Waarom wij martelen

Afgelopen week stuitte ik tijdens het zappen op een film die ik nog niet gezien had: Inglourious Basterds van Quentin Tarantino. Ik besloot hem te kijken, maar heb hem na een uur weer uit gezet, iets wat ik haast nooit doe. Voor wie het niet weet: de film gaat over een Amerikaanse eenheid die tijdens de Tweede Wereldoorlog in vijandelijk gebied opereert met maar één doel: Nazi’s liquideren. Dat gaat, het is immers Tarantino, met zeer grof geweld. Ik vond de film saai. Tarantino gebruikt – in het eerste uur althans – eigenlijk maar één truc om de spanning erin te houden: door twee mensen of twee groepen tegenover elkaar te zetten in een situatie waarin de ene kant iets zeer belangwekkends te verliezen heeft en de andere kant maar blíjft praten en tijd rekken. Toegegeven, je zit op het puntje van je stoel, maar het komt wel héél erg uit de theorieboeken ‘hoe schrijf ik een Hollywood-scenario’. Na drie keer had ik het wel gehad met de eindeloze monologen voor de slachtpartij, een fenomeen dat ik ook al kende uit Pulp Fiction, maar dat me destijds niet zo stoorde.

Door: Foto: Een pijnbank in de Gevangen Poort (Den Haag; foto Nationaal Archief) copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Tarantino tegen journalist: ‘Ik ben je slaafje niet!’

Quentin Tarantino’s meest recente rolprent ‘Django Unchained’, over een Amerikaanse zwarte slaaf die wordt vrijgekocht en dan wraak neemt op zijn onderdrukkers, doet in de VS wat stof opwaaien.

De zwarte cultregisseur Spike Lee vond het onkies dat Tarantino het thema slavernij exploiteerde (kennelijk is dat recht voorbehouden aan zwarte regisseurs als hijzelf), en toen de Britse journalist Krishnan Guru-Murthy Tarantino naar diens smaak net iets té lang bleef doorzagen over het verband tussen filmgeweld en real-life bloedbaden in Amerikaanse bioscopen en scholen, werd deze door de regisseur bruusk teruggeblaft.

‘I’m shutting you down! Ik ben geen draaiorgelaapje dat hoeft te dansen op jouw wijsje. En ik ben jou geen rechtvaardiging verschuldigd voor het geweld in mijn films. Ik heb dat al zo vaak uitgelegd. Als mensen mijn meningen daarover willen weten, dan kunnen ze dat Googelen.’

Divagedrag van een kat-in-het-nauw, of heeft Tarantino hier wel een puntje…?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Exploitation!

Heeft u zich ook al jaren afgevraagd waar Quentin Tarantino de mosterd vandaan haalt?

Hoe hij op het idee kwam om Kill Bill vol te stouwen met moordlustige vrouwen, waarom hij Pam Grier uit de vergetelheid haalde, en hoe hij het in zijn hoofd haalde om zijn Grindhouse-film te laten draaien om vier kick-ass babes die een psychopaat-in-een-auto te lijf gaan?

De anderhalf uur durende documentaire ‘Machete Maidens Unleashed!‘ geeft een aardig inkijkje in de exploitationfilms van de jaren ’60 en ’70, toen massa’s hitsige tieners drive-in films gingen kijken met hun vriendinnetjes.

Niet alleen krijgt u een impressie van een bijna vergeten Amerikaanse subcultuur, maar u komt achter de rol die de Filipijnen, president Ferdinand Marcos en het Filipijnse leger speelden in de productie van de films.

Afgelopen week te zien bij Virus op Canvas (elke woensdag rond de klok van elf), en nu in dit theater…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

I’m gonna be Mister Pink

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.

This spot is made for the Queer Lisboa, The Lisbon Gay and Lesbian Film Festival. Film lovers immediately recognize this scene from Tarantino’s Reservoir Dogs.

The Mister Pink commercial is part of the celebration of the Festival’s 15th anniversary (2011). The festival will take place from the 16th to the 24th September 2011, at Cinema São Jorge.

Advertiser:
Queer Lisboa

Agency:
Fuel Lisbon

Additional credits:
Creative team: Marcelo Lourenço/Pedro Bexiga
TV producer: Miguel Barbosa
Production Company: Sync
Music: Display
Director: Pau de la Sierra
Source:
Adverblog

Link naar oorspronkelijke post

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | “Kosher porn…”


“Being Jewish, for me it’s like kosher porn. It’s something that I have fantasised about since I was a very young child. It was like I performed a sex scene when I beat that guy to death.” (acteur Eli Roth, alias Sgt. Donnie Donowitz in Quentin Tarantino’s oorlogsfilm Inglourious Basterds)

Quentin Tarantino leverde met zijn nieuwste film Inglourious Basterds volgens critici een van zijn beste films af. In de film wordt nazi-Duitsland verslagen door Amerikaans-joodse soldaten, die Hitler en consorten opblazen in een Parijse bioscoop. Tarantino zelf omschreef zijn film als een combinatie van een oorlogssprookje – beginnend met de tekst ‘Once Upon A Time…’ – en een joodse wensdroom. “By turns surprising, nutty, windy, audacious and a bit caught up in its own cleverness, the picture is a completely distinctive piece of American pop art with a strong Euro flavor that’s new for the director”, aldus een recensent in Variety.