Hoeveel Russen steunen Poetins oorlog?

Vlak voor de aanval van Rusland op Oekraïne, gisteren, publiceerde CNN de resultaten van een opinieonderzoek onder de bevolking van Rusland en Oekraïne over het steeds hoger oplopende conflict. De helft van de Russische respondenten vond begin van deze maand dat hun land Oekraïne met militaire middelen mag dwingen om af te zien van een NATO-lidmaatschap. De helft. Dat is veel te veel natuurlijk, maar zou Poetin daar tevreden mee zijn? Ik betwijfel het. Zijn regime is van het type dat geen enkel afwijkend standpunt kan accepteren. En zeker niet van de helft van de bevolking. Volgens het CNN onderzoek is een kwart van de ondervraagden tegen militair ingrijpen, een kwart twijfelt. Een deel er van zal dezer dagen nog worden overgehaald naar het regeringsstandpunt door het gebruikelijke mediabombardement dat onderdeel is van elke oorlog. Maar hoe gaat de Russiche bevolking reageren op de lijkenzakken die straks terugkomen uit Oekraïne? Hoe groot blijft de steun voor de oorlogszuchtige kliek van Poetin's Verenigd Rusland als westerse sancties grote gevolgen blijken te hebben voor grote delen van de bevolking? Rusland is niet langer een normaal land, zei een bondgenoot van de gevangen oppositieleider Navalny gisteren. Poetin is gek geworden, las de NOS-correspondent Iris de Graaf op een van de Youtubekanalen van zijn tegenstanders die nog niet uit de lucht zijn gehaald. In meer dan 52 steden gingen gisteren dappere Russen de straat op. Honderden zijn gearresteerd en hen wachten volgens de autoriteiten zware straffen. Kan Poetins hubris ooit leiden tot zijn val? De aard van het regime Volgens de Britse politicoloog Mary Kandor moet je niet naar die ene man kijken. Zij verklaart het gedrag van Poetin uit de aard van het regime dat hij leidt: Het gedrag van Rusland heeft in werkelijkheid alles te maken met de aard van het politieke en economische regime en de preoccupatie van Poetin om aan de macht te blijven. Het Russische regime is typerend voor een hedendaags fenomeen dat vriendjeskapitalisme, autoritarisme en etnisch nationalisme vermengt. Deze mengeling ziet Kaldor in zeer verschillende vormen in Syrië, India, Brazilië, Hongarije en Polen, maar in de kiem ook in de Brexit-koers van het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Trump. Een belangrijk punt van zorg van dergelijke regimes is dat democratieën in het buitenland een voorbeeld kunnen zijn om na te streven, terwijl verdeeldheid, ontwrichting en polarisatie elders een legitimerend binnenlands verhaal helpen ondersteunen. In het geval van Oekraïne, waar de Russische oligarchen nauw verweven zijn met hun Oekraïense tegenhangers, bestaat er grote angst voor de transparantie- en anticorruptiemaatregelen die democratische hervormingen met zich mee kunnen brengen. Ongetwijfeld was het besluit van de NATO om landen als Georgië en Oekraïne het lidmaatschap te beloven een misrekening, schrijft Kaldor. Maar volgens haar is het open laten van het NATO-lidmaatschap slechts een voorwendsel voor Poetins aggressie. Als het er niet was geweest zou hij wel een ander excuus hebben gevonden. Het achterliggende probleem is dat na de Val van de Muur in Rusland een vorm van ongebreideld kapitalisme is gegroeid dat is uitgelopen op een 'criminele, kleptocratische autocratie'. Westerse landen en multinationale bedrijven zijn daaraan  niet geheel onschuldig, volgens Kaldor, gezien het feit dat zij de kleptocraten hebben meegevoerd in het neoliberaal beleid dat de afgelopen decennia de internationale politiek en economie heeft gedomineerd. Er werd hen ook binnen de EU weinig in de weg gelegd om zich via Cyprus, Malta, Londense financiële instellingen en belastingparadijs Nederland te verrijken. Deze oorlog gaat ook om hun macht en hun geld. Follow the Money publiceert vandaag een compilatie van artikelen over de relaties tussen Nederland en Rusland met als conclusie dat Nederland 'zich naïef heeft laten gebruiken door de Russische machthebbers. Sancties In het Britse Lagerhuis was deze week een fel debat over de sancties tegen Rusland. Labour afgevaardigde Chris Bryant bekritiseerde de aanpak van premier Boris Johnson. Het ging hem bij lange na niet ver genoeg. Het lijkt volgens hem op slaan met een plumeau. Waarom staat Chelsea-eigenaar Abramovich niet op de lijst, vroeg hij? Die staat er op beweerde Johnson, maar dat bleek niet juist. Johnson weigerde toe te geven dat hij zijn eigen maatregelen niet eens goed kende. De vraag is in hoeverre bij deze maatregelen ook Britse financiële belangen hebben meegewogen. In antwoord op Bryant schreef de voormalige BBC-correspondent in Moskou Angus Roxburgh in The Guardian dat je bij de sancties juist niet moet kijken naar de oligarchen. De politieke elite rond het Kremlin, die moet worden aangepakt, want die oefenen rechtstreeks invloed uit op hun baas, meent Roxburgh. Sinds de bezetting van De Krim zijn er al sancties. Heleen van der Linden die hier onderzoek naar deed betwijfelt in het FD (€) de effectiviteit: Rusland zit nog altijd op De Krim. Intussen heeft de rijke Rus zijn geld in de Verenigde Arabische Emiraten gestald in plaats van in de EU. En je zou kunnen verwachten dat oligarchen die de slimme paadjes naar belastingparadijzen weten te vinden zich ook weinig hoeven aan te trekken van sancties. Hoogleraar internationaal recht Cedric Ryngaert van de Universiteit Utrecht gelooft ook niet dat de rijke vrienden van Poetin zoveel last zullen hebben van sancties. Hij vreest dat de oligarchen nog rijker kunnen worden dankzij het sanctiebeleid. Zij ruiken kansen doordat de invoer van westerse producten stokt en springen in dat gat. Het westen staat voor moeilijke keuzes. Wie zal er het meest getroffen worden door sancties? Kun je sancties treffen zonder het eigen bedrijfsleven te treffen? Zonder de Russische bevolking te treffen? Wat is het meest effectief? Welke sancties kunnen het regime echt ondermijnen? [de foto van Evgeny Isaev is uit 2012, CC]

