Kunst op Zondag | Kitsch

Kitsch heet geen kunst te zijn, ook al ontroert het een groot publiek. Kitsch is dus een soort nepkunst? Een quote uit “Tussen nep en kitsch”. Kitsch is een eigenaardig soort kunst. Noem het postmodern en het is al weer uit de tijd. Noem het vintage en het is trendy, commerciële uitmelkerij. Noem het retro en het is museumwaardige hype. Edelkitsch of kunst? Paul McCarthy – Piggies, 2007. Kunst of überkitsch? Jeff Koons – Seated Balerina, 2017. Nepkitsch of gejat?

Door: Foto: Phil Whitehouse (cc)

Closing Time | Love And Hate In A Different Time

, door

 Een liedje dat over dansen lijkt te gaan. Dansen in al haar vormen. Door muzikanten en producers van nu gemaakt, maar als je je ogen dichtdoet zou je toch zweren dat je je in de jaren zestig of zeventig bevindt. Je voelt die soul, gospel en disco-vibe van toen. Leuk.

De band, de gelegenheidsproductie, of hoe noem je dat, bestaat uit de zanger Jacob Lusk en de producers Ari Balouzian en Ryan Hope. Nostalgisch, historiserend en retro. Aan het eind van de clip, vanaf minuut 05:00, is er ineens (er is vast een verband dat ik niet zie) een wending. We zien een soort demonstratie op straat, waar een man, solo, de song Strange Fruit van Billy Holliday zingt door een megafoon.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

VriMiBo | Uitgesproken PowNews

, door


De nieuwe actualiteitenrubrieken bij de publieke omroep lieten zich deze week ervaren als een teletijdmachine. Decors uit de jaren tachtig, ideologische verzuiling uit de jaren zestig en dat allemaal in een beursklimaat dat veel weg heeft van de jaren dertig. Freaky, vond u niet? Hoogtijd om dit eens te bespreken onder het genot van een vrijdagmiddagborrel. Vanavond heeft u weer de kans om de illustere ankermannen Weesie en Tromp te aanschouwen, zorg ervoor dat u tegen die tijd voldoende op hebt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Retro-manie in Hollywood bereikt hoogtepunt

, door
90210 inspireert niet alleen remakes, maar ook mooie macaronikunst (Foto: Flickr/rick

Dat Hollywood een ongezonde voorkeur heeft voor het teruggrijpen op beproefde concepten voor films en televisieseries staat is al wat langer duidelijk. Waarom risico nemen met iets nieuws en onbekends als je een succesformule van jaren terug in een nieuw jasje kan steken en dezelfde bakken met geld binnen kan halen als toen? De Amerikaanse TV-generatie is inmiddels opgegroeid en een mooi doel voor de marketeers en producenten van Tinseltown. De zaterdagochtend cartoons van weleer worden door de Michael Bays van deze wereld omgetoverd tot kaskrakers van jewelste. Van de grote syndicated televisieseries uit de jaren 80 worden nu ook films gemaakt van bedenkelijke kwaliteit.

Het retro-succes moet steeds dichterbij gezocht worden. Voor het geval dat u het vergeten was, de jaren 80 liggen nog maar 2 decennia achter ons. Zoals bij de olie, raakt ook deze gemakkelijk te ontginnen bron nu sneller en sneller uitgeput en moeten de studio en netwerk-bazen steeds korter terug denken. Wat was er 30 jaar geleden leuk? Wat 20 jaar geleden? En wat keek iedereen tien jaar geleden?

Daar zijn de programmabonzen van The CW dan nu uitgekomen. En het antwoord luidt: Beverly Hills 90210! De misselijke tienersoap die nog geen acht jaar geleden zijn laatste uitzending had word nu in de rebound gegooid. Natuurlijk met wat aanpassingen voor de ‘My Sweet Sixteen‘-generatie.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time I Cold Pillows

, door

Ik maakte voor het eerst kennis met de stem (en de verschijning) van Shannon Shaw toen ik ergens op internet het clipje The Boy van Shannon & the Clams zag. Ik heb die cd gekocht en dat werd daarna de plaat die ik in 2018 het meest gedraaid heb. Dus toen ik las dat Shannon een soloplaat, In Nashville, had gemaakt, weer dat historiserende geluid: retro, sixties, fifties, Phil Spector, Motown, country, romantiek, kitsch – alles zit erin, was ik erg benieuwd. Misschien is het niet waar, maar de moeder van Shannon schijnt haar auto verkocht te hebben om deze plaat van haar dochter te financieren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zing een lied (of niet)

, door
Op de foto met de winnaars van 2006 (foto: Flickr/Pvt. Pondscum)

Moeten we niet eens ophouden met het songfestival? Het is een jaarlijks terugkerende vraag. Al drie jaar halen we de finale niet en ondanks het feit dat er nu twee voorronden zijn en de vakjury van stal is gehaald om tegenwicht te bieden aan de Balkanbende zou het me niets verbazen als Hind vanavond verliest van een Ierse kalkoen. Als zelfs songfestival-gigant Ierland het opgeeft, wie zijn wij dan om stug vol te houden? Over die oostblok overwinningen valt trouwens te twisten, vanaf 2004 waren maar 4 van de 10 punten-grossierders oud-IJzeren Gordijn landen. Het lijkt eerder te maken te hebben met kwaliteit (die, ik geef toe, relatief is bij het Songfestival) en enthousiasme.

Maar weer sturen we een zouteloos niemendalletje, dit keer overgoten met een exotisch sausje, ons niet realiserend dat de trend van de buikdansbare liedjes al over is sinds de Turkse Sertab in 2003 won. Waar is die VOC-mentaliteit als je hem nodig hebt? Waarom sturen we Jan, Pier, Tjoris en Korneel niet? Want die hebben baarden. En waarom niet onze grootste export-producten gestuurd? Tiësto en Armin van Buren kent iedereen en een ‘song’-festival is het allang niet meer. Meedoen lijkt me inmiddels volkomen ondergeschikt aan winnen. Tòch?

Closing Time | Lego Resistance

, door

Wie retro zegt, zegt Legowelt. 8-bit-fans kunnen hun hart ophalen bij deze crossover tussen electro en chicago house. Meer hiervan op sfeervolle album ‘dark days’.

Quote du Jour

Quote du Jour | Follow the white rabbit

, door

Uit de onvolprezen Kottke van gisteren:

The new version of Microsoft Silverlight (their answer to Flash, a question that no one asked) has a feature called Deep Zoom that Playboy is going to use to provide free access to 54 full issues of Playboy magazine.“

Heel interessant, die Silverlight. Die moeten we eens bekijken. Wat zegt u baas? Neenee, die Playboy, die lees ik enkel vanwege de nieuwe Flash-applicatie van Microsoft. We weten weer wat te doen vandaag.
Overigens: wat een heerlijk blaadje in een heerlijk onbezonnen tijd, dat vakblad voor de konijnkweker. Niets dan reclame voor booze, sportwagens, pijpen en sigaretten. Heel erg veel sigaretten. Bestaat er al een site die de waanzinnigste sigarettenmerken uit die paffende past bundelt?

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende