Closing Time  | The Swimming Pool Song

https://www.youtube.com/watch?v=QP8yrH8APP0 Op mijn werk had iemand een Groene Amsterdammer (een soort Sargasso, maar dan van papier) achtergelaten. Vreemd genoeg eentje van bijna een jaar oud. In de rubriek Kunst & cultuur bespreekt daar de sympathieke Leon Verdonschot de nieuwe muziek. In november 2020 was dat dus Laura Jane Grace. Zijn recensie begint zo: ’Laura Jane Grace schreef met Transgender Dysphoria Blues in 2014 niet alleen een van de beste punkrockplaten van de afgelopen decennia, maar ook de gedroomde combinatie van een persoonlijk verslag en een universele strijdkreet: veel nummers behandelen haar eigen transitie.’ De plaat was met band, en vooral live schijnt dat erg opwindend te zijn geweest. En in 2020 had Laura Jane Grace dus een nieuwe plaat, Stay Alive.  Solo opgenomen, analoog. Een lockdown album waarin ze zingt over deze tijd; ‘This only feels like the death of everything.’

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | The Gift

, door

Er waren al een dikke  twee maand voorbij sinds  Waldo Jeffers zijn Marsha Bronson voor het laatst in zijn armen had gehouden, Twee maanden. Zij zat nu in Wisconsin, en hij in Locust, Pennsylvania. En in die twee maanden had hij drie brieven ontvangen van haar en ze hadden twee keer met elkaar gebeld. En daar voelde hij zich niet goed bij. ’s Nachts lag hij er wakker van.  Ze had gezegd dat ze misschien wel wat zou uitgaan, wat daten, maar ze zou trouw blijven. Maar Waldo was daar niet zo zeker van. Hij miste haar. En zij had hem nodig, hij begreep haar, wist wat ze nodig had. Ze zou hem trouw blijven toch?

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Lucky Guy

, door

Wat kon ze toch altijd lekker schreeuwen en blèren, zangeres Kim Shattuck van The Muffs. Ze koppelde energie met een blije, brutale uitstraling. En wat leverde dat leuke popmuziek op. Maar daar had ALS geen boodschap aan: Kim Shattuck overleed twee jaar geleden.

Closing Time | Stairway to Heaven (Heart)

, door

Tja, over het nummer hoef ik jullie niets te vertellen vermoed ik. Wat het aardig maakt is dat het hier heel verdienstelijk gecoverd wordt door Heart, met ondersteuning van heel koor en orkest, en de zoon van de originele (en overleden) drummer. Led Zeppelin zelf zit in het publiek en ziet dat het goed is.

Closing Time | Kahauna Dream

, door

Het was in de zomer van 1980. Mijn ouders waren met vakantie en ik bleef thuis om voor de tuin en de hond te zorgen. Overdag was ik minimaal bezig in de tuin en las ik Oorlog en Vrede, en liep uren met de hond.

Vriend A. kwam op een gegeven moment langs, hij had wat elpees meegenomen. En wat rookwaar, een heel assortiment: wiet, Libanon, in twee soorten, Maroc en Afghaan. Op een gegeven moment zaten we in de tuin, af en toe was er nog een krekel te horen, kwamen we op het idee om de elpee Future Games van Spirit te beluisteren op een speciale manier. Ik ging plat op mijn rug liggen in het gras, kijkend naar de sterren, terwijl ik met mijn hoofd lag tussen de speakerboxen die we naar buiten hadden gesjouwd.

Closing Time | Khruangbin

, door

Vrolijke zomermuziek! En nu echt! Net als afgelopen zaterdag uit de gezamenlijk muzieklijst van wat collega’s van kantoor – je moet wat, als je elkaar meer dan een jaar niet of nauwelijks kan zien, toch? Khruangbin maakt vrolijke edoch wat vaag psychidelische rockmuziek, afgaande op dit nummer. Leuk genoeg om meer van uit te checken, als je het mij vraagt.

Closing Time | Schuurpapiermuziek

, door

Eindelijk weer eens iets wat lekker schuurt en wringt (…) Ik vond het allemaal toch wel erg conventioneel en braaf worden, deze rubriek, over de laatste maanden.

Aldus een onzer reageurs.

U wilt muziek die schuurt?  Wat dacht u van schuurpapiermuziek?

Okee, beetje flauwe reactie op die reactie. Maar de uitvoering van het symfonieorkest hierboven roept wel de vraag op: Does humor belong in music?

Daar is afdoende antwoord op gegeven door Frank Zappa. Laten we ook eens een Zomergasten-keuzefilm doen: Kijk naar de volledige Does humor belong in music?, dat meteen al schurend begint….

Closing Time | She Floated Away

, door

Ik kwam bij deze versie van dit nummer, de originele versie van de band Hüsker Dü, (die band met twee Umlauten in de naam), via de latere soloversie van de drummer Grant Hart, die toen She Floated Away speelde met alleen… gitaar, ook mooi, maar anders mooi, want zijn drumwerk in Hüsker Dü is toch wel bijzonder.

Ook bijzonder vind ik, is dat Hüsker Dü in de jaren tachtig werd aangemerkt als ruige band, ruige rock, maar dat als ik dat nu zo hoor, vind ik dat erg meevallen.

Closing | Nothing Else Matters

, door

Dat Miley Cyrus kon zingen wisten we natuurlijk al, maar de dochter van countryster Billy Ray werd pas wereldberoemd met een hyperseksuele presentatie en oppervlakkige popdeuntjes. De laatste jaren ging de eigenzinnige artieste echter steeds meer het rockpad op met klassieke covers. Van Pink Floyd en the Cure tot en met the Cranberries en Billy Idol.

Dat ze een operatie aan haar stembanden heeft gehad waar ze een rauwer, donkerder stemgeluid aan heeft overgehouden helpt daarbij enorm. Dit zou wel eens een heropleving in kunnen luiden van goede, ouderwetse gitaarrock.

Closing Time | The My-O-My

, door

Vriend A. te G. was bij zijn oudere neef op bezoek geweest en had bij die gelegenheid even rondgeneusd in zijn ouwe elpeeverzameling. ‘Kun je bij Sargasso niet een keer wat van die lowyoyo stuff van Captain Beefheart doen? Ik luisterde net naar Clear Spot, en dat is goed hoor.’ Nou is Captain Beefheart altijd een beetje aan mij voorbij gegaan. Ik ken hem niet. Behalve natuurlijk dan van die treffend, beroemde foto die Anton Corbijn van hem heeft gemaakt. Maar op youtube zag ik, al grasduinende in het oeuvre van de captain, ineens Sjef van Oekel voorbij komen. En Evert van der Pik ook nog. In Van Oekel’s Discohoek. (Hoe het zangeresje heet, weet ik niet). Daar trad kapitein biefstuk al onwennig playbackend op en doet The My-O-My. Maar volgens mij had hij het wel naar zijn zin. Hij dolt nog wat met pianist die op zijn verzoek een moppie Yesterday doet. En dan krijgt Don Van Vliet tot slot nog een beker, die opgehaald moet worden uit het toilet, uitgereikt, ‘vanwege zijn progressieve succes’, aldus Sjef van Oekel.

Vorige Volgende