WW: FON’s wereldwijde hotspot netwerk

De woensdagmiddag is op Geencommentaar.nl Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland Soy un Fonero. Voordat ik begin te lifeloggen en reclame voor een router ga lopen maken, eerst wat achtergrond: In 2005 (toen lifeloggen ook nog hip was) vond de Argentijnse internetondernemer Martin Varsavsky dat hij weer eens wat nieuws moest ondernemen en startte hij FON. FON is een for-profit bedrijf dat tegelijk een nobel doel nastreeft: een betaalbaar en voor iedereen toegankelijk wereldwijd draadloos netwerk te verwezenlijken. Dit doet zij, heel Web 2.0-esque, door middel van de FON community. Leden van FON (Foneros) stellen hun 'Fonera' (de WIFI-router) open voor andere Foneros en jij kan als Fonero op jouw beurt van iedere andere deelnemer gebruikmaken. Mensen die geen Fonera bezitten kunnen toch gebruikmaken van het zo ontstane wereldwijde hotspot-netwerk door (tamelijk goedkope) dagkaarten te kopen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De olie is nog lang niet op

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, deze maal voor Christian Jongeneel, wetenschapsjournalist en onder meer redacteur van De Linker Wang, tijdschrift voor geloof en politiek.

Het is al enige tijd bonton om te beweren dat de piekproductie van aardolie nabij is, en dat het daarna steeds minder zal worden. Onzin, beweert Duncan Clarke in ‘The battle for barrels’.

Als er één technologie onlosmakelijk verweven is met economie en politiek, dan is het ongetwijfeld de oliewinning. Een ingenieur in de technische aardwetenschappen die ergens op zoek gaat naar olie en het vindt, kan daardoor welvaart brengen, maar evengoed oorlog. De impact is, zeg maar, niet altijd even goed te voorspellen.

In ‘The battle for barrels‘ richt Duncan Clarke, een consultant met bijna dertig jaar ervaring in de olie-industrie, zijn pijlen op ‘peak oil’, een verzameling theorieën die allemaal op de een of andere manier betogen dat de olievoorraden aan het opraken zijn, dat we binnen afzienbare tijd een piek bereiken en dat daarna een economische ellende zonder weerga gaat toeslaan.

De grondleggers van ‘peak oil’ zijn geen leken, maar geologen met lange ervaring in de olie-industrie. Op basis van bekende voorraden en allerlei modellen voorspellen zij al vijftig jaar dat het einde nabij is. Het lastige is natuurlijk dat bij gelijkblijvende modellen iedere nieuwe olievondst het einde een stukje doet opschuiven. Sommige ‘peak oilers’ willen waarschuwen om zuinig aan te doen, anderen koersen rechtstreeks af op apocalyptische visioenen van grootschalige oorlogen en hongersnood als het met de olie gedaan is.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recensie: Herman Finkers komt eindelijk thuis

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Rode Hond, dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.

Theater (Foto: Zef Delgadillo)?Ik heb een kwart eeuw rondgezworven als komisch persoon?, vat Herman Finkers zijn carrière tot dusverre samen. Veel te bescheiden natuurlijk voor één van de succesvolste cabaretiers van de jaren ?90. Toch schuilt er een kern van waarheid in. Finkers was inderdaad komisch ? héél komisch ? maar meestal ook niet meer dan dat. Hoe knap zijn taalvondsten ook waren, hoe geestig zijn presentatie ook was en hoe vol de zalen ook zaten. Na zeven jaar pauze laat Finkers in een nieuw programma de breedte van zijn talent zien. Eindelijk.

Jaar na jaar hield Finkers de onafgebroken cyclus van schrijven en optreden vol. In zijn vorige voorstelling ?Kalm aan en een rap een beetje? gaf hij al aan dat het hem uitputte, dat hij toe was aan een pauze. ?Ik was moe van mijn eigen humor?, zegt hij zelf. Zijn nieuwe voorstelling ?Na de pauze? gaat voor een groot deel óver de pauze, de zeven jaar waarin de Twentse cabaretier niet op de planken stond.

Niet dat hij stil zat: hij assisteerde bij een bijbelvertaling in het Twents en schreef mee aan de succesvolle regiosoap ?Van jonge leu en oale groond?. Verder gebruikte Finkers de pauze om ?eens stevig kennis te maken? met zijn vrouw en zich nader te verdiepen in het katholicisme en de streektaal. En om na te denken, veel na te denken. Bovendien kreeg Finkers tijdens de rustperiode te maken met ziekte (leukemie en Pfeiffer) en de dood, van onder meer de bevriende tekstdichter Willem Wilmink. Daarover vertelt en zingt hij openhartig.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC’s Zondag Matinee: Mind Altering Drugs

Wat is er heerlijker dan op zondag de tijd te nemen voor een onthaast stukje televisie? In GC’s Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment. We kiezen hierbij zoveel mogelijk voor materiaal dat online bekeken kan worden.

