Intellectuele armoede

De Republikeinse Partij in de VS zit zonder constructieve ideeën. De verrassende overwinning in de Republikeinse voorverkiezingen van ultraconservatief David Brat, die daarin partijgenoot House Majority Leader Eric Cantor versloeg, heeft tot de nodige opschudding geleid. Populistische Republikeinen? Verschillende Amerikaanse politieke commentatoren zagen in Brats overwinning het (zoveelste) begin van een succesvolle populistische revolte tegen de big business-vleugel die de Republikeinse partij al jarenlang zou hebben gedomineerd. The New York Times:

Door: Foto: Pargon (cc)

Mark Ames vs. Glenn Greenwald (via rassenrellen)

ACHTERGROND - De zeer onfraaie rassenrellen van 1992 in Los Angeles hadden een zeer onfraaie aanleiding, en riepen op hun beurt ook weer enkele zeer onfraaie reacties van politici op. Mark Ames diept er een aantal op. Het hele politieke establishment – van Democraten, Republikeinen én Libertariërs – bleek in staat onfraai te reageren.

Vooral die laatsten moeten het echter ontgelden, en dan met name Ron Paul, die zich misschien inderdaad wel het minst fraai van allen uitliet. Zo sprak hij in zijn nieuwsbrieven van destijds over “animals” en gaf zijn lezers zelfs advies over hoe je wegkomt met het doodschieten van een jonge relschopper:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De waanzin van Ayn Rand

Vijftien april gaat de film Atlas Shrugged in première, gebaseerd op de bestseller van Ayn Rand, waarin ze haar filosofie in romanvorm uiteenzet. Volgens Rand parasiteren de arbeiders op het genie en de inspanningen van begaafde enkelingen, zoals ondernemers en industriëlen, schrijvers en kunstenaars. Rands filosofie vormt de intellectuele rechtvaardiging voor Amerika’s zakenelite om de overheid ineen te schrompelen en voor hen hinderlijke wetgeving aan spaanders te hakken. Tijd voor progressieven om terug te slaan.

Een bijdrage van Ian Reifowitz, die regelmatig publiceert op het Amerikaanse opinieweblog Daily Kos.

Ik ken een paar mensen die Ayn Rand goed vinden. U wellicht ook. Haar hyperindividualistische sociale darwinisme dient als de ideologische fundering voor de Tea Party (hoewel hun hard-rechtse sociale conservatisme de atheist Rand zouden doen rillen). Ze kan met recht een extremiste genoemd worden. Haar overtuigingen hebben wel wat weg van die van Rand Paul (die zegt dat hij niet naar haar genoemd is – zijn volledige naam is Randal), maar dan op steroïden. Een hoop steroïden.

Nu is dat hele idee van Rand gebaseerd op haar complete ontkenning van de realiteit dat succesvolle individuen niet succesvol kunnen zijn zonder een sterke samenleving om hen heen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

De enige Republikein waar Bill Maher op zou kunnen stemmen

INTERVIEW - Afgelopen vrijdag was de eigenzinnige, libertarische senator uit Kentucky en mogelijke presidentskandidaat voor de Republikeinen in 2016, Rand Paul, te gast bij Real Time van Bill Maher. Waarom hebben we zo’n talkshow niet op de Nederlandse buis in plaats van die rellerige waan van de dag televisie als Pauw, maar dat terzijde.

Rand Paul, volgens Time ’the most intresting man in politics’, is de enige Republikein waar Bill Maher op zou kunnen stemmen vanwege de libertarische standpunten van Paul tegen de ‘war on drugs’, de militairistische buitenlandse politiek van de VS en niet te vergeten de spionagepraktijken van de NSA. Maher is om die redenen niet zo’n fan van de favoriet voor het presidentschap, Hillary Clinton, de beschermheilige van de status quo.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.