GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Rode Hond, dat eerder op zijn eigen weblog verscheen.
?Ik heb een kwart eeuw rondgezworven als komisch persoon?, vat Herman Finkers zijn carrière tot dusverre samen. Veel te bescheiden natuurlijk voor één van de succesvolste cabaretiers van de jaren ?90. Toch schuilt er een kern van waarheid in. Finkers was inderdaad komisch ? héél komisch ? maar meestal ook niet meer dan dat. Hoe knap zijn taalvondsten ook waren, hoe geestig zijn presentatie ook was en hoe vol de zalen ook zaten. Na zeven jaar pauze laat Finkers in een nieuw programma de breedte van zijn talent zien. Eindelijk.
Jaar na jaar hield Finkers de onafgebroken cyclus van schrijven en optreden vol. In zijn vorige voorstelling ?Kalm aan en een rap een beetje? gaf hij al aan dat het hem uitputte, dat hij toe was aan een pauze. ?Ik was moe van mijn eigen humor?, zegt hij zelf. Zijn nieuwe voorstelling ?Na de pauze? gaat voor een groot deel óver de pauze, de zeven jaar waarin de Twentse cabaretier niet op de planken stond.
Niet dat hij stil zat: hij assisteerde bij een bijbelvertaling in het Twents en schreef mee aan de succesvolle regiosoap ?Van jonge leu en oale groond?. Verder gebruikte Finkers de pauze om ?eens stevig kennis te maken? met zijn vrouw en zich nader te verdiepen in het katholicisme en de streektaal. En om na te denken, veel na te denken. Bovendien kreeg Finkers tijdens de rustperiode te maken met ziekte (leukemie en Pfeiffer) en de dood, van onder meer de bevriende tekstdichter Willem Wilmink. Daarover vertelt en zingt hij openhartig.
De indrukwekkende decors uit vorige programma?s, variërend van een parketvloer tot de top van de Vaalserberg, zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor een prachtig belichte, sobere omlijsting. De voorstelling bevat opmerkelijk veel liedjes, die meer diepgang hebben dan vroeger werk. In eerdere programma?s waren het enkel grappen op rijm, nu drukken ze een gevoel of gedachte uit en zijn ze en passant vaak nog geestig ook. Een groot zanger is Finkers nooit geweest, maar hij slaagt er perfect in zijn tekst over te brengen. De liedteksten zijn persoonlijker dan ooit te voren, maar absoluut niet somber. ?Als de tijd verstrijkt, het leven uit me wijkt / En Petrus aan me vraagt wat ik op aarde heb bereikt / Dan is het eerste dat door mij wordt opgenoemd: Er is een fuchsia naar mij vernoemd?.
Humor en ernst wisselen elkaar niet af, ze gaan juist samen en versterken elkaar. Zonder tranentrekkerij of effectbejag ontroert de thematiek des te meer. Het even geniale als aangrijpende slotlied brengt alles bij elkaar: ziekte, liefde, religie en de dood. Het stuurt het publiek met een brok in de keel, tranen in de ogen en een glimlach rond de mond weer naar buiten. Kenmerkend voor het vakmanschap van de cabaretier, die de zware thema?s met typische Finkers-humor lichtvoetig weet te brengen: ?Er zitten twee kanten aan zo?n ziekte. Als je het hebt, is het vervelend, maar als je het niet hebt is dat mooi meegenomen.?
Herman Finkers, die gisteravond aanvankelijk wat last leek te hebben van premièrezenuwen, is nog steeds onmiskenbaar een komisch persoon. Bevrijd van de druk altijd grappig te moeten zijn, heeft hij nog meer te bieden. Het lijkt of Finkers zijn voorgaande voorstellingen voornamelijk voor het publiek heeft gemaakt en deze voorstelling voor zichzelf. Alsof hij na al die jaren rondzwerven thuis is gekomen en dat wil delen met zijn publiek. En daar mogen we hem dankbaar voor zijn. Amen.
Herman Finkers ? Na de pauze
Gezien: 25 oktober 2007, stadsschouwburg Nijmegen
Reacties (16)
Goeie recensie, 100% mee eens. Ik heb hem de dag erna (de 26e) in Nijmegen gezien, heb genoten. Een mooie, integere voorstelling met diepgang, maar zonder ooit te zwaar op de hand of melodramatisch te worden.
Yes, RH op GC. OMFG! LOL! RH 4 pr3sid3nt!
Komt volgeyoghurt hier ook op te staan? Zo nee, kijk hier.
De vele positieve berichten over Finkers’s show hebben me overtuigd, ik ga na deze reactie op zoek naar kaartjes voor deze man. Amen.
@3 veel succes dan, volgens mij is hij bijna overal al uitverkocht…
Ik heb Herman Finkers voor het eerst in mijn leven gezien en vond het een diepe teleurstelling. Hij stond in Orpheus en wat ik had verwacht kwam totaal niet uit. Een avond met af en toe wat lachen maar veel gedachten aan god en de dood. Ik heb geen leuke avond uit gekregen maar een avond vol met iemand die misschien ooit leuk was en nu teleurstellend is. Zonde van mijn geld. Ik zal hier ook nooit geen kaarten meer voor kopen. Herman schrijf een boek over je narigheid en maak weer pret, daar hebben wij ook wat aan.
