Naar een nieuwe samenleving

Waarin de architect Aad Breed uitlegt dat economische groei niet in ons belang is en een pleidooi houdt om alle werklozen aan een bijzonder project te laten werken. Op 12 september gaan we naar de stembus. Democratisch kunnen we dan uitsluitend kiezen voor economische groei. Dat is raar. We beseffen nauwelijks dat economische groei de werkloosheid en armoede op de wereld zal vergroten. Sterker nog, economische groei leidt naar de ondergang van de democratie, de sociale voorzieningen en het milieu. Een minimale eis om te bestaan is de individuele beschikking over kernproducten zoals een fatsoenlijke woning, voldoende voedsel, kleding. Daarnaast, maar niet echt nodig, is het aangenaam als de we tot op zekere hoogte kunnen beschikken over pretproducten.   

Door:

De Rooien komen!

, door

Premier Roemer ja. Het zou zomaar kunnen. Je ziet nu al mensen vol schrik reageren dat de communisten zouden zijn geland. Maar uiteindelijk heeft de SP met het socialisme nauwelijks wat uit te staan. 

Die paar kaasschaafvoorstellen van de SP om “de rijken” wat meer te laten betalen zijn boterzacht, en verder lijkt de SP de kracht van solidariteit uit het oog verloren te zijn. Waar zijn de echte socialisten als je ze nodig hebt?

Maar ze komen met hun tengels aan mijn salaris!

Valt erg mee. Ja, de SP wil de Balkenendenorm invoeren, maar dat is alleen voor alle functies in de publieke en semi-publieke sector. Dus voor topfuncties in ziekenhuizen, in het onderwijs en bij woningbouwverenigingen.

Draconisch links? Mwah. Het blijft gemeenschapsgeld nietwaar? De Balkenendenorm is twee ton per jaar. Lijkt me zeker niet kinderachtig betaald.

Maar al het talent gaat dan naar het buitenland!

Zou het? Wie echt hart heeft voor zijn werk, die gaat toch niet naar het buitenland als hij minder verdient dan twee ton per jaar? Wie dat wel doet gaat voor de buit en niet voor de baan en kunnen we missen als kiespijn. In ieder geval in de publieke sector toch?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Meritocratie

, door

De kiezer kiest niet meer volgens zijn geloof, laat staan uit naam van ‘solidariteit’. Hij kiest voor zichzelf, dat wil zeggen, voor de partij van gelijkgestemden, van zijn opleidingsniveau. (DePers)

Marcel Hulspas betoogt in de gratis krant De Pers (voor iedereen bereikbaar) dat er in Nederland een onoverbrugbare kloof loopt tussen hoger en lager opgeleiden. Deze kloof is de verklaring voor de opkomst van Geert Wilders, niet de globalisering of sociaal-economische thema’s zijn de oorzaak zo meent Hulspas. Wie hoger opgeleid is stemt D66 en GL, wie lager opgeleid is stemt VVD en PVV. Alles ertussen in: CDA, PvdA of op ideologische basis: SP, CU verschrompelt onherroepelijk. Gemengde huwelijken tussen hoger en lager opgeleiden komen praktisch niet voor en daarmee valt Nederland -zelfs genetisch- uiteen in twee verschillende klassen zo kunnen we concluderen uit het betoog van Hulspas.

SP wil niets aan Europa veranderen

, door

Wat wil de SP nu eigenlijk veranderen aan Europa? Uiteindelijk helaas maar heel weinig.

De SP heeft haar mond vol over dit neoliberale en ondemocratische Europa, en eist “een ander Europa”. Maar veel alternatieven biedt zij niet.

Economie

Stop het neoliberale Europa, zegt de SP: we willen een sociaal Europa! En dat klinkt goed. Het huidige Europa bestaat uit landen die elkaar zure leningen toeschuiven met het vriendelijke doch dringende verzoek “de economie kapot te bezuinigen”. Een mentaliteit die de financiële markten de stuipen op het lijf jaagt overigens.

Als er één partij is die recht van spreken heeft hierin dan is dat de SP, nietwaar? De partij waarschuwde immers in de jaren 90 al tegen een al te vrije markt. De partij pleit in haar verkiezingsprogramma dan ook voor een plan waarbij Noord-Europa de economie gaat stimuleren en de werkloosheid aan gaat pakken. Mooi gezegd, maar het rijmt niet met de veel krachtiger geuite wens voor minder afdrachten naar Brussel. En toen er daadwerkelijk een noodfonds werd voorgesteld stemde de SP dan ook tegen. Tot zover de solidariteit en het maken van een vuist tegen de macht van financiële markten. Want een noodfonds heet tegenwoordig aantasting van onze “soevereiniteit”.