Terwijl de Nederlandse overheid zich druk maakt over de gevolgen van het gebruik van paddo?s en de mogelijkheid onderzoekt om paddo?s te verbieden (en volledig voorbij lijkt te gaan aan de 540 jaarlijkse doden door diclofenac en ibuprofen) of zoals Cohen voorstelt ?alleen het toestaan van het gebruik van paddo’s na een (voorlichtings)periode van een drietal dagen?, kijkt GC in de zondagmiddagmatinee verder dan de eigen landsgrenzen. In de documentaire ?Mind Altering Drugs? van National Geographic komt een drietal drugs voorbij, waarbij de positieve, spirituele effecten van de drugs worden onderzocht.

De San Pedro-cactus en ‘El Maestro’
Allereerst bezoeken we Peru, waar de San Pedro-cactus (met dezelfde effecten als LSD) groeit. De voice-over vertelt ons dat dit een drug is die de meeste overheden zouden verbieden, maar de Peruviaanse overheid staat het gebruik van deze drugs op ?gelimiteerde? basis toe. Van belang hierbij is dat de drug wordt geconsumeerd in het bijzijn van een ?shaman?, in dit geval ?El Maestro?. We maken kennis met het ritueel dat hoort bij de toediening van deze drug en leren dat de rituelen de werking kunnen versterken. ?El Maestro? begeleidt dit proces en is degene die beslist of het wel of niet gebruikt mag worden, want: “if you don?t have faith, your body won?t feel it”. In deze rituele sessie geeft San Pedro ‘El Maestro’ de gelegenheid om als een spiegel naar mensen te kijken en dit geeft hem weer de mogelijkheid om problemen op te lossen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC’s Zondag Matinee: GeenStijl

Wat is er heerlijker dan op zondag de tijd te nemen voor een onthaast stukje televisie? In GC’s Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment. We kiezen hierbij zoveel mogelijk voor materiaal dat online bekeken kan worden.

GeenStijlDeze keer nemen we met KRO’s Profiel Een kijk in de keuken van GeenStijl (bekijk hier de uitzending). Van de handel en wandel van ’s Nederlands bekendste shocklog zijn wij in de blogosfeer natuurlijk redelijk op de hoogte, dus ik vroeg mij af hoe de “traditionele media” het verhaal gingen brengen. Het is een aardig overzicht geworden, maar een paar interessante vragen heb ik in de docu gemist.

Uiteraard beginnen de makers met het beeld van GeenStijl als een weblog gerund door pestende, scheldende, rechtspopulistische en vooral controversiële pubers. Presentatrice Bregittha Nuyten doet een oproep op de site om van de reaguurders te horen wat hen nu zo aantrekt aan GeenStijl. De reacties zijn voorspelbaar:

Ik ben een hoer die moet deaudvallen, word Brititta genoemd, en ben natuurlijk een verderfelijke exponent van de Staatsomroep.

Maar uiteindelijk blijkt dat 80% van de emails die ze ontvangt serieuze verklaringen onder eigen naam zijn over de voorliefde van de lezerts voor GeenStijl.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Smet op Desmet

GeenCommentaar nam afgelopen dinsdag deel aan het radioprogramma Desmet Live. In het kader van de Week van de Democratie spraken Frits Barend, Koen Kleijn (hoofdredacteur De Groene Amsterdammer) en GC-redacteur Arnoud Boer onder leiding van Dieuwertje Blok over de invloed van de media op het publieke debat (luister hier het debat terug). Hieronder een column naar aanleiding van de discussie.

GC bij Desmet Live!Afgelopen dinsdag mocht GC aanschuiven bij twee zwaargewichten van de traditionele media: Frits Barend en Koen Kleijn. Een hele eer en tevens een lastige opgave, want deze heren zijn door de wol geverfde journalisten. Het onderwerp: invloed van de media op het publieke debat.

Bloggers zijn de dorpsfanfare

Twee woorden die al snel vielen waren “amateurs” en “poortwachter”, en die begrippen vormen dan ook bijna altijd de kern van de kritiek van de traditionele media op weblogs. Frits Barend vergeleek bloggers met fanfare-musici, waarbij de traditionele media het concertgebouworkest zijn. En daar heeft hij natuurlijk wel een punt, want webloggers zijn inderdaad geen opgeleid journalisten en zijn niet getraind in het schrijven van afgewogen artikelen. Ze hebben daarnaast niet de tijd en middelen om zich exclusief bezig te houden met een aandachtsgebied als sport, politiek of entertainment. De conclusie: webloggers zouden die onderwerpen maar beter aan de professionele journalist overlaten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Docu: De twee gezichten van Zinedine Zidane

Zinedine Zidane is een lelijke voetballer. Een oude, gebogen krijger met een vuile blik. Nauwelijks meer in balbezit, met spaarzame briljante momenten. Bikkelhard voor zichzelf en voor zijn omgeving, maar achteloos als een glimlach doorbreekt na een grapje van een medespeler.

Zinedine Zidane is een prachtige voetballer. Een ervaren, trotse atleet met een scherpe blik. Snel aan de bal, met een neusje voor het juiste moment. Bikkelhard voor zichzelf en voor zijn omgeving, maar ontwapenend als een glimlach doorbreekt na een grapje van een medespeler.

