Rector Islamitische Universiteit van Rotterdam vliegt weer eens uit de bocht

Nadat de rector, Ahmet Akgündüz, twee jaar geleden al eens voor steniging had gepleit, moest nu - in het kader van de recente Turkse verkiezingen - de linkse, pro-Koerdische partij HDP het ontgelden: Mijn moslimbroeders die willen stemmen op HDP! Uw stem is bestemd voor homo’s, voor Armeniërs, terroristen, vijanden van de Islam en anti-Turkse media uit Europa en Amerika. Allah, bescherm ons land tegen instabiliteit en waardeloosheid. Suna Floret schreef daar - terecht - over: Ik ben veel liever een Armeense homo dan een rector – op een universiteit nota bene – die haat zaait. En vervolgens de Koran pakt en zijn studenten vertelt dat het allemaal om vrede en saamhorigheid gaat. Floret schreef ook: De Turkse Nederlanders, de Turkse Rotterdammers, hebben massaal op de pro-islamitische partij van Erdoğan (AKP) gestemd. Turken die hier zijn geboren en getogen, waarvan ik dacht dat ze enigszins wereldwijs zijn, hebben gekozen voor de religie in plaats van voor vrijheid. [...] Al die Turken die hier leven maar alsnog voor een corrupte vorm van religie kiezen, voor een dictatuur, voor een paleis met meer dan duizend kamers, voor hoofddoekjes en lange baarden; ik snap eerlijk waar niet waarom jullie hier nog wonen. Wat kun je hier nog betekenen voor de maatschappij, wat kan de maatschappij nog voor jou betekenen? Hoewel ze hier wat kort door de bocht gaat, lijkt ze toch een punt te hebben: als je zo dol bent op Erdogans autoritarisme en islamisme, waarom zou je dan nog in Nederland willen blijven? Heb je dan überhaupt nog wel iets met de Nederlandse samenleving? Het doet me een beetje denken aan mijn tijd in de VS. Daar had je mede-expats die vonden dat waar zij vandaan kwamen zo'n beetje alles veel en veel beter was. En die vrijwel uitsluitend omgingen met (voormalige) landgenoten of andere ontheemden. 'Maar waarom ben je dan hier?' vroeg ik me dan altijd af. Misschien is het best mogelijk pro-Erdogan te zijn en tegelijkertijd de positieve kanten van de Nederlandse samenleving te zien (mijn stemgedrag zou bij veel Amerikanen ook bepaald niet in goede aarde zijn gevallen). Maar hoe dat in de praktijk dan zou moeten werken, kan ik me - voor wat dat waard is - ook niet echt voorstellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.