Je hoort niet veel over Joe Biden. Hij valt een beetje bleekjes weg in de machtige schaduw van Obama. En wat betreft blundernieuws haalde hij het niet bij Palin. Zij kreeg daardoor drie keer zoveel aandacht in de media. Dat terwijl Biden er zelf ook wat van kan. Zo verzocht hij tijdens een campagnebijeenkomst de lokale politicus Chuck Graham op te staan. "Stand up Chuck, let them see ya." Graham wilde wel opstaan, maar helaas zit hij al sinds zijn zestiende in een rolstoel. Lees het stuk Joe Biden, de onzichtbare blunderaar in de Stentor voor meer blunders. Dit soort verhaaltjes is natuurlijk leuk, maar de focus op blunders gaat ten koste gaan van de aandacht voor de inhoud. Nu de strijd gestreden is, kan eindelijk eens die inhoud onder de loep genomen worden. Daarbij zal ik het grote verhaal even vermijden. Interessanter namelijk nog dan zijn standpunten over Israël of abortus, is zijn stemgedrag als senator op het gebied van privacy en copyright wetgeving.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Na mijn laatste column over de OV-chipkaart dacht ik dat er niets meer te zeggen zou zijn. Vele experts hadden het ding al naar de prullenbak verwezen en het was dus meer een kwestie van rustig afwachten tot het project zou afsterven (nadat er nog een paar miljoen gemeenschapsgeld over de balk gesmeten zou zijn – maar zo gaan die dingen nu eenmaal).
Zoals bij wel meer beleidsonderwerpen in Nederland hebben feiten en beleid echter steeds minder met elkaar te maken en gaat Staatssecretaris Huizinga voel goede moed verder met het uitrollen van een systeem waarvan iedere onafhankelijke expert al een jaar weet dat het onherstelbaar stuk is.
Als men de berichtgeving over dit dossier terug leest is het vrij helder dat de technische experts het vanaf dag 1 (of je die dag nu in 2005 of in 2007 legt) correcte voorspellingen deden en dat NXP woordvoerders, Translink en de Staatssecretaris (gesteund door TNO) er keer op keer naast zaten. Keer op keer tonen experts aan hoe erg de problemen zijn en keer op keer doen de Staatssecretaris en Translink dan een klein stapje terug op hun vorige uitspraak door vervolgens meteen te roepen dat het niet echt erg is en het uiteindelijk allemaal goed zal komen. Technische feiten en aantoonbare expertise zijn geen factor van betekenis in de beslissingsprocessen die worden gehanteerd. Bewust de objectieve bevindingen aanpassen aan de gewenste beleidsmatige opinies of het onderdrukken van de vrijheid van wetenschappelijk onderzoek zijn methoden waar men niet voor terugdeinst om de voortdenderende trein op de rails te houden.
Binnenhof fotograferen? Eng kijken naar een minister? Wild zwaaien met je armen? Niets kopen in de supermarkt? Doe het niet voor een bewakingscamera. Want voor je het weet sta je met je tronie op internet bij Opsporing Verzocht.
Onze concullega’s bij Geenstijl merkten gisteren met voor hun ongebruikelijk ingehouden toon terecht op dat het toch wel heel bijzonder was dat er bij Opsporing Verzocht twee mensen op de site stonden die nog niet de wet hadden overtreden. Ze hadden alleen foto’s gemaakt van de bewakingscamera’s in een Albert Heijn en “gedroegen zich verdacht”.
Dit is Nederland anno 2008. Verdacht gedrag is voldoende om subject te zijn van een publieke oproep tot opsporing. Een oproep waarin iedereen goed kan zien wat voor een gezicht je hebt. Jammer als je niets kwaads in de zin had, vanaf heden ben je voor mensen die je herkennen een boef. Of misschien wel een terrorist.
En geen enkele ophef in de media of de Tweede Kamer. We kunnen ons land dus maar beter omdopen tot “Politiestaat der Nederlanden”. Of misschien beter nog: DDR.
Nb: Ik heb met opzet geen link naar de betreffende pagina van Opsporing Verzocht of het artikel van Geenstijl geplaatst omdat ik zo min mogelijk wil meewerken aan het onterecht tonen van de gezichten van betrokken personen. Maar het gebeuren is wel belangrijk genoeg om te vermelden en van bewijs te voorzien dat ik het risico dat u alsnog gaat kijken accepteer. Maar mijn vraag is: wilt u dat a.u.b niet doen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zit je even niet op te letten, maakt iemand weer een nieuwe database met allerlei privacy-gevoelige gegevens. Gelukkig werd ik hierop geattendeerd.
Het betreft hier een database waarin ontuchtplegers (trainers, scheidsrechters, etc…) met een straf- of tuchtrechtelijke veroordeling voor een bepaalde periode komen te staan. Alle aangesloten bonden worden verplicht de meldingen aan te leveren. En ik neem aan dat de bedoeling is dat bonden bij het aanstellen van nieuwe mensen in verenigingen checken of er niet een openstaande veroordeling is.
Nu is het tegengaan van ontucht een nobel streven. En het is ook belangrijk dat bonden en de koepel samen kijken wat er gedaan kan worden om dit zoveel mogelijk te voorkomen. Maar deze database lijkt mij een heel verkeerde keuze.
Een van de redenen om er niet gelukkig mee te zijn is uiteraard de privacy. Zoals de vragen in dit artikel al aangeven, is er nog veel onduidelijk. Toekomstig misbruik of “foutjes” zijn te voorzien.
Maar een heel andere reden is dat het onwaarschijnlijk is dat het gaat werken.
Er wordt gesproken over honderd gevallen per jaar. Van die gevallen zijn er maar een paar die tot een veroordeling leiden. Daarnaast is het aannemelijk dat van de veroordeelden slechts een deel opnieuw in de fout gaat (dat zijn dan wel gelijk de echte probleemgevallen natuurlijk). Laten we gokken op dertig registraties per jaar.
Er zijn ongeveer een miljoen vrijwilligers actief in de sport. Al die vrijwilligers moeten iedere keer als ze ergens aan de slag gaan getoetst worden. Een administratieve rompslomp is het gevolg. Veel verenigingen zullen dit mogelijk niet doen.
Dat wetende is het maar de vraag of er ook maar een heel klein beetje preventieve werking vanuit zal gaan en of het dus langs die weg mogelijk is om nieuwe gevallen te voorkomen. Veel gedoe, weinig lol.
De OV-chipkaart is de beoogde elektronische vervanger van de strippenkaart. Heel het openbaar vervoer in Nederland zou er binnenkort mee moeten gaan werken. Maar of dit nog gaat gebeuren is maar zeer de vraag.
Er was altijd al veel weerstand tegen de OV-chipkaart vanwege het feit dat het reisgedrag van ieder individu zo makkelijk te volgen was. Maar begin dit jaar kwam de OV-chipkaart pas echt in zwaar weer terecht toen bleek dat de beveiliging te breken was.
Dat was echter niet voldoende reden om het hele circus maar af te blazen. Het was immers alleen mogelijk voor echte hackers met de nodige apparatuur om dit voor elkaar te krijgen, en dan alleen nog maar tijdelijk. Hoewel menig expert aangaf dat dit gat in de beveiliging slechts het begin was, vond men het toch een te nemen risico.
En zo konden we vrijdag nog lezen dat de OV-chipkaart nu ook in Amsterdam breed ingevoerd gaat worden.
Maar misschien dat na vandaag de farce eindelijk stopt.
Brenno de Winter, de journalist die al heel lang op deze zaak zit, meldt vandaag op Webwereld dat de broncode voor het klonen van de chip op straat ligt.
En met die broncode (Crapto1), een bepaald type Nokia mobiele telefoon en wat goede wil, heb je zo een “scanner” om andere chips uit te lezen en de gegevens te gebruiken. Het is alleen nog wachten op iemand die een “hack de OV-chipkaart voor dummies” programma maakt en verspreidt en iedereen kan aan de slag. Als dit niet voldoende reden is om de OV-chipkaart zoals die nu is te stoppen, dan vermoed ik een complot van de autolobby.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele verdwaald gaat het gezegde. Nu stoppen, uithuilen en goed nadenken over een oplossing die de privacy niet aantast en wel echt veilig is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Amerika constateren ze dat de uitspraak “als je zoekt naar een naald in een hooiberg, is het niet slim om de hooiberg te vergroten” steek houdt. In het Verenigd Koninkrijk accepteert de regering dat nog niet.
Maar een vertrekkende hoge ambtenaar gooit op het eiland toch ook de knuppel in het hoenderhok:
“We need to take very great care not to fall into a way of life in which freedom’s back is broken by the relentless pressure of a security State.
Technology gives the State enormous powers of access to knowledge and information about each of us, and the ability to collect and store it at will.“
Best wel wrang dat nog geen dag na mijn pleidooi voor meer aandacht voor de steeds verder gaande inbreuken op de privacy er een wet in de stroom kamerstukken zit die de volgende inbreuk met zich mee brengt.
Eerst even terug in de tijd. In de zomer van 2007 werd bekend dat de VS hebben afgedwongen dat van alle passagiers die naar de VS vliegen eerst de nodige gegevens moeten worden verzonden. Na wat gesteggel gingen de Europese landen overstag en kwam er de zogeheten PNR overeenkomst.
Maar die overeenkomst is in strijd met onze Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP). De voor de hand liggende conclusie is dan…… afwijzen?
Nee dus, je past de wet aan.
En zo ligt er het wetsvoorstel om dit te bewerkstelligen. Dit is het artikel dat toegevoegd wordt:
“Artikel 23a Onverminderd de artikelen 17 tot en met 23 en 76 tot en met 78 is het verbod om persoonsgegevens als bedoeld in artikel 16 te verwerken niet van toepassing voor zover deze verwerking: a. uitsluitend de doorgifte van deze gegevens naar de autoriteiten van een land buiten de Europese Unie betreft ten behoeve van een zwaarwegend algemeen belang; ”
Goed lezen. In plaats van alleen een uitzondering toe te voegen voor alleen de PNR overeenkomst, wordt er een algemene bepaling toegevoegd. En die geeft toestemming in gevallen van “zwaarwegend algemeen belang”. Dit is niet nader gespecificeerd, wat op zich al gevaarlijk is. Het zet namelijk de deur wagenwijd open voor nog veel meer van dit soort overeenkomsten.
Maar je zou nog kunnen redeneren dat iets als “veiligheid” een zwaarwegend algemeen belang is. Tot je de Memorie van Toelichting leest:
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
