Gevaarlijke landpolitiek in Zuid Afrika

Zuid Afrika is sinds de omwenteling begin jaren negentig hard bezig om de armoede onder de zwarte meerderheid te bestrijden. Van bovenaf wordt bijvoorbeeld afgedwongen dat bij het aannemen van personeel er minimaal een bepaald percentage uit niet-blanken moet bestaan. Niet alle ondernemers zijn hier gelukkig mee, maar het zet wel wat in gang. Een ander speerpunt van het anti-armoede beleid zou de landhervorming zijn. De blanke boeren hebben het grootste deel van de landbouwgronden in handen. Deze zouden stapsgewijs herverdeeld moeten worden. De bedoeling in 2000 was om in 2014 dertig procent van het land opnieuw te hebben toegewezen. Tot nu toe is slechts 4 procent herverdeeld. Mbeki was op dit punt voorzichtig geworden. Van het herverdeelde land bleek maar 30 procent productief te zijn. Maar incoming man Zuma wil hier toch weer vaart mee maken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Splitsing van het ANC? Ja, graag!

Jacob Zuma (Foto: Flickr/Albert Bredenhann)

Jacob Zuma lijkt de definitief de strijd om het leiderschap van het ANC gewonnen te hebben. President Thabo Mbeki trad af, zes maanden voor het verstrijken van zijn ambtstermijn. Een afsplitsing van de Mbeki-getrouwen in het ANC dreigt nu. Dat zou een zegen zijn voor de Zuid-Afrikaanse democratie.

Ten eerste is Jacob Zuma een politicus van twijfelachtig allooi. Hij heeft al voor de rechter gestaan op beschuldiging van zowel verkrachting als corruptie. Hij is in beide gevallen vrijgesproken, maar een ideale kandidaat voor het presidentschap is hij zeker niet.

Dat iemand als Zuma zo ver kan komen, wijst erop dat de democratie in Zuid-Afrika niet optimaal functioneert. Het ANC is al sinds de opheffing van de apartheid aan de macht en heeft nog steeds een tweederde meerderheid in het parlement. Dan is het niet zo gek dat de werkelijke beslissingen over wie de macht heeft verschuiven van de algemene verkiezingen naar duister gekonkel binnen het partijapparaat. Soortgelijke ongezonde situaties kennen we ook uit Wallonië en Japan.

Als de Mbeki-tak zich wil afsplitsen, dan moeten ze het alleen wel snel doen, want de verkiezingen zijn al over zes maanden. Gezien de hoeveelheid ervaring en het netwerk waarover ze beschikken zou dat net genoeg moeten zijn om een alternatief voor het ANC op te zetten.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Quote du Jour – Civil War?


“… recipe for civil war” (The Herald Online)

Thabo Mbeki treedt onder druk af als leider van het ANC en ook als president van Zuid Afrika. Daarmee begint de wisseling van de wacht. De oude garde van Mandela moet plaats maken voor de hardere lijn van de nieuwe lichting. En dat betekent veel onzekerheid in het nog fragiele nieuwe Zuid Afrika.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.