Vandaag, op de dag van de Eerste Kamerverkiezing, komt de VVD met het voorstel om in Nederland een kiesdrempel in te voeren. Het zou nodig zijn voor de toekomstige regeerbaarheid van Nederland. Het verhaal wordt mede ingegeven doordat er nu 17 fracties in de Tweede Kamer zitten. Het verhaal van de VVD en het artikel bevat wat weinig feitelijke context uit onze parlementaire geschiedenis. We zetten daarom maar even wat zaken op een rijtje. Ten eerste zitten er geen zeventien maar zestien fracties in de Tweede Kamer op dit moment. Ten tweede is dat niet de eerste keer dat dit is gebeurd en het loopt ook niet heel erg uit de pas met de situatie uit het verleden:
Jesse Klaver volgt Bram van Ojik op als fractievoorzitter GroenLinks. En daarmee wordt hij, met net 29 jaar, de jongste fractievoorzitter in de Tweede Kamer sinds 1900.
Tot nu toe was dat Hans Wiegel die 30 was toe hij die rol op zich nam.
(Met dank aan @datagraver voor dit weetje. Data van PDC)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
OPINIE - Zonder voorkeurstemmen geen recht op een zetel in de Tweede Kamer? Slechts 20 kamerleden zijn ‘op eigen kracht’ verkozen. De discussie over de terugkeer van VVD’er Jos Houwers inspireert Tom van der Meer tot een bespiegeling op de hoe het parlement ook anders kan worden samengesteld.
Het is u vast niet ontgaan. Johan Houwers is teruggekeerd als Tweede Kamerlid. Niet langer van de VVD, waar hij wegens eerdere fraude niet meer welkom is, maar in zijn eigen eenmansfractie. Hiermee vormt Houwers de zoveelste afscheiding in de huidige Tweede Kamer (zie hier een historisch overzichtje), en hebben PvdA en VVD nog slechts de minimale meerderheid van 76 zetels over.
Niet iedereen staat te juichen over de terugkeer van Houwers. Zo ook Jos Heymans, parlementair verslaggever van de RTL en voorzitter van de parlementaire persvereniging. Volgens Heymans heeft Houwers ‘geen recht’ op zijn Kamerzetel, omdat hij te weinig voorkeursstemmen haalde. Hij zou niets te zoeken hebben in het parlement. Hij zou het ambt misbruiken.
Dat vind ik nogal verregaande conclusies. Heymans leeft wel heel sterk mee met de VVD.
Recht op afscheiding is groot goed
Je kan van Houwers’ terugkeer vinden wat je wil. Je kan zeker discussiëren of het moreel aanvaardbaar is dat hij na een eerder vertrek zijn Kamerzetel weer inneemt buiten de fractie waarbinnen hij verkozen is. Maar hem geen recht toekennen op die zetel?
OPINIE - De uitspraak van Kamervoorzitter van Miltenburg eerder deze week is niet het zoveelste foutje van haar, maar is representatief voor hoe de Tweede Kamer staat tegenover haar eigen stemmingen.
Maximaal iedere vier jaar kiezen we een nieuwe Tweede Kamer. Dat is het moment om eens te kijken wat onze favoriete partijen nou voor ons gedaan hebben. En de beste manier om dat te doen, is om te kijken hoe ze hebben gestemd.
Alleen is dat niet goed mogelijk. Hoewel stemmingen wel altijd worden gerapporteerd, is het zo goed als onmogelijk sommige zaken uit te vinden. U kunt niet van één partij zien hoe ze hebben gestemd. U moet daartoe alle stemmingen aflopen.
U kunt niet achterhalen wat een partij op een bepaald onder heeft gestemd, anders dan door handmatig weer door alle stemmingen te lopen. U kunt niet achterhalen of het Tweede Kamerlid dat uw voorkeursstem had gekregen aanwezig was bij de stemmingen die u belangrijk vond, tenzij er per ongeluk een hoofdelijke stemming was.
Kortom, u weet helemaal niet of de VVD voor ondernemers stemt en GroenLinks tegen de aanleg van weer een snelweg. Alleen met heel veel moeite zou u het kunnen ontdekken.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
DATA - Van Miltenburg laat zich als voorzitter van de Tweede Kamer vaker vervangen dan haar 5 voorgangers.
DATA - Het is mogelijk dat een wetsvoorstel in de Tweede Kamer nooit de eindstreep haalt. Dat wil zeggen, dat er geen stemming plaatsvindt en dat het wetsvoorstel niet ingetrokken wordt door de indiener. Zou die stemming er wel zijn geweest, dan is een wetsvoorstel afgerond en kan die naar het archief.
Maar er zijn nog ruim honderd oude wetsvoorstellen die niet in stemming zijn gebracht. En volgens de regels van de Tweede Kamer blijft het dan “in behandeling” staan.
Het oudst bekende wetsvoorstel dat nog “aanhangig” is, stamt uit 1992. Die wilde Rutte laten intrekken, maar door de regeltjes mag dat niet.
Een bijzondere is die over goedkeuring van het verdrag van Fanborough over defensiesamenwerking uit 1998. Wat zou de reden zijn dat deze nooit in stemming is gebracht?
Hier een overzicht van de openstaande wetsvoorstellen. Uiteraard zit de bulk in de laatste twee jaar. Sommige wetten kosten nou eenmaal wat tijd voor ze afgehandeld zijn.
Opvallend is te zien dat initiatiefwetsvoorstellen (ingediend door Tweede Kamerleden zelf) kennelijk meer kans maken om te blijven liggen.
NB: Vanavond komt een wetsvoorstel, oorspronkelijk in 2004 ingediend door Femke Halsema, voor de tweede ronde in behandeling bij de tweede kamer. Het betreft een grondwetswijziging, dus moet die na een verkiezingen opnieuw door beide kamers heen. Initiatiefwetsvoorstel voor de tweede ronde stamt uit 2010.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Waar het artikel niets over zegt is het waarom.
Kamerlid René Leegte (VVD) stapt op vanwege niet vermelden betaalde nevenfuncties. Eerder ging hij al de mist in door denigrerend over de Groningers te spreken in de trein.
Het zou gaan om een adviseursrol bij Plantlab Foundation.
DATA - Update 17 april 2015: Correctie na contact met PDC, 1986 blijft steken op 15 (was eerder hier ook zestien). Artikel aangepast.
Nu dhr Houwers, voorheen VVD, zijn zetel opeist en onafhankelijk doorgaat, zijn er zestien fracties in de Tweede Kamer. Net zoveel als in 1976.
Hier het verloop met steeds het maximale aantal fracties in een kalenderjaar sinds 1956 (in dat jaar gingen we van 100 naar 150 zetels).
NIEUWS - Tijdens het debat in de Tweede Kamer over het door de rechter toetsen van wetten aan de Grondwet (het voorstel Halsema) gaat het niet halen. Er is een tweederde meerderheid voor nodig en die is om zeep geholpen door een draai van de VVD.
De VVD was bij eerste lezing (de eerdere debatten over het voorstel) voorstander van toetsing door de rechter. Nu geeft de VVD te kennen dat de Tweede Kamer zelf de toetsing kan doen en stelt voor de mogelijkheid voor een constitutionele commissie te onderzoeken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.