De film ´Zidane, un portrait du 21e siècle´ is deels sportdocumentaire, deels kunstinstallatie. De prachtig meeslepende muziek van Mogwai zuigt je mee in de pixels van begin tot eind. Multi-interpretabel en provocatief.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jezus in het Witte Huis

Jezus in je hart of liever Jezus in het Witte Huis? Dat is de vraag die je bekruipt als je de film ´Jesus Camp´ ziet, die nu draait in de betere filmhuizen. Deze documentaire legt vast hoe in het Mid-Westen van de Verenigde Staten evangelisten in bible camp kinderen blootstellen aan anti-abortusleuzen, creationisme en de minder vreugdevolle lessen uit de bijbel.

Het knappe aan de documentaire is dat alles objectief in beeld is gebracht. Iemand die dol is op het drammen van de christelijke boodschap in onschuldige kinderhoofdjes zal na het zien van de film de bioscoop met een grote glimlach verlaten.

De film legt ijzingwekkend vast hoe volwassenen kinderen opjutten om hun zonden af te leggen en zich in te zetten om Amerika te bekeren tot het christendom. Amerika zit midden in deze ´culture war´. Het is ontaardt in een politieke strijd om niet alleen het Witte Huis, maar bijna even belangrijk: het Hooggerechtshof (Supreme Court). De religieuze conservatieven kunnen niet wachten tot ze bijvoorbeeld abortus-jurisprudentie die ze niet aanstaat terug kunnen draaien.

Jankende kinderen die schreeuwen om vergiffenis, tevreden volwassenen die knikken voor weer een zieltje dat gewonnen is. Brainwash of born-again? Filmpje!

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenStijl Vakansieboek is Ruk

Nog een weekje en dan zijn alle schoolvakanties in Nederland gestart. U gaat op vakantie en neemt mee? Naast de Unox-worsten, pindakaas, kaas uit Gouda, of hagelslag wilt u misschien ook wat meenemen om te lezen of anderszins uzelf of uw kinderen te vermaken. Wellicht dat u aan de nieuwe Saskia Noort dacht of aan die oude van Dan Brown?

De GC-redactie heeft het geheel onbaatzuchtig op zich genomen om het GeenStijl Vakansieboek aan te schaffen voor een recensie. Zodat uw kinderen dit niet meer hoeven te doen.

Om het Vakansieboek kort samen te vatten: het is ruk. En helaas niet omdat dat we zo´n jeuk onder ons middenrif krijgen van de zogenaamde fappagina´s. Als uw vakantie tien minuten duurt, dan komt u hiermee uit. Gaat u langer, dan adviseert de GC-redactie een ander vakantieboek aan te schaffen.

Het GeenStijl vakansieboek is bedoeld als een ´parodie´ op de vakantieboeken van vroeger. Nu weet ik niet hoe oud de GS-redactieleden zijn, maar ik kan me een dergelijk vakantieboek niet herinneren. Of zal ik dat verdrongen hebben, omdat ze zo weinig memorabel waren? In elk geval dit vakantieboek zal Nederland niet lang heugen.

GeeuwSaai
De gebruikelijke prikkelende teksten van GeenStijl ontbreken geheel. De irritatie-factor is dus wél een stuk lager, maar dit maakt het boek ook een stuk saaier. Op internet mag blijkbaar meer dan in gedrukte vorm? Het enige dat overeind is gebleven is de flauwe humor. Misschien werkt dit bij veertig graden celsius, na een toppertje en een breezer ananas?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gehaaid – Steven Hall

Om maar meteen met de conclusie in huis te vallen: Gehaaid is een absolute aanrader voor iedereen die van boeken en films houdt die “het zit allemaal tussen je oren” als thema hebben.

De plot-outline is als volgt: de hoofdpersoon, Eric Sanderson wordt kotsend wakker zonder te weten wie hij is en waar hij is. Al snel komt hij er door aanwijzingen, achtergelaten door zijn vroegere “ik”, achter dat zijn vriendin is omgekomen op vakantie en dat als gevolg van post-traumatische stress zijn geheugen aangetast wordt.

In eerste instantie lijkt het een gewoon syndroom, maar het blijkt dat hij wordt nagejaagd door een Ludoviciaan, een “conceptuele haai” die gekwelde geesten aanvalt en in bijzondere gevallen één geest blijft volgen. Die conceptuele haai bestaat echt, in die zin dat hij zich ook in de fysieke wereld manifesteert. Om dat concept kracht bij te zetten wordt de haai veelvuldig in het boek afgebeeld in de vorm van letters. Een erg leuk concept, wat het geheel een stuk overtuigender en geloofwaardiger maakt.

Daarnaast schrijft Hall erg goed. De conversaties zijn vlot, maar niet oppervlakkig, het boek verveelt geen moment en is niet stoffig of belangrijk-doenerig (iets wat je vaak bij Nederlandse auteurs ziet). Maar het is zeker ook niet vluchtig of te licht. Zoals gezegd: Eric?s aandoening wordt erg overtuigend neergezet en zijn verliefdheid voor en verdriet over de dood van zijn vriendin kun je van het papier af voelen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende