Griekenland uit de crisis

Met het einde van de Griekse financiëel-economische crisis in zicht ontstaan nieuwe politieke initiatieven. Rond de oude sociaal-democratische partij van Griekenland, PASOK, is eind vorig jaar een nieuwe coalitie gevormd met de naam “Kinima Allagis” (Beweging voor verandering). Twee weken geleden was het oprichtingscongres. Voorlopige leider is Fofi Gennata. Zij verklaarde dat de nieuwe partij een eigen, autonome koers gaat varen ten opzichte van regeringspartij Syriza en de rechtse Nieuwe Democratie. Toch ging ze deze week nog wel bij premier Tsipras en oppositieleider Mitsotakis langs om steun te verwerven voor haar voorstellen voor constitutionele hervormingen. In opiniepeilingen in december 2017 kwam de nieuwe partij als derde uit de bus met 18% van de stemmen na Nieuwe Democratie (33%) en Syriza (24,5%). Maandag j.l lanceerde oud-minister van Financiën Yanis Varoufakis de nieuwe partij Mera25. Hij strijdt voor onder meer kwijtschelding van Griekse schulden, een stop op privatiseringen en verlaging van de belastingen. Maar Varoufakis gaat veel verder. Mera25 is de Griekse tak van de transnationale beweging DiEM25. Het partijprogramma van Mera25 staat model voor de inzet waarmee Varoufakis c.s. volgend jaar bij de Europese verkiezingen voet aan de grond hopen te krijgen. Internationaal bekende linkse figuren als Noam Chomsky, Naomi Klein, Brian Eno en Slavoj Žižek steunen het initiatief. Ook de voormalige Franse socialist en presidentskanidaat Benoît Hamon heeft zich aangesloten met zijn beweging Generation.s. Hoe het transnationale initiatief moet gaan werken is nog niet geheel duidelijk. Europese verkiezingen worden nationaal georganiseerd met nationale lijsten. Daartegenover zette DiEM25 op 10 maart in Napels een transnationale lijst met een gemeenschappelijk programma. Dat bestaat uit een European Green New Deal (ook al eens door de Europese Groenen gelanceerd) om de schuldencrisis, de armoede en de ongelijkheid te lijf te gaan. En een plan voor een nieuwe Europese Constitutie die met medewerking van alle Europese burgers zou moeten worden opgesteld.

Foto: J. Griffin Stewart (cc)

Dijsselbloem en de Neoliberale kerk

COLUMN - De brief van Dijsselbloem roept vooral vragen op. De vraag is sowieso of de positie van Dijsselbloem als priester van de Neoliberale kerk nog houdbaar is.

De ledenbrief die Dijsselbloem naar de PvdA-leden stuurde is hoogst opmerkelijk. In die brief doet hij het voorkomen als zou de regering Tsipras tijdens de onderhandelingen vooral problemen hebben met het snijden in de defensie-uitgaven en het opleggen van belastingen aan rijke reders.

Gedraaid?
Nu is dat vreemd, omdat Syriza juist met belastingverhoging voor rijke Grieken en fors snijden in Defensie de verkiezingen in was gegaan: het stond letterlijk in haar 40 puntenprogramma (zie nummer 8 en 10).

Is Syriza gedraaid, en zo ja waarom? Het enige wat ik kan verzinnen is dat dit standpunt gewijzigd is vanwege de rechts-nationalistische coalitiepartner van Syriza, of dat de regering omgekocht zou zij door de rijke reders. Het zou kunnen, maar het blijft onwaarschijnlijk, ook omdat deze draai haaks staat op de gehekelde linkse ideologie waar Syriza zo aan hangt.

Los daarvan noemt Dijsselbloem in zijn brief niet dat de regering Tsipras zich zou verzetten tegen de BTW verhoging en het hakken in de pensioenen, terwijl dat nu juist is waar het volgens andere lezingen vooral om te doen zou zijn. Sterker nog, hij doet het voorkomen alsof juist de EU de partij is die dit zou willen voorkomen. Ook raar, want ook dit staat haaks op wat Tsipras zelf verkondigt.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.