Straffen van werklozen in UK werkt niet:

Goh:

The five-year exercise tracking hundreds of claimants concludes that the controversial policy of docking benefits as punishment for alleged failures to comply with jobcentre rules has been little short of disastrous.

“Benefit sanctions do little to enhance people’s motivation to prepare for, seek or enter paid work. They routinely trigger profoundly negative personal, financial, health and behavioural outcomes,” the study concludes.

 

Sanctions generally delivered poor outcomes, including debt, poverty and reliance on charities such as food banks, the study found. Often imposed for trivial and seemingly cruel reasons, they frequently triggered high levels of stress, anxiety and depression.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: World Bank Photo Collection (cc)

Rusland in zware problemen door dalende olieprijs

COLUMN - Terwijl de olieproducerende landen steeds dieper in een economische crisis wegzakken nu de olieprijs tot zeventig dollar is gedaald, viert de rest van de wereld feest. Een lage olieprijs is een zegen voor de wereldeconomie. Volgens directeur Christine Lagarde van het Internationaal Monetair Fonds althans. Een daling van de olieprijs met 30 procent vertaalt zich in 0.8 procent extra groei in de meeste gevestigde economieën zo rekende zij Wall Street Journal-hoofdredacteur Gerard Baker voor tijdens een interview.

Voor Rusland en in mindere mate Saoedi-Arabië is dit een significante bedreiging voor de economische ontwikkeling. Waar de Saoedi’s kunnen terugvallen op hun gigantische financiële reserves, moeten de Russen toch echt de broekriem aanhalen. De Russische valutareserves slonken dit jaar al met 72 miljard euro om de waarde van de roebel een beetje op peil te houden. Vooral ingegeven door de sancties van de Verenigde Staten en Europese Unie vanwege de Russische inmenging in Oekraïne, die de Russen nog eens veertig miljard euro kostten. Ondanks de miljardeninjectie daalde de roebel alsnog met 35 procent te opzichte van de dollar.

