Op mijn werk had iemand een Groene Amsterdammer (een soort Sargasso, maar dan van papier) achtergelaten. Vreemd genoeg eentje van bijna een jaar oud. In de rubriek Kunst & cultuur bespreekt daar de sympathieke Leon Verdonschot de nieuwe muziek. In november 2020 was dat dus Laura Jane Grace. Zijn recensie begint zo: ’Laura Jane Grace schreef met Transgender Dysphoria Blues in 2014 niet alleen een van de beste punkrockplaten van de afgelopen decennia, maar ook de gedroomde combinatie van een persoonlijk verslag en een universele strijdkreet: veel nummers behandelen haar eigen transitie.’ De plaat was met band, en vooral live schijnt dat erg opwindend te zijn geweest.
En in 2020 had Laura Jane Grace dus een nieuwe plaat, Stay Alive. Solo opgenomen, analoog. Een lockdown album waarin ze zingt over deze tijd; ‘This only feels like the death of everything.’