Respectloos lachen om Refoweb

Voor moslims met afwijkende normen en waarden hebben we alle begrip, maar gereformeerde Nederlanders hoeven nergens op te rekenen. Ondanks volstrekt overbodige hoofdrollen van de oersaaie Tokkie Tor en de vrome Wolfje heb ik het weekblad Donald Duck altijd een warm hart toegedragen. Ik schrok me dan ook wezenloos toen er vanuit compleet onverwachte hoek fel commentaar kwam op het blad. Met een paar rake tikken werd de vloer aangeveegd met Donald, zijn oom Dagobert en diens gezworen vijand Zwarte Magica. De kogel kwam van rechts. Van klein rechts om precies te zijn. Op ‘de grootste christelijke jongerensite’ Refoweb schrijft de hersteld hervormde drs. M.W. Muilwijk dat de eeuwige strijd tussen Magica en Dagobert onbijbels is. Daarnaast stelt hij retorische vragen als ,,is het goed dat Kwik, Kwek en Kwak worden opgevoed door een man alleen?’’ en ,,is het goed dat Donald Duck en Guus Geluk voortdurend aan het strijden zijn om Katrien?’’

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.