Foto: Eric Heupel (cc)

Geen wietpas maar drugsverenigingen

, door

Deze gastbijdrage is van Reinder Rustema, docent nieuwe media aan de Universiteit van Amsterdam en bestuurslid van BendeBurgers.nl

De huidige regering wil een wietpas invoeren om problemen met coffeeshops te bestrijden. De oppositie roept helaas nog steeds, ook op Sargasso, dat de legalisatie van drugs de enige oplossing is, ondanks dat internationale verdragen dat onmogelijk maken. Beide oplossingen voldoen niet.

De wietpas-oplossing lost het probleem van de criminaliteit aan de achterdeur niet op. Mogelijk is er wat minder toerisme bij de coffeeshops, maar het ligt in de lijn der verwachting dat na het invoeren van de wietpas menig Nederlander via Facebook benaderd wordt met een vriendschapsverzoek en een vervolgvraag om een wietpas te nemen en wat drugs in te kopen. Voor studenten een handige manier om de studiefinanciering wat aan te vullen. Criminelen zullen van de schaarste in de markt vast ook dankbaar gebruik maken door meer buiten de coffeeshop om te gaan handelen. Iets duurder (meer winst voor de crimineel), maar geen wietpas nodig. Niets nieuws onder de zon, terug naar af.

Een vrije markt voor gelegaliseerde drugs is ook geen oplossing, want zodra handel mogelijk is zorgen arbeidsdeling, specialisatie en schaalvergroting voor efficiënte grootschalige productie en distributie. Ook als de productie door de staat wordt georganiseerd met ‘staatskwekerijen’, maar de distributie commercieel blijft via coffeeshops, voorkom je dit niet. De coffeeshops blijven op een markt opereren. Ondanks allerlei inperkingen zoals een reclameverbod blijven ze de aandacht van jongeren en toeristen trekken. De staatskwekerijen kunnen of willen de vraag dan nooit bijbenen en de prijs in de coffeeshops zal omhoog gaan, wat een stimulans zal zijn voor een zwarte markt.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Eric Heupel (cc)

10 redenen om toch blij te zijn met dit Kabinet

, door

Sargasso's week van het hardnekkig optimisme De klassieke optimist is iemand die de wereld als optimum zien – als beste van alle mogelijke werelden. De hedendaagse optimist is minder ambitieus, en meer een positivo die aan elke tegenslag een ‘positieve draai’ kan geven en overal en nergens ‘kansen’ bespeurt. Sommigen beweren dat optimisme erfelijk is, anderen denken dat het toch echt aan te leren valt, maar dat je dan wel veel moet oefenen.

Hier een oefening in optimisme ten aanzien van Rutte 1. Er is veel over hem geklaagd: Geen hervormingen, wel harde, visieloze (is revanche een visie?) bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking en kunst en een rare gedoogconstructie die, hoe je het wendt of keert, Wilders legitimeert (en dus ook diens kopvoddentaks en andere faux pas.) Maar kun je als Sargast/progressief/D66-er/Groenlinkser hier ook een positieve draai aan geven? Omwille van de kerstgedachte, en omdat Rutte zelf zo’n onverbetelijke optimist is, hierbij tien redenen waarom met het huidige kabinet in onze handjes mogen knijpen. Aanvullen mag.

1. We hebben een veel betere premier

Vriend en vijand geeft toe: Rutte is duidelijk, je weet wat je aan hem hebt. Hij geeft gewoon antwoord op vragen, en de debatten met hem zijn veel beter. Een “verademing”, hoor je veel politici zeggen. Natrappen is niet netjes, maar Balkenende was toch een, tja, suboptimale premier.

Foto: Eric Heupel (cc)

Nam tua res agitur, paries cum proximus ardet

, door

In het Noordhollands Dagblad stond enkele dagen geleden een bericht dat mij nu pas bereikt heeft, maar dat ik u niet wil onthouden. Het is, in meerdere betekenissen van dat woord, adembenemend.

Onder de kop “Zorg voor kwetsbare luchtwegpatiënten” worden er in dit bericht twee inwoners van Hoorn geïnterviewd, die gezondheidsproblemen hebben gehad door de rook van houtkachels in hun straat. Een van de twee moest ettelijke keren per dag overgeven. De ander kreeg een ademhalingsprobleem. De buren waren niet te vermurwen. Het ene slachtoffer van de misschien knusse, maar in elk geval giftige houtkacheltjes zag zich gedwongen haar huis te verlaten en bij haar ouders te gaan logeren, de ander moest in de badkamer gaan slapen omdat dit in huis nog de enige plek was waar hij kon ademen.