@5 Als je ergens kaarten voor koopt dan is het minste wat je vooraf kunt doen je er even in verdiepen. En volgens mij heeft Finkers, en met hem de hele vaderlandse pers, voortdurend gezegd dat de toon en de inhoud zeer wezenlijk verschilt van zijn vorige shows. Dus ja, eh, sorry, maar dan heb je even niet opgelet, lijkt me.
@6 Ik heb zeker wel opgelet en de media opmerkingen gelezen en zelfs intervieuws gekeken via uitzendking gemist. Het is alleen niet mijn manier van vermaak, deze nieuwe Finkers. Ieder die zich daarin wel kan vinden moet zeker gaan maar dit is mijn mening en die is negatief. Heb bij het verlaten van Orpheus niemand vrolijk zien kijken en als dat is wat hij wil bereiken dan is dat toch uitstekend. Voor mij was dit een kennismaking waar geen vervolg op zal komen en mijn man die al drie voorstellingen heeft gezien was ook direct genezen. Ieder heeft gelukkig zijn eigen smaak.
Afgelopen vrijdag stond Herman Finkers in Apeldoorn, door alles wat ik gelezen had, ben ik er zonder enige verwachting heen gegaan..Ik heb wel een heerlijke avond gehad, vooral voor de pauze was het Finkers als vanouds…wellicht zelfs iets grover als vroeger. Na de pauze was het wel heftig, maar terugkijkend zeg ik: Herman Finkers, welkom terug en ga nog jaren zo door.
Ik moet Sophia gelijk geven, ik heb de voorstelling gezien met wat vrienden en van de 5 mensen lagen er 3 te slapen en ook wij merkten op dat niemand ook maar een grijns op zijn gezicht had na de voorstelling en dat voor een vrijdagavond. Een liedje op zijn tijd kan best leuk zijn maar de hele avond vullen met deze zooi werden we allemaal niet vrolijk van, en ik moet oprecht zeggen dat ik me moest inhouden om geen boe te roepen
@9 Zestien liedjes, om precies te zijn. Dat is echt overal te lezen geweest. Maar goed, dan nog kan het tegenvallen, dat is waar.
Enige tijd geleden naar de nieuwe show geweest. Teleurgesteld is het enige woord dat ik kan bedenken. Veel te grof in de mond (makkelijk scoren) en liedjes zonder gevoel gezongen wat hij dan compenseerde met een grove afsluiter in de liedjes (vaak gepaard met de geslachtsdelen). Totaal overbodig om hiervoor na 7 jaar terug te komen. Een echte cabaratier scoort met weldoordachte grappen of spitsvondigheden ipv schelden of het uiten van zoveel mogelijke verschillende woorden voor gemeenschap.. Een bittere tegenvaller en zal helaas niet snel meer naar een show van Herman Finkers gaan.
Ik snap niet zo goed dat zoveel mensen “goede avond uit” gelijkstellen aan “lekker gelachen”. Ik kwam ook niet schaterend het theater uit, maar glimlachend en een tikje ontroerd, alsmede met een stapeltje stof tot nadenken. Dat lijkt me een veel waardevoller effect dan “lekker gelachen”.
Herman Finkers laat in deze show zichzelf zien.
Op zeer indrukwekkende wijze passeren de voorbije jaren de revue. Hoe hij is omgegaan met zijn terminale ziekte, wat dat met zijn leven heeft gedaan en welke geweldige persoonlijke (en relationele) ontwikkeling hij heeft doorgemaakt.
Diep respect voor de openheid (kwetsbaarheid), waarmee hij op het toneel staat. Deze man heeft mij diep ontroerd, was steeds weer in staat met een tussentijdse kwinkslag me weer de andere kant op te manoeuvreren, om vervolgens doodleuk door te gaan waar hij was gebleven. Hulde!
@Jay,
Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd ;)
Ik ben gisteravond naar de voorstelling geweest. Een geniale mix van de “oude” en “nieuwe” Finkers. Hij heeft op een prachtige manier voor het eerst iets van zichzelf laten zien, maar dan wel “eigen”! Mooie beeldspraak, Finkers met een moraal, ik zeg geslaagd!
Ik heb deze show al een jaar geleden gezien. Ik begreep vantevoren dat het wat serieuzer van toon was, maar zoveel zwaarmoedigheid, daar was ik niet op voorbereid. Doet een beetje denken aan de show van Toon Hermans na de dood van zijn vrouw Rietje. Mooie liedjes, maar op gegeven moment slaat het dood, het wordt dan, net zoals bij Herman Finkers, oude wijn in nieuwe zakken. Voor de pauze valt er nog een beetje te lachen, na de pauze is het allemaal wel wat erg serieus. Over de kwaliteit van de voorstelling heb ik het niet, maar wie komt om te lachen kan beter zijn kaartjes op marktplaats zetten.