De Europese Snuffelunie

Gisteren meldde The Guardian - wie anders? - dat de Europese Commissie wil voorstellen om 42 verschillende reisgegevens van iedere passagier centraal op te slaan voor de duur van vijf jaar. Niet alleen de basale gegevens maar ook bankgegevens en adressen moeten worden vastgelegd in een centrale database, waar de politie en de geheime diensten ook toegang tot krijgen. Zelfs je maaltijdvoorkeur moet worden vastgelegd. Tot nu toe hebben veertien van de 28 lidstaten van de Europese Unie vergevorderde plannen voor de registratie van reisgegevens. Maar het voorstel van de Europese Commissie, dat The Guardian heeft ingezien, zou voorzien in een superdatabase voor de hele Europese Unie.

Foto: Scott Beale (cc)

Tracking op basis van publieke data

ACHTERGROND - Jeroen van der Ham is onderzoeker en docent bij de opleiding System and Network Engineering van de Universiteit van Amsterdam. Hij schrijft voor het Rathenau Instituut een serie blogs over ethische vraagstukken bij data-onderzoeken. In deze bijdrage beschrijft hij hoe openbare data van een dienst zoals Twitter op meer manieren kan worden hergebruikt dan gebruikers veelal voorzien.

Twitter is een populair sociaal netwerk met 284 miljoen actieve gebruikers die volgens de makers 500 miljoen berichten per dag uitwisselen. Het kenmerk van Twitter is dat deze berichten (tweets) maximaal 140 karakters mogen bevatten en voor iedereen zichtbaar zijn, tenzij gebruikers expliciet de keuze maken om alles af te schermen.

Een gebruiker van Twitter kan door middel van zijn tweets gedachtes of plaatjes delen met zijn volgers, en potentiële toekomstige volgers. Dit kan weer verder gedeeld worden, om op die manier meer volgers en aanzien te krijgen. Het feit dat al deze berichten publiek zijn, maakt dat Twitter een populaire databron is voor onderzoekers. De publieke tweets worden ook nog eens allemaal opgeslagen door het Amerikaanse Library of Congress.

Hoewel de data op Twitter open is, kunnen gebruikers het soms toch oneens zijn met bepaald gebruik van die data. In september 2014 werd er een nieuwe dienst gelanceerd: Samaritans Radar. Deze dienst analyseert tweets en kan dan meldingen sturen als iemand een zorgelijke update op Twitter zet. Met het idee dat de gebruiker van Samaritans Radar de persoon die een zorgelijke update verstuurde daarna kan ondersteunen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

Een schoon internet

ANALYSE - Grote internetbedrijven schuwen een open debat over de grenzen van de uitingsvrijheid.

Dagelijks zijn zo’n honderdduizend mensen beroepshalve bezig om aanstootgevende filmpjes, foto’s en tekst te verwijderen van het internet. Ze werken voor Facebook, Twitter en andere social media waar mensen alles kwijt kunnen wat er maar in hen opkomt, en dat is dus ook veel rottigheid. Veel van dat werk wordt uitbesteed aan lage lonen landen, zoals de Filippijnen. Zoals dat vaker gebeurt in de ICT-wereld. Maar dan gaat het vaak om routineklussen en je kunt je afvragen of het beoordelen van porno en geweld als routinewerk beschouwd kan worden. Op den duur eist het zijn tol van de content moderators, schrijft Adrian Chen in Wired. Veel mensen haken na verloop van tijd af. Ze worden nog lang achtervolgd door de afgrijselijke beelden waarmee zij geconfronteerd zijn. Over wat zij te zien krijgen, wat hun afwegingen zijn, wat ze verwijderen en wat ze door laten hoort de buitenwereld niets. Ze krijgen hun opdrachten en mogen er, zelfs met hun collega’s, niet over praten. Voor een discussie over de grenzen van de uitingsvrijheid is geen tijd. De content moderators moeten voor hun schamel loon duizenden beelden per dag verwerken en in seconden beslissen of iets door mag of niet. Gezien de overvloed aan rottigheid op het internet lijkt er geen alternatief te zijn voor deze particuliere bewaking van de fatsoensgrenzen.