De burgemeester verloste hen uit hun ellende door de buren het stoken te verbieden. Hij kon dit doen omdat het bouwbesluit van de gemeente Hoorn een artikel 7.3.2 bevat, waarin bepaald wordt dat je met de rook die je produceert de omgeving geen hinder mag aandoen.

Nu, enige tijd later, wil de burgemeester deze bepaling schrappen zodat de stookverboden ongedaan kunnen worden gemaakt. Zijn argument is, blijkens een brief aan de raadsleden die ik op het internet vond, dat hij niet weet wat hij onder hinder moet verstaan.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Eric Heupel (cc)

Leven in de improvisatie-maatschappij

, door

Een gastbijdrage van Hans Boutellier. Op 2 december presenteerde Hans Boutellier zijn nieuwe boek: ‘De improvisatie- maatschappij. Over de sociale ordening van een onbegrensde wereld’. Hieronder twee fragmenten uit het eerste hoofdstuk. Het stuk is ook op de interessante website Het Sociale Debat te lezen.

NetwerkIn een digitaal onbegrensde wereld is identiteit eens temeer een kernopgave van staten, gemeenschappen, instituties en individuen. De ‘power of identity’ valt moeilijk te overschatten. Een saillant voorbeeld daarvan betreft een uitspraak van prinses Maxima in 2008 dat ze de Nederlandse identiteit had gezocht, maar niet had gevonden. Ze deed die bij de presentatie van een rapport dat, subtiel, Identificatie met Nederland (WRR 2007) is getiteld. We identificeren ons volgens dit rapport met vele posities en rollen, hetgeen het idee van een eenduidige nationale identiteit relativeert. Het leek de WRR dan ook aangewezen als overheid niet te veel te tamboereren op het vraagstuk van nationale identiteit.

Nationale identiteit
Deze enigszins voor de hand liggende stelling kwamen Maxima en de WRR op buitengemeen felle reacties te staan. Publicist Paul Scheffer sprak op de tv zelfs van een belediging van de Nederlanders. Waar de natiestaat op diverse fronten onder druk staat – door de economische globalisering, door de informatiemaatschappij, door de Europese Unie, door de miljoenen nieuwe Nederlanders – groeit de hoop op een nationale identiteit, die vervolgens niemand weet te definiëren. Zo werd met veel poeha in 2006 besloten tot een nationaal historisch museum dat vervolgens (althans vooralsnog) naar de postmoderne ratsmodee is geholpen.

Foto: Eric Heupel (cc)

Veritas odium parit

, door

Dit is een gastbijdrage van classicus Bart Berman. Op zijn blog Demodokos verbindt hij regelmatig een oude Latijnse of Griekse spreuk met het hedendaagse nieuws.

Waarom is men zoveel kwader op WikiLeaks dan op elkaar? Om dat te begrijpen moeten we twee soorten waarheid van elkaar onderscheiden. De ene is draaglijk en de andere niet.

Verplaatst u zich eens in een hooggeplaatste die bekend staat als een een ijdeltuit, een onbetrouwbare partner en een corrupteling.

Het is heel goed mogelijk, dat u het prima vindt om dit te zijn. Dan blijft u natuurlijk kalm en ontkent alle drie de vervelende eigenschappen op superieure wijze. Tja, zegt u er misschien nog bij, het is wel wat saai, maar het is de waarheid: ik ben maar gewoon zoals het hoort. Vervolgens gaat u vrolijk door met ijdel, onbetrouwbaar en corrupt zijn.

Ook is het mogelijk dat het u dwars zit. Dan ontkent u het niet kalm maar heel opgewonden. Vervolgens erkent u de hypothetische mogelijkheid dat het waar zou kunnen zijn als het zo was (u “beraadt zich”). Daarna zegt u dat het waar is maar dat u dat zelf niet wist. Tenslotte biedt u als een eerlijk mens, recht door zee en gelouterd op indrukwekkende wijze uw excuses aan. U komt ten val, of nog net niet. Geweldig. Een koningsdrama.

Bestel je boeken bij Bazarow

Mededeling

Bazarow is een verkopende boekensite, waar je ook recensies, nieuws, een agenda en een digitaal magazine kan vinden. Nog niet alles is af, maar veel boeken zijn al te vinden en er komt de komende maanden steeds meer bij.

Het doel van Bazarow is om een site te vormen die evenveel gemak biedt als de online giganten maar die wél teruggeeft aan de boekensector. Tegen roofkapitalisme, en voor teruggeefkapitalisme, bijvoorbeeld door te zorgen dat een flink deel van de opbrengst terug naar de sector gaat en door boekhandels te steunen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende