Het zomerreces nadert. Traditioneel een periode waarin de Tweede Kamer er nog een hele reeks stemmingen doorheen jaagt. Goed moment om eens te kijken wat er nou zoal voorbij komt bij dat soort stemmingen. We nemen daartoe de stemmingen van vorige week dinsdag (pdf alert) als voorbeeld. Het is wel even doorbijten hoor, zo droog is het wat nu voorbij komt. Drie moties over het klimaatbeleid sneuvelen onmiddelijk. Natuurlijk gaat NL de klimaatdoelen halen, een motie aannemen zou nu al falen toegeven zijn. Dat kan niet. De stemming over het Lanzaroteverdrag over bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting wordt alweer uitgesteld. Een motie van de Krom (VVD) om de toestroom van importbruiden in te dammen haalt het ook niet.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Met dank aan: Wordle.net
Maar waar gaat dit over?
Hierboven ziet u de 50 meest prominente begrippen uit alle kamervragen van 2008.
Eerst even wat geschiedenis. Het begon allemaal door een tweet van die van Jole. Hij wees me op een Amerikaanse site waarin de sleutelwoorden uit de stukken van het Congres van het afgelopen jaar visueel werden weergegeven.
Dat is fraai! Dat moeten we ook hebben in Nederland, dacht ik toen.
Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Het informatiesysteem van de Tweede Kamer ontoegankelijker dan de gemiddelde AIVD database. Gelukkig waren de mensen van Ikregeer.nl wel in staat om uit hun database alle kamervragen van 2008 te halen en daar een telling van de unieke woorden op los te laten. Waarvoor dank!
Maar toen begonnen de problemen pas echt. Want de lijst van woorden getrokken uit de meer dan 3000 kamervragen (aan de handelingen ben ik maar niet begonnen) bevatte meer dan 40.000 regels. Dus moesten er diverse slagen overheen van filteren (de, het, een, etc… er uit) en groeperen (Politie = politieagent, regiopolitie, klpd, etc….). Uiteindelijk bleef er, na bijna 2 maanden regelmatig wat uren besteden, een lijst van ongeveer 3500 begrippen over.
Daar wilde ik wat mee doen na de verkiezingen voor het Europese Parlement. Want om nu te beginnen over de Tweede Kamer leidt alleen maar af. Maar….. toen de lijst zijn einde naderde, zag ik wat er bovenaan kwam te staan: Europa. Dus leek het me wel gepast om voor de verkiezingen morgen alsnog even inzichtelijk te maken dat ook de Tweede Kamer Europa eigenlijk heel belangrijk vindt.
VVD-coryfee Hans Wiegel kan bij de volgende Tweede Kamerverkiezingen beter het knopje van de SP indrukken op de stemmachine. Althans, als het onderwijs hem aan het hart gaat. De verbeten opvatting over onderwijs van de voormalige SP-lijsttrekker Marijnissen galmt nog eens na in een artikel in Vrij Nederland afgelopen week: ‘Wij moeten het woord onderwijsvernieuwingen niet gebruiken. Want dat zijn eerder onderwijsvernielingen.’ Hé, zoiets zei Wiegel vorig jaar ook in een column in de Pers.
De commissie-Dijsselbloem (onder aanvoering van PvdA-er Jeroen Dijsselbloem) was ook genadeloos in haar oordeel over de ontwikkelingen in het onderwijs van de afgelopen jaren. Dat niet elke respondent van het onderzoek zich gelukkig voelde met de resultaten, blijkt uit dit interview met wetenschapper Robert-Jan Simons. Hij voelt zich zelfs ‘misbruikt’. In maart van dit jaar sprak ik samen met college Ianthe Sahadat met hem en andere ‘onderwijsvernieuwers’ (en een tegenstander) voor een artikel in Volkskrant Banen. Ik weet dat onderwijsvernieuwing een heet hangijzer is. De opvattingen verschuiven steeds meer naar een gesloten circuit: de docent heeft het voor het zeggen, er moet een canon van kennis komen, overal moeten minimumeisen worden gesteld, strengere normen bij de examens… Een meer liberale opvatting, zoals Ewald Engelen van de Waterlandstichting propageert, lijkt niet populair.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Hoe houd je je als de spreekwoordelijke Calimero in een coalitie met twee grote broers staande? Door af en toe weer eens een kansloos ballonnetje op te laten vanuit de fractie en dan maar hopen dat de pers het oppikt. Die opzet is geslaagd met het waanzinnige plan om de strijd aan te gaan tegen de decibellen.
De ChristenUnie noemt gehoorschade ‘een sluimerend gezondheidsprobleem’ en vindt dat zowel personeel als uitgaanspubliek bescherming verdienen. Volgens de Kamerleden Joël Voordewind en Esmé Wiegman moet Klink met de fabrikanten van mp3-spelers gaan praten over de mogelijkheden om geluidsbegrenzers aan te brengen.
