Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Voorkomen is beter dan genezen
Sargasso biedt ruimte voor gastbijdragen. Hieronder plaatsen wij een gastbijdrage van Frank Sleutels, werkzaam aan het Erasmus Medisch Centrum te Rotterdam. Frank vatte zijn toekomstvisie op embryoselectie in een kort filmpje.
In de toekomst zal ieders persoonlijke DNA profiel bekend zijn. Dan zal selectie geen drempel meer vormen om voor uw toekomstige kind een levensweg uit te stippelen met een lang en gelukkig leven?
Embryoselecte na preïmplantatie genetische diagnostiek (PGD) is eindelijk toegestaan! Daarmee is de weg vrij voor een toekomst zonder dragers van erfelijke borstkanker. Het wegselecteren van negatieve eigenschappen, zoals een defect borstkanker BRCA1 gen, is de eerste stap die voortvloeit uit de genetische profilering. Die genetische profilering dwz de ontrafeling van ieders gehele DNA zal het hoogtepunt van de genetische revolutie vormen. Door snelle vooruitgang in de DNA-ontrafelings-technieken gaan we dit hoogtepunt binnenkort bereiken (denk aan het nieuws dat van de eerste vrouw afgelopen week in Leiden een volledig DNA profiel gemaakt is).
Wat wordt de impact als iedereen straks zijn/haar eigen DNA profiel kent. Daaruit kunnen we ziekten voorspellen en dus een risicoprofiel opmaken. Wat als we een DNA profiel van onze nog ongeboren kinderen maken en aan de hand daarvan een embryoselectie toepassen?
De wereld in de ontkenningsfase
Wie wel eens naar de wand kijkt ziet de tekenen. De zeeën die niet alleen in Greenpeace reclames maar ook in het echt een beetje leeg en beschadigd beginnen te raken. Het jaartal waarin de voedselopbrengst ver achter blijft bij de vraag, dat elke voorspelling dichterbij blijkt te komen. De CO2-uitstoot die elke voorspelling harder blijkt te groeien dan de vorige. De ijskappen die elke rapportage verder gesmolten blijken te zijn dan voorzien was. De zeespiegelstijging die in elke evaluatie hoger uitvalt op een kortere termijn. De maakbaarheid van ons nakomelingschap die in elke wetenschappelijke publicatie verder reikt dan God voor mogelijk had gehouden. De hormoonachtige stoffen die telkens in grotere verscheidenheid en omvang ons leefmilieu doordringen. En ga zo maar door.
De wereld reageert zoals je mag verwachten van iemand die met een nog niet direct acuut probleem wordt geconfronteerd. De viskwekerijen op zee zitten toch elk jaar voller met vis. Volgens de FAO komt er elk jaar genoeg landbouwgrond bij, zo veel zelfs dat er te weinig aarde is om alles te realiseren. De belofte van nieuwe technologie die elk jaar harder dreigt te worden ingelost. De verhalen over een nieuwe ijstijd die we nipt hebben weten af te wentelen. De verwijzingen naar de eeuwige strijd tegen het water die overigens altijd gevoerd werd bij gelijkblijvende niveaus van de waterspiegel. Genetische manipulatie als een zegen in de strijd tegen erfelijke ziekten. De stelling dat nauwelijks meetbare hoeveelheden van stoffen geen kwaad kunnen onder verwijzing naar de nutteloosheid van homeopathie. Elk tegen blijkt zijn voor te hebben.
Ik ga hier maar geen cijfers presenteren. Er zijn immers altijd tegencijfers. Maar ik kan wel vertellen over het beklemmende gevoel dat we net een gouden eeuw hebben afgesloten. Een eeuw waarin individualisering en democratisering zich dankzij een ogenschijnlijk onuitputtelijke bron van grondstoffen vrijelijk konden ontwikkelen. De vrijheid van het individu bereikte in onze westerse wereld rond 2000 een hoogtepunt. De opkomst van het moslimterrorisme bood echter de naar de achtergrond gedrongen, heersende elite een gouden kans om de touwtjes weer strakker te trekken. Dat was echter nog maar het begin. Een schaarste aan grondstoffen en voedsel zal een strakkere regie van de samenleving noodzakelijk maken. Bedreiging van ons leefmilieu ten gevolge van een klimaatverandering zal de individuele vrijheid nog verder inperken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Kan de aarde de middenklasse aan? (Poll)
In de komende twaalf jaar komen er 1 miljard mensen op aarde bij. Maar wat wellicht nog schokkender is is de verwachting dat wereldwijd de middenklasse met 1,8 miljard mensen zal groeien. In 2020 zal een meerderheid van de wereldbevolking (52%) tot de middenklasse behoren. Goed nieuws voor Albert Heijn, Woonmall Alexandrium en de Intratuin. Maar er zijn ook signalen dat deze nieuwe middenklasse niet vanzelfsprekend dezelfde levensstandaard zal bereiken als de huidige middenklasse. Dit roept direct vragen op over de definitie van het begrip middenklasse?
In een artikel in Foreign Policy zet Moisés Naím (oud-minister van Handel in Venezuela, tegenwoordig publicist) uiteen hoe die 1,8 miljard nieuwe ‘middenklassers’, waarvan het grootste deel (600 miljoen) in China zal wonen, aanspraak zal maken op de grondstoffen. Want de middenklasse wil naast biefstuk op brood óók koelkasten, auto’s en vakantiereizen. Een deel van de cijfers over stijgende voedselprijzen zijn deze week al eerder genoemd in het postje Voedselcrisis in wording. Maar enkele illustratieve waarnemingen in het FP artikel kunnen hieraan worden toegevoegd: als het feit dat de Food Price Index van de Economist nu op haar hoogste punt is sinds de meting in 1845 begon. De constatering dat in 2006 China evenveel vermogen aan electriciteitscentrales bijbouwde als in heel Frankrijk aanwezig is en dat de laatste jaren 1/3 van de stijging in mondiale olieconsumptie voor rekening van China kwam.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.