen zijn beide media vluchtig. Dus als je iets wilt weten wat in het verleden ligt, staat het daar niet meer.
Dan zegt hij dat de handelingen binnen 24 uur verschijnen. Dit is misschien zo voor de kamerleden zelf, maar wij stervelingen zien dat niet. Wat we wel zien is een verslag op de site van de Tweede Kamer, meestal inderdaad binnen 24 uur. De handelingen verschijnen soms pas weken later via Parlando (u weet wel, dat systeem waar je nauwelijks kunt zoeken en niet direct kunt linken) en worden vaak in stukken opgeknipt (je moet dus zoeken naar de aanwezigheidslijst).
Over die handelingen straks nog wat meer.
Dhr Kalma geeft ook aan dat zowel de aanwezigheid als het stemgedrag wordt vastgelegd in de handelingen. Dat klopt slechts ten dele. De aanwezigheid geldt voor een lange vergadering voor een hele dag. Dat neemt niet weg dat tijdens een stemming een kamerlid even de kamer kan verlaten en dus feitelijk niet mee stemmen. Dat is nergens terug te vinden, maar kan goed zijn voor het geweten van dat kamerlid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Terrorismebestrijding en geld

Logo kamerstukken van de dagTerwijl de Tweede Kamer zich druk maakt over onbewezen 20 jaar oude steunverklaringen, is de volgende aantasting van uw privacy al in de maak.
Nederland kent al enige tijd een wet voor het melden van verdachte financiële transacties. Mede onder invloed van Europese eisen is die wet recent aangescherpt en samengevoegd met de wet op de meldingsplicht. Eentje in de lange rij wetten en maatregelen die onze privacy aantasten.
Aan de Rekenkamer is gevraagd de oude wet te toetsen op haar werking. Die heeft daar een uitgebreid rapport over geschreven. Kortste conclusie: Niet effectief want de informatie wordt niet goed gebruikt of de juiste informatie komt niet boven tafel.
We spreken hier over alle transacties van meer dan 15.000 euro. Dat wordt allemaal vastgelegd en nagelopen. Maar met name op het vlak van terrorismebestrijding is de conclusie dat er eigenlijk nauwelijks met dat soort bedragen gewerkt wordt.
Nou kan je denken, mooi schrap maar uit de wet want het heeft toch geen zin. Maar dan snapt u het huidige politieke klimaat niet goed. Dit wordt gewoon gebruikt om voor te sorteren op de volgende aantasting. Het zit hem in dit zinnetje:
Bij het bestrijden van terrorismefinanciering ontbreken de aansprekende prestaties omdat de verwachting dat dit op dezelfde manier aangepakt zou kunnen worden als witwassen niet is uitgekomen. Er zijn tot dusver weinig grote financiële stromen geïdentificeerd die gerelateerd kunnen worden aan terrorisme. Volgens deskundigen gaat het bij terrorisme- financiering vaak om relatief kleine en onopvallende financiële stromen, die nauwelijks via de meldingsplicht ongebruikelijke transacties opgemerkt kunnen worden.

De Rekenkamer laat zich gewillig spannen voor het karretje van de zoveelmogelijkinformatievergaringslobby. In de beantwoording van de vragen komt dat nog een keertje op een andere manier terug:
9 Hoe zouden de relatief kleine en onopvallende financiële stromingen, waar het volgens deskundigen bij terrorismefinanciering vaak om gaat, in de toekomst beter opgemerkt kunnen worden? Het opmerken van terrorismefinanciering kan volgens ons verbeterd worden door intensieve samenwerking en het uitwisselen van kennis en informatie tussen private instellingen, FIU-Nederland en opsporings- instanties. Het onderzoek Financiering Terrorisme (FinTer-onderzoek) van het KLPD is hierin een belangrijke stap. In dit onderzoek werkt het KLPD samen met banken om profielen te ontwikkelen van financieel gedrag van personen die mogelijk bij terrorisme betrokken zijn. Op basis van deze profielen zouden banken beter in staat moeten zijn om ongebruikelijke transacties die te relateren zijn aan terrorismefinanciering op te merken. Naast dit soort onderzoeken en samenwerkingsverbanden is ook het inbedden van financieel rechercheren bij opsporingsdiensten van belang voor het bestrijden van terrorisme en terrorismefinanciering.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: GeenStijl-generatie

Ik heb wel geschreven dat ik zijn kop eraf zou snijden, maar ik bedoelde het niet zo.

Aldus de uitleg van een bedreiger, na opgepakt te zijn door de politie. De Volkskrant meldde een aanzienlijke verhoging van het aantal bedreigingen aan politici dat in de eerste helft van 2008 gemeld is bij de politie Haaglanden. Dit type bedreigingen is volgens de krant afkomstig van de ‘GeenStijl-generatie’.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende