Hoe Rusland liegt en bedriegt in het Syrië-conflict
, door
Een mooie uiteenzetting van de manieren waarop Rusland satelliet-gegevens misbruikt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Mike Herbst (cc)
Meeste Europeanen verwelkomen vluchtelingen uit Syrië
, door
ELDERS - Volgens een onderzoek van het International Rescue Committee, een internationale vluchtelingenorganisatie, staat een grote meerderheid van de Europeanen sympathiek tegenover de opvang van vluchtelingen uit Syrië.
Onderzoek in twaalf Europese landen laat zien dat 76% van de 12.000 ondervraagden sympathie heeft voor de opvang van vluchtelingen uit Syrië in hun land. Zorgen zijn er wel: voor de veiligheid ongeveer in gelijke mate als voor de gevolgen voor het staatsbudget en voor de sociale voorzieningen.
IRC-voorzitter David Miliband: “These findings show that Europeans have not lost their hearts. Refugees are fleeing danger in record numbers and public sympathy for them in Europe is striking”. Hij voegde er aan toe dat deze resultaten bij alle giftige anti-vluchtelingen retoriek een duidelijke oproep is aan regeringen om de vluchtelingencrisis met compassie en verstand aan te pakken. Veiligheid en welvaart moeten en kunnen samengaan met een eerlijke behandeling van vluchtelingen.
Bij de resultaten per land valt op dat Duitsland met 84% meer dan gemiddeld scoort. Ierland telt nog iets meer mensen die sympathiek staan ten opzichte van Syrische vluchtelingen. Slowakije scoort van de onderzochte landen het laagst. Nederland is in dit onderzoek niet meegenomen. Het IRC vindt dat Europese landen nog veel meer moeten doen. Uit een overzicht van aantallen vluchtelingen die op uitnodiging geherhuisvest zijn in Europese landen blijkt dat alleen Zweden en Finland een beetje in de buurt komen van de aantallen waarvoor opvang is aangevraagd. De VN-organisatie voor vluchtelingen UNHCR telde vorig jaar meer dan 65 miljoen ontheemden, waarvan ruim 21 miljoen het eigen land zijn ontvlucht. In Europa wordt slechts 6% van de mensen die van huis verdreven zijn opgevangen.
Foto:
Verloren Oudheid
Verloren Oudheid
, door
COLUMN - Augustus 2016. Een coalitie bestaande uit Iraakse regeringstroepen en de Koerdische Peshmerga omsingelt de stad Mosoel, de laatste Iraakse metropool die nog in handen is van IS. De alliantie maakt zich op om de stad te heroveren. Op elk moment kunnen zij in actie komen en het nu al ruim twee jaar durende schrikbewind ten einde brengen komen. Weldra zal IS niet meer zijn dan een voetnoot in de geschiedenisboeken.
Het schrikbewind van IS
De schade die IS teweeg heeft gebracht is enorm. Tienduizenden mensen zijn door het oorlogsgeweld en door executies omgekomen, de verhoudingen tussen soennieten en sjiieten zijn nog verder verslechterd en de wreedheden van IS zullen de komende decennia als nationaal trauma blijven voortleven onder de Irakese bevolking. De vernietiging van waardevol cultureel erfgoed, waaronder vele Assyrische opgravingen en Romeinse woestijnsteden in Syrië, lijkt in dit grote plaatje slechts een bijzaak.
Wat gaat er verloren?
Toch heeft deze bijzaak veel mensen in het westen erg geschokt. Wij westerlingen vinden namelijk dat je respect moet hebben voor kunstschatten en historisch erfgoed, al weten we niet precies waarom. We voelen ons machteloos wanneer standbeelden van Assyrische vorsten met hamers kapot worden geslagen, al weten we niet precies wie de Assyriërs waren. Dat er in het Midden-Oosten veel oudheden zijn weten de meeste mensen wel, maar op school en ook in de media hoor je er weinig over. Dat er iets verloren gaat is wel duidelijk, maar wat gaat precies verloren?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wapenstilstand in Syrië?
, door
De VS en Rusland hebben afspraken gemaakt over een gedeeltelijke wapenstilstand in Syrië in combinatie met een gezamenlijk (lucht)offensief tegen onder meer IS en Jabhat Fateh al-Sham (voorheen: Jabhat al-Nusra):
The plan will begin with a “cessation of hostilities” from sunset on Monday. Syrian forces will end combat missions in specified opposition-held areas.
Russia and the US will then establish a joint centre to combat jihadist groups, including so-called Islamic State (IS). […]
The accord also provides for humanitarian access.
“The cessation of hostilities requires access to all besieged and hard-to-reach areas, including Aleppo,” Mr Kerry said.
Foto:
Still uit: Turkey suddenly invades Syria (Pravda Report) copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Turkije wil de Syrische Koerden tegenhouden, maar niet met hen vechten
, door
Turkije is er alles aan gelegen een onafhankelijke Koerdische staat in Noord-Syrië te voorkomen, meent Evert te Winkel. Hoe verandert de Turkse militaire bemoeienis de dynamiek van het conflict?
Een nieuwe partij mengt zich actief in de oorlog in Syrië: Turkije. Natuurlijk werden er eerder al grote hoeveelheden Turkse wapens bij rebellengroepen en jihadisten (inclusief IS) gevonden en viel Turkije op door haar lakse houding in het tegenhouden van wapens en jihadisten, maar het openlijke offensief van Turkse tanks die samen met rebellen trachten grensstad Jarabloes te veroveren (bronnen melden inmiddels dat dit gelukt zou zijn) is volstrekt nieuw.