Voor de Russen dreigt een doemscenario. Het land heeft een gemiddelde olieprijs van 100 dollar per vat nodig om de begroting sluitend te krijgen. Dat de Russische centrale bank inmiddels scenario’s doorrekent gebaseerd op een prijs van 60 dollar per vat is veelzeggend. Ook in 2015 zullen de sancties, de dalende olieprijzen en de zwaar gedevalueerde roebel het land laten bloeden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

EU dreigt Rusland met nieuwe sancties

Trouw:

De Europese Unie dreigt Rusland met nieuwe sancties. De regeringsleiders en staatshoofden van de 28 EU-landen lieten dat in een vandaag uitgegeven verklaring weten. De verklaring kwam er na het bloedbad in de Oekraïense stad Marioepol, vermoedelijk gepleegd door pro-Russische separatisten.

Rusland koerst af op massale ontslagen

Aldus de de voormalige minister van Financiën Alexej Koedrin:

“Ik heb zware tijden voorspeld, maar had niet gedacht dat het zo erg zou worden”, aldus Koedrin. “Consumentenprijzen zijn scherp gestegen, grote ontslagrondes zijn begonnen. In de bouw in Moskou zijn al 100.000 mensen ontslagen en we zien tekenen van een crisis in de auto-industrie.”

Signalen komende recessie Rusland steeds sterker

The New York Times:

President Vladimir V. Putin grew wildly popular by making Russians richer every year and by vowing to restore their country’s great power status. But now, with the government predicting Tuesday that the battered economy will fall into recession next year, that formula is in jeopardy.

Every day brings a barrage of woeful economic news. World oil prices just hit a five-year low. The Russian ruble is down 40 percent against the dollar so far in 2014. Inflation is due to rise 9 percent this year and to continue climbing. Capital flight is expected to reach $128 billion. […]

Mr. Putin has already shelved planned megaprojects, like the South Stream pipeline to ship gas to southern Europe, which was canceled on Monday, and a high-speed railway from Moscow to Kazan, a city east of the capital.

Westerse sancties tegen Rusland gaan op termijn veel pijn doen

Aldus de vorige minister van financiën, Alexej Koedrin.

[…] over een à twee jaar kan de economie van Rusland wel eens tot 4 procent krimpen […]

Het zijn vooral de laatste sanctiemaatregelen van september dit jaar van de Verenigde Staten en de Europese Unie die Rusland hard treffen. Ze zijn gericht tegen de olie- en gasbedrijven en de ondernemingen die de infrastructuur aanleggen of voor het transport van energie zorgen. […]

Ook Russische bedrijven die niet onder de westerse sancties vallen, kunnen inmiddels moeilijk op de westerse kapitaalmarkt terecht omdat banken, pensioenfondsen, beleggingsinstellingen en investeerders huiverig zijn om krediet te verstrekken. Bij een volgende westerse sanctieronde kunnen hun Russische cliënten worden getroffen en zitten ze met de gebakken peren. In de praktijk hebben de huidige westerse sancties tegen de grote Russische olie- en gasbedrijven dus een veel groter en bijkomend effect: de geldkraan naar heel veel andere Russische ondernemingen wordt door kredietverstrekkers dichtgedraaid. Zo werken de sancties veel zwaarder door op de economie van Rusland, dan aanvankelijk gedacht.

Bovendien, zo berekende de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBRD) moeten de grote Russische bedrijven vóór eind 2015 190 miljard dollar aan westerse leningen afbetalen, zonder de mogelijkheid die te herfinancieren in Europa of de Verenigde Staten. Tegelijkertijd heeft er een immense kapitaalvlucht uit Rusland plaats. De schattingen voor 2014 lopen al tegen de 100 miljard dollar (79 miljard euro) die snel elders in de wereld is ondergebracht.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende