Spannende dag in de U.K. De stemlokalen voor het Brexit-referendum zij vanmorgen om 7:00 uur geopend, het tellen van de stemmen begin na 22:00 uur Britse tijd. De BBC houdt natuurlijk een livestream in de lucht. Wij volgen het, uiteraard met uw bijdragen (inloggen noodzakelijk). Klik op 'Lees verder' om het liveblog te volgen. Voor de uitslag doet de opkomst er niet toe. De uitslag van het raadgevend referendum kan met 1 stem verschil beslist worden. Bij de BBC landelijke en lokale uitslagen na 23.00 uur. Het liveblog is gesloten. Reacties en discussies in de overige Brexit onderwerpen en in het SG Café.
Jo Cox, parlementslid voor Labour is vanmiddag neergeschoten en aan de gevolgen daarvan overleden. De aanvaller zou volgens een getuige “Britain first!” geroepen hebben. Veel is nog onduidelijk, maar ze voerde campagne voor het “remain”-kamp, en was zeer betrokken met Syrië en de vluchtelingenkwestie.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De uitspraak van premier Rutte dat hij totaal (in drievoud) tegen een referendum is over multilatere overeenkomsten, is politiek interessant. Het ontslaat hem niet van zijn medeverantwoordelijkheid voor de wet die dat regelt.
Wetgeving komt overeenkomstig artikel 81 van de Grondwet tot stand in gezamenlijkheid van regering en Staten-Generaal. Wie daartoe het initiatief nam, kabinet of Tweede Kamerlid, is daarbij niet relevant. Ieder door de Staten-Generaal aangenomen wetsvoorstel, moet worden bekrachtigd door de (onder ministeriële verantwoordelijkheid vallende) Koning.
Artikel 2.a4 van het Reglement van Orde bepaalt dat de ministerraad besluit over het wel of niet bekrachtigen. Dat reglement vordert verder eenheid van beleid. Het kan niet zo zijn, dat een minister zegt: ik heb ingestemd, maar eigenlijk was ik tegen. Wie als minister vindt dat bekrachtiging tot een ‘rampzalige’ wet leidt en voor die opvatting geen meerderheid in de ministerraad krijgt, moet kiezen: aftreden of daarvoor de verantwoordelijkheid nemen. Je kan dan niet naar ‘collega’s’ of andere partijen als de eigenlijk verantwoordelijken wijzen.
Als de premier het echt zo’n slechte wet vindt, had hij zich sterk moeten maken voor het voorkomen daarvan. Tijdens de parlementaire behandeling had minister Plasterk zich daartegen dan moeten uitspreken. De minister zei bij de behandeling in de Eerste Kamer in april 2014 echter:
Fantastische puzzel: waarom koerst het slimste kamerlid strak af op een verwoestende nederlaag voor zijn organisatie? Voor wie het niet begrijpt: ik heb het over Diederik Samsom. Waarom legt zijn partij hem geen strobreed in de weg? In de partij roeren zich ontevredenen: linksom, sommige oude bestuurders. Maar de partijtop lijkt tevreden.
Is het de essentie van de sociaaldemocratie: schipperen tot niemand meer weet waar je voor staat? Is het een wanprestatie van de organisatie, van de politieke partij die Partij van de Arbeid heet? Is het een probleem van het functioneren van politieke partijen en algemener van aard? Of heeft de PvdA de geschiedenis tegen?
Ik onderzoek en twijfel. Voor wie het wil weten, ik voel me sociaaldemocraat, maar niet echt vertegenwoordigd door een partij die de koers nogal kwijt lijkt te zijn. Exit is geen optie. Mijn stem is te zwak om gehoord te worden. Mijn trouw verbaast me zelf het meest.
Schipperen der sociaaldemocraten
Zondig zijn ze, de sociaaldemocraten. De scheiding in de Internationale, aan het begin van de twintigste eeuw, leidde tot het Leninistische communisme aan de ene kant en de socialisten, die geloofde in de parlementaire weg en de kleine hervormende stappen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Ik ben totaal totaal totaal tegen die referenda”
Het hoge woord is eruit. Mark Rutte is tegen referenda over multilaterale verdragen. De premier ging nog niet zo ver dat hij aankondigde de uitslag van het Oekraïne referendum aan zijn laars te lappen, maar zijn uitspraak mag vast wel als een eerste hint in die richting beschouwd worden.
COLUMN - Koning Willem I zou wel raad weten met de negatieve uitslag van een referendum, memoreert Bert van den Braak. Het komt aan op interpreterend rekenen (en een beetje lijmen).
Na het ‘nee’ in het raadgevend referendum staat het kabinet voor de vraag: hoe nu verder? Misschien kan de geschiedenis behulpzaam zijn.
In 1815 paste koning Willem I de zogenoemde Hollandse Rekenkunde toe om alsnog een meerderheid voor zijn nieuwe Grondwet te krijgen. In de Zuidelijke Nederlanden was dat ontwerp afgewezen. Soms wordt gedacht dat de truc die de koning toepaste, ging over het optellen van de thuisblijvers bij de voorstanders, maar zo simpel was het niet. Het ging om meer dan dat.
Willem I richtte zijn pijlen vooral op de tegenstemmers, die dat in zijn ogen op onjuiste gronden hadden gedaan. In de Zuidelijke Nederlanden werd van kerkelijke zijde bezwaar gemaakt tegen het gelijkstellen van het katholieke geloof met ketterijen. De bisschoppen, met Mgr. De Broglie de bisschop van Gent voorop, dreigden voorstemmers met onthouding van de sacramenten als zij vóór zouden stemmen.
Nadat Willem via zijn rekenkunde het ontwerp alsnog voor aanvaard had verklaard, tekende hij in een proclamatie op:
Zoo deze waarheid niet verduisterd ware door eenige menschen van welken de maatschappij integendeel het voorbeeld der evangelische liefde en verdraagzaamheid verwachten mogt, zouden ten minste de gemelde stemmen, zich gevoegd hebben bij die der vijf honderd zeven en twintig notabelen welke het ontwerp hebben goedgekeurd.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Putin has spent years courting the European far left and far right. For years too, conventional opinion has regarded his alliance-building as another sideshow. (…)
Putin was smarter. He understood what conventional wisdom never grasps: today’s fringe becomes tomorrow’s mainstream. Putin has welcomed his admirers from the European left and pumped money into Marine Le Pen’s Front National in France. His investment is coming good.
Achter de anti-EU referenda (Oekraïne, Brexit) gaat volgens Guardian-commentator Nick Cohen iets sinisterders schuil: het Kremlin onderhoudt al jaren warme banden met zowel radicaal linkse als populistisch-nationalistisch rechtse bewegingen en partijen, teneinde de EU intern te verzwakken.
Onderzoeksbureau Ipsos, dat via politieke enquêtes peilt welke politieke keuzes diverse segmenten van de Nederlandse bevolking prefereren, ging eens na wat deelnemers en mijders van het referendum over het handelsassociatieverdrag met Oekraïne zoal hadden gestemd bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen.
En wat blijkt? VVD-kiezers zijn zo eurosceptisch als PVV-stemmers (2 op de 3 stemde tegen ratificatie van het verdrag) en GroenLinkserts bestaan vooral uit naïeve, maar nuttige idioten (maar liefst 62% is gaan stemmen, waarvan de overgrote meerderheid ‘Ja’, waarmee ze dus precies het tegendeel bereikten van wat ze beoogden).
The Dutch government itself never joined the campaign. In Amsterdam a month before the vote, I met Dutch officials who seemed openly afraid of the far-right media. They didn’t want to be denounced, or mocked in the tabloids, or shouted at by thugs in the street. The government’s majority is small, I was told. Sure there are lies being told, they said, but we don’t want to take the risk of correcting them.
Dat een bij uitstek populistisch forum als GeenStijl bij wijze van pubergrap een referendum weet af te dwingen over een zaak die de initiatiefnemers geen hol interesseert, is geen feest voor de democratie, maar een uitwas van ochlocratie. Het volk dat eergisteren daadwerkelijk heeft gestemd, is in de verste verten niet geïnformeerd, geschoold en gekwalificeerd genoeg om een verdragstekst van honderden pagina’s juridisch proza op haar merites te beoordelen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