Het lijkt me dat de grensoverschrijding van Turkije een tweeledig doel heeft:
Dat heeft Erdogan ook ongeveer in die woorden gezegd.
De tweede reden lijkt me het voornaamste doel. De timing is wat dat betreft ook belangrijk: begin juni schreef ik dat de verovering van Manbij een onafhankelijke Koerdische staat in het noorden van Syrië zeer nabij zou brengen – de grootste angst voor onder andere Turkije en Iran, die vrezen dat dit de grote Koerdische minderheden in hun land weleens op ideeën zou kunnen brengen.
Syrische Nusra Front maakt zich los van al Qaeda en gaat verder onder nieuwe naam
, door
NIEUWS - De Syrische tak van al Qaeda, het Nusra Front (Jabhat al Nusra) heeft zich afgescheiden van de moederorganisatie en een nieuwe naam aangenomen. Het Font heet nu Jabhat Fath al Sham (Front voor de Bevrijding van al Sham/Syrië).
Kort tevoren had Ayman al Zawahiri, de leider van al Qaeda sinds de dood van Bin Laden, zijn fiat gegeven aan de afscheiding. De verandering lijkt bedoeld om al Nusra, dat in 2012 voor het eerst van zich deed spreken met zware autobom en zelfmoord aanslagen in Syrië, acceptabeler te maken voor de rest van de Syrische oppositiegroepen en partijen die hen steun verlenen, waaronder onder meer de VS.
De verandering werd bekendgemaakt via een video-opname waarin Mohammed al Jolani, de leider van al Nusra zich vertoonde temidden van andere leiders van de groep en met een nieuwe, witte vlag in plaats van de oude zwarte van al Nusra. Het was de allereerste keer dat al Jolani zijn gezicht toonde aan de rest van de wereld. De verandering, zo legde hij uit, was bedoeld om het excuus weg te nemen dat “de internationale gemeenschap, geleid door Amerika en Rusland, gebruikt om moslims in de Levant te bombarderen en te verjagen, namelijk dat zij het Nusra Front aanvallen dat is verbonden met al Qaeda”.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Syrische burgeroorlog zal alleen maar erger worden
, door
Dat is de conclusie van een niet heel recent, maar nog steeds erg lezenswaardig stuk in The New York Times. Een paar voorproefjes:
Academic research on civil wars, taken together, reveals why. The average such conflict now lasts about a decade, twice as long as Syria’s so far. But there are a handful of factors that can make them longer, more violent and harder to stop. Virtually all are present in Syria. […]
Het redelijke midden is geen antwoord op terrorisme
, door
De zogenaamde tegenstelling tussen ‘veiligheid’ en ‘humanisme’ bestaat niet. Integendeel: humanisme bevordert veiligheid. Het wordt, lijkt mij, tijd om daar nu eindelijk eens echt werk van te maken.
Van de vele reacties die er natuurlijk weer kwamen op de aanslag in Nice viel me er één in het bijzonder op. Het betrof het stuk van de overigens door mij zeer gewaardeerde Jona Lendering, dat onder meer hier op Sargasso gepubliceerd werd.
In dit pleidooi van Lendering zullen vele mensen zich herkend hebben. Lendering stelt zich namelijk op als lid van ‘het redelijke midden’, dat zich gevangen ziet tussen twee extremen. Aan de ene kant staan de rechtse haviken die bij iedere aanslag roepen om nog hardere repressiemaatregelen. Aan de andere kant de linkse knuffelaars, die bij iedere ramp met vluchtelingen oproepen tot het opnemen van nog meer vluchtelingen. Dit is volgens Lendering een tegenstelling die inherent is aan twee verlangens die met elkaar in conflict zin: het verlangen naar veiligheid, en het verlangen naar humaniteit.
Het is een verleidelijke gedachte, maar volgens mij berust ze wel op een denkfout.
Wat Lendering hier schetst is mijns inziens een schijntegenstelling, gebaseerd op twee impliciete en helaas foutieve aannames.
Quote du Jour | Bondgenoten VS wakkerden sektarische oorlog Syrië aan
, door
Hoe kunnen prominente functionarissen in de regering Obama niet hebben beseft dat een oorlog om Assad uit het zadel te wippen onvermijdelijk zou leiden tot een gigantisch sektarisch bloedbad?
In augustus 2012 waarschuwde een rapport van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst dat de “gebeurtenissen een duidelijk sektarische richting aan het nemen zijn,” en dat “de Salafist[en], de Moslimbroederschap en AQA [Al Qaeda in Irak] de voornaamste krachten zijn die de opstand aanjagen.” Wat meer is, de regering Obama wist toen al dat de externe soennitische sponsors achter de oorlog tegen Assad hun geld en wapens doorsluisden naar de meest sektarische groeperingen ter plaatse.
De regering deed echter niets om haar bondgenoten te pressen hiermee op te houden. Sterker nog, het weefde haar eigen Syriëbeleid rond de extern opgestookte oorlog met voornamelijk sektarische krachten. En niemand in het elitebolwerk van de Amerikaanse politiek en media stelde dit ter discussie.
Er was een opmerkelijke hoeveelheid ontkenning en zelfmisleiding aan de kant van de regering Obama voor nodig dat het op de een of andere manier bezig was het Syrische volk te redden van het bloedvergieten waar het juist bezig was precies het tegenovergestelde te bewerkstelligen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.