Het CU-plan is weer eens een staaltje van regelzucht, dat praktisch niet handhaafbaar en technisch ook niet uitvoerbaar is. Een geluidsbegrenzing op de mp3-speler is te belachelijk voor woorden, aangezien de geluidsbelasting voor het oor afhangt van tal van factoren, zoals het rendement van earphones en de dynamiek van de mp3-file zelf…
Gehoorschade wordt veroorzaakt door blootstelling aan geluidspieken boven de 100 dB. Maar waar moet je die meten? Wie dichtbij de geluidsinstallatie verblijft, loopt een risico dat elders in de zaal geheel afwezig is. En wat te denken van openlucht-concerten? Als zulke pieken op het hele terrein onder de 100 dB moeten blijven, dan kun je alle popfestivals wel afgelasten.
Als er iets aan dovemansoren gericht is, dan is het dit CU-geluid wel. Misschien dat iemand die gasten eens kan uitleggen dat er tal van oordopjes en otoplastieken bestaan, die muzikanten en bezoekers kunnen gebruiken om zichzelf te beschermen. En dat goede voorlichting over de risico’s van gehoorschade waarschijnlijk veel effectiever zal zijn, dan christelijk-propagandistische bemoeizucht.
Tjonge, een aantal linkse partijen verklaart vooraf niet met de PVV te zullen regeren en iedereen valt over ze heen. “Niets geleerd van Fortuyn”, “je mag geen democratische partijen uitsluiten”, en natuurlijk Wilders zelf, die met graagte spreekt van een cordon sanitaire. Dat laatste is volslagen onzin, want dan is er sprake van doodzwijgen en het uit de weg gaan van het debat.
Dat debat komt er weliswaar niet van, maar dat ligt aan de PVV zelf. Wilders loopt zelf met zijn gevolg weg uit het kamerdebat over de crisismaatregelen, lijsttrekker voor de Europese verkiezingen Barry Madlener verschijnt nergens in een debat met andere lijsttrekkers en ook de andere PVV’ers roepen wat scheve vergelijkingen op het katheder en hollen liefst al de Kamer uit vóórdat er vragen gesteld kunnen worden. Wie legt dat cordon sanitaire nou eigenlijk aan?
Ook om een andere reden is het onzinnig van Wilders om te klagen over deze duidelijke keuzes ter linkerzijde. Hij gebruikt “links” voordurend als een soort scheldwoord en komt, waar het over linkse partijen gaat, niet verder dan het spuien van verroeste clichés. Natuurlijk, hij blijft roepen dat hij met iedereen wil regeren, maar hoe zou zijn achterban erop reageren als hij met GroenLinks zou gaan regeren? Precies, die zou dat niet pikken. Kortom, Wilders schiet onmiddellijk in Calimerostand, maar wat links feitelijk zegt is niets anders dan wat Wilders continu in verkapte termen laat horen: een kabinet met Wilders en linkse partijen is geen optie.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Als je naar een duidelijke indicatie zoekt waarom het rekeningrijden nog wel eens een jaar of tien op zich zal laten wachten, hoef je eigenlijk alleen deze bijlage van de Tweede Kamer te lezen. Het is een goedbedoeld advies over hoe de planning van het project rekeningrijden, officieel “Anders Betalen voor Mobiliteit” geheten, beter uitgevoerd kan worden. Dit naar aanleiding van vragen uit de kamer.
Het advies zegt eigenlijk niet veel meer dan “doe gewoon professioneel plannen”. An sich vallen er geen gaten in te schieten. Behalve dan misschien dat de methodiek van een een redelijk voorspelbare omgeving uit gaat met duidelijk omschreven partijen. Daar is natuurlijk geen sprake van. De invulling van dit project zal nog minstens drie keer wisselen afhankelijk van de politieke willekeur. En het aantal partijen dat iets in de melk te brokkelen heeft zal in die tijd alleen maar groeien. Besluitvorming zal dus op het kritieke pad liggen, niet de het project zelf.
En het is erg leuk als ze adviseren om met “critical chain management” aan de slag te gaan. Maar die aanpak werkt in mijn ogen alleen maar in een productieomgeving of in software-ontwikkel trajecten. Niet in een groot en complex politiek project. Aangezien daar iedereen afgerekend kan worden behalve de politiek verantwoordelijken, krijg je een onmogelijke discussie over “noodzakelijke buffers” (indekken) versus “politiek gewenste einddata” (opportunisme).
Afijn, het feit alleen al dat je een extern advies nodig hebt om iets basaals uit te leggen als “goed plannen” geeft al aan dat je eigenlijk niet goed weet waar je mee bezig bent.
Twee quote’s van (ex-) CDA’ers:
“De kloof tussen burger en politiek kan niet groot genoeg zijn.” (Zijderveld)
“Een telefoontje of mailtje van een burger is genoeg.” (Schinkelshoek)
In een artikel over de aanstaande ondergang van het burgerinitiatief laat de grootste tegenstander daarvan duidelijk zien waar ze staat. Het CDA vindt dat de volksvertegenwoordigers prima alles voor het volk kunnen beslissen. Maar met name in de uitspraak van Schinkelshoek zit iets raars. Je mag kennelijk bellen of mailen en dan gaan ze aan de slag. Maar als 60.000 mensen een handtekening zetten, wil hij er als gekozen volksvertegenwoordiger niets van weten. De crux zit hem er waarschijnlijk in met wat er na het telefoontje gebeurt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.