Wilders roept op demonstratie te steunen van groep die tegen Joden en Israël is
Wilders roept op demonstratie te steunen van groep die tegen Joden en Israël is, Pro Patria. Zou hij dat weten?
Hoe discriminatie radicalisering in de hand werkt. De afgelopen weken werd antizionisme door Asscher een aantal keren meteen antisemitisme genoemd. Maar dat is niet hetzelfde. Antizionisme komt nota bene ook in joods-orthodoxe kringen voor. Antizionisme gelijkstellen aan antisemitisme is van dezelfde orde als iedere jood voor zionist uitmaken: een walgelijke generalisatie. En generalisatie staat aan de basis van discriminatie. Nog zo een oefening: Je kan tegen IS zijn, maar het is een onjuiste generalisatie hier de hele islam de schuld van te geven. En je kan dan alsnog tegen de islam zijn, het heet pas discriminatie als daarom iedereen van moslim-komaf wordt aangepakt en anders wordt behandeld dan anderen. Het eerste is wat Wilders doet, het tweede is wat het kabinet van plan is. Generaliseren doen we allemaal. De filosoof Nietzsche leerde ons dat de grond van alle kennis het gelijk stellen van het ongelijke is. Zonder te categoriseren kunnen we niet oordelen, en dus niet handelen. Maar we kunnen daarin te grof te werk gaan. En dat is contraproductief.
Wilders roept op demonstratie te steunen van groep die tegen Joden en Israël is, Pro Patria. Zou hij dat weten?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
ANALYSE - Ex-PVV’ers Louis Bontes en Joram van Klaveren hebben een partij opgericht: VNL. Als VNL een succes wordt zonder buitenspel te worden gezet kost dit PVV-leider Geert Wilders veel stemmen. En anders zal de komende jaren wel een (ander) geloofwaardig alternatief ontstaan dat Wilders pijn doet. Vooral vanwege de geïsoleerde positie van de PVV. Vergelijkingen met andere geïsoleerde partijen dringen zich op.
“Dat doe ik niet nog een keer.” CDA-leider Sybrand van Haersma Buma herhaalde het vier maanden geleden nog maar eens. Nooit meer met Wilders in zee. Intussen houdt de VVD de deur op een kier. Bovendien werken andere partijen incidenteel met Wilders samen. Er is dan ook geen sprake van een compleet cordon sanitaire rond de PVV. Toch zal Wilders niet binnen afzienbare tijd weer grote invloed krijgen op regeringsbeleid. Hij staat voorlopig buitenspel.
Veel kiezers vinden zo’n isolement geen probleem. De SP bijvoorbeeld heeft ook vaak aan de zijlijn gestaan maar trekt toch veel stemmen. Zelfs een compleet cordon sanitaire zou de PVV wellicht geen grote electorale schade toebrengen. Er zijn wel vaker partijen stelselmatig buitengesloten zonder dat kiezers massaal afhaakten. Een voorbeeld is Vlaams Blok, dat in 2004, na vijftien jaar cordon sanitaire, was gegroeid van twee naar achttien zetels in de Kamer.
ANALYSE - Het is nog allesbehalve zeker of radicaal-rechts erin zal slagen vruchtbaar samen te werken in het Europees Parlement, meent Matthijs Rooduijn.
Radicaal-rechts zit in de lift, aldus veel West-Europese media naar aanleiding van de verkiezingen voor het Europees Parlement (EP) eergisteren. De aandacht gaat uit naar de winsten van partijen als het Front National (FN) in Frankrijk, de United Kingdom Independence Party (UKIP) in het Verenigd Koninkrijk en de Dansk Folkeparti (DF) in Denemarken. Volgens CNN (en veel andere media) zullen radicaal-rechtse partijen een sterkere positie krijgen in het EP. Maar klopt dat wel? Gaat radicaal-rechts Europa eens goed opschudden, zoals Wilders heeft gepropageerd? Of zal het zo’n vaart niet lopen?
Drie redenen voor een vruchtbare voedingsbodem voor radicaal-rechtse samenwerking
Er is de laatste maanden veel aandacht geweest voor de samenwerking tussen Wilders en zijn vrienden. Het pact dat de PVV sloot met partijen als het FN en Vlaams Belang (VB) was inderdaad opvallend, aangezien Wilders eerder ieder contact met deze partijen angstvallig uit de weg ging. Hij vreesde, tot eind vorig jaar, dat samenwerking met partijen met extremistische wortels negatief voor het beeld van de PVV zou uitpakken. Maar als gevolg van de veranderingen die Marine Le Pen heeft ingezet bij het FN (sterke matiging), en de wens om ook op Europees niveau van zich te laten horen, veranderde Wilders van gedachten. En hoewel dit niet de eerste keer is dat radicaal-rechtse partijen een alliantie smeden, zijn er redenen om aan te nemen dat de samenwerking deze keer vruchtbaarder zal zijn dan in het verleden.
Ten eerste zijn de radicaal-rechtse partijen nu flink minder radicaal. Ze stellen zich pragmatischer op en doen veel meer dan ooit hun best om associaties met extremisme uit de weg te gaan. Le Pen heeft een andere koers ingezet in de hoop het FN tot een salonfähige partij om te smeden. De PVV heeft überhaupt geen extremistisch verleden. Het is te verwachten dat Marine Le Pen en Wilders daarom makkelijker met elkaar door een deur kunnen dan bijvoorbeeld de veel extremistischere Vader Le Pen en Hans Janmaat van de Centrumdemocraten twee decennia geleden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
2014 is pas halverwege, maar het jaar is voor Geert Wilders al verloren. Ga maar na: twee verkiezingsnederlagen op rij (gemeenteraad en Europa), PVV’ers die de partij de rug toekeren en nu ook geen fractie kunnen vormen in het Europarlement.
