Vrijmibo’tje | CU-strijd tegen de decibellen
Hoe houd je je als de spreekwoordelijke Calimero in een coalitie met twee grote broers staande? Door af en toe weer eens een kansloos ballonnetje op te laten vanuit de fractie en dan maar hopen dat de pers het oppikt.
Die opzet is geslaagd met het waanzinnige plan om de strijd aan te gaan tegen de decibellen.
De ChristenUnie noemt gehoorschade ‘een sluimerend gezondheidsprobleem’ en vindt dat zowel personeel als uitgaanspubliek bescherming verdienen. Volgens de Kamerleden Joël Voordewind en Esmé Wiegman moet Klink met de fabrikanten van mp3-spelers gaan praten over de mogelijkheden om geluidsbegrenzers aan te brengen.
Het CU-plan is weer eens een staaltje van regelzucht, dat praktisch niet handhaafbaar en technisch ook niet uitvoerbaar is. Een geluidsbegrenzing op de mp3-speler is te belachelijk voor woorden, aangezien de geluidsbelasting voor het oor afhangt van tal van factoren, zoals het rendement van earphones en de dynamiek van de mp3-file zelf…
Gehoorschade wordt veroorzaakt door blootstelling aan geluidspieken boven de 100 dB. Maar waar moet je die meten? Wie dichtbij de geluidsinstallatie verblijft, loopt een risico dat elders in de zaal geheel afwezig is. En wat te denken van openlucht-concerten? Als zulke pieken op het hele terrein onder de 100 dB moeten blijven, dan kun je alle popfestivals wel afgelasten.
Als er iets aan dovemansoren gericht is, dan is het dit CU-geluid wel. Misschien dat iemand die gasten eens kan uitleggen dat er tal van oordopjes en otoplastieken bestaan, die muzikanten en bezoekers kunnen gebruiken om zichzelf te beschermen. En dat goede voorlichting over de risico’s van gehoorschade waarschijnlijk veel effectiever zal zijn, dan christelijk-propagandistische bemoeizucht.