Groeiende inkomensverschillen zijn nu al een tijdje 'hot topic'. Economen proberen deze ontwikkeling zo goed mogelijk te verklaren. Maar misschien moeten we de economische theorie even laten zitten en kijken naar een heel ander soort concept, namelijk: macht. Het is al weer een tijdje stil rond Tanja Nijmeijer. Het nieuwtje is eraf, de foto's (inclusief iconische Che-achtergrond) zijn gemaakt en de onderhandelingen tussen Colombiaanse regering en FARC kunnen ons al weken niet meer boeien. Toch moest ik naar aanleiding van een research paper van twee Spaanse economen weer even aan haar denken. Iets verderop daarover meer. Bovengenoemde paper, getiteld Human Capital and Income Inequality: Some Facts and Some Puzzles (pdf), concludeert dat hoewel de ongelijkheid in human capital, dat wil zeggen: scholing, kennis en intellectuele vaardigheden, wereldwijd fors is afgenomen, deze afname nergens heeft geleid tot een significante afname van de inkomensongelijkheid. Deze conclusie is in tegenspraak tot de klassiek economische aanname dat – algemeen gesproken – inkomen afhankelijk is van arbeidsproductiviteit, en arbeidsproductiviteit van opleidingsniveau.
Peter Breedveld fileert Boudewijn Pothoven, Liduine Zumpolle, en Nederlandse veertigers die vanachter hun computerschermpje Tanja Nijmeijer veroordelen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
BRIEF - Tanja Nijmeijer is een verdwaalde getikte hippie, waar we zo min mogelijk aandacht aan zouden moeten besteden.
Beste Tanja,
Je houdt de gemoederen hier in Nederland nogal bezig. Terwijl jij in de Colombiaanse jungle een beetje drugs zit te gebruiken en boeren af te persen, gaat er hier geen dag voorbij of we hebben het over je. Tamelijk vermoeiend, kan ik je verzekeren. Dat daarbij je naam negen van de tien keer nog wordt uitgesproken als Niemeijer, doet niet veel goeds.
Zaterdag hoorde ik een nieuwsbericht over je, waarin werd vermeld dat je je familie telefonisch had gesproken. Ja, dat haalt hier dus alle journaals. Je oom deed verslag van het gesprek en vertelde dat jij je verbaast over alle media aandacht die je in Nederland krijgt. Nou Tanja, daarover zijn we het dus eens.
Helaas voor ons beiden is de rest van Nederland mateloos gefascineerd door je. Dat je wel naar Oslo gaat. Dat je niet gaat. Dat je misschien gaat. Dat je op Cuba zit. Dat je na Cuba alsnog naar Oslo gaat. Of toch niet. Het haalt hier alle voorpagina’s. Op de momenten dat je met brandbommen loopt te gooien, lezen we daar gek genoeg niets over. Het nationale Nijmeijer-zwak is zo groot dat sommigen zelfs denken dat je mooi bent.
Regeringspartij CDA is het, bij monde van Kathleen Ferrier, beu dat de daden van ‘terroriste’ Tanja Nijmijer geromantiseerd worden en vraagt Minister van Buitenlandse Zaken Rosenthal daarom te onderzoeken of Nijmeijer het Nederlandse staatsburgerschap ontnomen kan worden.
Nu is het, om te beginnen, op zijn minst nogal twijfelachtig dat een regeringspartij iemand het staatsburgerschap wenst te ontnemen op basis van obscure videofragmenten, zonder enige vorm van proces. Dit riekt naar ‘trial by media’ en hoewel het enigszins in lijn met uitspraken van de PVV is, getuigt het van weinig respect voor de rechtsstaat.
Daarnaast lijkt het me een onwenselijke inmenging in wat primair een binnenlandse Colombiaanse aangelegenheid is. Dat Ferrier zich ergert aan het feit dat Nijmeijer nog niet is opgepakt, staat de facto gelijk aan beweren dat de Colombiaanse overheid faalt in zijn aanpak van de FARC. Dat is nogal wat voor een Nederlands Tweede Kamerlid. Zou mevrouw Ferrier het dossier zorgvuldig bestudeerd hebben? Als dat het geval is en als ze inderdaad de Colombiaanse overheid terecht wil wijzen, dan moet ze ook daad bij woord voegen en Minister Rosenthal ondubbelzinnig verzoeken deze boodschap aan de ambassadeur over te brengen.
Maar laten we elkaar niet voor de gek houden. De oproep van het CDA heeft niets te maken met buitenlandpolitiek, maar is slechts bedoeld voor het Nederlandse publiek (lees: Henk en Ingrid). Het is dan ook zinloze symboolpolitiek om Nijmeijer het Nederlanderschap te ontnemen omdat zij, hoegenaamd, criminele en/of terroristische daden heeft begaan. Moeten we, met deze gebeurtenis als eventueel precedent, dan meteen ook alle veroordeelden in buitenlandse gevangenissen het staatsburgerschap ontnemen en ze aan hun lot overlaten?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Gotspe du Jour! Trouw interviewt Tanja Nijmeijer en die stelt: door Farc ontvoerde mensen ontdoken revolutionaire belasting
Documentairemaker Leo de Boer reisde af naar Colombia om Tanja Nijmeijer te vinden, La holandesa die sinds haar dagboeken in 2007 in de jungle werden gevonden één van de bekendste strijders van de FARC is. De Boer ging op pad met Tanja’s moeder en zus en een Colombiadeskundige en werd met een helikopter diep in de jungle gedropt. Tanja vond hij niet, maar hij was maar een paar kilometer bij haar vandaan, schijnt het.
In december 2009 bezocht ik een Amerikaanse vriend, Ben, die werkt als leraar engels in Colombia. Onverwacht kwam ik bij Tanja. Vlakbij haar.
Met Ben deelde ik in 2007 een flat in Buenos Aires, waar we beiden als docent werkten. Na een jaar vertrok hij de liefde achterna naar Brazilië en ik vond werk in Medellin, Colombia. Net toen Ben klaar was met zijn relatie, was ik klaar met Colombia: arm aan cultuur, materialistisch en van plastic. Superbowl en siliconenborsten. Ook de schietpartijen ‘s nachts, waarbij mitrailleurs ratelden tot in de rijke wijk El Poblado aan toe hielpen niet.
Ik keerde terug naar Buenos Aires, Ben vond werk in Pereira. Na een jaar overwon ik mijn weerstand en zocht hem op.
Pereira is een kleine stad in het koffiegebied van Colombia en kenmerkt zich door een gebrek aan toeristische attracties. Colombiagangers verblijven er doorgaans slechts op doorreis en dan nog in geringe getale. Uit de cielo roto, de kapotte lucht, valt elke dag wel een buitje, maar met een constante temperatuur van een graad of 25 klaagt niemand.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Knuffel-terroriste Tanja Nijmeijer komt aan in Havana. Een vrolijke spring-in-het-veld met een guitig bekkie onder een stoere baret. Welke man valt er nu niet voor deze foute vrouw?
NIEUWS - De Nederlandse is op het laatste moment toegevoegd aan de delegatie van de FARC vanwege haar talenkennis. Overigens hebben de vredesbesprekingen tussen de FARC en de Colombiaanse regering vertraging opgelopen door het slechte weer in Colombia.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.