Foto: Jeroen Mirck (cc)

Onno Hoes in opspraak (gelokt?)

Als de affaire Onno Hoes ergens over gaat, dan vooral over dubieuze journalistieke methoden.

Onno Hoes, burgemeester van Maastricht, heeft zich volgens PowNews ‘opnieuw’ in de nesten gewerkt. Of, zoals presentator Dominique Weesie het in zijn intro woensdag 3 december verwoordde: ‘Precies een jaar na de zoenaffaire met toy boy Ruud, blijkt de burgervader opnieuw zijn boekje te buiten zijn gegaan. En opnieuw is er een toy boy in het spel.’

Twee keer ‘opnieuw’ suggereert urgentie, belang en vooral heel veel nieuwswaarde. Maar wat is er nu echt aan de hand? Dit keer betreft ‘het’ een twintigjarige jongen die ‘de afgelopen dagen gesprekken publiceerde die hij via de WhatsApp voerde met Onno Hoes. In die gesprekken zijn onder meer fragmenten te zien van uit de agenda van de burgemeester en een foto van zijn werkkamer.’

Dit roept direct (onbeantwoorde) vragen op: 1) hoe die jongen aan de foto’s komt, 2) waarom de jongen deze foto’s heeft gepubliceerd en 3) wat Hoes precies kan worden aangerekend?

‘Hoes kwam vorig jaar ook al in de problemen nadat een affaire met een jonge man op straat kwam te liggen. De gemeenteraad oordeelde toen dat zijn optreden een burgemeester onwaardig was maar gaf hem nog een laatste kans. Mochten er opnieuw feiten naar boven komen die aantoonbare schade zouden opleveren aan het ambt, dan zou het wel eens over en uit kunnen zijn, aldus een aantal partijen in de raad destijds.’

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Big Brother: Nu ook al op school en in je huis – Securus van Importunus

 
logo_importunus_zwart-300x55
 

Als het aan de softwaredistributeur Importunus ligt, mogen kinderen in de strijd tegen cyberpesten al hun online privacy opgeven, signaleert Catharina Bethlehem.

Gisteren hoorde ik op de radio Charif Mews van de Piratenpartij praten over Securus van de Stichting Importunus. Ik had er nog nooit van gehoord maar dat is dus software die scholen kunnen gebruiken om hun leerlingen digitaal te volgen. De software is officieel ontwikkeld om pesten tegen te gaan, maar in de praktijk wordt alles wat kinderen online doen gemonitord.

Ik dacht terug aan mijn eigen jeugd en ik werd zelf ook een tijdje – ik denk een jaar of zo – gepest op de basisschool en dat vond ik toen vreselijk. Maar ik kon toen ik jong was ook gaan en staan waar ik wilde. Wij “kraakten” bijvoorbeeld lege bouwvallige huizen en begonnen daar clubhuizen in. We experimenteerden daar met “dingen die niet mochten” en dat was leuk en spannend.

Met vriendinnen hadden we het over akelig nare leraren, we beraamden plannen voor kattenkwaad, we roddelden over jongens en meisjes, onze ouders en niemand die ons kon horen. We waren vrij en we experimenteerden en we hadden lol!

Volgens mij zijn dit soort dingen belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen tot zelfstandige mensen, maar dat kan tegenwoordig dus niet meer. Communicatie gaat nu veel vaker via online digitale kanalen en blijkbaar is dat aanleiding om kinderen hun privacy te ontzeggen.

Lubach over privacy

Arjen Lubach laat nog eens fijntjes zien hoe hypocriet onze politici zijn als het gaat om onze privacy. Sommigen draaien om als en blad aan een boom (Hennis-Plasschaert), terwijl anderen (Plasterk) ineens hun mond houden als er een camera in de buurt is.

Onder het mom van veiligheid en landsbelang krijgen Nederlandse inlichtingendiensten meer bevoegdheden. De overheid wil alles van ons weten en bijna de gehele ministersploeg doet hier aan mee.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende