Engelse relschoppers verwachten opnieuw te gaan rellen
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De ‘backlash’ van 2011
, door
Your must-read of the day from one of the most important sociologists of social movements:
“Neoliberalism is a political doctrine that brings with it a minimalist vision of the public and democracy, as Colin Crouch demonstrates so well in his Post-Democracy. It envisages the reduction of political intervention to correcting the market (with consequent liberalisation, privatisation and deregulation), an elitist concept of citizen participation (electoral only, and therefore occasional and potentially distorted) and an increased influence of lobbies and powerful interests.
The evident crisis in this liberal concept and practice of democracy is however accompanied by the (re)emergence of diverse concepts and practices of democracy, elaborated and practiced, among others, by social movements. In today’s Europe, they are opposing a neoliberal solution to the financial crisis, accused of further depressing consumption and thereby quashing any prospect for growth – whether sustainable or not.
Austerity measures in Iceland, Ireland, Greece, Portugal and Spain have been met with long-lasting mass protests, which partly took the more traditional form of general strikes and trade union demonstrations, contesting the drastic cuts to social and labour rights.
But another type of protest has also emerged, not opposed to the former, but certainly different and more directly concerned with democracy: the criticism to democracy as it is now, and the elaboration of possible alternatives. “Democracia real ya!” was the main slogan of the Spanish indignados protesters that occupied the Placa del Sol in Madrid, the Placa de Catalunya in Barcelona and hundreds of squares in the rest of the country from 15 May 2011, calling for different social and economic policies and indeed greater citizen participation in their formulation and implementation. Before such a mobilisation in Spain, at the end of 2008 and start of 2009, self-convened citizens in Iceland had demanded the resignation of the government and its delegates in the Central Bank and in the financial authority. In Portugal, a demonstration arranged via facebook in March 2011 brought more than 200,000 young people to the streets. The indignados protests, in turn, inspired similar mobilisations in Greece, where opposition to austerity measures had already been expressed in occasionally violent forms.”
Foto:
copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Kweekvijvers van de maffia
, door
Als ik één waarschuwing zou mogen geven aan de premier van Groot-Brittannië, en zeker niet alléén aan hem, dan werd het deze: Maffia’s ontstaan waar de staat afwezig is. En maffia’s kunnen blijven bestaan als de staat het vertrouwen van de inwoners in haar macht en effectiviteit niet terugwint.
“In mijn wijk zie ik van alles, zoals drugs, dealers enzovoort, maar ik ben er niet bang van. Wij zijn eraan gewend, er zijn mensen die de camorra haten maar ik niet. Ik denk juist vaak dat we zonder de camorra hier niet konden leven want ze beschermen iedereen, ook al is het niet goed dat iedereen ‘pizzo’ betaalt, maar wie betaalt, is veilig.”
Aan het woord is Antonio, een dertienjarige scholier uit Miano in de buurt van Napels, in een opstel uit 2008, maar het had ook een jongen uit Sicilië kunnen zijn, of Calabrië, of Apulië. Het beschrijft heel direct hoe een maffia (in Italië wordt nooit van “de” maffia gesproken, maar van le mafie – de maffia’s) greep krijgt en houdt op een gebied.
Voor Antonio en zijn vriendjes is er geen staat. En, laat ik eerlijk zijn, voor mij is die er ook nauwelijks. Ik heb geen drugsdealers voor mijn deur en ik betaal geen pizzo (beschermingsgeld), maar denk maar niet dat het zin heeft om bij bijvoorbeeld zware geluidsoverlast de politie of carabinieri te bellen. Je moet maar hopen dat iemand “met invloed” belt als het nodig is, of dat zo’n machtige persoon zelf ingrijpt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Engelse gangs niet bepaald een nieuw probleem 19e eeuw en 20ste eeuw
, door
Engelse gangs niet bepaald een nieuw probleem 19e eeuw en 20ste eeuw
Waren de rellen in Engeland forensenrellen?
, door
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.