Bij elke andere partij was de leider afgetreden. Niet bij de PVV. Wilders sprak gisteren zijn teleurstelling uit over het mislukken van het Europese avontuur. Maar zei vervolgens dat hij zich weer volledig op het werk in de Tweede Kamer gaat richten. “Het halve Midden-Oosten staat in brand. Ik blijf strijd voeren tegen de islam.”
COLUMN - Ik moet deze dagen vaak aan die tekstregel van Ivan Heylen uit De wilde boerndochtere denken. Vrij vertaald: zo idioot veel geweld houdt niet ineens op. Alleen hebben mijn gedachten weinig te maken met lustgevoelens voor losbandige plattelandsvrouwen. Was dat maar zo.
We hebben gezien hoe Wilders zijn kiezers besodemietert. Het hielp niet. We hebben gezien wat voor twijfelachtige figuren de partij aantrekt. Het hielp niet. We hebben gezien hoe hij omroepen boycotte die hem niet naar de mond praatten. Het hielp niet. We hebben gezien hoe zijn tweede man de hele geschiedenis wil herschrijven naar blank-suprematistisch model. Het hielp niet. We hebben gezien hoe ze dwepen met NSB-symboliek. Het hielp niet. We hebben neonazi’s gezien op de Koekamp. Het hielp niet. We hebben gezien hoe hij samenwerkingen aan is gegaan met SS-herdenker Filip Dewinter, en met de partij van Holocaustbagatelliseerder Jean-Marie Le Pen die vandaag ebola voorstelt als oplossing van het immigratieprobleem. Het hielp niet. We hebben gezien hoe hij een meute getrouwen opzweept tot het scanderen van MINDER, MINDER Marokkanen. Het hielp niet. We hebben gezien hoe de eerste persoon in Nederland die kritische vragen stelde aan Wilders, met de dood werd bedreigd. Het hielp niet. (En ik ga niet naar al die voorbeelden linken want ook dat helpt niet.)
De rest van de Nederlandse politiek en de gehele pers stond erbij en keek ernaar. We moesten maar niet al te hard van leer trekken tegen Wilders. Dat zou hem alleen maar helpen, en het was een heel gewone man met heel gewone ideeën, en al die vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog klopten niet, en we moesten de problemen benoemen, en die dingen moeten toch kunnen worden gezegd, en laten we nou eerlijk zijn – er is ook een probleem met Marokkanen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zo meldt de Volkskrant.
De vierde zetel van de PVV in het Europees parlement blijft voorlopig leeg. ‘Een kandidaat beraadt zich nog’, meldt de commissie Geloofsbrieven, die de geschiktheid van de Nederlandse europarlementariërs onderzocht. Die ene kandidaat is lijstduwer Geert Wilders, die met voorkeurstemmen werd gekozen.
Wilders kan naar Europa, maar moet dan zijn Kamerzetel opgeven. Mocht hij besluiten niet naar Europa te gaan, dan is islamoloog Hans Jansen de eerst aangewezene. Die wil dan nog wel eerst erover nadenken of hij de stap naar Brussel en Straatsburg ook daadwerkelijk zet.
Sinds 2002 is het verboden het lidmaatschap van de Tweede Kamer en het Europees Parlement te combineren. Wilders zegt met een kort geding zo’n dubbelmandaat te willen afdwingen, desnoods tot bij het Europees gerechtshof. Zo lang die onduidelijkheid bestaat, blijft de PVV-zetel vacant. De partij heeft dan ook een stem minder bij stemmingen in het europarlement. Een woordvoerder van de PVV kon woensdag niet zeggen wat er gaat gebeuren.
We klagen massaal, maar schikken ons in ons lot. Waarom pikken we dat eigenlijk? Waarom zeggen we niet: Geert, je zoekt het maar uit; wij gaan weg. Hij heeft de media net zo hard nodig als wij hem.
RTL-verslaggever Jos Heymans vraagt zich af waarom hij (en andere journalisten) zich honds laten behandelen door de PVV.
Maar om terug te komen op bovenstaande vraag: ja, waarom eigenlijk?
Partij-ideoloog Martin Bosma heeft een boek geschreven:
In het manuscript, in bezit van deze krant, betrekt Bosma de stelling dat “links” van plan is “de Europese bevolking van Nederland” in dezelfde minderheidspositie te brengen (“voor de leeuwen te gooien”) als blanke Afrikaners overkwam na het einde van de apartheid.
“De Afrikaners, dat zijn wij. De Afrikaners van vandaag zijn de Nederlanders van over vijftig jaar of honderd jaar”, concludeert hij. In het boek omschrijft hij de Afrikaners als “proefkonijnen in het multicultureel laboratorium”. Mandela wordt door Bosma afgeschilderd als de communistische leider van een “terreurorganisatie” die na zijn vrijlating opdracht gaf voor een moordpartij op Zulu’s.
In het manuscript, dat circuleert in de PVV, rekent Bosma af met talrijke prominente Nederlanders die eerder sympathie betuigden of steun gaven aan het ANC en Mandela. Hij noemt onder andere schrijver Adriaan van Dis, oud-premier Kok, de televisiejournalisten Paul Witteman, Maartje van Weegen en Pia Dijkstra (nu D66-Kamerlid), die hij in de titel ‘handlangers van de ANC-apartheid’ noemt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.